man met doodzieke vrouw voelt zich benadeeld door werkgever
Geplaatst: 28 jul 2011 23:03
Een Chauffeur uit Nijmegen werkt bij ****** Transport.
Hij voelt zich benadeeld door dit bedrijf nu zijn vrouw ongeneeslijk ziek is. Ze heeft kanker.
Chauffeur: "Zo’n vijf maanden geleden zei mijn toenmalige vriendin en tegenwoordige vrouw dat ze soms het gevoel in haar voet kwijtraakte. Ik zei dat ze naar de huisarts moest gaan en dat heeft ze ook gedaan."
"Die stuurde haar door naar het ziekenhuis voor een hersenscan. Een week later moest ze naar het ziekenhuis voor de uitslag. De dokter vertelde dat ze bot- en hersenkanker heeft en dat dit niet meer goed komt."
Leuke baan
"Daarvoor had ik een heel leuk leven, een mooi huis en een leuke baan als vrachtwagenchauffeur bij ****Transport . Daar werk ik al vier jaar."
"Op een gegeven moment moest ik bij directeur in het kantoor komen. Hij gaf mij drie vellen papier met drie opties. Een ervan moest ik tekenen. De eerste was ontslag nemen, de tweede vertrekken en zodra mijn vrouw was overleden en begraven terugkomen en de derde mogelijkheid onbetaald verlof. Uiteindelijk tekende ik voor onbetaald verlof."
"Ik begrijp de gang van zaken niet. Ik heb een vast contract. Mijn vrouw is thuis en nog in leven met pijnstillers. Het is een kwestie van tijd voor ze mij wordt afgenomen. De dokter denkt aan hooguit twee maanden."
"Ik was overigens van plan om volgend jaar te trouwen. Maar de dokter zei: Er komt geen volgend jaar. Dus ben ik dit jaar getrouwd."
"Daarom snap ik niet dat ****** na vier jaar zo met een chauffeur omgaat."
"Tijdens het gesprek zei de directeur: Waarom trouw je met die vrouw, terwijl je weet dat ze ziek is? Die uitspraak vind ik heel erg. In die vier jaar dat ik er werkte heb ik nooit problemen gehad. Ik hield van mijn werk en had het nodig. Ik moest hard werken en kreeg korte weekends, maar dat had ik er voor over."
Begripvol
"Nadat ik het slechte nieuws over mijn vrouw had gehoord en aan mijn baas vertelde was hij heel begripvol. Op kantoor kreeg ik te horen dat ik nationaal in plaats van internationaal mocht gaan rijden."
"Ik geef toe dat ik een keer verzuimd heb. Maar ik was wel op weg, maar mijn vrouw werd niet goed en ik moest terug komen. Ik wilde de zaak bellen, maar om vijf uur was daar niemand. Dus zou een collega doorgeven dat ik niet kon werken."
"Natuurlijk begrijp ik dat de baas niet snapt waarom ik niet kwam. Mijn gedachten zijn niet bij het werk en de weg, maar bij mijn vrouw. Ik verzorg, was en verpleeg haar. Dit is een harde tijd."
"Officieel ben ik ziek, maar ze betalen mij niet. Doordat ze mij niet betalen kom ik in de geldproblemen terwijl wij dit niet nodig hebben."
"Ik hoop toch dat als dit over is, ik weer kan gaan rijden bij *******Transport", besluit hij.
Geholpen
Directeur ****** geeft dinsdag een reactie: "Wij hebben hem geholpen. Hij was internationaal chauffeur en door de ziekte van zijn partner is hij op binnenlands vervoer gezet. Ook kon hij zijn vrije dagen opmaken. Wij zijn immers ook mensen. En hebben bij een andere chauffeur ook de ziekte van zijn vrouw meegemaakt."
"Wij dachten dit netjes op te lossen en volgens mij was dit ook netjes opgelost. Hij heeft een vreselijk privéprobleem. Maar ik moet ook mijn bedrijf leiden. Hij heeft er zelf voor gekozen om onbetaald verlof te nemen. Omdat zijn schoonfamilie hem financieel zou ondersteunen. Ik heb geen betalingsverplichting aan hem."
"Afgelopen vrijdag heeft mijn zoon bij terugkomst van zijn vakantie nog met ***de chauffeur*** gesproken. Hij heeft hem sterkte gewenst. Ik vind de gang van zaken heel vervelend. Wij hebben veel gedaan om hem ter wille te zijn."
En de uitspraak: Waarom trouw je met die vrouw, terwijl je weet dat ze ziek is? Directeur ***: "Ik kan mij die uitspraak niet herinneren. Maar ik kan het gezegd hebben. De chauffeur was tijdens het gesprek erg emotioneel. Dus kan ik zoiets gezegd hebben als: Waarom heb je dit allemaal zo aangehaald?"
Kwaad over verzuim
"Natuurlijk was ik kwaad over zijn verzuim. Dat was op 27 juni. Zijn vrouw was net terug uit het ziekenhuis en kreeg een terugslag. Hij was onderweg naar de zaak. Hij heeft gemeld aan een andere chauffeur dat hij niet ging werken. Die heeft verder niets tegen ons gezegd. Daardoor stond er bij ons een vracht die om acht uur bij een klant moest zijn."
"Wij waren gewoon bereikbaar, ook om vijf uur ’s morgens. Hij had een e-mail of sms bericht kunnen sturen. Ik ben van goede wil en heb hem steeds geholpen. De chauffeur moet bij mij zijn als hij het wil oplossen."
"Wij zijn geen robots of boemannen. Maar hebben wel een bedrijf te runnen met bijna honderd medewerkers. Dat gaat gelukkig goed. Wij hebben wel eens vaker problemen, maar dit is een erg vervelend probleem", zegt de directeur tenslotte.
### namen weggehaald ###
Wat te doen in zo'n situatie?
Hij voelt zich benadeeld door dit bedrijf nu zijn vrouw ongeneeslijk ziek is. Ze heeft kanker.
Chauffeur: "Zo’n vijf maanden geleden zei mijn toenmalige vriendin en tegenwoordige vrouw dat ze soms het gevoel in haar voet kwijtraakte. Ik zei dat ze naar de huisarts moest gaan en dat heeft ze ook gedaan."
"Die stuurde haar door naar het ziekenhuis voor een hersenscan. Een week later moest ze naar het ziekenhuis voor de uitslag. De dokter vertelde dat ze bot- en hersenkanker heeft en dat dit niet meer goed komt."
Leuke baan
"Daarvoor had ik een heel leuk leven, een mooi huis en een leuke baan als vrachtwagenchauffeur bij ****Transport . Daar werk ik al vier jaar."
"Op een gegeven moment moest ik bij directeur in het kantoor komen. Hij gaf mij drie vellen papier met drie opties. Een ervan moest ik tekenen. De eerste was ontslag nemen, de tweede vertrekken en zodra mijn vrouw was overleden en begraven terugkomen en de derde mogelijkheid onbetaald verlof. Uiteindelijk tekende ik voor onbetaald verlof."
"Ik begrijp de gang van zaken niet. Ik heb een vast contract. Mijn vrouw is thuis en nog in leven met pijnstillers. Het is een kwestie van tijd voor ze mij wordt afgenomen. De dokter denkt aan hooguit twee maanden."
"Ik was overigens van plan om volgend jaar te trouwen. Maar de dokter zei: Er komt geen volgend jaar. Dus ben ik dit jaar getrouwd."
"Daarom snap ik niet dat ****** na vier jaar zo met een chauffeur omgaat."
"Tijdens het gesprek zei de directeur: Waarom trouw je met die vrouw, terwijl je weet dat ze ziek is? Die uitspraak vind ik heel erg. In die vier jaar dat ik er werkte heb ik nooit problemen gehad. Ik hield van mijn werk en had het nodig. Ik moest hard werken en kreeg korte weekends, maar dat had ik er voor over."
Begripvol
"Nadat ik het slechte nieuws over mijn vrouw had gehoord en aan mijn baas vertelde was hij heel begripvol. Op kantoor kreeg ik te horen dat ik nationaal in plaats van internationaal mocht gaan rijden."
"Ik geef toe dat ik een keer verzuimd heb. Maar ik was wel op weg, maar mijn vrouw werd niet goed en ik moest terug komen. Ik wilde de zaak bellen, maar om vijf uur was daar niemand. Dus zou een collega doorgeven dat ik niet kon werken."
"Natuurlijk begrijp ik dat de baas niet snapt waarom ik niet kwam. Mijn gedachten zijn niet bij het werk en de weg, maar bij mijn vrouw. Ik verzorg, was en verpleeg haar. Dit is een harde tijd."
"Officieel ben ik ziek, maar ze betalen mij niet. Doordat ze mij niet betalen kom ik in de geldproblemen terwijl wij dit niet nodig hebben."
"Ik hoop toch dat als dit over is, ik weer kan gaan rijden bij *******Transport", besluit hij.
Geholpen
Directeur ****** geeft dinsdag een reactie: "Wij hebben hem geholpen. Hij was internationaal chauffeur en door de ziekte van zijn partner is hij op binnenlands vervoer gezet. Ook kon hij zijn vrije dagen opmaken. Wij zijn immers ook mensen. En hebben bij een andere chauffeur ook de ziekte van zijn vrouw meegemaakt."
"Wij dachten dit netjes op te lossen en volgens mij was dit ook netjes opgelost. Hij heeft een vreselijk privéprobleem. Maar ik moet ook mijn bedrijf leiden. Hij heeft er zelf voor gekozen om onbetaald verlof te nemen. Omdat zijn schoonfamilie hem financieel zou ondersteunen. Ik heb geen betalingsverplichting aan hem."
"Afgelopen vrijdag heeft mijn zoon bij terugkomst van zijn vakantie nog met ***de chauffeur*** gesproken. Hij heeft hem sterkte gewenst. Ik vind de gang van zaken heel vervelend. Wij hebben veel gedaan om hem ter wille te zijn."
En de uitspraak: Waarom trouw je met die vrouw, terwijl je weet dat ze ziek is? Directeur ***: "Ik kan mij die uitspraak niet herinneren. Maar ik kan het gezegd hebben. De chauffeur was tijdens het gesprek erg emotioneel. Dus kan ik zoiets gezegd hebben als: Waarom heb je dit allemaal zo aangehaald?"
Kwaad over verzuim
"Natuurlijk was ik kwaad over zijn verzuim. Dat was op 27 juni. Zijn vrouw was net terug uit het ziekenhuis en kreeg een terugslag. Hij was onderweg naar de zaak. Hij heeft gemeld aan een andere chauffeur dat hij niet ging werken. Die heeft verder niets tegen ons gezegd. Daardoor stond er bij ons een vracht die om acht uur bij een klant moest zijn."
"Wij waren gewoon bereikbaar, ook om vijf uur ’s morgens. Hij had een e-mail of sms bericht kunnen sturen. Ik ben van goede wil en heb hem steeds geholpen. De chauffeur moet bij mij zijn als hij het wil oplossen."
"Wij zijn geen robots of boemannen. Maar hebben wel een bedrijf te runnen met bijna honderd medewerkers. Dat gaat gelukkig goed. Wij hebben wel eens vaker problemen, maar dit is een erg vervelend probleem", zegt de directeur tenslotte.
### namen weggehaald ###
Wat te doen in zo'n situatie?