| LET OP: Dit topic is meer dan drie jaar geleden geplaatst. De informatie is mogelijk verouderd. |
Alleen heeft brein niet meer rechten als de doorsnee burger zoals eerder door mij geschreven ! Ingeval dient er een nieuwe opsporingsafdeling, welke onder de jurisdictie van justitie valt te worden gestart. (Misschien kunnen ze die afdeling "Brein" noemen .......)Namens al deze mensen is er een stichting Brein die de FIOD-ECD een handje helpt bij naleving van de auteursrechtenwet. Een keigoed initiatief dus. Er wordt al genoeg gejat.
Het gaat hier om een civielrechtelijke zaak en niet om strafrecht. Justitie speelt hier dan ook geen enkele rol in. Verder wordt Brein op geen enkele wijze boven de wet gesteld. Brein heeft als stichting de bevoegdheden die iedere stichting heeft. Daar is in deze zaak gebruik van gemaakt.Als een strafbaar feit wordt gepleegd, dient passend te worden gestraft.
Echter, dat brein nu boven de wet gesteld wordt door een rechter aangaande de privacy wetgeving, vind ik persoonlijk niet op het randje, maar er echt over heen !!
Brein heeft niet meer rechten als een willekeurig burger: aanhouden mag, daarna overdragen aan justitie.
Is dat echt zo?Alleen heeft brein niet meer rechten als de doorsnee burger zoals eerder door mij geschreven !
Lijkt me een zinnige vraag, agro. Ik ben sowieso verbaasd dat je op geen enkele manier iets zou kunnen doen met dat kenteken. Ik zou juridisch advies inwinnen ergens.Wat is het verschil dan met een ip adres vraag ik mij af, en wat heeft brein dan voor op ons gedupeerden?
Laat ik beginnen te stellen dat ik helemaal niets heb te maken met Brein o.i.d. of met de filmindustrie of muziekindustrie. Waar het in grote lijn op neer komt is dat Brein, als vetegenwoordiger van rechthebbenden op muziek en film claimt te maken te hebben met een inbreuk op de Auteurswet. Dit in de zin dat er sprake is geweest van de verspreiding van auteursrechtelijk beschermd materiaal (films). Deze verspreiding vond plaats door middel van een torrent-systeem/website die werd gehost door een klant van UPC en waarop de films werden geupload. Na een eerste kort geding is vanwege de gemaakte inbreuk (de verspreiding door middel van de server) door de rechthebbende in de vorm van vertegenwoordiger Brein beslag gelegd op deze server. Vervolgens is gebleken dat het uploaden plaatsvond via vaste IP-nummers die hoorden bij e-mailadressen van UPC (Chello). Omdat de gemaakte inbreuk schade heeft veroorzaakt wil Brein deze op de uploaders verhalen. Echter: hiervoor ontbraken die NAW-gegevens die hoorden bij de IP-nummers en de mailadressen. Deze gegevens zijn uiteraard wel bekend bij UPC. Over de verstrekking van de NAW-gegevens van de schadeveroorzakende uploaders ging deze zaak. Daarin is het belang van UPC (en de klanten van UPC, privacybelangen) gewogen tegen het belang van Brein (de schade door het uploaden). En, zoals bekend was de rechter in dit geval van mening dat het belang van Brein zwaarder was/is.Misschien wil meester T de juridische kant van Breins optreden misschien wel wat verder toelichten?
neeIs er in dit specifieke geval geen sprake van zowel strafrecht als civiel recht ?
Dat is niet gebeurd. Er is geen verstrengeling maar enkel een civiele procedure. Het OM speelt in deze zaak geen enkele rol.Het OM het strafrechtelijk deel. Ik ben van mening, dat je die twee zaken niet mag verstrengelen, zoals nu is gebeurd.
De zaak gaat over het vergoeden van schade en niet over de vervolging van een strafbaar feit. De auteursrechtelijke schending is opgenomen in civielrechtelijke regelgeving en niet in het strafrecht. Met strafrecht heeft de hele zaak niets van doen.Volgens mij had de procedure moeten zijn: Er wordt aangifte gedaan van een strafbaar feit. (het uploaden van etc.), waarbij het de taak van het OM is om de daders van het strafbare feit op te sporen en te straffen.
Als er sprake is van geleden schade (zoals in deze zaak), dan zal je moeten weten op wie je dat kunt verhalen. Dat is waar in heel grote lijnen deze zaak over gaat.Privacy gegevens van de schuldig bevonden personen komen dus pas op het allerlaatste moment ter sprake, waarvan tot op heden absoluut geen sprake is in de situatie door mij geschetst.
Wat hierbij ook een rol speelt is dat er tussen de provider en de gebruiker de door de provider geleverde internetvoorziening (Chello in dit geval) ook een contractuele verhouding bestaat. Daardor kan het zijn dat er, zoals ook in dit geval, een weging moet worden gemaakt tussen de zwaarte van belangen. Dat heeft niets te maken met ethiek, maar met contractuele voorwaarden. Die zijn in deze zaak, zoals het lijkt, wel door UPC geschonden (door het voorafgaand aan het kort geding laten lekken van een deel van de gegevens). Dit tenminste wat betreft de bepalingen over het verstrekken van privegegevens aan derden.Dan is het ineens ethisch niet verantwoord als hen provider hier aan mee werkt.
Dat UPC geen partij is, is onjuist. De gedaagde in het kort geding was (uiteraard) UPC als de beheerder van de database met NAW gegevens die aan een specifieke IP-adressen zijn gekoppeld. Alleen dat feit al maakt UPC ook tot partij in deze zaak. Daarnaast blijkt uit de algemene voorwaarden van Chello (artikel 17) dat UPC/Chello alleen die gegevens verzamelt die op grond van wettelijke verplichtingen zijn vereist (zoals de bewaarplicht voor dataverkeer) en voor gebruik binnen de Chello/UPC organisatie. Aan deze voorwaarde heeft UPC zich niet gehouden blijkens de volgende passage uit het vonnisMe.T,
Zet svp de lezers niet op een verkeerd been met de onjuiste formuleringen.
UPC heeft er helemaal niet mee van doen en is dus ook geen partij in deze.
Daarin zie je het onderscheid in werking van civielrecht en strafrecht. Om een voorbeeld te noemen deze zaak: http://www.webwereld.nl/articles/42167/breinWat doet de FIOD-ECD dan precies als de auteurswet een civiele aangelegenheid is? De tekst van Brein suggereert toch een beetje dat Brein en FIOD een hartelijke relatie hebben, terwijl -- als ik je goed begrijp -- Brein en overheid formeel niks met elkaar te maken hebben.
Hier was sprake van een andere situatie. In dit geval waren specifieke opsporingsbevoegdheden door de minister van Justitie toegekend aan de ODBS (en daarna weer teruggehaald). Dit betekent dat de medewerkers van deze dienst opsporingsambtenaar (of daarmee vergelijkbaar) waren. Deze dienst was tot 2003 wel bevoegd om strafrechtelijke feiten op te sporen en vielen tot dan toe ook onder het OM. Omdat het om politieke redenen ongewenst werd geacht de opsporing van strafbare feiten onder te brengen bij een particuliere instelling, is de ODBS ondergebracht bij de FIOD-ECD.u had ik eerder het volgende citaat aangehaald: "De taak van de Opsporingsdienst Buma/Stemra (ODBS) wordt sinds 1 januari 2003 voortgezet door de FIOD-ECD. Het team van de ODBS is in zijn geheel door de FIOD-ECD overgenomen en gaat verder onder de naam Team Opsporing Piraterij."
