Dit jochie is de wereld op zijn eigen manier aan het ontdekken, die komt er wel. Hij is scheidingskind. Geen duidelijk thuis is nog steeds een thuis, twee gezinnen zijn voor hem zijn familie en al zweeft hij ertussen, dat is zijn leven.
Qua tijd valt het mee: Zoon is rond vier uur 's middags thuis, op sommige dagen staat hij dan voor de deur en we sturen hem tegen half zes of zes uur naar huis, net wat hij zelf aangeeft als tijd waarop hij thuis moet zijn.
Onze jongen is uit huis gezet. Oorspronkelijk zouden wij hem alleen tijdelijk opvangen en na een (te lange) procedure is dat permanent geworden. Omdat hij hier wilde blijven, omdat wij pleegouders mogen zijn, omdat hij geen standaard-cliënt is voor Jeugdzorg en omdat voor buitenstaanders duidelijk was, dat hij op zijn plek is bij ons.
Het zijn wel twee jongens, twee kinderen, maar totaal verschillend.
Dit zijn andere ouders, die niet zoals jij of WA in het leven staan. Deze jongen krijgt de ruimte om zelf alles te ontdekken. We hebben hier een moeder, die haar zoon zo goed kent, dat ze weet, dat hij niet in zeven sloten tegelijk loopt, niet blind iedereen vertrouwt, eigen ervaringen mag opdoen. Het enige punt voor ons is: waarom heeft hij ons uitgekozen?
Open zijn is veel makkelijker, daarnaast heb ik van jongs af aan al geleerd te observeren en met zowel hoofdlijnen volgen als details opmerken maak ik tegen betaling anderen gekNijogeth schreef: ↑25 mar 2021 22:50Jablan vertelt vrijwel altijd met veel detail over zijn eigen leven. Details die een ander waarschijnlijk niet opvallen of die een ander niet zou opnoemen. Op mij komt het over als iemand die het beste met dat jochie voor heeft, vandaar ook de openheid naar zijn moeder.
Er is een checklist 'signalen van mishandeling', die je kunt afvinken. Gebitstoestand vertelt wat over de voeding, over de motoriek, over tandverzorging, over tandartsbezoek en bij elkaar geeft dat een indruk hoe een kleintje wordt verzorgd door de ouders.