Radar

In diverse media was deze week te lezen dat het KIFID een grote verandering doorvoert door de financiele sector op afstand te zetten en de toezichtrol van de overheid op het KIFID te versterken. Of dit allemaal tot betere uitspraken van de Geschillencommissie of tot effectieve(re) bemiddeling door de Ombudsman gaat leiden, moet allemaal nog worden afgewacht. De lakmoesproef zal liggen in de uitspraken die de komende tijd in klachtprocedures naar buiten komen. Ik ben niet echt optimistisch, maar laat mij graag in positieve zin verrassen. In veel uitspraken van de Geschillencommissie KIFID lees ik vooral een flink gebrek aan inlevingsvermogen in de moeilijkheidsgraad voor consumenten om hun grieven adequaat over het voetlicht te brengen in hun klacht. Ambtshalve toepassing van het consumentenrecht blijkt niet echt uit de uitspraken. Ambtshalve aanvulling van gebrekkig door de klager geformuleerde gronden blijkt eveneens niet uit de uitspraken. In woekerpoliszaken lijkt het KIFID de rechtsnormen voor de beoordeling van de klacht vooral te putten uit publiekrechtelijke regels (RIAV; WTV en WFT) en veel minder uit het civiele recht (dwaling, misleiding ed.). Bij de gewone rechter ligt dit juist weer andersom, doordat het publieke recht (nagenoeg) geen doorwerking krijgt in het civiele recht. In beide gevallen leidt dit tot een gebrek aan evenwicht cq tot een ''verkokering of van het recht'' (of voor de cynici onder ons tot een mogelijkheid om het recht op basis van ingekorte toetsingscriteria naar eigen hand te zetten !).

De nieuwe situatie dat de Ombudsman straks ook in de Ombudsmanfase al een oordeel (juridisch) gaat geven over de klacht, brengt de Ombudsman in een geheel andere positie. Van bemiddelaar (wat immers tot nu toe zijn primaire taak was) wordt hij ineens beoordelaar. De Ombudsman als een soort rechter in eerste aanleg. Of de Ombudsman toch nog (steeds) als ''zeeffunctionaris'' bij het indammen van ongewenst (sic) grote toestroom van klachten bij het KIFID ?
Kortom, over deze wijzigingen is het laatste woord hopelijk nog niet gezegd.

Ik stuur dit forumbericht ook door naar de Vereniging Consument en Geldzaken waarvan ik lid ben, met het verzoek ook eens kritisch naar de wijzigingen bij het KIFID te kijken.

@Juwita,

Goede analyse van je hierboven. De ''verkokering van het recht'' leidde in de rechtspraak van de gewone rechter over aandelenlease er bijvoorbeeld toe dat een (relatief) kleine groep van oplettende, gehuwde Dexia-gedupeerden de hoofdprijs van volledige schadeloosstelling kreeg na vernietiging overeenkomst op basis van artikel 1:88 e.v. BW en de grote buts van aandelenlease-gedupeerden bij dezelfde gewone rechter nagenoeg met lege handen is blijven staan. Dit laatste o.a. door het negeren (tot aan de Hoge Raad toe) van publiekrechtelijke regels (artikel 24 sub b Besluit Toezicht Effectenverkeer). Die publiekrechtelijk regels werden door DSI en KIFID Geschillencommissies vermoedelijk wel correct toegepast en leidde hierdoor tot een volstrekt andere invulling van de zorgplichtschending en uitkomst bij klachten over (dezelfde !)aandelenleaseproducten (Kifid:60% schadevergoeding + wettelijke rente; d.w.z. feitelijk vergoeding van de nominale schade).
Bij woekerpolisgeschillen lijkt daarentegen civielrechtelijke dwaling en misleiding vooralsnog grotendeels buiten het vizier van de KIFID Geschillencommissies te vallen. Je vraagt je dan af of dit komt omdat de uitkomst niet bevalt. Lastig aan te tonen. Het ''geheim van de raadkamer'', bij gewone rechter en KIFID- Commissies. In combinatie met vaak gebrekkige manier van ''procederen'' door klagers.
Hoe dit alles ook zij: recht werkt grotendeels in het voordeel van de aanbieders (banken/verzekeraars) waartegen de klager/benadeelde een ''up hill battle'' heeft te voeren. Volkskrant journalist Merijn Rengers constateerde dit overigens al een jaar of vier terug in een artikel in de Volkskrant in verband met de aandelenlease-affaire.
http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2680/Eco ... bank.dhtml

In de oude opzet van het Kifid was/is het zelfreinigend vermogen wegens aanwezigheid van (vertegenwoordiges van) verzekeraars tamelijk illusoir.
Doet/deed denken aan de zelfcorrigerende klachteninstituten van de Orde van Advocaten, Broederschap Notarissen, Medisch tuchtcollege.
Ook daar baseert men zich (uitsluitend) op Advocatenwet/Gedragsregels, Wet op het Notarisambt/Gedragsregels, etc.
De antwoorden/motivaties zijn slechts van belang wanneer de juiste vraag werd gesteld. Vooroordelen gaan immers ook in toga gekleed.

De uitspraken - ook die van Kifid - zijn juridisch technisch doorgaans wel in orde maar gaan totaal voorbij aan het probleem van de klager, i.c. de onbekendheid met de klachtenmaterie. En er wordt geen enkele hulp geboden aan de klager. Zie NOvA, KNB, MT.

Er is doorgaans wel een reden/motivatie te vinden op grond waarvan een klacht afgewezen kan worden.
Of de Ombudsman "nieuwe stijl" reeds in de beginfase een verbindend oordeel uitspreekt waartegen geen bezwaar/beroep (meer) mogelijk is, of slechts beperkt, is mij nog niet duidelijk.
Met Juwita geef ik vooralsnog het voordeel van de twijfel, maar ben niet optimistisch. Het gaat nl. om héél veel geld, en uiteindelijk is dát de drijfveer - niet het recht.

Een cynicus is een idealist die ingehaald is door de werkelijkheid.

Met die zeer fors dalende beurskoersen wordt een andere aanpak (een zeer rigoreuze weliswaar) aantrekkelijk, een aanpak die de discussie acuut stopt en de problemen met wortel en tak oplost.

Tot dat moment gaat de discussie ongetwijfeld verder.

Wordt vervolgd.

@@@

Voor zover ik het begrijp is de KIFID niet onafhankelijk. De overheid zou een verplichte opslag voor de banken en de verzekeraars moeten instellen. Uit dat potje kan dan deze Geschillencommissie betaald worden. Al dat gerommel onder de tafel, doet mij teveel aan Griekenland denken.

Maxiem.

Einde verhaal:

Ombudsman ziet geen heil in bemiddeling woekerpoliszaken

Laatste update: 7 oktober 2011 09:32 info

DEN HAAG - Financieel Ombudsman Nol Monster ziet geen heil meer in bemiddeling in woekerpoliszaken.
Hij schrijft dat in een brief aan ongeveer 150 consumenten die een klacht daarover bij hem hadden neergelegd.

Volgens de ombudsman heeft de minister van Financiën onlangs aangegeven dat hij zich bij woekerpolissen richt op het zogenaamde ''flankerende beleid''.

Dat wil zeggen dat alleen nog gekeken wordt naar het verbeteren van bestaande producten en niet naar compensatieregelingen. De ombudsman gaat er daarom vanuit dat verzekeringsmaatschappijen niet verder zullen gaan dan wat in collectieve compensatieregelingen is afgesproken.

Meer armslag

Vanaf 1 januari komend jaar krijgt de stichting Klachteninstituut financiële dienstverlening (Kifid), waar de Financieel Ombudsman deel van uitmaakt, sowieso meer armslag om op voorhand te beslissen om niet in een zaak te bemiddelen.

Dat wordt mogelijk door een statutenwijziging die afgelopen week is doorgevoerd. ''Voorafgaand aan zijn bemiddeling wil de ombudsman eerst beoordelen en aangeven of een ingediende klacht terecht is, waardoor de consument meteen weet waar hij of zij aan toe is'', aldus het Kifid.

Wanneer één ding duidelijk wordt uit het standpunt van de Ombudsman en het beleid van Minister de Jager dan is het:

1 De overeengekomen compensatiefooien met de stichtingen WPC en VP vormt de uiterste schadefooi waartoe verzekeraars uit eigen beweging ''te bewegen'' zijn;
2 Verzekeraars gokken er op dat ruim 98% van de polisbezitters hiermee (uit luiheid; onkunde enz.) genoegen zal nemen het er verder bij laat zitten;
3 Verzekeraars gokken er daarmee op dat slechts een ''handvol''(enkele tienduizenden van de in totaal 4 miljoen) woekerpolisbezitters de strijd bij KIFID of bij de gewone rechter echt zullen aangaan. Dat aan die kleine groep ''strijdbaren'' eventueel een veel hogere compensatie uitgekeerd zal moeten worden hebben verzekeraars al lang ingecalculeerd;
4 Tegen de ''strijdbaren'' die wel een klachtprocedure starten bij KIFID of bij gewone rechter zal door verzekeraars een blik juristen en advocaten worden opengetrokken om de strijd te rekken en de schade (voor verzekeraars) te beperken;
5 Het beleid van verzekeraars zal er toe leiden dat weliswaar hun imago bij de doorsnee klant voor vele jaren ''versjteerd'' zal zijn, maar qua schadeloosstelling komen verzekeraars er zeer goed mee weg. Het in de markt zetten van beleggingsverzekeringen vanaf de jaren tachtig, veelal zonder hun klanten te informeren over kosteninhoudingen is voor verzekeraars achteraf nog steeds zeer lucratief gebleken;

juwita,

Er kan ook iets anders gebeuren.
Zie mijn eerdere vragen aan mijn verzekeringsadviseur.
http://forum.www.trosradar.nl/viewtopic ... 6&t=101068

credo Aegonem terminandum fore.

@Juwita

Complottheorie??
Heb jij enig idee/vermoeden of het bij die 150 consumenten die een brief zouden moeten krijgen, gaat om het totale aantal klachten bij de Ombudsman?
De perspublicatie suggereert dat het om alle voorliggende klachten zou gaan.

''Voorafgaand aan zijn bemiddeling wil de ombudsman eerst beoordelen en aangeven of een ingediende klacht terecht is, waardoor de consument meteen weet waar hij of zij aan toe is'', aldus het Kifid.

Dat is een opmerkelijk statement want het staat toch haaks op de mededeling dat de Ombudsman geen heil meer ziet in bemiddeling in (alle??) woekerpoliszaken.

Volgens deze formulering stelt de Ombudman als eerste vast of een klacht zijns inziens gegrond is (de ontvankelijkheidsfase wordt overgeslagen) en zo ja, slaat pas daarna aan het bemiddelen. Daar is niet persé iets tegen maar legt hoogsten een beetje veel macht bij die Ombudsman.
Bij zijns inziens ongegrondheid wijst hij de klacht meteen af. Daartegen staat dan beroep open bij de GC.

De, in zeer algemene termen geformuleerde, brief zoals gepubliceerd op de site van Kifid zet in één actie alle 150 consumenten (of alle klagers???) zonder nuance in een "niet (verder )ontvankelijk" en "ongegrond" kader.

Dat lijkt toch op misbruik van bevoegdheid/macht/recht?

@Hakra,
Complottheorie ?
Het aantal klagers over woekerpolissen wier klacht in de Ombudsmanfase zit is uiteraard alleen bij de Ombudsman bekend. 150 lijkt mij erg weinig, maar alom bekend is dat de doorsnee consument niet weet wat hij met zijn (woekerpolis)situatie aan moet. De meest voorkomende menselijk reactie is dan kennelijk een soort struisvogelgedrag en verder gaan met je leven. Ik heb de voorbije drie, vier jaar vele tientallen personen ontmoet die mij toevertrouwden een dikke woekerpolis te bezitten of gehad te hebben. Géén van hen kwam uit zichzelf op het idee om hierover actief de strijd met zijn verzekeraar aan te gaan. In een enkel geval ging het om een polis waarbij een premieverplichting van in totaal zo'n 100.000 euro. Verzekeraars komen er mee weg omdat niet iedereen de attitude en doorzetting toont van een Paul Crommentuyn of een Martin van Rossum.

In mijn eerste bijdrage bij dit item gaf ik al aan dat de functie van de Ombudsman kennelijk verschuift van ''echte'' Ombudsman naar die van een soort rechter in eerste aanleg. De term Ombudsman komt uit het zestiende eeuwse Scandinavie en betekent eigenlijk ''bemiddelaar met een hoge statuur'' die tracht een geschil tussen twee kibbelende partijen op te lossen. In die tijd ging dat vaak nog om dood of leven. Mislukte de bemiddeling dan sloeg de ene partij de andere de hersens in.
Ik denk dat de statutair doorgevoerde wijziging bij het KIFID er dan direct ook maar toe zou moeten leiden dat Mr. Monster de titel ''Ombudsman'' inlevert. Eigenlijk is de nu ontstane situatie een heel vreemde. Het is verworden tot een geschillenbeslechting in niet minder dan 4 instanties. Eerst de interne klachtfase bij de financiele instelling, vervolgens de fase bij Monster (eerste aanleg); vervolgens de Geschillencommissie en tenslotte nog eventueel de Commissie van Beroep. Kortom, voor de klager een hordenloop met 4 te nemen horden.

juwita

Deze "commissie" is dus verworden tot een draak met 4 staarten.

Maxiem

De reglementen van de Ombudsman en de geschillencommissie zijn ook wezenlijk gewijzigd.
http://www.kifid.nl/fileupload/Reglemen ... _Kifid.pdf

@Juwita

Eigenlijk is de nu ontstane situatie een heel vreemde. Het is verworden tot een geschillenbeslechting in niet minder dan 4 instanties. Eerst de interne klachtfase bij de financiele instelling, vervolgens de fase bij Monster (eerste aanleg); vervolgens de Geschillencommissie en tenslotte nog eventueel de Commissie van Beroep. Kortom, voor de klager een hordenloop met 4 te nemen horden.

Die hordenloop was er feitelijk al. Er wordt "een bocht afgesneden" door direct in de 1e aanleg al tot een gegrond/ongegrond verklaring te komen, waarbij (hopelijk) beroep daartegen mogelijk is/blijft.
Tot zover grote overeenkomst met klachtenprocedures bij de NOvA, KNB etc.

Artikel 3 Taak en bevoegdheden Ombudsman
3.1 De Ombudsman heeft tot taak te bemiddelen in en te oordelen over Klachten van individuele Consumenten tegen Aangeslotenen, indien op het onderwerp van die Klacht het Nederlands recht van toepassing is.

De Ombudsman bestempelt nu, totaal ongenuanceerd, 150 klachten als (kennelijk) onbemiddelbaar en beroept zich op "flankerend beleid" en verschuilt zich achter de aanname dat verzekeraar "niet verder zal willen gaan dan hetgeen hij met de consumentenorganisaties is overeengekomen".
De casus Jort Kelder c.s. versus Zwitserleven geeft echter een ander beeld.

En daar wringt mijns inziens de schoen. Dat nog niet bekende flankerend beleid is op zichzelf naar het zich laat aanzien, wel enigermate acceptabel. Hoe het eruit komt te zien blijft afwachten.
Ten aanzien van het 2e onderwerp moet mijns inziens inmiddels bekend zijn - óók bij de Ombudsman - dat er een aanzienlijke mate van onvrede bestaat bij de consument bij de uitvoering van diezelfde compensatie regelingen.

En opmerkelijk genoeg geeft ook het Verbond van Verzekeraars aan het met deze actie van de Ombudsman niet geheel eens te zijn.
Het wordt dus een zaak van lange adem.

en verschuilt zich achter de aanname dat verzekeraar "niet verder zal willen gaan dan hetgeen hij met de consumentenorganisaties is overeengekomen".

Hakra,
Je mag aannemen dat de Ombudsman daarmee de voorbije periode -ook zijn voorganger al- de nodige ervaring heeft opgedaan, namelijk dat verzekeraars inderdaad de compensatiefooien als het maximale beschouwen, behoudens latere, andersluidende veroordelingen door de rechter of andersluidend bindend advies van de de GC Kifid of CvB Kifid. Hoe dit standpunt van verzekeraar ''spoort'' met het bestaan van een aparte regeling van zg. schrijnende gevallen kan ik niet helemaal beoordelen. De zaak van Jort Kelder lijkt mij gezien diens media-access niet helemaal vergelijkbaar voor de 150 gevallen die kennelijk tot de categorie niet-BN'-ers behoren.

bron: AM

Verbond: bemiddeling ombudsman onderdeel compensatieregeling
07-10-2011

Het Verbond van Verzekeraars betreurt het besluit van ombudsman Nol Monster om niet meer te bemiddelen in klachten over beleggingsverzekeringen. "Het Verbond hecht er grote waarde aan dat consumenten toegang hebben tot een laagdrempelige klachtenbemiddeling bij het Kifid. Deze bemiddeling moet ook beschikbaar zijn voor houders van een beleggingsverzekering."

De koepelorganisaties stelt dat verzekeraars zich altijd constructief hebben opgesteld in klachtenprocedures. Monster wil zijn bemiddelingsactiviteiten staken, omdat verzekeraars volgens hem geen extra mogelijkheden bieden buiten de reeds gesloten compensatieregelingen om. "De met consumentenstichtingen overeengekomen akkoorden voor beleggingsverzekeringen, betekenen dat voor grote groepen consumenten duidelijkheid wordt geboden. Maar in deze overeenkomsten is ook bepaald dat consumenten het recht houden om individuele klachten aan de ombudsman, de geschillencommissie of burgerlijke rechter voor te leggen", riposteert het Verbond. "Het afdoen van voorliggende klachten door de ombudsman zou niet moeten betekenen dat de toegang tot het loket van de ombudsman voor consumenten met een beleggingsverzekering wordt gesloten."

//aldus het Verbond van Verzekeraars.
Daaruit valt af te leiden dat het Verbond daar anders over denkt, i.c. dat er wél extra mogelijkheden zijn, maar daar moet je dan wél iets voor doen.
Da's eigenlijk wel goed nieuws.

@Juwita

behoudens latere, andersluidende veroordelingen door de rechter of andersluidend bindend advies van de de GC Kifid of CvB Kifid

De Ombudsman wéét dus van andersluidende uitspraken. Dát zou voor hem leidend moeten zijn. Ook de casus Jort Kelder is hem (tot in detail) bekend en die media exposure van Kelder zou voor hem aanleiding moeten zijn, indien hij écht objectief zou zijn, om elke klacht serieus te nemen en zonodig te toetsten aan andersluidende uitspraken of andersluidend bindend advies.
Een voorbeeldgeval van iemand die zonder ruggengraat tóch rechtop kan staan.

Hakra,

De circa 150 ''oude'' zaken die in de Ombudsmanfase verkeerden en die nu als ''onbemiddelbaar'' zijn afgeserveerd, zijn onder het oude KIFID regiem ingediend door de desbetreffende klagers. Het oude regiem waarin de Ombudsdman primair bemiddelaar was. Daar ligt inderdaad een struikelblok voor bemiddeling. Ik heb eerder altijd de Ombudsmanfase meer als een onwenselijke vertragingsfactor gezien dan als een kans op succesrijke bemiddeling. Dat heeft minder met de persoon van de Ombudsman te maken, maar zoveel te meer met de verwachting dat verzekeraars de hakken bij bemiddeling in de grond houden. De praktijk van de voorbije jaren geven mij gelijk. De polisbezitters van de 150 oude zaken kunnen nu de procedure bij de Geschillencommissie voortzetten (binnen 3 maanden !), danwel naar de gewone rechter stappen of het er verder bij laten zitten. In nieuwe zaken zal de ''Ombudsman'' eerst een juridisch oordeel geven over de klacht. Je mag aannemen dat dit oordeel pas wordt geveld nadat de verzekeraar zijn (eerste) verweer heeft gevoerd. Deze (nieuwe) gang van zaken dwingt de polisbezitters alleen maar om hun huiswerk nog iets eerder en beter te doen. Mogelijk is dat de Ombudsmanfase (nieuwe stijl) in de komende tijd meer verwordt tot een echte schikkingsfase tussen de klager en verzekeraar (onder regie van de Ombudsman). Maar dan wel een betere schikking dan de compensatiefooien ! Dat zal met name het geval kunnen zijn wanneer de ''Ombudsman'' bij zijn juridisch oordeel de zich nog ontwikkelende woekerpolisjurisprudentie integraal betrekt en -belangrijker nog- ook ambtshalve het consumentenrecht toepast en ook ambtshalve de vaak gebrekkig door klagers geformuleerde klachtgronden aanvult. Verder lijkt het mij van belang dat de Ombudsman vanaf nu ook de gelijk de term ''indirecte transparantie'' van zijn voorganger (Wabeke) in de ban doet.

Het persbericht van het Verbond van Verzekeraars zie ik meer als een poging de ''zwarte piet'' bij verzekeraars weg te houden.

http://www.kifid.nl/fileupload/Reglemen ... _Kifid.pdf

Ik vind in dit nieuwe reglement wel enige verbeteringen in de bepalingen. Artikel 7.6 stelt dat we automatisch doorgaan naar de Geschillencommissie zodra er geen Ombudsmannen meer beschikbaar zijn om de klacht te behandelen.

Artikel 15.7 vind ik ook wel passend.