Geschil met Singapore Airlines = opgelost!
Geplaatst: 06 mei 2012 19:16
Op zaterdagochtend 3 december 2011 vertrek ik met Singapore Airlines naar Bali. Door omstandigheden ben ik lange tijd niet in de gelegenheid geweest om op vakantie te gaan. Dit is mijn eerste vakantie in 10 jaar. De dag voor mijn reis kom ik erachter dat mijn paspoort niet geldig is voor Indonesië. Mijn paspoort expireert in februari 2012 en is dus niet lang genoeg geldig voor Bali waar het paspoort geldig dient te zijn voor minimaal 6 maanden na terugkomst. Ik neem hierover contact op met de douane en die vertelt mij dat ik naar Bali kan afreizen met een noodpaspoort. De ochtend van mijn vlucht laat ik dit noodpaspoort maken bij de douane op Schiphol en vervolgens check ik in met dit document. Na een korte tussenstop op Singapore gebruik ik ditzelfde document om in te checken voor het laatste stuk naar Bali.
Eenmaal aangekomen op Bali blijkt dat ik geen toeristenvisum kan aanvragen met een noodpaspoort. Normaal gesproken is het geen probleem om een visum aan te vragen bij de douane maar met een noodpaspoort krijg je alleen toegang tot Indonesië als het visum vooraf is aangevraagd bij een Indonesische ambassade. Singapore Airlines claimt dat dit een wijziging is van het standaard protocol en dat zij hiervan niet op de hoogte was. In overleg met de medewerker van Singapore Airlines besluit ik dan maar terug te vliegen naar Singapore zodat ik daar een visum kan aanvragen bij de Indonesische ambassade. Mijn noodpaspoort wordt in bewaring gegeven aan de medewerker van Singapore Airlines. Daarna moet ik 8 uur wachten in de vertrekhal op de volgende vlucht naar Singapore. Al die tijd wordt ik begeleid/bewaakt door een beveiliger van de douane.
Bij aankomst op Singapore wordt ik opgewacht door een beveiligingsbeambte die mij escorteert naar Immigration. Het is inmiddels iets van 23.00 uur ’s avonds, ik ben al 24 uur wakker en ik heb er iets van 17 vlieguren opzitten. Ik ga er vanuit dat ik mijn gesprek met Immigration een formaliteit is. Na een half uur wachten komt dezelfde beveiligingsbeambte mij ophalen. Ik dacht dat hij mij kwam ophalen voor mijn gesprek maar als we enige tijd aan het lopen zijn, krijg ik het idee dat dit niet het geval is. Ik vraag hem waar we naartoe gaan en hij zegt dat ik op een vliegtuig wordt gezet naar Amsterdam omdat mijn reisdocumenten niet geldig zijn. Ik vertel hem dat dit niet juist is en dat ik graag een gesprek wil met de betreffende beambte om uit te leggen wat er aan de hand is. De beveiligingsbeambte zegt dat ik niet zo moet zeuren. Ik moet maar niet zo moeilijk doen en blij zijn dat ik zo makkelijk wegkom. Volledig verbouwereerd zit ik 5 minuten later in een vliegtuig naar Amsterdam. Maandagochtend 5 december sta ik weer op Schiphol. Ik heb 48 uur lang doorgebracht in vliegtuigen en luchthavens zonder slaap, douche of kans om schone kleding aan te trekken. Mijn transfer naar Amsterdam is zo snel gegaan dat mijn bagage niet is meegekomen. En zo moet ik dus naar huis door een hagelstorm op mijn slippers, in een t-shirt zonder huissleutels en met een lege telefoon.
Ondertussen lopen mijn vakantiedagen gewoon door en heb ik zojuist € 750 betaalt voor een retourtje 48 uur reizen. Ik neem dezelfde dag nog contact op met Singapore Airlines. Ze reageren in eerste instantie heel defensief en schuiven direct iedere verantwoording af. Ik leg uit dat ik begrijp dat er soms dingen fout kunnen gaan en dat ik alleen maar zo snel mogelijk op vakantie wil. Ik vertel dat ik dichtbij Schiphol woon, alleen reis en snel kan reageren als er een plek vrijkomt. Ik vraag of het mogelijk is om mij te laten reizen in een van de vele lege stoelen die ik op al mijn vluchten heb gezien. Een medewerker gaat dit voor mij uitzoeken en beloofd mij de volgende dag terug te bellen. Als ik drie dagen later nog niets heb gehoord, bel ik zelf terug. De betreffende medewerker is die dag zelf vrij maar hij heeft nog helemaal niets gedaan met mijn verzoek. Ik vertel een andere medewerker nogmaals van mijn probleem en geef nogmaals mijn verzoek door. Singapore Airlines wil hier niets van weten. Er moet eerst een officieel onderzoek komen naar wat er precies is misgegaan. Ik zie de bui al hangen; tegen die tijd is mijn vakantie al lang en breed voorbij. Ik vraag Singapore Airlines of ze mij in de tussentijd kunnen helpen met mijn vakantie. Een medewerkster biedt aan om met korting een andere vlucht te boeken. Dan kan ik in de tussentijd op vakantie terwijl ik wacht op compensatie die naar haar idee toch zeker wel moet komen. Ik ga hiermee akkoord en plan een nieuwe reis. Als ik uiteindelijk mijn ticket moet betalen blijkt het te gaan om een korting van een paar euro. Het ticket is uiteindelijk even duur als een online boeking. Teleurgesteld besluit ik toch maar op vakantie te gaan nu ik nog steeds enkele dagen tot mijn beschikking heb. Ik moet dus een nieuw ticket kopen van € 750. Dit betekend dat ik aanzienlijk minder budget overhoudt voor de invulling van mijn vakantie.
Bij het inchecken voor mijn tweede vlucht, geeft een medewerker van Singapore Airlines mij een envelop. Hierin zit een voucher voor 100 Singapore dollar (€ 55) waarmee ik tijdens de vlucht iets kan kopen.
Na mijn vakantie wacht ik lange tijd op een reactie van Singapore Airlines. Als ik niets hoor, neem ik zelf maar weer contact op. Ik krijg antwoord van een medewerker die verbaast is over mijn email. Hij was onder de indruk dat alles toch netjes was afgehandeld met de gift voucher. De regels voor het aanvragen van een visum met een noodpaspoort bleken bij navraag al een jaar daarvoor te zijn gewijzigd maar ook daar kon Singapore Airlines niets aan doen. Het staat landen vrij om hun regels aan te passen en het is de verantwoording van passagiers om zelf te zorgen voor geldige reisdocumenten. Dat ik met de betreffende documenten wel kon inchecken maakt daarbij niets uit. Mijn behandeling in Singapore had naar zijn mening wel iets vriendelijker gekund maar de medewerkers daar waren bang dat ik anders mijn vlucht zou missen en dat ongemak wilden ze mij graag besparen (...). Hij voelt erg met mij mee maar ik moet wel begrijpen dat Singapore Airlines op geen enkele wijze aansprakelijk kan zijn.
Aanvulling:
Na nog wat overleg over en weer heeft Singapore Airlines vanuit goodwill een gebaar gemaakt waar ik bijzonder tevreden mee ben. Ik ben dan ook vast van plan om in de toekomst gebruik te blijven maken van Singapore Airlines!
Eenmaal aangekomen op Bali blijkt dat ik geen toeristenvisum kan aanvragen met een noodpaspoort. Normaal gesproken is het geen probleem om een visum aan te vragen bij de douane maar met een noodpaspoort krijg je alleen toegang tot Indonesië als het visum vooraf is aangevraagd bij een Indonesische ambassade. Singapore Airlines claimt dat dit een wijziging is van het standaard protocol en dat zij hiervan niet op de hoogte was. In overleg met de medewerker van Singapore Airlines besluit ik dan maar terug te vliegen naar Singapore zodat ik daar een visum kan aanvragen bij de Indonesische ambassade. Mijn noodpaspoort wordt in bewaring gegeven aan de medewerker van Singapore Airlines. Daarna moet ik 8 uur wachten in de vertrekhal op de volgende vlucht naar Singapore. Al die tijd wordt ik begeleid/bewaakt door een beveiliger van de douane.
Bij aankomst op Singapore wordt ik opgewacht door een beveiligingsbeambte die mij escorteert naar Immigration. Het is inmiddels iets van 23.00 uur ’s avonds, ik ben al 24 uur wakker en ik heb er iets van 17 vlieguren opzitten. Ik ga er vanuit dat ik mijn gesprek met Immigration een formaliteit is. Na een half uur wachten komt dezelfde beveiligingsbeambte mij ophalen. Ik dacht dat hij mij kwam ophalen voor mijn gesprek maar als we enige tijd aan het lopen zijn, krijg ik het idee dat dit niet het geval is. Ik vraag hem waar we naartoe gaan en hij zegt dat ik op een vliegtuig wordt gezet naar Amsterdam omdat mijn reisdocumenten niet geldig zijn. Ik vertel hem dat dit niet juist is en dat ik graag een gesprek wil met de betreffende beambte om uit te leggen wat er aan de hand is. De beveiligingsbeambte zegt dat ik niet zo moet zeuren. Ik moet maar niet zo moeilijk doen en blij zijn dat ik zo makkelijk wegkom. Volledig verbouwereerd zit ik 5 minuten later in een vliegtuig naar Amsterdam. Maandagochtend 5 december sta ik weer op Schiphol. Ik heb 48 uur lang doorgebracht in vliegtuigen en luchthavens zonder slaap, douche of kans om schone kleding aan te trekken. Mijn transfer naar Amsterdam is zo snel gegaan dat mijn bagage niet is meegekomen. En zo moet ik dus naar huis door een hagelstorm op mijn slippers, in een t-shirt zonder huissleutels en met een lege telefoon.
Ondertussen lopen mijn vakantiedagen gewoon door en heb ik zojuist € 750 betaalt voor een retourtje 48 uur reizen. Ik neem dezelfde dag nog contact op met Singapore Airlines. Ze reageren in eerste instantie heel defensief en schuiven direct iedere verantwoording af. Ik leg uit dat ik begrijp dat er soms dingen fout kunnen gaan en dat ik alleen maar zo snel mogelijk op vakantie wil. Ik vertel dat ik dichtbij Schiphol woon, alleen reis en snel kan reageren als er een plek vrijkomt. Ik vraag of het mogelijk is om mij te laten reizen in een van de vele lege stoelen die ik op al mijn vluchten heb gezien. Een medewerker gaat dit voor mij uitzoeken en beloofd mij de volgende dag terug te bellen. Als ik drie dagen later nog niets heb gehoord, bel ik zelf terug. De betreffende medewerker is die dag zelf vrij maar hij heeft nog helemaal niets gedaan met mijn verzoek. Ik vertel een andere medewerker nogmaals van mijn probleem en geef nogmaals mijn verzoek door. Singapore Airlines wil hier niets van weten. Er moet eerst een officieel onderzoek komen naar wat er precies is misgegaan. Ik zie de bui al hangen; tegen die tijd is mijn vakantie al lang en breed voorbij. Ik vraag Singapore Airlines of ze mij in de tussentijd kunnen helpen met mijn vakantie. Een medewerkster biedt aan om met korting een andere vlucht te boeken. Dan kan ik in de tussentijd op vakantie terwijl ik wacht op compensatie die naar haar idee toch zeker wel moet komen. Ik ga hiermee akkoord en plan een nieuwe reis. Als ik uiteindelijk mijn ticket moet betalen blijkt het te gaan om een korting van een paar euro. Het ticket is uiteindelijk even duur als een online boeking. Teleurgesteld besluit ik toch maar op vakantie te gaan nu ik nog steeds enkele dagen tot mijn beschikking heb. Ik moet dus een nieuw ticket kopen van € 750. Dit betekend dat ik aanzienlijk minder budget overhoudt voor de invulling van mijn vakantie.
Bij het inchecken voor mijn tweede vlucht, geeft een medewerker van Singapore Airlines mij een envelop. Hierin zit een voucher voor 100 Singapore dollar (€ 55) waarmee ik tijdens de vlucht iets kan kopen.
Na mijn vakantie wacht ik lange tijd op een reactie van Singapore Airlines. Als ik niets hoor, neem ik zelf maar weer contact op. Ik krijg antwoord van een medewerker die verbaast is over mijn email. Hij was onder de indruk dat alles toch netjes was afgehandeld met de gift voucher. De regels voor het aanvragen van een visum met een noodpaspoort bleken bij navraag al een jaar daarvoor te zijn gewijzigd maar ook daar kon Singapore Airlines niets aan doen. Het staat landen vrij om hun regels aan te passen en het is de verantwoording van passagiers om zelf te zorgen voor geldige reisdocumenten. Dat ik met de betreffende documenten wel kon inchecken maakt daarbij niets uit. Mijn behandeling in Singapore had naar zijn mening wel iets vriendelijker gekund maar de medewerkers daar waren bang dat ik anders mijn vlucht zou missen en dat ongemak wilden ze mij graag besparen (...). Hij voelt erg met mij mee maar ik moet wel begrijpen dat Singapore Airlines op geen enkele wijze aansprakelijk kan zijn.
Aanvulling:
Na nog wat overleg over en weer heeft Singapore Airlines vanuit goodwill een gebaar gemaakt waar ik bijzonder tevreden mee ben. Ik ben dan ook vast van plan om in de toekomst gebruik te blijven maken van Singapore Airlines!