Radar

Uit een vergelijking van de twee recente Egaalease arresten van het Hof Amsterdam (gepubliceerd op de website van PAL), blijkt weer eens hoe groot het belang kan zijn van de vraag: zit raadsheer Cortenraad op de zaak of niet ? In de uitspraak die op 1 februari jl. werd gepubliceerd (een zaak MET Cortenraad) wordt tegenbewijs -ook al was dit aangeboden- afgewezen. In het arrest dat 9 februari jl. werd gepubliceerd (Cortenraad niet op de zaak !) wordt tegenbewijs wel toegelaten door het Hof. Twee vrijwel identieke zaken.

Toch opmerkelijk.

Minstens zo opmerkelijk: de vier uitspraken met Cortenraad dateren van 2010 en worden nu gepubliceerd, vrijwel onmiddellijk gevolgd door publicatie van het jongste arrest van 20 december 2012 waarin tegenbewijs wel wordt toegelaten...

@Juwita en Jll,
Inderdaad opmerkelijk, maar het blijft een beetje gerommel in de marge. Wel toegestaan tegenbewijs leveren zal lastig blijven, in het geval van betalingen van dit soort ''en/of'' bankrekeningen. Juridisch bezien is ieder van de partners slechts ''rechthebbende'' t.a.v. de stortingen en betalingen die voor hem/haar zijn gedaan op cq van zo'n en/of rekening (het en/of karakter zegt alleen iets in relatie tot de bank waar de rekening wordt aangehouden !). Naar mijn oordeel betekent dit dat de ene partner slechts oog hoeft te houden op de bij-en afschrijvingen die er voor hem/haar worden gedaan van de desbetreffende en/of rekening. Misschien dat dit een kans(je) biedt.

Het wegpoetsen door het Hof Amsterdam van een deel van de zorgplichtschendingselementen (met later groene licht van de HR) en de gekozen Hofmodules vind ik veel laakbaarder. Naast de terechte kritiek die in het boek van Cees Roelofs te lezen is met betrekking tot het aspect ''misleiding'' .

Wat mij al een geruime tijd bezighoud is dat lid 3 van art 1:88 BW het volgende voorschrijft:

3.De toestemming moet schriftelijk of langs elektronische weg worden verleend, indien de wet voor het verrichten van de rechtshandeling een vorm voorschrijft.

In mijn opinie is het gesteggel wat Dexia telkenmale aanvoerd over de en/of rekening volkomen onzin indien de wet strikt zou worden gehandhaaft.
Indien Dexia niet kan aantonen dat deze verklaring schriftelijk is gegeven dan zou de overeenkomst moeten worden vernietigd althans dat is mijn mening.

@Chris G,
Maar de kwestie van dit forumitem gaat helemaal niet over het verlenen van toestemming door de partner en de vorm waarin dit gebeurde, maar over het verjaringstijdstip van de vernietigingsbevoegdheid. Van verjaring is sprake 3 jaar nadat de (vernietigingsbevoegde) partner kennis nam van het bestaan van de lease-overeenkomst van de andere partner. Het gesteggel gaat over het (vermeende) tijdstip van kennisneming van het bestaan van de lease-overeenkomst a.g.v. de afschrijving(en) van de en/of rekening.

Zie ook mijn vorige bijdrage op dit sub-item.

Verder speelt hier nog de vraag over de eventuele collectieve stuiting van de verjaring van de vernietigingsbevoegdheid door de rechtszaak Stichting Eegalease/Consumentenbond tegen Dexia. Maar die collectieve stuiting wordt kennelijk zowiezo door advocaten van gedupeerden veelal over het hoofd gezien. Ook 90% van de advocaten van gedupeerden 'rotzooit'' kennelijk maar wat aan !!!