[ archief ] Minderjarig kind doet online aankopen

[witte angora]

Is de topicstarter geholpen met dit juridische gedoe?

Het antwoord is al gegeven:

- zoontje heeft fraude gepleegd
- papa moet het dus met zoontje oplossen (al dan niet met tussenkomst van en aangifte bij de politie)
- papa heeft een zichttermijn van 14 dagen en kan zonder opgaaf van reden het spul terug sturen waarna het geld terug gestort wordt
- en daarmee is alles opgelost.

Wat heeft deze 'juridische discussie' dan voor nut, in praktische zin?

[Moneyman]

De discussie is juist of dat antwoord inderdaad hét antwoord is.

En zelfs als je gelijk had, dan nog zijn de hieronder genoemde reacties ongepast.

[alfatrion]

Het antwoord is al gegeven:

- zoontje heeft fraude gepleegd
- papa moet het dus met zoontje oplossen (al dan niet met tussenkomst van en aangifte bij de politie)
- papa heeft een zichttermijn van 14 dagen en kan zonder opgaaf van reden het spul terug sturen waarna het geld terug gestort wordt
- en daarmee is alles opgelost.

Wat heeft deze 'juridische discussie' dan voor nut, in praktische zin?

"Het" antwoord is juridisch onzin en vindt zijn oorsprong in de morele geloof van de forumleden. Er is geen enkele reden waarom papa aangifte zou moeten doen. Papa heeft geen overeenkomst en dus ook geen herroepingstermijn.

[Revoked]

Huh?
Dit laatste ontgaat me, maar ik ben dan ook met hele andere dingen bezig.
TS zien we niet terug, Wish valt niet onder de NL- wetgeving, en het is slechts een "doorgeefluik" net zoals Marktplaats.
Einde verhaal, begin van het weekend.

[witte angora]

De discussie is juist of dat antwoord inderdaad hét antwoord is.

En zelfs als je gelijk had, dan nog zijn de hieronder genoemde reacties ongepast.

Klopt, er wordt in de reacties die je noemt meer op de man gespeeld dan op de inhoud. En, hoewel ik zelf ook gigantisch op moet letten dat ik me er niet aan bezondig, dat is niet nodig.

[witte angora]

Papa heeft geen overeenkomst en dus ook geen herroepingstermijn.

Dat papa geen overeenkomst heeft moet hij eerst nog maar aan zien te tonen. Waarom kiezen voor een moeilijke weg als het ook op een makkelijke manier kan?

[NeoDutchio]

Er is geen enkele reden waarom papa aangifte zou moeten doen. Papa heeft geen overeenkomst en dus ook geen herroepingstermijn.

Een onbevoegd persoon heeft gebruik gemaakt van gegevens van papa. U zegt dus echt dat papa niets te verwijten valt en vrijuit gaat? Papa hoeft dus ook niets aan te tonen, dat moet de verkoper doen.
Reageert u dan eens op de vergelijking met de pinpas. Waarom krijg je van banken geen geld als iemand pint met een gestolen pinpas als daar de pincode op staat? Aan de diefstal kan je wellicht niets doen, maar wel aan het feit dat de pincode er op staat. Net zo goed als in dit geval dat papa zelf verantwoordelijk is voor het 'weggeven' van de inlog en betaal gegevens. In principe staat de bankpas met pincode al ingevuld. Bij de gestolen pinpas moet je je geld ook verhalen op de dader, waarom dan niet als je online koopt?

[Lady1234]

Er is hier ook geopperd om het kind van fraude te betichten en daar aangifte tegen te doen. Zodat je “sterk” zou staan tegen de leverancier.

Volgens mij kan je tegen een kind van 9 jaar helemaal geen aangifte wegens fraude doen.

[tttlocke]

Er is geen enkele reden waarom papa aangifte zou moeten doen. Papa heeft geen overeenkomst en dus ook geen herroepingstermijn.

Een onbevoegd persoon heeft gebruik gemaakt van gegevens van papa. U zegt dus echt dat papa niets te verwijten valt en vrijuit gaat? Papa hoeft dus ook niets aan te tonen, dat moet de verkoper doen.
Reageert u dan eens op de vergelijking met de pinpas. Waarom krijg je van banken geen geld als iemand pint met een gestolen pinpas als daar de pincode op staat? Aan de diefstal kan je wellicht niets doen, maar wel aan het feit dat de pincode er op staat. Net zo goed als in dit geval dat papa zelf verantwoordelijk is voor het 'weggeven' van de inlog en betaal gegevens. In principe staat de bankpas met pincode al ingevuld. Bij de gestolen pinpas moet je je geld ook verhalen op de dader, waarom dan niet als je online koopt?

Alfatrion heeft al vaker aangegeven niet op ieder bericht te reageren en zeker niet als de inhoud van het bericht dusdanig is dat hij het geen reactie waardig vind. En dat is zijn goed recht.
Ik begrijp hem hier overigens heel goed.
Uw vergelijking gaat namelijk volledig mank, op ieder aspect. Appels en peren. Bijvoorbeeld: de overeenkomst waaraan uw refereert in het geval van de pinpas, is de bestaande overeenkomst in het kader van de klantrelatie met de bank in kwestie. Het bestaan van deze overeenkomst staat niet ter discussie. Die overeenkomst is iets heel anders dan de koopovereenkomst die in het geding is in de casus in dit topic en waarvan het tot stand komen juist betwist wordt..
De enige overeenkomst tussen de situatie die u beschrijft en die in dit topic, is dat de hoofdpersoon in beide gevallen een prijs betaalt voor zijn onzorgvuldigheid: gedonder met de bank/geld kwijt vs. conflict met de webshop/moeite om geld terug te krijgen
Voor de discussie in dit topic in uw vergelijking echter volstrekt onbruikbaar.
Edit: hoe meer ik erover nadenk, hoe onbegrijpelijker ik het vind dat ik erop reageer. Die vergelijking slaat helemaal nergens op.

[tttlocke]

Bovendien, dit is natuurlijk cruciaal:

Bij de gestolen pinpas moet je je geld ook verhalen op de dader, waarom dan niet als je online koopt?

Hij kocht niet.

[alfatrion]

Dat papa geen overeenkomst heeft moet hij eerst nog maar aan zien te tonen. Waarom kiezen voor een moeilijke weg als het ook op een makkelijke manier kan?

Waarom moet die pragmatische oplossing gepaard gaan met een moralistische preek over hoe fout de ouder is en wat deze nu tegen het kind zou moeten ondernemen? De ouder kan ook aangeven dat hij geen overeenkomst heeft gesloten, maar dat zijn kind van 10 dat heeft gedaan en daarom de overeenkomst wilt herroepen. Dit geeft hem twee verweren in plaats van eentje.

[Lady1234]

Ik vind het met die moralistische preek nogal meevallen, want de Ts schrijft:

“
Nu zullen er mensen zijn, die zeggen of denken, de verantwoording ligt bij de ouders als kinderen grappen uit halen als deze.

Maar kinderen doen nu eenmaal wel eens dingen die niet altijd even handig zijn.”

En ook nog: “wat kunnen we als ouders hieraan doen”.

Dus die ouder zoekt geen verweren tegen die leverancier, maar blijkbaar hoe ze ongewenste bestellingen door haar kind in het vervolg kan voorkomen.

En dat kan ze alleen zelf, door zelf zorgvuldiger met haar gegevens om te gaan.


En als ze de ontvangen goederen terugstuurt, krijgt ze ook haar geld terug. Ik zou de verzendkosten maar als leergeld beschouwen.
.

[alfatrion]

Maar nu is de grote vraag.....sta ik in mijn recht? Kan ik mijn geld terug vragen?

Er is hier ook geopperd om het kind van fraude te betichten en daar aangifte tegen te doen. Zodat je “sterk” zou staan tegen de leverancier.

[Revoked]

diepe, diepe zucht
Hou hier mee op mensen. TS blijft weg, Alfa wil gelijk hebben, de rest poogt Alfa te laten zien dattie geen gelijk heeft en van een rechtszaak komt het toch niet.
Wat TS Kan doen ter voorkoming van toekomstig "misbruik": de telefoon beveiligen met een ww, PIN of een vormpje....

[witte angora]

Er is hier ook geopperd om het kind van fraude te betichten en daar aangifte tegen te doen. Zodat je “sterk” zou staan tegen de leverancier.

Volgens mij kan je tegen een kind van 9 jaar helemaal geen aangifte wegens fraude doen.

Klopt, je kan ook helemaal geen aangifte van fraude doen tegen een 9-jarige. Die wordt immers geacht niet handelingsbekwaam te zijn of zo. Die wordt sowieso niet vervolgd. Ik heb dat zo genoemd om het even in het extreme naar de andere kant te trekken. Om duidelijk te maken waar het probleem zit. Immers, als het een volwassene was, kon er wél aangifte van fraude worden gedaan.

Het is ook geen kwestie van 'de schuld' bij de ouders te leggen of te vertellen 'hoe fout' ze zijn. Het is gewoon een kwestie van de dingen benoemen zoals het is. Ik ben het er in ieder geval niet mee eens de fout bij een bedrijf te leggen dat geen enkele invloed kan hebben op het feit dat een 9-jarige zodanig bij de gegevens van papa kan komen dat hij zelfstandig bestellingen kan doen. Dat is toch echt een keuze van papa geweest.

[witte angora]

Bovendien, dit is natuurlijk cruciaal:

Bij de gestolen pinpas moet je je geld ook verhalen op de dader, waarom dan niet als je online koopt?

Hij kocht niet.

Klopt, het zoontje kocht. Dus papa zal het geld op het zoontje moeten verhalen. Helaas, zoals ik net heb opgemerkt, is dat juridisch een beetje lastig. Papa kan het hooguit bij de ouders van de 9-jarige kunnen verhalen, dus bij zichzelf.

[witte angora]

Dat papa geen overeenkomst heeft moet hij eerst nog maar aan zien te tonen. Waarom kiezen voor een moeilijke weg als het ook op een makkelijke manier kan?

Waarom moet die pragmatische oplossing gepaard gaan met een moralistische preek over hoe fout de ouder is en wat deze nu tegen het kind zou moeten ondernemen? De ouder kan ook aangeven dat hij geen overeenkomst heeft gesloten, maar dat zijn kind van 10 dat heeft gedaan en daarom de overeenkomst wilt herroepen. Dit geeft hem twee verweren in plaats van eentje.

Van een moralistische preek is geen sprake. Lady geeft het ook al aan. Het is gewoon de feiten benoemen zoals het is.

Twee verweren wordt in dit geval een beetje lastig. De eerste is:
- herroepingsrecht: zonder opgaaf van reden de spullen terug sturen
- 'juridisch recht': terugsturen omdat niet papa maar het 9-jarig zoontje dingen besteld heeft.

Die twee dingen gaan niet samen. Het is of het een, of het ander.

[alfatrion]

Twee verweren wordt in dit geval een beetje lastig. De eerste is:
- herroepingsrecht: zonder opgaaf van reden de spullen terug sturen
- 'juridisch recht': terugsturen omdat niet papa maar het 9-jarig zoontje dingen besteld heeft.

Die twee dingen gaan niet samen. Het is of het een, of het ander.

Ik doe dat regelmatig in de rechtbank. De primaire eis is teruggave van het geld op grond van het feit dat A geen overeenkomst heeft met B en subsidiair teruggave op grond van het feit dat B de overeenkomst heeft herroepen.

[Theotrucker]

Twee verweren wordt in dit geval een beetje lastig. De eerste is:
- herroepingsrecht: zonder opgaaf van reden de spullen terug sturen
- 'juridisch recht': terugsturen omdat niet papa maar het 9-jarig zoontje dingen besteld heeft.


Die twee dingen gaan niet samen. Het is of het een, of het ander.

Ik doe dat regelmatig in de rechtbank. De primaire eis is teruggave van het geld op grond van het feit dat A geen overeenkomst heeft met B en subsidiair teruggave op grond van het feit dat B de overeenkomst heeft herroepen.

Win je dat dan regelmatig?

[bprosman]

Maar kinderen doen nu eenmaal wel eens dingen die niet altijd even handig zijn.”
En ook nog: “wat kunnen we als ouders hieraan doen”.

Als ouder misschien de verantwoordelijk nemen voor de acties van je kinderen ipv af te wentelen op een leverancier of ben ik hier weer te ouderwets ?