[ archief ] GGZ niet alert op suicide

[annonymius]

Wegens forse bezuinigingen zijn er veel complicaties in de zorg. Zorgverleners kunnen minder met de client doen, en zien soms de client nauwelijks op een dag. Clienten die om aandacht schreeuwen en roepen dat ze dood willen zijn is aan de orde van de dag in de GGZ, om zo de aandacht te kunnen verkrijgen. Hulpverleners zien dit als aandachttrekkerij en reageren hier vaak nauwelijks op, omdat dit een manier is van negatieve aandacht vragen. Clienten die echt suicide plegen gebeurd helaas vaak. Waarna de zorgverlener met een schuldgevoel achter blijft. Dit is allemaal te voorkomen, dus mijn stelling is: De GGZ is niet alert genoeg op suicide.

[ciske]

niet mee eens, de GGZ is ook gebonden aan regels, en kan niet op elk geschreeuw afkomen.

is er zo iemand in je omgeving die loopt te schreeuwen dat die zich van kant wilt maken de politie en ambulance bellen.

[annonymius]

Het klopt dat ze zijn gebonden aan regels en protocollen. Maar de zorgverlener is te veel bezig met kantoorwerkzaamheden en heeft op deze manier geen tijd meer voor de client. Wordt de client dan nog wel serieus genomen?

[ciske]

ben het gedeeltelijk met je eens, maar je wilt niet weten hoeveel mensen om aandacht roepen dat ze er een eind aan maken.

dan wordt het moeilijk om de serieuse mensen die het werkelijk willen doen er uit te pikken ,zodoende zeg ik bel de politie en ambulance.

[annonymius]

Ik vind niet dat een GGZ instelling afhankelijk moet zijn van politie. Een instelling heeft vaak een afzonderingsruimte.

Is het niet mogelijk dat zorgverleners een client naar het einde van zijn / haar leven kan toe begeleiden. Zo neem je de client serieus en heeft de client ook de mogelijkheid om te zeggen dat hij / zij twijfelt aan de beslissing als er twijfel heerst dan is er altijd een mogelijkheid om te stoppen met die begeleiding. Als de client wel instemt met de ''laatste begeleiding'' dan kan er worden doorgezet. Dit moet dan wel in samenwerking met artsen, maatschappelijkwerkers, psychologen en de teamleider(s).

[Isabel1]

Hai,

dat kan niet, suicide is verboden in Nederland (ja echt) euthanasie mag wel maar dan moet je aan voorwaarden voldoen.

Het is ook vaak moeilijk in te schatten of iemand suicidaal is, sommige mensen zeggen er nooit iets over en doen dan opeens een poging. Anderen roepen het heel vaak, soms omdat ze het menen, soms omdat ze gewoon bang zijn. Vaak is het een risico om daarop in te gaan. zeker bij mensen die bezig zijn met hun leven weer op te pakken, als een hulpverlener constant ingaat op een suicide roep blijft de afhankelijkheid bestaan, die net afgebroken moet worden.

In een instelling zelf is het natuurlijk een ander verhaal, maar volgens mij is dat niet wat ciske bedoelde.

groetjes

Isabel

[ciske]

In een instelling zelf is het natuurlijk een ander verhaal, maar volgens mij is dat niet wat ciske bedoelde.

klopt dat bedoel ik inderdaad niet, ben het voor de rest met Isabel eens.

[bprosman]

Waarna de zorgverlener met een schuldgevoel achter blijft. Dit is allemaal te voorkomen

Inderdaad, door geen suicide te plegen, wat m.i. de meest egoistische daad is die iemand kan plegen. Beetje flauw om de verantwoordelijke voor zo iets bij een hulpverlener te leggen.

als een hulpverlener constant ingaat op een suicide roep blijft de afhankelijkheid bestaan

Helemaal mee eens.

[ciske]

Inderdaad, door geen suicide te plegen, wat m.i. de meest egoistische daad is die iemand kan plegen

gedeeltelijk met je eens, maar iemand ken ook gewoon niet meer verder willen/kunnen door te veel toestanden, en dan vind ik het niet laf ( zolang je niet een ander er mee belast)

Beetje flauw om de verantwoordelijke voor zo iets bij een hulpverlener te leggen.

dat zou inderdaad flauw zijn, elk mens is verantwoordelijk voor zijn eigen daden.

[Emmy75]

gedeeltelijk met je eens, maar iemand ken ook gewoon niet meer verder willen/kunnen door te veel toestanden, en dan vind ik het niet laf ( zolang je niet een ander er mee belast)

Dat laatste is heel vaak wel erg moeilijk, er worden bijna altijd mensen mee belast. Er zal altijd iemand zijn die de persoon in kwestie zal vinden en het is wel eens voorgekomen dat deze gevonden werd door de eigen (soms jonge) kinderen. Er zullen toch bijna altijd wel een paar dierbaren achterblijven die zich afvragen waarom.. ? en had ik niet... ?

Ik ben het wel met u eens dat de mate waarin enigszins beperkt kan worden, zo heb ik moeite met gevallen als bv 'treinen' en 'flatgebouwen' en dergelijke. Maarja ik hoeverre denkt zo iemand daar nog aan gegeven de omstandigheden?

Over de stelling van TS ben ik er nog niet helemaal uit. Ik kan me goed voorstellen dat er velen zijn die schreeuwen en om negatieve aandacht vragen. Degenen die echt serieus zijn, roepen dit soort dingen vaak juist niet maar doen het gewoon.

Ik kan me ook voorstellen dat het moeilijk is te bepalen wie wel en niet 'alleen maar' om aandacht vraagt en wie serieus is. Bijkomend probleem is dat negatieve aandachttrekkerij eigenlijk niet 'beloond' zou moeten worden, dit geldt voor kleine kinders maar ook voor volwassenen.

Sommigen doen wel eens een poging die mislukt, vaak is dit ook een vorm van een noodkreet en was het eigenlijk ook niet helemaal de bedoeling dat het echt zou lukken.

[ciske]

Ik ben het wel met u eens dat de mate waarin enigszins beperkt kan worden, zo heb ik moeite met gevallen als bv 'treinen' en 'flatgebouwen' en dergelijke. Maarja ik hoeverre denkt zo iemand daar nog aan gegeven de omstandigheden?

treinen en flatgebouwen heb ik dus moeite mee als iemand het doet.

Wel snap ik ( een beetje dan) als iemand er uit wilt stappen.

helaas zal je altijd iemand raken, omdat je nou eenmaal niet alleen op de wereld bent.

schreeuwen om hulp, bijna zelfdodingen moet je wel altijd in de gaten houden.

[Emmy75]

treinen en flatgebouwen heb ik dus moeite mee als iemand het doet.

Precies, ik ook namelijk.

Dit soort onderwerpen zijn nooit makkelijk. Het is ook niet de bedoeling dat iemand altijd zijn zin maar krijgt als ie maar roept dat ie suicide gaat plegen, dat kan ik ook wel weer begrijpen.

In de gaten houden jazeker, maar hoe is soms nog erg lastig.

[ciske]

In de gaten houden jazeker, maar hoe is soms nog erg lastig.

dit soort dingen blijven altijd lastig, ook omdat vaak er geroepen wordt en dan alsnog er iets gebeurd , en vaak ook omdat er gewoon enkel aandacht gevraagd wordt.

[Chocomelk]

Moeilijk zoiets.

Er zijn meer als genoeg mensen die alleen maar 'schreeuwen' om aandacht door te roepen dat ze zelfmoord gaan plegen, daarvan is er een aantal die het ook daadwerkelijk doen.
Maar de meeste mensen die zelfmoord plegen geven het vantevoren niet aan en willen niet geholpen worden of zien totaal geen uitweg meer.

Dat er zo bezuinigd gaat worden op de GGZ is gewoon schandalig !

[bprosman]

schreeuwen om hulp, bijna zelfdodingen moet je wel altijd in de gaten houden.

Maar ja, hoe beoordeel je dat ? Omdat ze het toch net niet doen en het inderdaad die schreeuw om hulp is of omdat ze gewoon "onhandig" zijn ?

Dat er zo bezuinigd gaat worden op de GGZ is gewoon schandalig !

De eerste die (een berg) werk te verzetten heeft is de "patient" zelf, en zal om hulp moeten vragen. Hulp "opdringen" als hij/zij er niet aan toe is heeft absoluut geen zin. Andersom... iemand die van zichzelf weet dat hij/zij hulp nodig heeft en dat ook aangeeft is al voor 50% "beter".

[ciske]

De eerste die (een berg) werk te verzetten heeft is de "patient" zelf, en zal om hulp moeten vragen. Hulp "opdringen" als hij/zij er niet aan toe is heeft absoluut geen zin. Andersom... iemand die van zichzelf weet dat hij/zij hulp nodig heeft en dat ook aangeeft is al voor 50% "beter

klopt ze zullen toch echt de hulp zelf moeten vragen, anders is iemand echt niet te helpen.

geen idee bprosman hoe je zoiets moet beoordelen, lijkt mij moeilijk.

[bprosman]

geen idee pbrosman hoe je zoiets moet beoordelen, lijkt mij moeilijk.

Maar goed... of het die "cry for help" is of onhandigheid. Je bent blij met het feit dat het niet gelukt is.

[ciske]

Maar goed... of het die "cry for help" is of onhandigheid. Je bent blij met het feit dat het niet gelukt is.

ik heb geen idee of iemand daar blij om is, denk wel dat de persoon in kwestie dan de hulp krijgt , maar of het de goede keus is om op deze manier aandacht te vragen lijkt mij niet.

[Chocomelk]

schreeuwen om hulp, bijna zelfdodingen moet je wel altijd in de gaten houden.

Maar ja, hoe beoordeel je dat ? Omdat ze het toch net niet doen en het inderdaad die schreeuw om hulp is of omdat ze gewoon "onhandig" zijn ?
Zelf denk ik dat een goede psycholoog/psychiater het wel kan beoordelen doormiddel van gesprekken met die persoon of het een schreeuw om hulp is of dat die persoon het serieus meent.
Is het een schreeuw om hulp dan heeft die persoon zeer zeker hulp nodig, is het omdat die persoon gewoon 'onhandig' is dan heeft die persoon ook hulp nodig.

Dat er zo bezuinigd gaat worden op de GGZ is gewoon schandalig !

De eerste die (een berg) werk te verzetten heeft is de "patient" zelf, en zal om hulp moeten vragen. Hulp "opdringen" als hij/zij er niet aan toe is heeft absoluut geen zin. Andersom... iemand die van zichzelf weet dat hij/zij hulp nodig heeft en dat ook aangeeft is al voor 50% "beter".

Tuurlijk moet de persoon zelf om hulp moeten vragen, iemand die hulp wil zal dat ook doen maar het probleem is wel dat er lange wachtlijsten staan bij oa het GGZ, dus voordat die persoon echt hulp kan krijgen die het echt nodig heeft kan het te laat zijn.
En inderdaag hulp opdringen heeft geen zin, werkt averechts als die persoon dat zelf helemaal niet wil.

Het rode getypte is mijn tekst voor de personen die het niet helemaal begrijpen.

[ciske]

dus voordat die persoon echt hulp kan krijgen die het echt nodig heeft kan het te laat zijn.

dat hoeft niet altijd, je hebt altijd nog een huisarts die ingangen weet.