Radar

En alweer een nieuw vervolg over dit bedrijf.

Zo te lezen is de telefoonterreur al een tijdje bezig, iets waar zij niets aan kunnen doen, maar na veel aandringen was het een tijdje stil. tot deze maand.

Afspraken maken telefonisch heeft ook al geen zin, afspraken worden maar half opgenomen, de consument heeft het nakijken en mag kan beter zeggen moet bloeden om het Lindorff maar naar hun zin te krijgen. Schandelig gewoon.

Als je zelf met argumenten aan komt zetten hebben ze plots slecht ontvangst.
Regelingen die er worden afgeproken worden naar eigen inzicht ingevuld.

Renteberekeningen zijn dusdanig afwijkend dat je snel ettelijke honderden euros te veel doet betalen, maar je kunt het nooit bewijzen omdat zij een programma hebben wat uniek is op deze wereld.

Zelfs als je met schriftelijke bewijzen aankomt zetten, durven ze het nog te ontkennen.
Er zou heel snel een collectief gevormd moeten worden en dit bedrijf juridisch aansprakelijk te stelllen door te handelen opdat zij een eigen wetgeving hebben en waar de rechten van de consument aan de laars gelapt worden.

Dit bedrijf moet opgedoekt worden. Er zijn andere incassobureaus waar je heel goed alles tot een goed eind kunt brengen. Dus waarom Lindorff niet??

Zucht, dit topic is één van de duizenden.

Heel cru, als je op tijd betaald komt lindroff in je leven niet voor.

In de één op duizenden kun je lezen dat dat niet waar is.
En als je wel met Lindorff in aanraking komt vanwege niet op tijd betalen, betekent dat je niet dat je een schietschijf bent.

En als je wel met Lindorff vanwege niet op tijd betalen, betekent dat je dat je eens schietschijf bent.

Raar toch, de incassoboer moet toch innen links of rechtsom ze leven er van. Wil je deze irritante werkwijze verbieden moet je toch bij de opdrachtgever zijn. Een schuld begint nooit en ik herhaal nooit bij Lindorff maar bij diegene die de schuld overdraagt. M.a.w. Lindorff komt pas in beeld als je wel iets koopt maar niet betaald, niet achteraf de incassoboer de schuld geven.

Of Lindorrf komt in beeld als een bedrijf z'n administratie niet op orde heeft en vermeende oude 'vorderingen' verkoopt.
De irritante werkwijze komt van Lindorff zelf.

ronald g schreef:

En als je wel met Lindorff vanwege niet op tijd betalen, betekent dat je dat je eens schietschijf bent.

Raar toch, de incassoboer moet toch innen links of rechtsom ze leven er van. Wil je deze irritante werkwijze verbieden moet je toch bij de opdrachtgever zijn. Een schuld begint nooit en ik herhaal nooit bij Lindorff maar bij diegene die de schuld overdraagt. M.a.w. Lindorff komt pas in beeld als je wel iets koopt maar niet betaald, niet achteraf de incassoboer de schuld geven.

Om geen misverstanden te ontstaan, ik heb het er wel over dat alles wordt nageleefd en dat zij er een eigen beleidsvoering er op na doen houden, zodat de consument, rechts of linksom altijd bewust wordt misleid. Dit is een algemene gang van zaken. Er zijn kantoren die juist dit soort bedrijven continu juridisch in de gaten doen houden. Ligt het dan aan de consument of aan Lindorff zelve?

Zolang incassoboeren niet gehouden zijn aan een wettelijke regel maar aan een gedragsregel staat de manier van incasseren volledig vrij. Ze kunnen zeg maar met veel bombarie in de straat opduiken rode hesjes aan ( er is ooit zo'n bedrijf geweest ) om te innen. Oude vorderingen opkopen is normaal geworden daar leven die lui van, edoch die vordering hoe oud ook is ooit ontstaan, nooit leuk om daar mee geconfronteerd te worden. Als een vordering voor verjaring gestuit wordt gaat de nieuwe termijn in, een simpel briefje naar het bij de incassoboer bekende adres is voldoende ook al woon je daar allang niet meer.

@ronaldg, je geloof in Lindorff en hun administratie en die van de oorspronkelijke 'eisers' is bewonderenswaardig. De berichten op het forum laten toch ook een andere kant zien.

Cessie van vorderingen ( = verkopen ) dient aan de debiteur betekend te worden. Een simpel briefje is zeker niet voldoende en de meeste vorderingen verjaren na 5 jaar.

Mijn advies : nooit ingaan op brieven van incassoburo's . Incassoburo's hebben geen aparte status. Als iemand geld wil zien, is het de rechter die beslist en zeker niet een incassoburo.

Juridisch is er geen regel om incassoboeren voorwaarden op te leggen of zich maar aan enige gedragsregel te houden, vragen/dreigen te betalen staat vrij toch. Veel zaken worden na lang gesteggel niet door gezet omdat daar een rechter voor nodig is. Anders wordt het als een terechte vordering wordt overgenomen die ook wel bij de schuldenaar bekend is maar in het vergeetboekje terecht gekomen is.

ronald g schreef:Juridisch is er geen regel om incassoboeren voorwaarden op te leggen of zich maar aan enige gedragsregel te houden, vragen/dreigen te betalen staat vrij toch. Veel zaken worden na lang gesteggel niet door gezet omdat daar een rechter voor nodig is. Anders wordt het als een terechte vordering wordt overgenomen die ook wel bij de schuldenaar bekend is maar in het vergeetboekje terecht gekomen is.

Lijk je nu hiermee te zeggen dat er toch niet altijd van terechte vorderingen sprake is, waardoor je met een incassobureau als Lindorff te maken kunt krijgen?

dorsman schreef:Cessie van vorderingen ( = verkopen ) dient aan de debiteur betekend te worden. Een simpel briefje is zeker niet voldoende en de meeste vorderingen verjaren na 5 jaar.

Mijn advies : nooit ingaan op brieven van incassoburo's . Incassoburo's hebben geen aparte status. Als iemand geld wil zien, is het de rechter die beslist en zeker niet een incassoburo.

Geweldig advies.

Altijd wachten tot er een rechter aan te pas komt!

Ik opteer voor gewoon de rekeningen betalen.
Vergeten? Betaal dan de herinnering, aanmaning, of wat voor naam het beestje ook mag hebben. Worden er kosten berekend, en kunt u zich hier niet in vinden, schrijf dan vooral een briefje, en betaal minimaal de hoofdsom.
Niet eens met de vordering? Schrijf vooral een briefje.
Niets doen leidt tot een rechtsgang, welke u had kunnen voorkomen, en ook al is de vordering onterecht loopt u het risico (een deel van) de proceskosten te moeten betalen. Niet handig zeg maar.

Wat de cessie betreft, het niet bekend zijn aan de debiteur van een cessie kan in gevallen (wanneer het geen stille cessie betreft) gevolgen hebben voor aan wie bevrijdend betaald kan worden, en of de cessie effect heeft tussen de cedent (= oorspronkelijke schuldeiser) en de cessionaris (= bv. incassobureau). In effect is een cessie welke geen stille cessie is (middels authentieke of geregistreerde onderhandse akte) voor bekendmaking aan de debiteur dus geen cessie, wat inhoudt dat de vordering verder behandeld kan worden door het incassobureau als ware het een normaal overgedragen vordering. Onder de streep geen winst voor de wanbetaler bij een terechte vordering.
Het bekend maken van een cessie aan de debiteur kan wel degelijk met een simpel briefje. Betekenen houdt een deurwaarders exploot in, wat op zijn beurt inderdaad de zekerheid van ontvangst inhoudt, doch lijkt me niet erg geschikt voor het meerendeel van de vorderingen, zulks in verband met de gepaarde kosten. Op het moment dat de debiteur reageert op het briefje, op een wijze welke ontvangst van het briefje toch wel aannemelijk maakt, is van cessie sprake. Zo niet, ook goed, zie boven.

Moraal van het verhaal, probeer niet in juridische steekspelletjes betrokken te raken wanneer u geen jurist bent, en al helemaal niet wanneer u niet in uw recht staat.
Staat u in uw recht, win dan gedegen advies in over hoe te handelen, maar steek nooit uw kop in het zand zoals hierboven wordt geadviseerd. U zult versteld staan over de gevoeligheid van bedrijven als Lindorff voor de juiste argumenten, op de juiste manier gebracht. Er staan op dit forum voorbeelden te over waar wel het juiste advies wordt gegeven.

Een terechte vordering natuurlijk altijd betalen. Probleem is vaak de onterechte vorderingen van providers, energiemaatschappijen, etc die ook na opzeggingen gewoon doorgaan met nota's sturen en zelfs na storno's niet van wijken willen weten.

In die gevallen vooral niet in discussie gaan met incassoburo's, maar rustig de dagvaarding afwachten. Veelal komt die niet.

Mijn ervaring na 30 jaar praktijk : Blaffende honden bijten niet.

dorsman schreef:
In die gevallen vooral niet in discussie gaan met incassoburo's, maar rustig de dagvaarding afwachten. Veelal komt die niet.

Dus wel

@ Snepke,

Fantastisch,

Voor of op de 1e zittingsdatum ( Centrale Balie of in de zittingszaal op de dag zelf ) netjes een schriftelijk puntsgewijs verweer inleveren :wat wordt erkend en wat niet, buitengerechtelijke kosten bestrijden ( grote bedrijven worden geacht zelf wel een briefje te kunnen schrijven ), bewijs aanbieden, etc.

Daarna komt de mondelinge behandeling ( = comparitie van partijen ). De gedaagde, U dus, behoeft geen griffierecht te betalen, dus voor de kosten hoeft U het niet te laten.

Als de kantonrechter Uw verweer honoreert, wordt de eiser in de kosten veroordeeld en als beide partijen deels gelijk hebben, worden de kosten vaak gecompenseerd ( = ieder moet de eigen kosten betalen, in Uw geval niets dus ! ).

Ik zei het al eerder elders op dit forum : Blij dat we rechters hebben, maak er gebruik van )

Een terechte vordering natuurlijk altijd betalen. Probleem is vaak de onterechte vorderingen van providers, energiemaatschappijen, etc die ook na opzeggingen gewoon doorgaan met nota's sturen en zelfs na storno's niet van wijken willen weten.

Als er na opzegging nog een nota komt wil dat nog niet zeggen dat het een onterechte vordering is. En ook een gestorneerde betaling kan een terechte vordering zijn.

Op dit forum staan tal van bijdragen van mensen die menen dat de provider, energiemaatschappij, etc een onterechte vordering hebben, maar ik moet nog zien hoevaak deze maatschappijen bij de rechtbank in het ongelijk worden gesteld. Vergeet niet dat we hier maar 1 kant van het verhaal horen

Moraal van het verhaal, probeer niet in juridische steekspelletjes betrokken te raken wanneer u geen jurist bent, en al helemaal niet wanneer u niet in uw recht staat.

En er is vaak juist een jurist voor nodig om te bepalen of u wel of niet in uw recht staat.

dorsman schreef:@ Snepke,

Fantastisch,

Voor of op de 1e zittingsdatum ( Centrale Balie of in de zittingszaal op de dag zelf ) netjes een schriftelijk puntsgewijs verweer inleveren :wat wordt erkend en wat niet, buitengerechtelijke kosten bestrijden ( grote bedrijven worden geacht zelf wel een briefje te kunnen schrijven ), bewijs aanbieden, etc.

Daarna komt de mondelinge behandeling ( = comparitie van partijen ). De gedaagde, U dus, behoeft geen griffierecht te betalen, dus voor de kosten hoeft U het niet te laten.

Als de kantonrechter Uw verweer honoreert, wordt de eiser in de kosten veroordeeld en als beide partijen deels gelijk hebben, worden de kosten vaak gecompenseerd ( = ieder moet de eigen kosten betalen, in Uw geval niets dus ! ).

Ik zei het al eerder elders op dit forum : Blij dat we rechters hebben, maak er gebruik van )

Er is al een vonnis uitgesproken ten gunste van mij.
Dik 2 jaar hebben ze (Lindorff/CD)me bedreigd en lastig gevallen met een onterechte vordering.
Wat ik ook zei of voor bewijs opstuurde,het enigste antwoord dat ik kreeg was "betalen"
Uiteindelijk heb ik een dagvaarding gekregen,verweer (schriftelijk)ingediend.
Toen hebben ze royement aangevraagd("toen" zagen ze "pas" dat ze me onterecht voor de rechter hadden gedaagd)

@ Snepke,

Gefeliciteerd !

Uw vertrouwen in de rechtspraak is volledig terecht. Daarom nogmaals mijn advies : Ga niet in discussie met Incassoburo's, maar wacht op de dagvaarding. Bij de kantonrechter vindt U een welwillend oor.

Waarom niet reageren naar het incassobureau?
Volgens rechtsvordering (art 111 lid 3) moet het incassobureau deze reacties in de dagvaarding vermelden. Doen ze dat niet dan kan de gedaagde de rechter hier op wijzen, alsnog deze reactie aan de rechter voorleggen.

... op straffe van het door de rechter hieraan kunnen verbinden van de gevolgen die hij geraden acht...

Reactie heeft niet enkel het door Guusje omschreven doel c.q. voordeel.
Wanneer u niet aan het incassobureau aangeeft dat deze geen betaling hoeft te verwachten, omdat u alles bestrijdt, vergezeld van de redenen waarom, loopt u het (grote) risico dat wanneer de vordering onverhoopt toch door de rechter als toewijsbaar wordt geacht te zijn, de buitengerechtelijke kosten en wellicht ook de proceskosten op een gelijke redenatie mogen rekenen.
Anders gezegd, u geeft de helft van de dubbele redelijkheidstoets alvast weg, en u geeft te kennen niet gewild te zijn de zaak buiten rechte te regelen.
Iets weg geven is in deze context nooit handig. Niet gewild zijn buiten rechte tot een oplossing te komen ook niet.
Niet weggeven houdt het eenmalig schrijven van een briefje in, waarvan de inhoud dezelfde strekking zal hebben als uw conclusie van antwoord mocht de zaak voor de rechter komen.

@dorsman
Het moge u duidelijk zijn dat snepke niet conform uw advies heeft gehandeld, doch wel degelijk in conclaaf met Lindorff is gegaan.
Uw advies dit niet te doen is gebaseerd op

dorsman schreef:Incassoburo's hebben geen aparte status.

Een incassobureau handelt als gemachtigde van een schuldeiser, danwel is na stille of bekendgemaakte normale cessie zelf schuldeiser. Dit is status genoeg er toch maar een briefje aan te wagen dunkt me, uw 30 jaren praktijkervaring ten spijt.
Wat het kostenloze aspect betreft, in zaken sector civiel dient ook de gedaagde vastrecht te betalen, daarbij is zonder meer uitgaan van een goede afloop wel erg kort door de bocht.
Wilt u dat blinde vertrouwen in de rechter wellicht eens uitleggen aan de mensen die ten onrechte zijn veroordeeld tot het betalen van hoofdsom plus rente plus buitengerechtelijke kosten plus proceskosten in zaken waarin het belang geen hogere voorziening toestond?