Dank je wel!
Dan hier mijn verhaal:
Al weer enige tijd geleden kwam ik via het internet te weten wat er zich voor vreselijke dingen afspelen in Spanje, inzake de Spaanse Windhonden.
Slapeloze nachten had ik ervan!
Het heeft even geduurd maar uiteindelijk hebben we een Galgoreu geadopteerd. Een geweldige hond.
Daarmee was voor mij de kous niet af, ik wilde graag meer betekenen voor deze honden in nood, vandaar dat ik mij er meer in ging verdiepen.
Toen kwamen ook de gruwelverhalen over El Galgo Senior onder mijn aandacht en mijn eerste gedachten was "Dit kan niet en dit mag niet!!!"
Maar langzaam aan kreeg ik ook steeds meer informatie over de andere kant van het verhaal en ik wist niet meer wat ik er mee moest...
En toen een vriendin van mij voornemens was om naar Alicante te gaan, was voor mij de beslissing snel gemaakt, ik ging mee.
En zo kwamen wij eind Mei aan in Alicante.
Bij aankomst wachtte ons een warm welkom!
Zowel van Pat als van de honden.
Drie dagen zijn we gebleven. En die drie dagen hebben enorm indruk op mij gemaakt.
De honden zagen er allemaal goed doorvoed uit, integenstelling van de verhalen die ( nog steeds ) de ronde doen.
Ik ben van mening, dat als deze honden in een vreselijke conditie zijn geweest, dit niet op zo'n korte termijn is bijgevoerd.
De honden zitten in groepen van +/- 15 honden per groep. Binnen de groepen heerst rust...
Overal staat schoon drinkwater in grote emmers, in sommige groepen zijn automatische drinkbakken.
Overal staat ruim voldoende voer, dat s'avond wordt bijgevuld.
Ieder groep heeft binnenruimtes ter beschikking, voorzien van een tegelvloer. Deze ruimte's worden iedere dag goed gereinigd, ondanks dat de meeste honden hun behoefte buiten doen. Ook buiten word dagelijks schoongemaakt en opgeruimt.
Honden die ziek zijn zitten apart en worden voorzien van de benodigde medicatie.
Ook zijn alle reuen gecastreerd, evenals de meeste teefjes.
De teefjes die dit nog niet zijn vormen, totdat ze zijn geholpen, een apart groepje.
Ik weet dat alle reuen geholpen zijn,omdat ik alle honden in handen heb gehad.
Samen met Pat ben ik anderhalve dag bezig geweest om alle honden te voorzien van pipetjes tegen vlooien en teken, twee per hond, wormentebletten en medicijnen om hartworm te voorkomen.
Bij geen van de honden heb ik ongedierte aangetroffen, wat mijns inziens aangeeft dat de honden eerder behandeld zijn.
Ook bij het ruimen van de ontlasting heb ik geen ongedierte waargenomen.
Wat mij opviel toen ik met Pat aan het werk was, is dat ze alle honden bij hun naam noemt! De honden zijn dol op haar...
Zeven dagen per week heeft Pat hulp van Patricia.
Iedere dag helpt ze Pat met alles wat moet gebeuren.
Ik weet niet hoe het voorheen was, wat ik wel weet is dat de honden het nu goed hebben en dat Pat zeer vriendelijk voor ze is.
Mijn hulp aan Pat en haar honden zal dus ook een teugkerend gebeuren zijn en ik zal doen wat in mijn vermogen ligt om haar te helpen.
Als er al iets valt op te merken dan ik het het onderhoud aan de gebouwen, dus mensen die het zat zijn om vanaf de zijlijn iets te roepen en die ook nog handig zijn, misschien een idee om wat te gaan klussen. Het is er prachtig!
Met vriendelijke groet, Yvonne Coolen.