Radar

Het was even stil van mijn kant, maar hierbij weer een (uitgebreide ) update!

Het gaat intussen met mij een stuk beter en dat wilde ik graag even laten weten; wellicht geeft het iedereen die midden in de afkick zit of nog gaat beginnen, hoop?!

Mijn laatste 37,5 mg capsule heb ik nu ruim 3,5 week geleden genomen (om precies te zijn was dat zondag 9 mei) en hoewel het een hel voor mij is geweest zoals jullie in voorgaande berichten hebben kunnen lezen ben ik ontzettend blij dat ik heb doorgezet !!

De meeste ontwenningsverschijnselen zijn intussen verleden tijd en als ik al iets voel dat erop lijkt dan weet ik intussen niet of het daadwerkelijk een afkicksymptoom is of dat het een nawee is van de griep of gewoon een emotie die zich manifesteert in de vorm van een fysieke klacht. En het maakt ook niet uit wat de oorzaak is; belangrijker is dat ik het niet weg wil hebben en 'gewoon' toelaat. Dat maak het een stukje makkelijker hoewel dit concept toepassen ook niet altijd is gelukt hoor. Want het was soms bijna niet te doen om de zware klachten te accepteren........ dat is bijna tegennatuurlijk en toch geloof ik wel dat dit dé manier is om door alle ellende heen te komen......

Ik voel me na 3,5 week een ander mens, beleef de wereld anders/mooier en heb heel veel oude, onverwerkte emoties naar boven gekregen die ik aan heb durven gaan i.p.v. wegstoppen onder een pil! En hoewel ik ook dat als een hel op aarde heb ervaren ben ik erg dankbaar dat ik het aan heb durven gaan. Dat is soms gepaard gegaan met urenlang hevig shaken van mijn lichaam, (doods)angsten, hyperventilatie/paniek aanvallen en allerlei andere ellende, maar elke keer dat ik het toe kon laten, ook al duurde het uren, werd ik op eigen kracht weer rustig. En dat is een hele waardevolle, prachtige ervaring die me onwijs veel kracht en zelfvertrouwen geeft .

Vanmorgen had ik nog zo een pittige ervaring waarbij m'n lichaam veel pijn deed, ik het benauwd had en alle spieren krampachtig aanvoelde. Ik ging zelfs bijna over m'n nek zo beroerd was ik. Echt heel naar, maar dit is nu al weer heel wat uren geleden en ik heb verder een heerlijke dag gehad en lekker van de zon kunnen genieten. (ik heb trouwens gemerkt dat ik op dit moment gevoeliger ben voor verbranden; zal met mijn fysieke gesteld te maken hebben, maar is wel heel apart om te merken daar ik over het algemeen amper verbrand)

Ik merk dat de tijden tussen de 'aanvallen' waarbij er van alles omhoog komt langer worden en dat is fijn om te merken.

Het kan zijn dat mijn 'aanval' van vanmorgen nog niet de laatste is geweest, maar dat ik het aankan als er weer één komt dat vertrouwen heb ik nu wel in elk geval! En elke keer ruim ik weer een beetje of soms veel oude rommel op die onderdrukt is geweest door de ad. Een hele bijzondere ervaring

Naast deze bijzondere ervaringen is mijn energieniveau nog erg slecht, maar de griepverscijnselen zijn sinds vanmorgen wel een stuk minder gelukkig. Geen idee hoe lang ik bezig ben met het heropbouwen van mijn energieniveau, maar dat zal de tijd leren.

Wat ik verder nog niet had verteld hier is dat mijn vriend het echt niet meer trok en maandag per mail heeft laten weten even een time-out van onze relatie nodig te hebben. Met dat idee speelde ik ook onbewust, omdat ik geen energie had om hem op te vangen in zijn frustratie en onmachtgevoelens, maar ik durfde het eigenlijk niet, bang om hem voorgoed kwijt te raken of egoïstisch/ondankbaar te worden gevonden door hem .

Zijn mail kwam niet als een verrassing en ik was er eigenlijk direct 'blij' mee. Het is zo een gift geweest tot nu toe om even alleen door mijn processen heen te gaan ipv rekening te moeten houden met hoe het voor hem is. Ik kon er even niet voor hem zijn en hij niet voor mij; hij had en heeft genoeg aan alle dingen waar hij mee wordt geconfronteerd en een time-out was/is echt de beste oplossing.

Inmiddels hebben we de time-out verlengd tot in elk geval volgende week zaterdag en ik denk dat het heel waardevol is voor ons allebei.

Hoewel ik ontzettend veel van mijn vriend hou en hem voor geen goud kwijt wil, voel ik me overwegend heel krachtig zonder hem. Het lijkt alsof ik door alleen met mezelf te zijn, extra de kans krijg om mijn eigen kracht te ervaren. Ik hoop uiteraard wel dat we een doorstart maken en die verwachting heb ik wel. Dat zal er anders uit gaan zien dan we tot nu toe met elkaar omgingen, dat kan niet anders. Ik heb door de vele 'processen' zoveel inzicht in mezelf gekregen en heb zoveel balast achter me gelaten wat mijn manier van omgaan met hem heeft bepaald dat het alleen van mijn kant al, niet anders kan dan dat we anders met elkaar om zullen gaan. Daarbij zal hij zelf ook de nodige inzichten over zichzelf en ons hebben gekregen en nog opdoen dus dat onze relatie er anders uit gaat zien dan tot voor deze tijd het geval was dat kan niet anders. En ik verwacht dat dat een hele gezonde en betere manier van omgaan met elkaar gaat worden!

Het is ook best een eenzame tijd zo nu en dan. Dan mis ik hem en voel ik me even alleen, maar onderliggend blijf ik mijn innerlijke kracht voelen en dat is een hele bijzondere ervaring. Ik zou deze vernieuwde levensenergie die ik ervaar dolgraag met mijn vriend willen delen en ik hoop met heel mijn hart dat dit ook gaat gebeuren, dat we er sterker uitkomen samen!

Nou, een flinke update, maar ik had het gevoel dat het wellicht waardevol zou zijn om, na zoveel ellende, ook een positieve ontwikkeling te horen!

Ik geloof dat het ervaren van je eigen kracht voor iedereen die afbouwt of al is gestopt mogelijk is, ook al lijkt het soms een eindeloze weg en voel je wanhoop. Ik hoop dat ik met mijn update iedereen een hart onder de riem heb kunnen steken en lees graag mee met jullie ervaringen. Als er iets is waarin ik ook maar enigszins denk dat ik jullie kan ondersteunen door mijn eigen ervaring dan laat ik van me horen!

Voor nu wens ik jullie afkick-genootjes heel veel kracht en acceptatie!

Hartelijke groet,
Vrijheid!

Hallo Vrijheid,

Knap van je dat je zo doorgezet hebt. Het heeft je heel wat opgeleverd. Ik hoop dat je betere tijden tegemoet gaat en dat je op langere termijn ontdekt dat de medicijnen nooit meer nodig zullen zijn. Ik heb voor mezelf even besloten om terug te gaan naar een dosis van 75 mg (ipv 37,5) en ik merk dat het me weer wat rustiger maakt. Op dit moment prettig. Hoe het verder moet in de toekomst weet ik nog niet, heb met de huisarts afgesproken dat ik met een hulpverlener ga praten over mijn depressie en dan maar eens bezien hoe ik het verder wil oppakken. Succes. Antonie.

Goed dat je je eigen koers volgt, Antonie Verstandig dat je je naar een hulpverlener hebt laten doorverwijzen. Wellicht dat je ook wat kunt hebben aan de helende reis methode van Brandon Bays; google daar maar eens op als je interesse hebt. Deze 'techniek' heeft mij (naast een flinke dosis wilskracht) in elk geval de kracht gegeven om door deze hel te gaan en als ík, als mindtype het kan, dan geloof ik werkelijk dat iedereen het kan!!

Als er iets is dat ik voor je kan betekenen dan hoor ik het graag. Ook als dat over een tijdje pas is. Ik blijf lid van de mailings op dit onderwerp.

Succes jij ook voor nu en welterusten!

Hallo allemaal

Week 1 zonder pilletje zit erop. Tis wel redelijk goed gedaan.
De Afkickverschijnselen:

- Misselijk (vooral id ochtend)
- Draaierig. Ook mag ik mn hoofd niet ineens naar recht/links draaien, want dan heb ik t helemaal zitten
- Elektroschokjes in mijn hoofd (vooral savonds)
- Slecht inslapen (nachten gekend van minder dan 6u slaap)
- vloeibare stoelgang
- agressie opstootjes. Kheb momenten waar ik zeer agressief uit de hoek kan komen.
- emotioneler.

allé al bij al valt t nog mee, op naar week 2

Hallon

Ik neem nu sinds 3,5 week Efexor 75mg. 2 weken heb ik helemaal geen last gehad van een ijl gevoel in hoofd door hyperventilatie, maar sinds maandag heb ik het terug. Is dit logisch? Hebben jullie ook gehad dat de symptomen even weer de kop op staken en nadien terug weg gingen of niet?

Graag jullie ervaringen.

Thanks!
Foxke

Lieve mensen,

Ik heb vandaag, totaal toevallig, een meisje gesproken wat last bleek te hebben van ADHD. En dan vooral van het feit dat ze in ene met Ritalin moest stoppen van haar psychiater. Dat ging niet zo goed. Ze had nu al voor de zoveelste keer last van dat haar ogen zo ongecontroleerd gingen draaien....

Bij navraag bleek zij, noch haar ouders zelfs maar de bijsluiters bij haar medicijnen te lezen. Link, vind ik zelf. Dergelijke draaiende ogen klinkt mij verdacht veel als een epileptische aanval. Haar behandelend arts bleek hier nogal laconiek op te reageren. "Och, da's van de stress..." Het doet er niet toe, waar dit soort dingen nu eigenlijk van komen. Door stress veroorzaakte epilepsie is niet minder schadelijk dan van welke andere oorzaak. Artsen, dus ook psychiaters hebben de wettelijke plicht u over uw medicatie voor te lichten. Zelfs zonder dat u hier zelf om vraagt. Mogelijke bijwerkingen, ook bij afbouwen, valt hier met stip onder. Uw arts is verplicht deze voorlichting op een begrijpelijke wijze voor u te doen, en is verplicht zich ervan te vergewissen of u weet wat u moet weten. Er wordt door medici veel en veel te laconiek en gemakzuchtig omgesprongen met zaken die voor hen dan misschien dagelijkse routine mogen zijn, maar voor u als patient niet bepaald. Misschien kan het niet anders dan de afkickverschijnselen door moeten. Dat kan best. Maar het scheelt als je weet wat er nu eigenlijk aan de hand is; maar ook het zeker weten wat er níet aan de hand is. "Neem nu maar van mij aan..." regeert in de psychiatrie. Wel in de regio waar ik vandaan kom. Uw gezondheid is te belangrijk voor klakkeloos aannemen. Grove fouten wórden gemaakt. Ik kan daar over meepraten.

Eis verklaring van uw arts. Neem geen genoegen met:"Och, da's normaal". Dat kan die arts makkelijk zeggen; hij loopt er niet mee rond. U heeft recht op informatie, en alle recht van de wereld serieus genomen te worden. Al moet hij het 100 x uitleggen. Verzamel zelf informatie over wat u nu eigenlijk gebruikt -apotheek, internet, bibliotheek- en over de symptomen waar u nu eigenlijk last van heeft. Ik ben er zelf ook pas na 13 jaar achter gekomen waar ik mee rondliep, door het internet door te spitten. Al die tijd op schadelijke wijze behandeld naar een diagnose wat ik juist niet had. Er was veel meer aan de hand, en ik werd weliswaar 'gehoord', maar je kunt dan net zo goed tegen een muur praten. Je mag spreken, en daar blijft het dan ook bij. Zeker in de psychiatrie. In actie komen, ho maar. Je mag je mening ventileren. Het lijkt de politiek wel.

Over Ritalin: dit middel heeft een directe werking op de hersenen, en is in wezen eenzelfde stof als cocaïne en amfetamine. (waar xtc ook onder valt) Het is een pepper die zorgt dat neurotransmitters sneller opgenomen worden, waardoor ook sneller weer nieuwe boodschappen tussen hersencellen doorgegeven kunnen worden . (het maakt hersencellen minder doof voor elkaar, zodat u of uw kind niet meer zelf hoeft te 'stuiteren' om de boel te laten werken daarboven. Zeg, maar). Afkickverschijnselen zijn logisch met zo'n middel, maar van junks wordt ook niet verwacht maar even 'cold turkey' te gaan. Omdat dit niet te doen is, en omdat het gevaarlijk is. Hersenen zijn supergevoelig voor allerlei disbalans, en stoppen met dergelijke medicatie is nogal een disbalans creëren. Werk je hersens niet in de prak, omdat een arts uw bijwerking niet zo bijzonder vindt. Zelfs neurologen weten nog niet de helft over hoe hersens nu eigenlijk werken. Dus patienten van Nederland: Sta op. Laat je niet afschepen. Zorg op z'n minst dat u zelf goed geïnformeerd bent. Het is uw lijf, uw leven. Dat heeft niemand te bagatelliseren.

Het gaat me zwaar aan het hart dat hier dus weer een kind moet afkicken, blijkbaar, met alle vervelende (en mischien schadelijke) gevolgen van dien, zonder dat haar verteld wordt wat er nu eigenlijk aan de hand is. Ze was een jaar of 10/11. Leeftijd voldoende om veel aan uit te kunnen leggen. Ze was zelf erg enthousiast over het idee 'bijsluiter lezen'. "Oh, kun je dat daarin lezen?", vroeg ze. Mensen worden niet met dat soort kennis geboren. Artsen gaan te makkelijk uit van de idee dat hun patient 'het' wel weet.

Groet, Astrid.

Foxke schreef:Hallon

Ik neem nu sinds 3,5 week Efexor 75mg. 2 weken heb ik helemaal geen last gehad van een ijl gevoel in hoofd door hyperventilatie, maar sinds maandag heb ik het terug. Is dit logisch? Hebben jullie ook gehad dat de symptomen even weer de kop op staken en nadien terug weg gingen of niet?

Graag jullie ervaringen.

Thanks!
Foxke

Hoi Foxke,

Ik ken de hyperventilatie ook en ik lees het ook van anderen. Bij mij was het na het helemaal stoppen trouwens, maar elke lichaam is anders.

Sommige ontwenningsverschijnselen kwamen bij mij ook af en toe weer terug, terwijl ik dacht dat ik er van af was. Heel vervelend, maar nu, na 5 weken 'clean' te zijn, gaat het uitstekend op bijna alle vlakken. Nog wel last van vermoeidheid, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat ook weer bij zal trekken.

Hoe is het intussen met jou? Ik zie dat je berichtje van 9 juni is.

Sterkte met je afbouwen en als ik één tip mag geven; neem alle tijd! Ik heb intussen van diverse mensen gelezen dat het steeds een paar bolletjes uit de capsule halen best goed werkt. Het is wel een rotklusje, maar als je de tijd vrij kunt maken lijkt het mij zeer de moeite waard!

De apotheker die mijn psychiater adviseerde stelde, toen ik al een tijdje onderweg was in mijn proces, voor om 130 balletjes uit te tellen en dan elke dag 4 er af te halen. Ik had toen al zo'n 2,5 week al niets meer genomen geloof ik dus dit heb ik niet gedaan; wilde niet weer die rommel in mijn lijf. Wie weet is het voor jou (en anderen) die nog naar nul gaan wel een idee om het op deze manier aan te pakken........

Hartelijke groet,
Vrijheid!

Hier weer even een update.

Ik ben nu bijna 7 weken 'clean' en ik heb, zoals vele van jullie weten, een hele zware periode achter de rug met lichamelijke klachten en heel veel oude emoties die omhoog kwamen.

Door ze stuk voor stuk allemaal 'welkom te heten' wat echt behoorlijk pittig was, maar ook nodig, heb ik ze er allemaal uit kunnen laten zonder ze weer te moeten onderdrukken met medicatie!

Het kostte wel heel veel energie en dat is waar ik nu ook nog best last van heb; vermoeidheid. Dat gaat soms ook nog gepaard met misselijkheid, al wekenlang een zeer slappe ontlasting en soms nog een hyperventilatiegevoel wat met z'n allen ook niet echt bevordelijk is voor de energiehuishouding!

Nu, na me een paar weken overwegend geestelijk heel goed te hebben gevoeld, ben ik weer terecht gekomen in een periode met veel emoties en regelmatig afwezig voelen. Erg onaangenaam, maar ik weet dat ik ook hier wel weer uit kom.

Blijkbaar komt er gewoon weer een hele hoop 'nieuwe' oude rommel naar boven die jarenlang onderdrukt is geweest en nu eindelijk verwerkt mag worden. Was het voorheen m.n. veel angst, nu is boosheid en verdriet aan de beurt, zo lijkt het.

Het is niet makkelijk hoor, maar uiteindelijk weet ik dat ik ook hier weer uit ga komen. Dat vertrouwen heb ik.

Verder heb ik al weken erg veel trek! Met name 's avonds eet ik veel meer dan voorheen. Ik heb ergens gelezen dat dit middel ook wel een wordt voorgeschreven bij mensen die willen afvallen (voor mij klinkt dat echt belachelijk, maar goed......), omdat het de eetlust onderdrukt. Blijkbaar is dat bij mij ook gebeurd, zonder dat ik het weet.

Hoe is het intussen met jullie klachten? Zijn jullie allemaal door alle ellende heen?

Sterkte moedige mede-doorzetters!

Krachtgevende groet,
Vrijheid!

wat ik niet snap is dat niemand reclame maakt om te gaan sporten. Ikzelf gebruik ook efecor en het haalt de scherpe kantjes eraf, maar 3 a 4 keer in de week sporten, al is het maar een half uurtje doet wonderen. Vraag iemand om eens te gaasn hardlopen 's avonds. Ik vind hardlopen zelf geen zak aan, maar voel me na die tijd stukke beter.

Hallo mede efexor gebruikers,

Ik heb een vraag naar jullie ervaringen.
Ik slik al ruim 5 jaar efexor 150 mg, sinds 3 maanden geleden is deze verhoogt naar 225 mg.
Omdat ik heel veel pieker en een vol hoofd heb werdt ie door de huisarts verhoogt naar 300 mg.
Er zijn vermoedens van add en met de laatste verhoging zou het wel beter gaan.
Nou niet echt dus, het enige wat er veranderd is dat ik nu ontzettend moe en lusteloos ben. ik zit nu 2 weken op de verhoging van 225 naar 300 mg.
Ook gebruik ik bij dit middel nog 200 mg seraquel, dit slik ik ook al ruim 6 jaar.
Ik neem de seraquel s'avonds als ik naar bed ga en de efexor s'ochtens als ik op sta.
Herkent iemand misschien mijn verhaal of heeft iemand tips om de efexor toch s'avonds in te nemen zodat ik minder moe ben overdag ???

Graag hoor ik van jullie

Groetjes Roos

hoi.
ik gebruik al jaren paroxetine, maar ben er wel 20 kg van aangekomen, word je hier ook zwaarder van, anders stap ik over

Gebruike efecor al 17 jaar 150 mg p.d.en vond het genoeg....ben in 10 dagen er helemaal vanaf......blijf alleen heel erg zweten,en dat vind ik erg vervelend,je hebt net gedoucht en ja hoor,daar gaan we weer,het zweet gutst van mijn lijf,als iemand daar iets voor weet zou ik erg gelukkig zijn.

hallo 100londie,

Onvoorstelbaar dat jij na 17 jaar in 10 dagen bent afgekickt. Het is mij nog steeds niet gelukt. Heb jij geen last gehad van misselijkheid, agressiviteit en schokjes in je hoofd? Dat zweten is wel heel vervelend, maar dat zal na verloop van tijd wel overgaan. groetjes Antonie.

Hallo Antonie,heb vreselijke schokken gehad,in hoofd,benen,nek, handen.
Dacht op een gegeven moment dat ik er in zou blijven,hartkloppingen,best heftig.
Het zweten was ook heel erg,er was niet tegen op te douchen.
Maar ik wilde het....en het is gelukt!!
Als je echt iets wilt kan je het ook,het ziek zijn,misselijk,raken enz,gaat echt over.
ALS JE STEUN WILT EN HET ECHT WILT KAN JE HET,HEB VERTROUWEN IN JEZELF!!!!.
Wil je ook steunen,en je helpen doorzetten,want het is echt zwaar vergif voor je lichaam.en met z`n 2en is het misschien makkelijker voor je,ik heb het alleen gedaan,maar ben er voor je!!!
Laat me het maar even weten.
Groetjes Blondie.

Hoi Blondie,

Petje af voor je! Ik heb het in het verleden een aantal keren geprobeerd om er van af te komen, maar aangezien ik volledig werk, was het niet haalbaar omdat ik ook die schokjes had en misselijkheid etc. Ik gebruik nu de ene dag 75 mg en de andere dag 37,5 mg. Dit gaat momenteel heel goed. Ik voel me niet depressief en functioneer heel goed. Afgelopen jaar naast mijn werk een studie gedaan en dat is allemaal heel goed gegaan. Op dit moment overweeg ik dus niet om af te bouwen, maar ik sluit het niet uit voor de toekomst. Ik ontdek dat als het soms weer wat minder gaat, dat een beetje schommelen met de dosering wil helpen. Helemaal stoppen is nog wel iets wat ik wil doen maar ik ben ook iemand die nogal gevoelig is en emotioneel kan zijn en zonder de medicijnen zijn de ups en downs heftiger in het leven en ik weet nog niet of ik dat wil. Hoe is jou ervaring met je gevoelens/emoties zo zonder efexor?
groetjes Antonie.

Hallo Antonie,
ik kon om niets huilen....zomaar heel plotseling.....
of ik nu aan het werk was (horeca) of dat ik boodchappen aan het doen was,
heb me er niet voor geschaamd,als er al iemand vroeg `is er iets met u?`zei ik nee hoor,ben net gestopt met hevige medicijnen maar het gaat goed.........kreeg ik heel positieve reactie`s van wildvreemde mensen.
Dit heeft me ook ontzettend geholpen!!!
De woorden van..wat goed van je,en ja...ik gebruik ook al heel lang medicijnen...heeft me erg sterk gemaakt.
Denk dat het een onderwerp is waar mensen niet over praten.
Ik ben 55 jaar en werk hard,en dacht dat ik me goed voelde maar nu lach ik weer en heb plezier,en ben nu lief voor mezelf.................door te stoppen omdat gif in mijn lichaam te stoppen.
Zeer vreemde gewaarwordig.
Hoop dat je hier wat aan hebt.
Vriendelijke groetjes Blondie.

Efexor, ja die gebruik ik ook weer sinds 27 december 2010. Heb daarvoor ook al antideprissiva gebruikt. Seroxat geloof ik, ben daar mee begonnen toen ik paniekaanvallen/hyperventilatie aanvallen had. Heb dat tot mei 2010 geslikt, 75 mg. Mij heeft het in die tijd geholpen, had eigenlijk niet echt last van bijwerkingen, wel wat zweten in bed, maar dat was te doen. Ben nu 55 jaar en ben gestopt omdat ik me verder wel goed voelde alleen de sex ging niet echt goed meer, klaarkomen was een hele toer of lukt niet meer. Omdat verder prive ook alles wel goed ging ben ik dus in overleg met mijn huisarts gestopt. Eerst naar 37,5 mg en na 1 maand gestopt. Dat is eigenlijk heel goed gegaan. Helaas ben ik gevoelig voor sombere gedachten/gebeurtenissen die ik niet in de hand heb, mijn vrouw wordt per 1 mei ontslagen en raakt haar vaste baan kwijt, die ben ik al sinds 2004 kwijt en ben uitzendkracht. Kan mijn geen vaste baan meer krijgen, tegen de tijd dat het vast moet worden, verlengen ze het contract niet. Al met al kreeg ik weer van die nachten dat je gaat piekeren, concentratie werd minder en ik zat niet echt lekker meer in mijn vel. Het gevolg, naar de huisarts en toch maar weer besloten om Efexor te gaan gebruiken, 75 mg heb ik sinds 4 weken. Voel me echt op dit moment, kloten, rare gedachten, toekomst niet meer zien zitten. Zie op om te werken. Elke dag misselijk, dat trekt meestal wel in de loop van de dag weg. En weer een angstig/onbehagen gevoel in mijn lichaam. Zit nu toch weer te denken om te stoppen met die pillen, moet dit nog wel met mijn huisarts bespreken. Heeft iemand ook zo'n last van die misselijkheid? Gaat de ene dag wel wat beter dan de andere, maar toch elke dag wel wat.

Na jaren lang efexor gebruikt te hebben ga ik vandaag voor een gesprek naar de huisarts. Ik wil afbouwen en mijn psychiater geeft me steeds meer en meer. Heb er ook nog trazolan bij gekregen een jaar geleden maar ik ben me gaan orienteren op internet en heb zo ontdekt dat alle bijwerkingen die er zijn zich bij mij voordoen. Ik heb al vele malen bloed laten prikken maar er was steeds niet aan de hand, en nu lees ik dus dat het allemaal bijwerkingen zijn van langdurig gebruik van efexor.
Ik ben er ooit mee begonnen toen ik een burn out had en heel veel problemen met mijn dochter die een ernstige vorm van borderline heeft. In de jaren die er op volgde is er zo veel gebeurd dat er niet een mogelijkheid was om te stoppen, mijn zoon heb ik 3,5 jaar verzorgd bij de behandeling van leukemie, 2,5 jaar geleden is hij overleden en al die tijd heeft efexor mij geholpen, maar nu werkt het tegen me. Ik heb weer veel zin in het leven en ben dolgelukkig met mijn 5 kleinkinderen en mijn schoonkinderen. Heb geen contact meer met mijn dochter wat voor mij ook veel beter is. Ik ga sinds vorig jaar 1 dag in de week naar de kunstacademie in belgie en heb al mijn hobbys weer opgepikt. Alleen houden die watten in mijn hoofd mijn sociale leven in bedwang. Ik kan de prikkels van buitenaf niet verwerken en ben al snel moe dan en daar baal ik ontzettend van want ik wil wel. Ik ben een positief ingesteld mens en mijn glas is altijd halfvol, ondanks mijn zware leven weet ik altijd het mooie er uit te halen dus ik ga stoppen met efexor en mijn lichaam weer gezond laten worden. Ik weet dat het heel goed kan gaan. Mijn man heeft minder lang efexor geslikt en in lagere dosis dan ik maar hij is er nu al ruim een half jaar van af en voelt zich goed en heeft ook weinig last gehad van afbouwen.
Dus ik ga er voor....Nog even douchen en dan naar de huisarts. Weet niet of zij me wil begeleiden of me doorstuurd naar een ander psycholoog. Maar mijn vorige behandelaar is voor mij afgelopen zaak, laatste gesprek zat hij alleen maat te gapen en zijn slaap te onderdrukken, lekker verdiennen, ff receptje uitschrijven via telefoon maar geen controle houden. Dat nooit meer.
Ik ben benieuwd of ik nog reacties van iemand ontvang.
Groeten

Hallo Gootje,
heb je bericht gelezen en ben trots op je!!
Blijf positief en geniet van de kleine dingen,je kan van de medicijnen af en je bent zo sterk....volhouden hoor!!!
Gr.Blondie.

Hoi Blondie,

bedankt voor je reactie, heb net nog eens vol ongeloof jou bericht gelezen, na 17 jaar in 10 dagen afkicken is knap. Ik heb een goed gesprek gehad met de huisarts en ze gaat contact opnemen met de psych, ze wil niet achter zijn rug omwerken en dat vind ik logisch ze beld me als ze antwoord heeft en dan gaan we kijken hoe verder. Ze heeft een paar plannen voorgelegd. Ik ben wel met trazolan doorgegaan op haar advies, neem maar 50mg en dat geeft niet de bijwerkingen die ik allemaal heb, is echt van efexor. Zal me straks helpen bij het afbouwen en dan kan dat later nog. Las net ook ergens iets van epileptische aanvallen, dat heb ik niet maar ik kan ook niet naar een draaimolen kijken dan word ik super duizelig. Ik spreek mijn psychiater ook bijna nooit, alleen als ik bel kan ik eens lnagskomen. Ik wil weer gaan genieten en eens een lekker wijntje drinken, ben nu na 1 glas al helemaal dol. Ik heb in de afgelopen jaren zo vaak een bloedonderzoek laten doen voor van alles en nog wat en nu blijkt het allemaal bijwerking te zijn. Maar goed ik denk maar, het heeft me hele moeilijke tijden doorgeholpen.
Ik ben benieuwd wat er uit het gesprek komt met de huisarts.
Ik wil er in ieder geval vanaf, zal het wel rustiger doen dan jij, moet nog functioneren, moet samen met mijn schoonzoon voor mijn kleindochters zorgen.
Ik meld het weer als er nieuws is