Radar

Ik ben een alleenstaande moeder van 3 kinderen en zwanger van de vierde, ik zit ook diep in de schulden en pas gescheiden, mijn exman had een eenmanszaak die de laatste jaren heel slecht liep hij werkte keihard (zijn daardoor ook totaal uitelkaar gegroeit en veel stress en ruzies) maar kon het niet redden. We waren getrouwd in gemeenschap van goederen waardoor ik nu voor de helft moet opdraaien.

Ik heb een wwb uitkering, ik vind het heel zwaar, ik zie het soms echt niet meer zitten, heb geen hulp van niemand, de zwangerschap was ook niet gepland na de scheiding bleek dat ik ook nog zwanger was. Dat kon er ook nog bij. Ik weet nu echt niet wat ik moet doen, ik was vorige week nog afgesloten van gas en licht waardoor ik weer moest gaan lenen bij familie, die zijn mij ook zat.
Soms zie ik het leven echt niet meer zitten, het enigste waarom ik er geen eind aan wil maken ik voor mijn kinderen die kan ik hier aan niemand achterlaten.

Ik heb gehoord van wsnp maar ik weet niet of ik dat aankan, ik ben niet in staat om te kunnen werken, ik heb antidepressiva geslikt alleen nu beeindigd door zwangerschap en ik heb angstaanvallen. Ik weet echt niet wat ik met mijn leven aanmoet. De baby komt ook bijna en ik zou niet weten hoe ik het allemaal alleen moet doen.
Wie weet waar ik moet beginnen.

Heel snel schuldhulpverlening aanvragen in uw gemeente.

Ik zou de aanvraag WSNP ingaan, alleen heb je van je gemeente als het goed is hierover al informatie gehad. Energiebedrijven sluiten pas af als je geen hulp van de gemeente aanneemt. Dus in hoeverre deze regeling open staat weet ik niet, maar ik zou het aanvragen. Volgens mij heb je i.v.m. zwangerschap geen sollicitatieplicht en volgens mij geldt dit tot het 3e of 4e jaar van het jongste kind. WSNP duurt 3 jaar, dus dan zou je over 3 jaar je leven weer op de rit kunnen hebben en een nieuwe start maken.

@aardjee,

aan het aanvragen van wsnp gaat een traject aan vooraf, dat is het traject schuldhulpverlening.

waarom wordt je nu dan van de 4e zwanger? Sorry hoor maar dat gaat er bij mij niet in. Wanneer de zaak van je man toch ten einde is, je ook weer tijd voor elkaar hebt (en uiteindelijk ook nog liefde voor elkaar voelt doordaat de 4e op komst is) blijf bij elkaar en los het samen op!!!! Scheelt de sameleving weer een hoop kosten.

Annay schreef: Ik heb gehoord van wsnp maar ik weet niet of ik dat aankan, ik ben niet in staat om te kunnen werken, ik heb antidepressiva geslikt alleen nu beeindigd door zwangerschap en ik heb angstaanvallen.

Los van het financiele verhaal - maar neem eens (met spoed) contact op met je regionale ziekenhuis en vraag of zij een POP poli hebben.
Zwangerschap en anti-depressiva zijn te combineren - maar het betekent doorgaans dat je je pasgeborene tot 2 dagen in het ziekenhuis moet houden ter observatie (ontwenning en zo)

Suzanne 326 schreef:waarom wordt je nu dan van de 4e zwanger? Sorry hoor maar dat gaat er bij mij niet in. Wanneer de zaak van je man toch ten einde is, je ook weer tijd voor elkaar hebt (en uiteindelijk ook nog liefde voor elkaar voelt doordaat de 4e op komst is) blijf bij elkaar en los het samen op!!!! Scheelt de sameleving weer een hoop kosten.

Ik vind dit een heel onnodig kwetsende, gevoelloze opmerking.
Mevrouw maak heel duidelijk dat de 4e niet gepland was en pas na de scheiding kwam zij er achter dat zij überhaupt zwanger was.
Fijn ook dat u in de relatie kan kijken of die redbaar is.
En dan de laatste opmerking, die slaat helemaal nergens op.

Aan Annay:
Ik zou inderdaad zo snel mogelijk naar de sociale dienst gaan om te regelen dat je in de schudhulpverlening komt.
Het is je enige uitweg.
Je hoeft voorlopig echt niet te werken.
Naast dat er denk ik (sorry als dit wat ongevoelig klinkt, maar je geeft het zelf aan) psychische problemen bij je spelen, heb je straks 4 jonge kinderen en hoef je dus niet aan het werk.
Ik neem aan dat de vader wel kinderalimentatie en partneralimentatie betaalt?
Maak een afspraak op het gemeentehuis en leg je probleem voor.
En ik zou inderdaad even met je huisarts overleggen omtrent je psychische klachten.
Daar moet je echt met iemand over praten hoor, niet mee doorlopen!
Heel veel sterkte!

Hai,

ik zou alle bovenstaande adviezen ter hand nemen, maar wat ik denk dat misschien een goed idee is is om contact op te nemen met maatschappelijk werk. Je lijkt namelijk een aantal problemen tegelijk te hebben:
- depressie/angst
- financieen
- net gescheiden
- zorg voor (bijna) 4 kinderen

Ik denk dus dat het goed zou zijn om 1 enkele case worker te hebben die een beetje overzicht heeft en de wegen kent, zowel binnen de zorg als binnen het sociaal juridische. Dan heb je tenminste niet dat alles doorelkaar heen gaat lopen en is er tenminste regie.
Sommige gemeenten hebben maatschappelijk werk waar je binnen kunt lopen, anders kun je het via de huisarts regelen.

Ik wens je veel sterkte want dit is natuurlijk niet makkelijk.

Isabel

Wie weet waar ik moet beginnen.

Je moet beginnen met één ding tegelijk, en wel het belangrijkste. En het belangrijkste is, naar mijn mening, dat er rust is rond jezelf en je gezin. Mijn advies is dan ook vandaag nog een afspraak te maken voor een intake bij het maatschappelijk werk, en daar meteen achter aan je financien regelen. Als het maatschappelijk werk eenmaal loopt, kun je daar met je verhaal terecht, ook als het gaat om stappen die je moet zetten om dingen op te gaan pakken.

Niet dat het maatschappelijk werk dingen voor je oplost, maar ze kunnen je wel helpen de juiste prioriteiten te stellen, ze kunnen naar je luisteren, ze kunnen je motiveren, en ze kunnen je net het duwtje in je rug geven dat je nodig hebt. Voor mijn gevoel heb je die steun het hardste nodig.

Amor, amor...

'Amor' wordt vaak gebruikt bij relatiebemiddelingsburo's. Het was bij de Romeinen de naam voor de Griekse God Eros, de benaming van de liefde...

En dan wil mevrouw Christien met haar eerste bericht een alleenstaande moeder hulp bieden? Ik krijg de indruk dat de hulp bestaat uit: 'betaal mij, zoek ik een lekkere kerel voor je uit, en al je problemen zijn ineens opgelost'. Maar dat is natuurlijk een verkeerde indruk.

PeterW1572 schreef:
Misschien eerst denken en dan pas ******?

Misschien moet jij dat eens doen! En dan pas schrijven.

Annay schreef:Ik ben een alleenstaande moeder van 3 kinderen en zwanger van de vierde, ik zit ook diep in de schulden en pas gescheiden, mijn exman had een eenmanszaak die de laatste jaren heel slecht liep hij werkte keihard (zijn daardoor ook totaal uitelkaar gegroeit en veel stress en ruzies) maar kon het niet redden. We waren getrouwd in gemeenschap van goederen waardoor ik nu voor de helft moet opdraaien.

Ik heb een wwb uitkering, ik vind het heel zwaar, ik zie het soms echt niet meer zitten, heb geen hulp van niemand, de zwangerschap was ook niet gepland na de scheiding bleek dat ik ook nog zwanger was. Dat kon er ook nog bij. Ik weet nu echt niet wat ik moet doen, ik was vorige week nog afgesloten van gas en licht waardoor ik weer moest gaan lenen bij familie, die zijn mij ook zat.
Soms zie ik het leven echt niet meer zitten, het enigste waarom ik er geen eind aan wil maken ik voor mijn kinderen die kan ik hier aan niemand achterlaten.

Ik heb gehoord van wsnp maar ik weet niet of ik dat aankan, ik ben niet in staat om te kunnen werken, ik heb antidepressiva geslikt alleen nu beeindigd door zwangerschap en ik heb angstaanvallen. Ik weet echt niet wat ik met mijn leven aanmoet. De baby komt ook bijna en ik zou niet weten hoe ik het allemaal alleen moet doen.
Wie weet waar ik moet beginnen.

het beste is om; stap 1, in de schuldhulpverlening te gaan. is best vervelend , als idee, echter, uit eigen ervaring kan ik zeggen dat het een enorme last van je schouders afneemt. Het wil niet zeggen dat je het dan breed hebt maar de druk op jouw persoon geeft te veel stress. Dus eerst de stress weg, leg het voor aan de schuldhulpsanering. Hierdoor kun jij weer wat adem halen en je op stap 2 richten: dat ben jij zelf.
Hulp zoeken bij bijvoorbeeld een instantie als Mediant. Dan kun jij je ei kwijt. Ook is het mogelijk om via jouw zorgverzekering iemand van Hulp aan huis te vragen. Je moet dan een indicatie aanvragen bij het CIZ. Hier licht jij jouw situatie aan uit. Zij geven jou dan een indicatie voor Hulp aan huis. Je krijgt dan een aantal uren per week toegekend, deze worden dan uitbetaald aan de hulpverlener. Dit zijn gekwalificeerde mensen die jou helpen om je leven weer op de rit te krijgen en om jou weer perspectieven te laten zien. Dit heb ik ook gedaan en ik heb er veel aan gehad. Hulp aan huis is een echte aanrader, beter nog dan maatschappelijkwerk. Waarom? Hulp aan huis helpt ook jouw kinderen, zij moeten ook goed in hun vel zitten, zij voelen echt wel dat het niet goed met jou gaat. Echt doen. Instanties als Ambiq doen dit.
Stap 3 is: het geleerde en de rust die dit gaat opleveren in jou en je gezin steken. Je bent dan al een hele tijd verder. Zodra de kinderen wat ouder zijn zou je iets voor jezelf kunnen gaan d oen, bijvoorbeeld een opleiding. De eerste opleiding kun je via de WWB volgen. Heb ik ook gedaan; administratiefmedewerkster. Al lijkt het zo uitzichtloos, wat ik best begrijp, er is altijd ergens een lichtje. Het moet wel jouw eigen initiatief zijn, jij moet het doen, hoe dan ook, een ander kan dat niet voor jou doen. Ga er voor. Ik schrijf dit uit eigen ervaring!!

Het wordt echt tijd dat er op topics van een half jaar oud een slotje komt...Op NuJij is het zelfs al na drie dagen.

Radar

[ archief ] alleenstaande moeder diep in de problemen.

alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.

Re: alleenstaande moeder diep in de problemen.