Radar

Graag zou ik jullie informatie / mening willen weten over het volgende.

Ruim twee jaar geleden ben ik vanuit een WW-uitkering ziek / arbeidsongeschikt geworden i.v.m. ernstige rugklachten.
Vanuit mijn WW-uitkering heb ik mij keurig ziek-gemeld bij het UWV, en alles ging verder helemaal normaal.
In mijn ZW-periode ben ik regelmatig (om de 4/6 weken) bij een verzekeringsarts van het UWV geweest, die mij uitgebreid heeft onderzocht, en ook informatie heeft opgevraagd bij mijn behandelende artsen.
Ondanks dat ik ongeveer langs de gehele medische sector ben gegaan, is er tijdens mijn ZW-periode nog steeds geen exacte diagnose te stellen waar mijn klachten vandaan komen. Lopen, zitten, staan en liggen, het doet allemaal evenveel pijn, en van een normale nachtrust kan ik alleen maar dromen.
Een reïntegratie-traject is gedurende mijn ZW-periode nooit ingezet omdat de verzekering(-s)(-artsen) het wel duidelijk was dat werken voor mij er absoluut niet inzit op deze manier.
Nou, allemaal erg vervelend, zeker vanwege de onzekerheid over de oorzaak, maar de laatste verzekeringsarts die ik heb bezocht tijdens mijn ZW-periode, gaf mij aan dat werken voor mij op deze manier geen optie is, en dat hij mij met deze klachten volledig arbeidsongeschikt acht, en dat ik ook niet meer opgeroepen zal worden voor een nieuwe keuring / beoordeling tijdens de Ziektewet.
Tussen neus en lippen door werd mij door hem meegedeeld dat ik mij niet druk hoef te maken over mijn inkomen, omdat ik sowieso, op basis van deze klachten, wel volledig "afgekeurd" zal gaan worden, de aanvraag van een WIA-uitkering zou, volgens hem, puur een formaliteit zijn.

Dat had ik gedacht, totdat ik (na twee jaar ZW via UWV) op beoordeling voor een WIA-uitkering moest komen.

De verzekeringsarts van het UWV daar stelde dat er, ondanks de beoordeling van de eerdere (UWV-)artsen, voor mij voldoende mogelijkheden zijn om te gaan werken. Hij verklaarde inderdaad wel dat er enige beperkingen zijn in mijn functioneren (via FML), maar deze zouden niet zodanig zijn dat een WIA-uitkering voor mij aan de orde is (dus < 35 % arbeidsongeschikt).
Zonder het op die manier te zeggen, werd er mij eigenlijk gezegd, mij niet zo aan te stellen, en gewoon op zoek te gaan naar een baan zodat ik weer mijn eigen inkomen kan gaan verdienen. Ook de arbeidsdeskundige is het hier mee eens.
Dit alles terwijl mijn klachten sinds het begin ervan zeker niet minder zijn geworden, eerder erger.....
Daarnaast is mijn ZW-uitkering gestopt, recht op bijstand heb ik niet, dus ik teer nu maar in op mijn spaargeld, zolang ik het nog vol kan houden.
Er is bezwaar op de beslissing gemaakt, maar deze is door het UWV afgewezen.

Inmiddels heb ik een advocaat in de arm genomen, die een rechtzaak aan het voorbereiden is.

Wat ik vreemd vind (ben geen arts) is dat je zulke erge rugklachten hebt maar dat er niks te vinden is

Daarnaast is mijn ZW-uitkering gestopt, recht op bijstand heb ik niet, dus ik teer nu maar in op mijn spaargeld, zolang ik het nog vol kan houden.
Vanwege teveel spaargeld geen recht op bijstand?
Ga 'gewoon' solliciteren, dan toon je je bereidwillig. Of je ergens aangenomen wordt, is een tweede.

Graag zou ik jullie informatie / mening willen weten over het volgende.

Maar wat wil je nu weten? Niemand hier kent je dossier, en niemand (voor zover ik weet) is hier medisch geschoold, dus welke informatie moeten wij je kunnen verstrekken die je nog niet hebt?

Ik weet het, de advocaat kost geld, maar ik denk dat dat toch de aangewezen persoon is voor verdere informatie.

Is een zeer vervelend iets maar je zal moeten wachten op
een eventuele hoorzitting.

Maar persoonlijk denk ik dat je echt aan het korte end trekt, bezwaar
is afgewezen en nu naar rechter....het is beide het rijk.

Beste Bernhard,

Uit ervaring kan ik weten hoe moeilijk het is om in zo`n onzekerheid te leven met ernstige rugklachten waarvan niemand de oorzaken (en dus oplossing) voor weet, en om afhankelijk te zijn van het UWV m.b.t. de juiste diagnose. Het probleem bij het UWV is dat de artsen zelf ook langs elkaar heen werken, en dat ze worden afgerekend op het aantal mensen dat ze wel/geen WIA-uitkering toekennen.

Ik wens u daarom veel succes met uw strijd tegen dit bureaucratisch bolwerk! En uiteraard nog veel beterschap.

@ Bernhard16, mischien je eens laten doorsturen naar
de pijnpoli/kliniek die kunnen je in ieder geval van de pijn
afhelpen.

Dat ik me in een vervelende situatie bevindt, en dat het een lastig verhaal is, zonder dat er een diagnose gegeven kan worden, is mij volkomen duidelijk.
Maar het gaat er mij om dat het UWV toch niet zomaar iemand twee jaar lang zonder blikken of blozen (en zonder reïntegratie) 100 % arbeidsongeschikt kan verklaren in de Ziektewet, en wanneer dan uiteindelijk puntje bij paaltje komt inde WIA, dan maar opeens stellen dat iemand eigenlijk toch maar niets mankeert. (in ieder geval niet zodanig dat men in de WIA terecht kan).

@ Chocomelk
Ik sta inmiddels op de wachtlijst voor een revalidatie-centrum.
Daar ben ik over een paar weken aan de beurt.
Maar u zal zich kunnen voorstellen dat dit niet zo prettig is, wanneer je weet dat inkomen / uitkering niet geregeld is.
Maar goed, ik heb geen andere keuze op het moment, dus ik ga met goede moed er naar toe.

U moet echt een herleving WW aanvragen en u beschikbaar stellen voor passend werk tot uitspraak rechtbank (u mag in beroep tegen de bepaalde functies CBBS dat mag UWV niet tegen u gebruiken voor WW). Procederen en advocaat zijn duur. Alternatief: zelf voorlopige voorzieningen aanvragen bij rechtbank of voorschot WW aanvragen bij UWV met uitleg. Een rechtszaak (ook met advocaat) wint u alleen indien u een verklaring van specialist kunt overleggen, een deskundige rechtbank krijgt u alleen als bezwaararts geen info opvroeg bij specialist, uw specialist moet achter u gaan staan. Bent u 50 plus kunt u IOAW aanvragen bij gemeente.
Heel veel beterschap!

Mijn moeder is precies hetzelfde overkomen, zowel met betrekking tot het UWV en met betrekking tot ernstige rugklachten zonder duidelijke oorzaak.

Voor haar rugklachten werd mijn moeder jaren lang (werkelijk jaren) van het kastje naar de muur gestuurd. Er werd haar ook meermaals verteld dat het allemaal tussen haar oren zat (ook al waren er dagen waarop ze niet eens kon lopen). Uiteindelijk is ze bij een arts in België terecht gekomen. Deze keek naar de scans die hier zijn gemaakt en had meteen door wat er aan de hand was: ernstige slijtage aan de ruggenwervels en een forse hernia (in tegenstelling tot de mening haar artsen hier, die volhielden dat het slechts een kleine hernia was en dat er misschien iets van slijtage was, maar niks ernstigs). De volgende week al lag ze onder het mes. De hernia werd hersteld en meerdere wervels in haar onderrug werden vast gezet. Haar rug is nu nog niet helemaal hersteld (in de boven rug zijn de wervels ook versleten, maar hier kan niks aangedaan worden door de locatie), maar het gaat al duizendmaal beter met haar. Ze kan nu soms zelfs skiën, terwijl ze voorheen al moeite had met een trap op of afgaan.

Mijn advies voor je rug is dus raad inwinnen in het buitenland (hoe raar dat misschien ook klinkt). De artsen hier namen mijn moeder totaal niet serieus ("ach, het valt wel mee mevrouwtje"), waardoor ze jaren lang heeft geleefd met heel veel pijn, wat helemaal niet nodig was - blijkt achteraf.

De reden dat ze nu bij het UWV zit heeft dan ook niet veel met haar rug te maken (maar dat is wel een factor). De voornaamste reden dat ze ziek thuis zit komt door een afgescheurde en ontstoken spier in haar linker arm (en ze is links), de ziekte tietze (waardoor er makkelijk (en vaak!) ontstekingen ontstaan in bijvoorbeeld het borstbeen, schoudergewrichten of in de rug), en twee frozen-shoulders (wat in houdt dat de beweging in haar beide schouders sterk beperkt is).

Ik ga niet het hele verhaal vertellen, maar het komt er op neer dat mijn moeder ook 2 jaar lang door iedere bedrijfsarts volledig ongeschikt geacht werd voor haar werk. Toen het echter op de WIA aankwam, was ze ineens volledig beter. Wat een wonder! Wat meerdere operaties en 2 jaar lang fysio niet konden bereiken, werd in één onderzoek behaald door een UWV arts. Gewoon fantastisch.

Mijn moeder is hier tegen in bezwaar gegaan, wat werd afgekeurd. Nu hebben we rechtsbijstand er bij gehaald. Hopelijk dat dit nog ergens toe leidt, maar het is onwaarschijnlijk. Ook al werden de medische feiten compleet genegeerd bij de behandeling van het bezwaar (bijv. dat er nu MRIs zijn van de afgescheurde spier of dat mijn moeder op de hartbewaking heeft gelegen door haar tietze, beide punten die niet zijn meegenomen in de beslissing), deze mogen niet meer gebruikt worden voor de rechter. Alleen nieuwe feiten en de mening van een specialist (die je zelf moet betalen, wat meer dan 1000 euro kan kosten. Geld dat wij niet hebben) worden behandeld. We gaan het toch proberen en hopelijk dat hier iets uitkomt.

Mijn advies met betrekking tot het UWV is om er goed met een advocaat over te praten en mogelijk ook om uw verhaal zoveel mogelijk naar buiten te brengen. Het is - onder mensen die ziek zijn - een bekend feit dat het UWV iedereen goedkeurt i.p.v in de WIA te doen. Dit kan natuurlijk niet. Ziek is ziek, ongeacht het beleid van UWV. Hier moet wat aan gedaan worden, maar dat gebeurd alleen wanneer er kritiek van buitenaf op het UWV komt.

MeMs schreef: Ik ga niet het hele verhaal vertellen, maar het komt er op neer dat mijn moeder ook 2 jaar lang door iedere bedrijfsarts volledig ongeschikt geacht werd voor haar werk. Toen het echter op de WIA aankwam, was ze ineens volledig beter. Wat een wonder! Wat meerdere operaties en 2 jaar lang fysio niet konden bereiken, werd in één onderzoek behaald door een UWV arts. Gewoon fantastisch.

Wat schijnbaar niet goed begrepen word is dat er bij de WIA gekeken word naar wat je nog WEL kan, word dus oa gekeken voor welke banen je eventueel nog in aanmerking zou kunnen komen.

Bij de ziektewet gaat het erom dat ze niet aan het werk is gezet omdat ze niet
geschikt was te werken in de baan waarin ze werkte.

MeMs schreef:De reden dat ze nu bij het UWV zit heeft dan ook niet veel met haar rug te maken (maar dat is wel een factor). De voornaamste reden dat ze ziek thuis zit komt door een afgescheurde en ontstoken spier in haar linker arm (en ze is links), de ziekte tietze (waardoor er makkelijk (en vaak!) ontstekingen ontstaan in bijvoorbeeld het borstbeen, schoudergewrichten of in de rug), en twee frozen-shoulders (wat in houdt dat de beweging in haar beide schouders sterk beperkt is).

Ik ga niet het hele verhaal vertellen, maar het komt er op neer dat mijn moeder ook 2 jaar lang door iedere bedrijfsarts volledig ongeschikt geacht werd voor haar werk. Toen het echter op de WIA aankwam, was ze ineens volledig beter. Wat een wonder! Wat meerdere operaties en 2 jaar lang fysio niet konden bereiken, werd in één onderzoek behaald door een UWV arts. Gewoon fantastisch.

MeMs schreef:Ze kan nu soms zelfs skiën, terwijl ze voorheen al moeite had met een trap op of afgaan.

Sorry hoor, maar als moeder zelfs soms kan skiën, moet ze inderdaad maar op zoek gaan naar een baan die zij nog wel kan uitvoeren.
Ik krijg hier echt een vieze smaak van in mijn mond.
Skiën met TWEE frozen shoulders?
Kom nou, neem een ander in de maling!
Ik hoop dat het UWV even meeleest hier.

VioletPrue schreef:

MeMs schreef:Ze kan nu soms zelfs skiën, terwijl ze voorheen al moeite had met een trap op of afgaan.

Sorry hoor, maar als moeder zelfs soms kan skiën, moet ze inderdaad maar op zoek gaan naar een baan die zij nog wel kan uitvoeren.
Ik krijg hier echt een vieze smaak van in mijn mond.
Skiën met TWEE frozen shoulders?
Kom nou, neem een ander in de maling!
Ik hoop dat het UWV even meeleest hier.

Nou ja zeg, als je moeder kan skieen met haar schouders dan kan ze
ook vast en zeker één of ander baantje zoeken !

MeMs schreef:Mijn moeder is precies hetzelfde overkomen, zowel met betrekking tot het UWV en met betrekking tot ernstige rugklachten zonder duidelijke oorzaak.

Voor haar rugklachten werd mijn moeder jaren lang (werkelijk jaren) van het kastje naar de muur gestuurd. Er werd haar ook meermaals verteld dat het allemaal tussen haar oren zat (ook al waren er dagen waarop ze niet eens kon lopen). Uiteindelijk is ze bij een arts in België terecht gekomen. Deze keek naar de scans die hier zijn gemaakt en had meteen door wat er aan de hand was: ernstige slijtage aan de ruggenwervels en een forse hernia (in tegenstelling tot de mening haar artsen hier, die volhielden dat het slechts een kleine hernia was en dat er misschien iets van slijtage was, maar niks ernstigs). De volgende week al lag ze onder het mes. De hernia werd hersteld en meerdere wervels in haar onderrug werden vast gezet. Haar rug is nu nog niet helemaal hersteld (in de boven rug zijn de wervels ook versleten, maar hier kan niks aangedaan worden door de locatie), maar het gaat al duizendmaal beter met haar. Ze kan nu soms zelfs skiën, terwijl ze voorheen al moeite had met een trap op of afgaan.

Mijn advies voor je rug is dus raad inwinnen in het buitenland (hoe raar dat misschien ook klinkt). De artsen hier namen mijn moeder totaal niet serieus ("ach, het valt wel mee mevrouwtje"), waardoor ze jaren lang heeft geleefd met heel veel pijn, wat helemaal niet nodig was - blijkt achteraf.

De reden dat ze nu bij het UWV zit heeft dan ook niet veel met haar rug te maken (maar dat is wel een factor). De voornaamste reden dat ze ziek thuis zit komt door een afgescheurde en ontstoken spier in haar linker arm (en ze is links), de ziekte tietze (waardoor er makkelijk (en vaak!) ontstekingen ontstaan in bijvoorbeeld het borstbeen, schoudergewrichten of in de rug), en twee frozen-shoulders (wat in houdt dat de beweging in haar beide schouders sterk beperkt is).

Ik ga niet het hele verhaal vertellen, maar het komt er op neer dat mijn moeder ook 2 jaar lang door iedere bedrijfsarts volledig ongeschikt geacht werd voor haar werk. Toen het echter op de WIA aankwam, was ze ineens volledig beter. Wat een wonder! Wat meerdere operaties en 2 jaar lang fysio niet konden bereiken, werd in één onderzoek behaald door een UWV arts. Gewoon fantastisch.

Mijn moeder is hier tegen in bezwaar gegaan, wat werd afgekeurd. Nu hebben we rechtsbijstand er bij gehaald. Hopelijk dat dit nog ergens toe leidt, maar het is onwaarschijnlijk. Ook al werden de medische feiten compleet genegeerd bij de behandeling van het bezwaar (bijv. dat er nu MRIs zijn van de afgescheurde spier of dat mijn moeder op de hartbewaking heeft gelegen door haar tietze, beide punten die niet zijn meegenomen in de beslissing), deze mogen niet meer gebruikt worden voor de rechter. Alleen nieuwe feiten en de mening van een specialist (die je zelf moet betalen, wat meer dan 1000 euro kan kosten. Geld dat wij niet hebben) worden behandeld. We gaan het toch proberen en hopelijk dat hier iets uitkomt.

Mijn advies met betrekking tot het UWV is om er goed met een advocaat over te praten en mogelijk ook om uw verhaal zoveel mogelijk naar buiten te brengen. Het is - onder mensen die ziek zijn - een bekend feit dat het UWV iedereen goedkeurt i.p.v in de WIA te doen. Dit kan natuurlijk niet. Ziek is ziek, ongeacht het beleid van UWV. Hier moet wat aan gedaan worden, maar dat gebeurd alleen wanneer er kritiek van buitenaf op het UWV komt.

ff veiligstellen

Weten jullie het hier nu allemaal nog niet

UWV is het zelfde als Lourdes.

Je gaat via de rechter deur (ingang) naar binnen.
15 minuten later kom je door de linker deur (uitgang) weer naar buiten.

En je bent weer beter

Slim gedaan Puma !

++antonh schreef:Weten jullie het hier nu allemaal nog niet

UWV is het zelfde als Lourdes.

Je gaat via de rechter deur (ingang) naar binnen.
15 minuten later kom je door de linker deur (uitgang) weer naar buiten.

En je bent weer beter

Aahh... Daarom zit ik in de WAO...

MeMs schreef: maar het gaat al duizendmaal beter met haar. Ze kan nu soms zelfs skiën, terwijl ze voorheen al moeite had met een trap op of afgaan.

Ik ben het van harte met chocomelk eens, als ze zover opgeknapt is dat ze kan skiën, kan ze waarschijnlijk ook wel werken. Misschien niet in haar oorspronkelijke beroep, daarvoor zat ze nu eenmaal in de ziektewet, maar blijkbaar wel in twee of drie andere beroepsgroepen, dus vandaar dat ze geen recht op WIA had. Ik neem aan dat in de beschikking staat voor welke beroepen ze wel in staat zou moeten zijn een inkomen te genereren?

Er van uit gaande dat ze vanuit een betaalde baan in de ziektewet is gekomen, dan is er ofwel recht op WW, of ze kan terug naar haar oude baan? In geval van recht op WW zal ze ongetwijfeld vakkundig naar een andere baan begeleid worden.

Het is - onder mensen die ziek zijn - een bekend feit dat het UWV iedereen goedkeurt i.p.v in de WIA te doen.

Dit is aantoonbare nonsens. Er komen er best wel veel in de WIA terecht.

witte angora schreef:Dit is aantoonbare nonsens. Er komen er best wel veel in de WIA terecht.

Maar toch is het niet eerlijk dat haar moeder niet in de Wia komt.
Dit gaat heel wat keren skiën kosten, want nu moet zij opeens gaan werken!
Asociaal van het Uwv.