En tja, daarmee sta ik voor jou aan de verkeerde kant, namelijk als werkgever...
Deze uitspraak laat ik geheel voor jouw rekening Walter, ik heb het geschreven noch gesuggeerd.
Ik ben een aantal keren zonder baan geweest, en even zo vaak er in geslaagd een andere baan te vinden. Waar ik op doelde met de opmerking "afgewezen omdat je overgekwalificeerd bent" is dat het mij herhaalde malen is overkomen dat ik via een uitzendbureau werkzaam was, en dat men, als de wettelijk toegestane uitzendtermijn ten einde was, mij te kennen gaf mij geen vast contract te willen aanbieden omdat ik "overgekwalificeerd" was en waarschijnlijk niet lang zou blijven. Waarna ik dan opnieuw zonder baan stond. De éne keer dat een beroep heb moeten doen op een WW-uitkering, werd ik door CWI verplicht te solliciteren op banen voor een maand (ja het bestaat écht). Dat je brief dan niet uitblinkt in motivatie lijkt mij duidelijk. Ook geen enkel antwoord op je brieven ontvangen werkt niet écht motiverend, je bent overigens niet de enige die dat doet, en voor een bedrijf dat niet de moeite neemt op sollicitaties te reageren zou ik nieteens willen werken.
Dat jij als werkgever een ander standpunt hebt dan ik als werknemer valt te begrijpen. Maar in de huidige tijd waarin de overheid steeds meer "op de markt" gooit (openbaar vervoer, zorg, energie) en bedrijfsresultaten de maatstaf zijn, ben je als werknemer je baan überhaupt nooit meer zeker. En, zoals jij als werkgever ongetwijfeld weet, wordt het boven een bepaalde leeftijd bijzonder moeilijk (zo niet onmogelijk) om nog werk te krijgen.
Het stoort me dus behoorlijk als mensen zo'n eenzijdige kijk op de zaak hebben en suggereren dat werkloosheid en arbeidsongeschiktheid bestaan omdat mensen te bedonderd zijn om te werken.
