Radar

Lutjet,

Aangezien ik dus een aangeboren aandoening heb, heb ik prozac, seroxat en zoloft al moeten slikken en idd heeft dat zeker de eerste weken nare bijwerkingen. Veel last van mijn maag, darmen en idd bibberen/stijfheid. De laatste 2,5 jaar ben ik door deze aandoening volledig uit te running geweest en hoop door mijn angsten wat te onderdrukken weer wat meer te gaan doen dan te denken. Ik slik vanaf vandaag 's morgens 1x efexor en 's avonds 1x zoloft. Na twee weken ga ik naar 2x 75 mg per dag en stop met zoloft. Uiteraard in overleg met de psychiater. Hoop echt dat ik wat rationeler wordt en dat ik me idd wat beter kan concentreren, want momenteel denk en doe ik 3 dingen tegelijk soms. Laat dus veel dingen half achter en mensen kunnen niet echt van me op aan. Laat het maar op me afkomen en als er paniek ontstaat neem ik uiteraard contact op met de hulpinstantie. Melatonine voor in de nacht erbij gekregen, dus het is echt komende weken aanzien en maar vooral zoveel mogelijk niet te actieve afleiding zoeken zolang dat gaat. En vooral blijven eten, want merk nu al dat mijn trek waardeloos is. Dus bananen drinkyoghurts en cornflakes gehaald om maar regelmatig bezig te blijven en de bijwerkingen proberen te hanteren. Iig bedankt voor je verhaal en weet deels wat me te wachten staat.

Groet

Hee stinksok,


Ik slik nou 150 mg en het helpt wel goed tegen het denken,
heb last van angststoornis en heb ook veel huil buiien gehad maar het is door de efexor minder geworden alleen zitten er een hoop nadelen aan vast heb ik ondertussen ondervonden.
Ik slik nu ook 1.5 jaar efexor ik heb ook mijn bijwerkingen,
Nergens van kunnen genieten
Mijn geheugen integen die van lutjet werken minder (onthoud weing)
lusteloosheid
Ben 10/15 kg aangekomen
en je voelt je minder aanwezig.

Maar al om al het het een goede werking bij het denken en angst.
Ik hoor graag jouw ervaring over efexor

groetjes

****, weer een reactie dat je minder gaat genieten van dingen. Dat wil ik juist wel weer omdat ik minder enthousiast ben. Maarja, misschien komt dat ook omdat ik nu Zoloft gebruik (150mg p/dag al 1,5 jaar). Wat dit middel betreft kan ik beter vit.B nemen, want dat werkt niet bij mij.

Maar goed, gisteren gestart met 75 mg efexor en 50 mg. Zoloft om af en op te bouwen. Laat het de site weten als ik op de 150 mg. zit en een maand verder ben....

Gr. stinksok

had ik ook dat grijze gevoel van efexor. Heb t jaren gebruikt en de dosis werd steeds hoger omdat mn lichaam eraan gewend raakte en dan was de werking weer minder, heel vervelend. Ik was ontzettend afgevlakt, saai en zat op de bank voor me uit te staren en kon niet meer lachen. Dingen drongen niet meer tot me door. Dit is jaren geleden en nu krijg ik verhalen van mijn omgeving te horen dat ze toen geen contact met mij konden maken, ik was er niet zat op in een andere wereld die afgesloten was van de echte.

****, ik lees toch weinig goeds over dat efexor (een enkeling daar gelaten). Het opmerkelijke is alleen dat ik niet depressief ben. Heb een gedrag door mijn ADD dat ik wil controleren/beheersen.

Ik weet het is een anti-depressivum, maar zit nu al zo lang aan 'zooi', dat ik denk dat ik al afgevlakt ben en in m'n eigen wereld zit. Kan me alleen herinneren dat ik 10 jaar geleden wel goede resultaten boekte met prozac, maar dat kwam ook doordat ik opnieuw een meisje leerde kennen en dat ik een leuke baan kreeg. Seroxat (2,5 jaar geleden) werd ik aggressief van en Zoloft deed dus 1,5 jaar niks. Maar goed, heb WEL hele goede uitgangspunten (baan, vriendin, eigen huis), maar heb net dat zetje nodig om niet zo onzeker te zijn en negatief over mezelf te denken en zo druk te doen (met concentratieproblemen).

Hoop echt dat het gezien mijn 'aandoening' anders werkt. :-I

Hmmm...

totalchaos
hoe voel je je nu dan?
slik je nog medicijnen of ben je overal van af?
dat heb ik ook een tijd gehad een andere wereld,
ben er zelf wat an gaan doen en sindsdien is het minder!
Wat jij zegt stinksok heb ik ook,Onzeker en negatief over mezelf, en dat is juist het vervelende wat ik nu nog heb ondanks de 150 mg efexor.
En wat ken je daar aan doen???

Ik weet het niet....

Wat mijn huidige medicatie is kun je lezen. Maar ga proberen die goede vooruitzichten maar zo rationeel mogelijk aan te pakken door het 'gewoon te doen'. Dat is gewoon het beste. Vind het wel eng en heb niet echt zin om het op te pakken, maar ik heb het werk bijv. gewoon ECHT heel erg leuk gevonden. Op alle fronten, dus dat lijkt me, door mijn dwangmatig denken, minder leuk dan voorheen. Maarja, hier thuis zitten broeien wat er allemaal niet fout kan gaan en hoe mensen veranderd zullen zijn en of ik het werk nu nog wel leuk zou vinden is ook geen doen. Zit financieel ook erg slecht, dus zal het moeten oppakken. Heb een bemiddelaar tussen mij het UWV en de werkgever aangetrokken, dus zelfs daarin wordt ik begeleidt. Spannend, maar ga die stap gewoon zetten.

En die chaos en angsten gewoon keihard onderdrukken en de strijd aangaan. Heb ook hulp bij een strakke planning en structuur. En die persoon dwingt me niet teveel te denken en te voelen. Max 5 minuten huilen en zelfs in bed als ik ga liggen meteen iets gaan lezen of plaatjes kijken.

Na lang nadenken om me hier aan te melden zal ik hier ook even mijn verhaal doen.

Ik slik Efexor nu 7 jaar. Na de geboorte van mijn zoontje ben ik ermee begonnen en ook IK kom hier helaas niet meer vanaf!

Ik functioneer op zich prima op Efexor 150 (heb in het verleden 225 gehad) ik kan goed voor mijn zoon zorgen en heb ook stukken minder last van wisselende stemmingen en/of depressieve gedachten! Dus wat mij betreft is het echt een paardenmiddel...maar...................

Ik heb al diverse keren geprobeerd met Efexor te stoppen door af te bouwen maar nee dat lukt dus niet en daar baal ik enorm van.
Op zich heb ik ook wel zoiets van als ik zo goed functioneer op mijn manier dan nog wel, maar dan laat het maar zo als er een pilleke is wat me zo doet voelen vind ik het prima...

Maar ik heb vaak het gevoel dat ik vlak ben...tenzij er weken iets zit te broeien in me waar ik mee zit of over pieker(wat niet vaak meer voor komt) dan komt er wel eens een huilbui maar dat is heel zelden het geval.

Heb vaker wel het gevoel dat ik moet huilen van geluk of verdriet om wat ik op tv zie maar nee het komt er niet uit. En dat zit me dan wel dwars ja.

Ik heb vaak het gevoel van ik sta erbij en kijk erna, denk dat de meeste mensen die dit medicijn wel begrijpen wat ik bedoel?

Groetjes Daantje

Hallo Daantje,

Je verhaal is heel herkenbaar. Ik had op een gegeven moment ook het bekende zombie gevoel. Alsof je inderdaad naast de zijlijn staat en het leven aan je voorbijgaat. Inmiddels heb ik afgebouwd tot 37,5 mg en daar voel ik me nu goed bij. Geen afgestompt gevoel meer en ik ga redelijk goed door het leven. Ik heb geprobeerd om dit verder af te bouwen, maar dat lukt niet. Voorlopig hou ik het even op deze dosering en aangezien het de laagste is, is het voor mij niet zo'n probleem. Als je wilt afbouwen, is het raadzaam om het heel langzaam te doen en je lichaam de kans te geven om te wennen aan minder medicijn.
Sterkte ermee. Antonie.

Hoi Stinksok,
Onwijs goed van je dat je je werk weer gaat oppakken, je geeft ook hele goede adviezen. Ik hoop voor je dat het allemaal goed gaat. Heel veel succes. Groetjes

tom efexor schreef:totalchaos
hoe voel je je nu dan?
slik je nog medicijnen of ben je overal van af?
dat heb ik ook een tijd gehad een andere wereld,
ben er zelf wat an gaan doen en sindsdien is het minder!
Wat jij zegt stinksok heb ik ook,Onzeker en negatief over mezelf, en dat is juist het vervelende wat ik nu nog heb ondanks de 150 mg efexor.
En wat ken je daar aan doen???

Ik weet het niet....

Hoi Tom,
Negatief en onzeker over mezelf ben ik altijd al geweest, denk dat dit nooit meer overgaat. Verzorg jezelf daarom extra goed, masker, lekkere douchegel, trek leuke kleding aan en doe je haar leuk, lekker luchtje op en schijt aan de wereld. Dat probeer ik elke dag gewoon nog meer aandacht aan mezelf te besteden (verwennen) soms een zonnebankje om te relaxen en soms helpt het iets. Hihihi. Ik ben nu vooral erg moe en kan me nergens toe zetten ook in huishouden. Doe alleen afwassen, wc schoonmaken en met de hond lopen, soms een wasje draaien en mn vriend doet de rest (erg he, was altijd onwijs hyper ijverig). Nu slik ik sinds 3 maanden zoloft, laagste dosering. Werkt tegen mn angststoornis en depressie wordt ook minder. Gebruikte hiervoor jaren Ritalin maar werd daar somberder van en mn lichaam was eraan gewend dus moest de dosering steeds hoger. Heb ook ongeveer 4 maanden dex amfetamine voor adhd en schijnt dat je daar ook moe van wordt. Eerst werkte het wel maar nu moet ik om de 4 uur 5 mg slikken (ze zeggen pas na 5 a 6 uur een volgend tablet). De tornado in mn hoofd is wel weer terug maar lichamelijk ben ik moe. Toen ik ging afbouwen van de efexor (225 mg slikte ik een paar jaar) ben ik een maand ziek geweest, soort zware griepverschijnselen, was vreselijk. Als iemand gaat afbouwen hiermee vraag dan om goed advies deze verschijnselen te voorkomen. Sterkte Tom

Ik gebruik het vandaag precies 1 week. 1x75 mg efexor en 1x50 mg zoloft. Ben idd al aardig afwezig te raken en moet me echt concentreren en inzetten om de 'nare' dingen in het huishouden te doen. Toch elke keer als ik er aan begin, zonder na te kunnen denken, merk ik dat het me toch wel lukt. Hebben we het idd over douchen, op tijd naar bed, stofzuigen en dweilen zeg maar. Heb nauwelijks honger, maar dwing me om bananen te eten, koude pannenkoeken naar binnen te werken en een glas jus d'orange op te drinken. Niet dat ik me beter voel, maar ik weet zeker als je op je nest blijft liggen dat er helemaal niets is om 'trots' op te zijn of iets voor elkaar te krijgen. M'n darmen snappen er niks van en zoals genoemd door de lotgenoten en de bijsluiter....erg wazige dromen, waarvan ik niet weet of ze gebeurd zijn, dat ik mezelf 's nachts heb wakker gepraat of alleen gedroomd heb. Kost me dus 's morgens een uur om mezelf te worden.

Niet denken maar doen, dat is DE grootste valkuil. Rationaliseren valt me erg zwaar. Dank voor de info.

stinksok

Dat is vervelend ja, ik hoop dat dat negatieve en onzekerheid een x over gaat erg vervelend. Je moet durfen je mond open te trekken en niet over je heen laten lopen. Dat heb ik wel al geleerd, en ik heb er baat bij. Alles zien als een geintje en wat je zegt schijt hebben aan de wereld. Me goed kleden en verzorgen dat doe ik wel al;) luchie op haha. Heb veel het gevoel dat er wel veel aan me voorbij gaat terwijl je er wel bij bent. Hoop dat het afbouwen bij mij minder erg zal zijn, bij ieder mens is het anders,

bedankt in ieder geval voor je informatie totalchaos

groetjes tom

Hoi Tom,
Gaat het al wat beter met je? Nou ben gister bij de psych geweest en we hebben de dex amfetamine verhoogd (voor die adhd) en de zoloft nog even gelaten op 50 mg. Maar die angsten komen me weer uitdagen en vragen of ik weer met ze mee ga bang zitten doen om alles erg vervelend. Last van de laatste paar dagen en het wordt steeds erger. Autorijden gaat weer chaotischer en ben met andere dingen bezig i.p.v. opletten. Ook de drukte in mn hoofd is weer helemaal terug. Over dwangstoornissen gesproken die ook weer, wordt er helemaal gek van, schoonmaken, pietje precies tot in overdreven toe terwijl ik een paar dagen geleden nog tot niets in staat was. Ook andere tics en dwangneuroses zijn weer terug, moet misschien omhoog met de zoloft maar even wachten, eerst kijken hoe het met het verhogen van die dex amfetamine gaat. Groetjes

Heej totalchaos,

Ben nog niet aan het afbouwen, Heb de 25ste pas een afspraak met de psyg,
Maar heb af en toe nog wel eens dat ik een minder weekie heb, weet niet hoe dat komt?

Maar hoe komt dat als je die amfetamine verhoogd dat het erger word, dan zou het toch juist minder moeten worden? die dwangzooi heb in me vroegere jaren ook gehad maar daar ben ik van af, dat slijt langzaam aan. Ik herken heelveel dingen aan jouw die ik ook heb/had.
Dat druk in je hoofd is erg vervelend alleen maar nadenken terwijl dat nergens voor nodig is.
Dan vraag je je wel eens af of je er van af komt!?

groetjes

Hoi Tom,
Ik had een te lage dosering dex amfet. zei de psych. Dus daarom verhoogd. Denk dat door de werking van de Zoloft (anti depr.) de "oude ik" weer langzaam terug komt, gelukkig, die dwangmatige dingen en dat de storm oploopt in mn kop wat ik vroeger ook heel erg had zijn weer terug en dat is natuurlijk wat minder. Ik denk dat ik er nooit meer vanaf kom en dat het altijd een strijd zal blijven om tegen al die beperkingen te vechten. Ik probeer het allemaal wel te "accepteren" maar blijkt dat ik hier heel veel moeite mee heb, ben tenslotte al 5 jaar bezig met alle ups en downs. Sterkte Tom. Groetjes

ilse schreef:wie is er bekend met dit medicijn,dat zal ik graag willen horen,ik gebruik het nu een jaar en ik ben in therapie,maar ik hoop wel dat ik er af kom van het medicijn want ik voel niks,en ik wil weer voelen,ik wil weer kunnen huilen.

Hoi Ilse,

ik heb die medicijnen al 2 jaar en had eerst 1 tabl. p.d. van 75 mg. en nu 2 tabl. p.d. dus 150 mg. p.d. ik ben juist heel gevoelig en huil werkelijk om alles alleen op een ander gebied is het minder en heb ik helemaal geen gevoel.

ook ik ben verslaafd geweest aan efexor. je komt er maar heel moeilijk vanaf. je krijgt evenwichtsstoornissen en je loopt kans, onder andere, je rijbewijs kwijt te raken.

efexor stimuleert je noradrenerge systeem. dit speelt een rol bij het hanteren van je agressie. je adrenaline huishouding, en daarmee je reactie op dingen die je boos maken of die je frustreren, raakt in de war omdat het door de efexor voortdurend wordt aangejaagd. je kunt zo een agressief persoon worden. zelf heb je dat niet in de gaten want voor jou voelt het bijzonder prettig om uit de depressie te zijn en 'aangejaagd' te worden. totdat je verslaafd bent. mensen die van de efexor af wilden raken zijn in inrichtingen terecht gekomen.

wil je een ssri slikken tegen depressie, kies dan liever voor prozac. is veel milder en minder verslavend.

Ervaringen met het (begin van) afkicken van effexor (10 jaar) en venlafaxine (1 jaar).

Cold turkey wordt door iedereen afgeraden ivm de afkick verschijnselen, maar ik kan het niet anders. Ik kan niet langzaam aan minderen. Het is altijd alles of niks bij mij.
Was er al n tijd over aan het denken. De bijwerkingen van het gebruik namen in negatieve zin steeds meer toe en de redenen om te blijven gebruiken zijn steeds meer afgenomen of bestaan zelfs niet meer. De negatieve bijwerkingen laten zich als volgt beschrijven:
Gevoel erg afgevlakt
Steeds minder interesse in wat dan ook op sociaal gebied, t enige wat me eigenlijk nog echt interesse zijn de pc en de tv en zelfs dat wordt minder.
Veel te veel en te vaak drinken om toch gevoel te hebben dat er iets gebeurt in je leven
Totaal geen sexuele interesses of wat dan ook op dat gebied
Altijd moe zijn
Altijd overdag kunnen en moeten slapen om de avond door te komen
Geheugen laat je in de steek, vooral korte termijn geheugen
Steeds minder genieten van wat altijd leuke dingen waren, veel reizen, maar elke keer het eigenlijk niet echt leuk hebben of vinden
Veel vrienden en kennissen, maar als ze er morgen niet meer zijn maakt t ook niet uit.

Kwaliteit en plezier in t leven heb ik allang niet meer en heb al diverse malen getracht ermee te stoppen, of er veel over nagedacht.
Ik weet dat dit bij depressiviteit hoort, maar het voelt niet als depressief zijn.
Ik wil niet dood omdat het leven me geen kansen of plezier meer bied; ik weet hoe ik vroeger kon genieten van alle dingen. Ik heb het gevoel dat ik dat nog steeds zou kunnen, maar, voor mijn gevoel, zit ik gevangen in dit web van medicijnen en de bijwerkingen daarvan. Je bent depressief, daar krijg je medicijnen voor, hierdoor krijg je hoge bloeddruk, krijg je medcijnen voor, hierdoor krijg je hoofdpijnen, hier krijg je medicijnen voor, hierdoor krijg je maagklachten en hier krijg je dan weer medicijnen voor. Zo werkt het in mijn geval. Meer en meer was ik daar helemaal klaar mee.
Hoe draai je dit allemaal om? Dat is de grote vraag.
Veel gelezen, lang nagedacht en onverwacht n kleine week geleden het besluit genomen " ik stop er NU mee" .

Zoals eerder al gezegd, ik ben niet de persoon om geleidelijk aan af te bouwen van eerst de helft dan n kwart enz enz. Ik weet dat ik onderweg afhaak.
Dus gekozen voor cold turkey.

En dat heb ik geweten en nog steeds.
Het is moeilijk, verwarrend en vooral pijnlijk, maar tot op heden te doen.

Alles wat erover geschreven is waar.
Het begin is wel oke, net alsof je medicijnen bent vergeten in te nemen, na n dag begint t door te zetten en ik heb t hoogtepunt schijnbaar nog niet bereikt. Tot op heden in steeds meerdere mate:

Electrische schokken, bij elke beweging, zelfs van je ogen ( autorijden wordt gevaarlijk)
Slapende en pijnlijke armen en benen
Misselijkheid
Niet kunnen slapen. Heb afgelopen nacht na 40 uur wakker te zijn geweest weer n nacht geslapen. En dat is al de 2e keer in n week.
Dodelijk vermoeit
Verward gevoel

Maar ondanks alles ook positieve dingen
Als je zoals ik in de gelukkige omstandigheid bent in n warm land te wonen en je zit op n terras en je beweegt niet of niets ( dus geen electro shocks) merk ik dat de wereld er veel helderder uitziet. Het is lichter, je zicht is scherper, de mensen zien er voor mijn indruk leuker uit, maar ik weet dat niet wereld verandert is, nee, ik ben aan t veranderen. Ondanks alle narigheid, met nog meer op komst, is dit gevoel geweldig.

Dit verhaal schrijf ik niet omdat ik het iemand wil aanraden om het op mijn manier te doen. Dit forum is voor mensen die hun ervaringen met deze medicijnen kwijt willen en opschrijven. En dat is wat ik nu doe. Maar ook om te laten zien dat er uitwegen en oplossingen zijn voor alles, op welke manier dan ook. Ik weet ook dat het me gaat lukken, want zo MOET je denken. "Ik ga t proberen" houdt al in dat je er rekening mee houdt dat t niet gaat lukken en zo mag en kan je in dit geval niet denken.
Er komt zeker n vervolg op dit artikel, want het traject is nog lang. Ik wil m'n ervaringen laten weten aan de mensen die in dezelfde situatie zitten en ik heb ook de behoefte om t op te schrijven, vandaar.

Groeten

Ik lees allerlei verhalen over stoppen met efexor en verwante anti-depressivum. Mijn langdurige ervaring (na prozac, zeroxat en zoloft) van 12 jaar is dat afkicken veel makkelijker gaat, als er iets of iemand in je leven komt, die je deels ontdoet van je (aangeboren) ziektebeeld. Grijp aan waar je van houd en zorg ervoor dat je bewust bent dat je het voor iets of iemand doet! En dan nog is het een lichamelijk iets, maar uit mijn ervaring blijkt dat dat een enorme stimulans is om je te ontdoen van deze serotonine (neurotransmitters) stabilisatoren. En kunnen plezierige dingen in het leven je het vergemakkelijken. Hier hoort dan wel vaak een (permanente) therapie bij om alles te relativeren.

Zegt een medicijn- en (ex-)drugsverslaafde...!