Radar

Ik en mijn partner willen een kind.Helaas lukt dit niet op normale wijze.Daardoor moeten we IVF traject in maar niet zonder eerst een psychologisch onderzoek bij ziekenhuis Maastricht.Maar psychologie is geen eaxcte wetenschap maar een mening.Zie de geschiedenis van de psychologie door de jaren heen.Als je alle mensen zou moeten beoordelen voordat ze kinderen zouden verwekken zouden er veel afvallen.Een kind is maar gedeeltelijk gewenst want je weet niet wat voor kind je krijgt en dat kind verandert van jaar tot jaar soms zeer ingrijpend.Een puber is uiterlijk en innerlijk heel wat anders als de peuter van 1jaar jong.In een paar gesprekken gaat een vrouw beoordelen of onze wens gehonoreerd moet worden.indie paar uur gesprekken krijg je als psycholoog een onvolledig beeld vooral niet omdat de praktijk wat anders is als een praatuurtje in een steriele omgeving met iemand die zelf nog geen kinderen heeft.

Ik en mijn partner willen een kind.

Beter is mijn partner en ik.

Dit hebben wij 20 jaar geleden ook meegemaakt. Om een lang verhaal kort te maken..de conclusie was....

De vrouw had te veel eiwitten en ik had suikerziekte....

Conclusie....het enige wat jullie kunnen maken...zijn schuimpjes

@ts

Psychologie en zeker neuropsychologie wordt steeds meer een exacte wetenschap maar is het inderdaad nog niet. Een mening zou ik de psychologische wetenschap ook niet willen noemen.
Maar dat is niet het punt ik wil maken.

De test is niet om te kijken of u en uw partner wel een kind zouden moeten krijgen of niet, maar is om te kijken of u het ivf trajact aankunt. Een vrouw moet heel veel hormonen slikken die erg veel invloed kunnen hebben op de manier waarop ze zich voelt, ook de teleurstelling die eventueel zou kunnen komen moeten mensen verwerken (wat nog veel moeilijker is door al die hormonen die genomen moeten worden) Om die reden wordt gekeken of iemand eigenlijk wel begrijpt en in staat is om hier mee om te gaan. Het doel van het gesprek is ook dat u en uw partner inzicht kunnen krijgen in wat u te wachten staat emotioneel. Wat de emotionele bijwerkingen van medicatie zijn, en wat er allemaal op jullie afkomt.

Sommige stellen zien van ivf af als ze eenmaal exact begrijpen wat er naast de ivf procedure nog bij komt kijken. Bij andere stellen gebeurt het soms dat er een contra indicatie bestaat bij de hormonen die de vrouw moet slikken en wordt er soms besloten dat alleen met het traject doorgegaan kan worden als de vrouw ondertussen begeleiding krijgt of extra medicatie gebruikt.

Ik begrijp dat u dit niet fijn vindt en dat u het gevoel heeft dat er gekeken wordt of u wel 'een kind mag of niet'. Maar dat is dus niet het doel. Ik denk dat u en uw partner er ook profijt van hebben om goed te weten wat ivf, naast de feitelijke medische handelingen, kan inhouden voor beiden op hormonaal en emotioneel gebied. Een gesprek is ook de plaats om dat te vragen en uitgelegd te krijgen.

Ik hoop dat u dat gesprek toch op een prettige manier kunt ingaan en daar informatie krijgt die nuttig is en u wellicht niet wist. Ik wens u veel succes

Isabel

Ook ik ervaar zo'n gesprek als betuttelend. Ik raad het echtpaar aan een andere kliniek te zoeken ( evt. in Belgie) waar geen psychologische gesprekken te hoeven worden gevoerd. Als een IVF-arts hier wat in te zeggen had, zou ik het redelijker, maar nog steeds onredelijk vinden. Ik vind dat mijn persoonlijke vrijheid beknot wordt.

Ik vind het beter om gewoon goede informatie te geven, maar niet iemand erop af te wijzen. Ik heb zelf ook ooit op een wachtlijst IVF gestaan. Die was corrupt. Toen wij ivm gevordere leeftijd aangaven dat wij het in Belgie zouden gaan proberen , werden wij prompt naar boven geplaast op de wachtlijst. Verder bleek ook nog achteraf, dat technisch gezien , ik nooit op die wachtlijst terecht had moeten komen. Ik kreeg namelijk nog 4 spontane zwangerschappen. Vanuit het ziekenhuis werd ik toen op geen enkele manier begeleid om de te volgen strategie aan te passen. IVF is een soort fabriek: je zit erin en je komt er niet meer uit.

Er zijn meer mogelijkheden dan alleen IVF.

Zie link voor: IVF, IUI en ICSI
http://www.fertiliteit.info/content/fer ... /ki/ki.asp

Verder bleek ook nog achteraf, dat technisch gezien , ik nooit op die wachtlijst terecht had moeten komen. Ik kreeg namelijk nog 4 spontane zwangerschappen. Vanuit het ziekenhuis werd ik toen op geen enkele manier begeleid om de te volgen strategie aan te passen. IVF is een soort fabriek: je zit erin en je komt er niet meer uit.

zwanger worden is geen exacte wetenscap. Zo ook kan IVF geen 100% garanti geven.
In de erste plaats moet men zich afvragen waarom het niet lukt, misschien zegt de natuur daar iets mee..
En gezien de zwaarte van het traject moet he een bewuste keuze zijn, want de mentale invloed al het ook niet lukt op die manier is nog groter dan wellicht accepteren (met begeleiding indien nodig) dat het is zoals het is.

http://blog.gezondheidsplein.nl/ivf-meisje/ en als ik dan dit lees denk ik: ja, psychologische begeleiding is zeker op zijn plaats. Al is het maar voor begeleiding bij het rouwproces wat volgt als het niet lukt (75-80% van de gevalen als ik het goed begrijp).

Nou wij hebben net onze laatste mislukte ICSI, (lees nog ingewikkelder dan gewone IFV) achter de rug. En ik heb in de hele 3 jaar nog nooit een Psycholoog gezien, dus wellicht dat de Gynacoloog/Fertiliteits arts al zijn twijfels of bedenkingen heeft??