Radar

Goedendag,
omdat ik op internet geen soortgelijke voorbeelden inzake ontslag heb kunnen vinden, ben ik benieuwd of men hier wel een idee heeft hoe ik verder moet.

Situatie:
Wegens chronische ziekte ben ik in september 2011 ziek geworden, waarbij al direct duidelijk werd, dat dit lang zou gaan duren tot herstel in zicht kwam. Eind van 2011 kreeg ik een oproep om mij toch te melden voor een beoordelingsgesprek!, ondanks ziektebeeld.

Ik ben naar mijn werkgever gegaan en heb een, out of the blue, negatief beoordelingsgesprek gehad, die desondanks toch nog net voldoende was. Hier zijn geen functioneringsgesprekken of waarschuwingen aan vooraf gegaan.

Ik heb het document niet getekend, maar heb schriftelijk bezwaar ingediend over de negatieve punten, met degelijke onderbouwing. Dit zou in januari besproken worden.
Toen ik op mijn werk kwam, zat daar mijn leidinggevende, de manager en iemand van P&O.
Mijn argumenten werden vrij snel opzij geschoven en mij werd meegedeeld dat ze het contract wilden beeindigen. (ik was nog steeds 100% ziek).

Ik ben met stomheid geslagen naar huis gegaan, zo verbaasd was ik, omdat ik dit dus absoluut niet had zien aankomen.
Een aantal dagen later ontving ik een ontslagbrief van 4! pagina's, waarin ik op diverse vage punten zwart gemaakt werd.

Voor de duidelijkheid, ik werk ik ruim 8 jaar, met altijd uitstekende beoordelingen.

Diezelfde week kreeg ik tevens een brief dat ik salarisverhoging kreeg, omdat mijn beoordeling voldoende was.

Uiteraard heb ik direct een arbeidsrecht advocaat ingeschakeld en bezwaar aangetekend tegen het ontslag.

Daarnaast had ik ook een aanvraag bij het UWV gedaan inzake Wet Verbetering Poortwachter, omdat mijn werkgever zich niet aan de regels houdt.

Zo was er bijv. geen plan van aanpak.

Omdat ik tegen het ontslag was, draaide mijn werkgever zich in één keer om en EISTE dat ik ging reintegreren. Ik ben echter door de onstane situatie en de daarbij komende stress flink zieker geworden, waardoor zelfs de basiszaken om op te staan, eten, wassen enz. eigenlijk al te veel zijn en ik rond 10 uur half 11 eigenlijk weer moet slapen.

De gloednieuwe arbodienst is duidelijk op hand van de werkgever en ziet geen obstakels. Arbeidsconflict moet opgelost worden en dan ben ik volgens hen zo weer in staat te gaan werken.

Het UWV heeft inmiddels mijn werkgever op z'n vingers getikt wegens niet nakomen Poortwachter, maar omdat het ontslag is omgezet naar reintegreren krijgen ze (nog) geen loonsanctie.

De specialisten die ik spreek onderschrijven allen dat werken op dit moment zeer zeker niet goed zou zijn voor mij, maar de arbodienst negeert dit.

Ik zit te wachten op de UWV arts voor een 2nd opinion, dat hoor ik aankomende week.
Maar mijn werkgever blijft pushen en dreigt zelfs met loonstopzetting, omdat zij aangeven dat ik niet zou mee willen werken met reintegratie.

Ik zit echter in een patstelling (wat het UWV ook zegt).
- ik kan niet gaan werken, wegens gezondheid. Maar als ik weer gezond zou zijn, is er nog een arbeidsconflict. Mijn heeft in de ontslagbrief zeer duidelijk aangegeven dat ik niet meer welkom ben, dus waar zou ik dan moeten werken?
- ik kan geen ontslag nemen (korter als 2 jaar ziek). Als ik accoord zou gaan met de ontslagbrief, verspeel ik mijn ziektewet uitkering en evt. latere WIA.

Hierdoor wordt ik eigenlijk gedwongen mee te werken aan de grillen van mijn werkgever, terwijl dit keer op keer stress meebrengt en dat is weer ten koste van mijn gezondheid.

Ideaal zou zijn: langere tijd rust krijgen om te herstellen, hoe lang is nog niet te zeggen. Werkgever laat me spoor 2 reintegreren of als ziekte er nog is, afkeuring WIA.

Mijn vraag is aan jullie lezers: wie heeft in een soortgelijke situatie gezeten en hoe ben je daar uitgekomen?
Wie heeft er evt. nog tips die ik kan gebruiken?

Mijn advocaat doet voldoende, maar dit is bijzondere situatie

Alvast bedankt voor de hulp.

Annabel, wat een akelig verhaal. Helaas kan ik je niet helpen, maar ik weet een beetje hoe het voelt. Mijn man zit ongeveer met hetzelfde. Echter er is genoeg verschil om je niet echt raad te kunnen geven, alleen een van harte gemeend: heel veel sterkte!

Probeer je toch niet gek te laten maken!

Eén ding begrijp ik niet. Je moet je wegens chronische ziekte ziekmelden en de kans op herstel kan lang gaan duren, geef je zelf aan.

Daarnaast ontstaat er (al of niet door de werkgever aangestuurd) een conflict waarbij jij zelf ook meteen op ramkoers gaat. Gevolg daarvan is flinke stress die je het werken belet. Nu zit je dus thuis met twee redenen. Chronisch ziek, plus stress.

Je beroept je op de Wet Verbetering Poortwachter om te reintegreren en als de werkgever daar dan in mee wil gaan, is dat ook weer niet goed. Goed, de manier waarop de werkgever het doet laat te wensen over, maar je dwing dat wel zelf af.

Vraag blijft of er vanaf het begin eigenlijk al wel een reden aanwezig was om te reintegreren. Je geeft zelf aan dat de kans op herstel langdurig is en een kans is nog geen zekerheidje.
Waarom niet vanaf het begin een verkorte WIA-aanvraag? Dan had jij de tijd en de rust gehad.

Linoge schreef:Eén ding begrijp ik niet. Je moet je wegens chronische ziekte ziekmelden en de kans op herstel kan lang gaan duren, geef je zelf aan.

Daarnaast ontstaat er (al of niet door de werkgever aangestuurd) een conflict waarbij jij zelf ook meteen op ramkoers gaat. Gevolg daarvan is flinke stress die je het werken belet. Nu zit je dus thuis met twee redenen. Chronisch ziek, plus stress.

Je beroept je op de Wet Verbetering Poortwachter om te reintegreren en als de werkgever daar dan in mee wil gaan, is dat ook weer niet goed. Goed, de manier waarop de werkgever het doet laat te wensen over, maar je dwing dat wel zelf af.

Vraag blijft of er vanaf het begin eigenlijk al wel een reden aanwezig was om te reintegreren. Je geeft zelf aan dat de kans op herstel langdurig is en een kans is nog geen zekerheidje.
Waarom niet vanaf het begin een verkorte WIA-aanvraag? Dan had jij de tijd en de rust gehad.

Wellicht was ik niet helemaal duidelijk en zal het proberen toe te lichten.

Toen ik ziek werd was er absoluut geen sprake van een arbeidsconflict. Sterker, mijn intentie was om begin 2012 weer langzaam aan te beginnen met een paar uurtjes per dag, om te kijken of dit ging. De arboarts van toen was het daarmee eens.

Mijn werkgever had echter geen PvA gemaakt en vandaar dat er een aanvraag bij de arbeidsdeskundige van het UWV door mij is ingediend. Intussen heeft mijn werkgever mij de ontslagbrief toegestuurd.

Pas hierna is de stress begonnen en is een 2e aanvraag naar UWV gegaan, omdat mijn lichamelijke en geestelijke situatie veranderd was. Hierdoor is de mogelijkheid van mijn kant om te reintegreren, wat aanvankelijk de bedoeling was, komen te vervallen.

Echter, mijn werkgever gaat dit nu gebruiken, omdat ik niet instem met ontslag. Oftewel hetgeen ze zelf hebben veroorzaakt, leggen ze nu bij mij neer.

Om een idee te geven, ik ben nr. 11 bij deze organisatie die ze op deze manier eruit willen hebben. Helaas hadden de anderen het geluk dat zij niet chronisch ziek waren, waardoor zij wel tot een kantonrechtersontslag konden komen en inmiddels elders werken.

Mijn werkgever is dus een smerig spelletje aan het spelen en ik wordt gedwongen hierin mee te gaan. En dat veroorzaakt dus alle stress!

Dan verkorte WIA aanvraag, wellicht dat dit nu wel gaat spelen, maar toen het ontslagverhaal begon, was dit zeker niet van toepassing.

Het is inderdaad wel een behoorlijk lastige kwestie. Ik denk dat het verstandig is u (zoals u al doet) te laten adviseren door advocaat en UWV in dit traject.
Belangrijk is u in ieder geval niet onder druk te laten zetten tot het nemen van verkeerde beslissingen. Zorg in de tussentijd voor een (zo goed als mogelijk) compleet dossier van goed functioneren enz, mochten er rechtzaken aankomen.

Persoonlijk vind ik dat Linoge wel een punt heeft dat er meerdere paden tegelijk lopen die eigenlijk tegenstrijdig zijn. U beroept zich op het hele reïntegratie gebeuren, er fietst een ontslagbrief tussendoor, werkgever bedenkt zich en zegt kom maar reïntegreren en dan kan het niet meer. Werkgever komt zeker wat wispelturig over, maar ik kan me voorstellen dat dit voor een werkgever ook verwarrend is wat u nu wel en niet wil. Natuurlijk kan ik begrijpen dat een aandoening zich positief dan wel negatief kan ontwikkelen. Maar zaak is wel om duidelijk te krijgen wat u wilt (kunt) en dat pad te gaan volgen.

Waarschijnlijk gaat dit vroeg of laat in ieder geval tot een einde dienstverband / ontslag gaan leiden. De arbeidsverhouding is op zijn minst gefrusteerd en mogelijk zelfs verstoord.

Bestens de basislogica volgen :

Ik zit te wachten op de UWV arts voor een 2nd opinion, dat hoor ik aankomende week.

Dit is inderdaad de eerste stap die u dient te volgen. Liefst met een echt bezoek aan de UWV arts en niet alleen met dossier onderzoek. Zorg wel dat dit snel gebeurd en laat het niet te lang sudderen.

Er kunnen 2 uitkomsten van de second opinion zijn :
a. U bent arbeidsongeschikt, door ziekte of gebrek. In dat geval is een eventueel arbeidsconflict nu niet zo interessant en dient u eerst weer beter te worden. Dit kan een (2e spoor) reintegratie traject opleveren, waar u wel aan dient mee te werken.
b. U bent niet arbedisongeschikt door ziekte of gebrek. In dat geval is het arbeidsconflict nu wel van belang. U kunt immers situationeel arbeidsongeschikt zijn door het conflict. Gezien uw lange dienstverband ligt een mediation poging voor de hand, en doet u er goed aan om dit voor te stellen.

Dit is de basislogica, en uitvoering kan moeilijk zijn omdat van beide kanten emoties een grote rol spelen. Probeer echter wel zo logisch mogelijk te blijven denken.

Uw werkgever kan desondanks een ontslag aanvragen of u ontslag mededelen. Hoe meer u het volgens de regels heeft gespeeld hoe meer kans u heeft dat de rechter of UWV dit afwijst cq. een hogere vergoeding toekent.

Leo The Emperor schreef:Bestens de basislogica volgen :

Ik zit te wachten op de UWV arts voor een 2nd opinion, dat hoor ik aankomende week.

Dit is inderdaad de eerste stap die u dient te volgen. Liefst met een echt bezoek aan de UWV arts en niet alleen met dossier onderzoek. Zorg wel dat dit snel gebeurd en laat het niet te lang sudderen.

Er kunnen 2 uitkomsten van de second opinion zijn :
a. U bent arbeidsongeschikt, door ziekte of gebrek. In dat geval is een eventueel arbeidsconflict nu niet zo interessant en dient u eerst weer beter te worden. Dit kan een (2e spoor) reintegratie traject opleveren, waar u wel aan dient mee te werken.
b. U bent niet arbedisongeschikt door ziekte of gebrek. In dat geval is het arbeidsconflict nu wel van belang. U kunt immers situationeel arbeidsongeschikt zijn door het conflict. Gezien uw lange dienstverband ligt een mediation poging voor de hand, en doet u er goed aan om dit voor te stellen.

Dit is de basislogica, en uitvoering kan moeilijk zijn omdat van beide kanten emoties een grote rol spelen. Probeer echter wel zo logisch mogelijk te blijven denken.

Uw werkgever kan desondanks een ontslag aanvragen of u ontslag mededelen. Hoe meer u het volgens de regels heeft gespeeld hoe meer kans u heeft dat de rechter of UWV dit afwijst cq. een hogere vergoeding toekent.

Heldere uitleg, bedankt daarvoor. Klopt denk ik aardig en het geeft mij een wat duidelijker beeld. Doordat je er zo diep in zit, overzie je de boel soms niet meer.

UWV loopt, ik hoor een dezer dagen wanneer de oproep van de arts is.
Mediationtraject loopt maar blijft liggen totdat uitslag UWV komt.

Ondanks de stress probeer ik zo rationeel mogelijk de situatie te bekijken, maar dat is soms erg lastig.

Inmiddels zijn we een paar maanden verder, is er ontzettend veel gebeurd, maar ben ik alleen maar in een verslechterde situatie terecht gekomen.

Alles op een rij:
2nd opinion is op een fiasco uitgelopen. Arts heeft niet naar mij geluisterd, maar is op oordeel van de arboarts! afgegaan. Ik heb uiteindelijk een klacht ingediend over deze persoon, maar een deskundigenoordeel kun je niet aanvechten, aangezien het een momentopname is. Arts heeft medisch dossier niet ingekeken, maar heeft klakkeloos oordeel arboarts overgenomen.

Intussen ben ik een revalidatietraject ingegaan, maar door het arbeidsconflict heb ik dit moeten stoppen. Verder is er een zogenaamd mediationtraject geweest met een 3tal sessies, maar waarbij de mediator zeer zeker niet objectief is geweest, maar pro werkgever (heb ik schriftelijk bewijs van).

Het enige wat uit deze mediation naar voren is gekomen, dat ik nu een aantal dagen per week mag kommen opdraven voor werkzaamheden, die ik fysiek niet kan uitvoeren. ik heb dit al meerdere keren aangegeven, , maar er wordt gewoon overheen gewalst.

Ik heb schriftelijk bewijs! dat mijn werkgever koste wat kost mij kwijt wil, maar zogenaamd naar de buitenwereld zich als een goed werkgever laat zien, zeg maar een wolf in schaapskleren.

Op een bepaald moment ben ik echt gaan denken dat ik gek aan het worden was, het leek wel een complottheorie. Maar door de bewijzen die ik heb, weet ik dat het niet zo is.

Werkgever heeft werkplek onvoldoende aangepast (ik zit door achteruitgang in een rolstoel), maar kan bijvoorbeeld niet zelf het pand binnen komen als eruit gaan. Ik heb om een arbeidsdeskundig oordeel gevraagd, maar dit is afgewezen.

Werkgever blijft pushen op een proforma zitting met vaststellingsovereenkomst, wat ik uiteraard afwijs. En, omdat ik de werkzaamheden niet KAN uitvoeren, zeggen ze nu dat ik de reintegratie moedwillig tegen hou en dreigen ze met loonsanctie.

Weg kan ik niet, ik ben nog geen twee jaar ziek, dus treitert mijn werkgever me nu aan alle kanten, terwijl ze aan de andere kant naar de buitenwereld de schijn blijven ophouden.

Uiteraard heb ik genoeg bewijs om een rechtzaak te winnen, maar dat kan pas als het voor de rechtbank komt.

Inmiddels lopen zowel mijn partner als ik op ons tandvlees, worden de fysieke klachten erger en zit ik zo'n beetje elke week bij de huisarts. Ook mentaal is het de vraag hoe lang we dit trekken.

Probleem is dat de klachten van mijn chronische ziekte bijna niet meetbaar zijn en via mri of rontgen aantoonbaar. Dus sta je met je rug tegen de muur. Totale onbegrip.

Wie ziet hier nog een oplossing in?


-

Vervelende situatie.

Er zijn nu 2 artsen die aangeven dat u arbeidsgeschikt bent en u blijkbaar geen zodanige ziekte of gebrek heeft dat u uw normale werk niet kunt uitvoeren.
Hoe graag u ook dat zou willen, deze uitspraken zijn niet weg te poetsen door uzelf. Dat u vindt dat beide artsen hun werk niet goed hebben gedaan, maakt niet uit, u bent immers de leek in het geheel.

Ik neem aan dat u onder behandeling bent van een specialist. Misschien kan deze een status bericht schrijven en kunt u daarmee een nieuw deskundigenoordeel bij het uvw aanvragen.

Voor wat betreft de mediation, is het van belang dat de mediator is aangesloten bij de branche organisatie en een officiele kwalificatie heeft. Op basis van uw posting kan ik me echter niet aan de indruk ontrekken dat u nogal snel de indruk heeft dat iedereen tegen u is.
Wie heeft overigens de mediation gestopt? .
Heeft u dat gedaan of is dat het bedrijf geweest ?
Is er een einddocument opgemaakt met daarin de wederzijdse afspraken ?

Overigens kunt u altijd zelf een rechtszaak beginnen tegen uw werkgever, als de werkomstandigheden onhoudbaar zijn. Ik adviseer echter om dat niet te doen , maar desnoods meerdere keren een deskundigenoordeel bij het uwv aan te vragen .

Dank voor de snelle reactie

Voor de duidelijkheid, ik ben inderdaad onder behandeling van meerdere specialisten, die allen een brief hebben opgesteld over mijn ziekte, belastbaarheid en beperkingen. Maar daar is dus niet naar gekeken.
Deze brieven zijn zowel bij de arboarts als de verzekeringarts van het UWV terecht gekomen, maar zij hebben dit beiden terzijde gelegd, als niet relevant. Sterker nog, de arts werd zelfs kwaad toen ik er naar verwees! Ook met mijn goedkeuring om informatie op te vragen bij betreffende artsen is niets gedaan.


De mediation is van werkgeverskant gestopt en er is nooit een eind document opgesteld. Is dit verplicht? Of alleen een kwestie van overeenkomen tussen de partijen?. Ik ben zeer ontevreden over de mediation, want de basis waar dit allemaal mee begonnen is, het ontslagverhaal, werd compleet van tafel geveegd en alles werd omgedraaid, alsof ik de ontslagbrief geschreven heb.

En natuurlijk lijkt het in dit verhaal of ik iedereen tegen mij gekeerd zie. Ik begon er zelfs over te twijfelen en dacht dat ik gek geworden was. Helaas is de waarheid echt zo

Ik heb de papieren door een ander laten bekijken, die wel degelijk verstand van zaken heeft, en die kon niet anders beamen, dan wat ik hier geschreven heb.
Werkgever is doelbewust aan het treiteren
Arboarts is prowerkgever en helemaal niet geinteresseerd in mijn ziekte. ik zal koste wat kost moeten werken.
UWV arts heeft in rapport LETTERLIJK vermeld dat alleen naar arbodossier is gekeken en van daar uit oordeel geveld
Mediator mag geen uitspraken doen, behalve neutraal bemiddelen, maar die bleef nadruk leggen op exit. Sterker nog, de mediator heeft zelfs nog een illegaal voorstel gedaan (heb ik zwart op wit staan van deze persoon).

Mijn advocaat heeft nog nooit eerder mee gemaakt dat partijen in een arbeidsconflict zo erg bezig zijn. Binnen hun kantoor (echt niet een van de kleinste) hebben ze dit nog nooit meegemaakt.

Door dit alles ben ik dus flink zieker geworden en ben erdoor in een rolstoel beland. Arboarts zag t.o.v. eerder dit jaar geen achteruitgang.

Sorry als dit alles cynisch klink, maar mijn vertrouwen in deze organisaties is inmiddels nul komma nul.

Uiteraard ga ik weer een 2nd opnion aanvragen. Ik heb mijn specialist gevraagd informatie op te stellen in een nieuwe brief, zodat up to date info erbij gevoegd wordt. Die was trouwens niet blij met het oordeel van de arbo en UWV.

Allereerst moet je nimmer akkoord gaan met een voorstel tot beëindiging en dat heb je zelf ook al door. Daarnaast moet je zorgen dat er voldoende bewijsmateriaal is om de tegenwerking van de werkgever aannemelijk te maken. Er dient bij het PvA ook een rapportage opgesteld te worden. De arbeidsarts dient ook het STECR protocol te volgen, http://www.springest.nl/artikelen/nieuw ... conflicten verdiep je daar eens in en je zult zien dat dit niet altijd correct verloopt. In een bijna vergelijkbare zaak heb ik bij gesprekken met de arbeidsarts een memorecorder (kost een paar tientjes) op tafel gezet. Een arbeidsarts mag dit niet weigeren en is ook altijd met morren goedgekeurd. Het gevolg daarvan is dat de arbeidsarts altijd zeer voorzichtig was in zijn uitspraken en zijn conclusies. Dit heeft er in dit geval voor gezorgd dat de werkgever geen invloed meer had op de arbeidsarts. Ik heb duidelijk aangegeven dat ik op de hoogte ben van het STECR protocol. Dit geldt uiteraard ook voor de verzekeringsarts (UWV) en de arbeidsdeskundige. Je hebt wel erg pech met het deskundigenoordeel , maar daar moet ook een mogelijkheid voor zijn om op te lossen middels een gewijzigde mening van de arbeidsarts. Je zit niet voor niets in een rolstoel. Google eens op stichtingen die opkomen voor de belangen van rolstoelpatiënten en arbo gerelateerde onderwerpen.

De memorecorder heeft mij ook veel diensten bewezen in gesprekken met de werkgever en in andere situaties.
De werkgever heeft altijd de mogelijkheid om een ontslag in te dienen om dwingende redenen, maar dit geldt ook voor de werknemer. Alleen daar heb je in jouw geval niet zoveel aan, omdat het nog niet bepaald is dat het een situationele arbeidsongeschiktheid is en dit ook geen oplossing biedt.
Het enige advies op dit moment lijkt mij nogmaals een gesprek met de arbeidsarts aan te gaan, die het STECR protocol dient te volgen en te zorgen dat als de werkgever geen gepaste re-integratie kan aanbieden om het tweede spoor in te gaan en de 24 maanden arbeidsongeschiktheid vol te houden.

Alleen een NMI mediator heeft invloed bij een rechtszaak, dus waarschijnlijk zal die daarbij aangesloten geweest zijn. Er zijn veel klachten over mediators en die kunnen wel bij het NMI neergelegd worden, echter in de praktijk biedt dat niet veel soelaas.

Een mediaton dient altijd met een eindrapportage beëindigd te worden, dus die kunt u altijd opvragen/verzoeken/sommeren.

Bedankt voor alle tips.

Veel dingen wist ik nog niet, zoals opname tijdens gesprek. Ik heb altijd wel een getuige bij me, maar recordings zijn uiteraard beter.

Dat STECR verhaal ga ik even rustig bekijken.

De mediator is inderdaad NMI aangesloten. Ik ga zeker nog achter die eindrapportage aan.

Voor dossiervorming zullen nog wel de nodige klachten worden neergelegd, o.a. over de mediator en arboarts.

Jullie horen nog wel hoe het verder afloopt, maar ik kan zeker met deze informatie weer wat verder komen.

Even een update

Mijn specialist heeft een brief opgesteld, waarin expliciet vermeld wordt dat de reintegratiewerkzaamheden niet door mij kunnen worden uitgevoerd.

De arboarts heeft deze brief naast zich neergelegd en gemeld dat er niets gewijzigd is en ik gewoon dit werk moet uitvoeren.

Uiteraard is een 2nd opinion aanvraag deskundigenoordeel UWV onderweg, maar hoe kortzichtig ben je dan als arboarts.

Dit is trouwens niet de 1e keer dat dit gebeurt. Een totaal incompetent persoon, deze arts.

Wellicht wordt het tijd om een klacht in te dienen bij het Regionaal Tuchtcollege. Ook een BIG-geregistreerde bedrijfsarts dient zorgvuldig te werken en verantwoording af te leggen.

Kijk ook eens op www.artsennet.nl aan welke eisen de bedrijfsarts dient te voldoen.
U kunt nakijken of uw bedrijfsarts BIG geregistreerd staat, dan pas voldoet deze aan de wettelijke eisen. Ook dient elke arbo-dienst een klachtencommissie te hebben en is het mogelijk daar een klacht te deponeren.

Ook als je op je werk bent en je kunt gewoon niet verder, is het mogelijk om je ziek te melden en naar huis te gaan. Als het niet gaat, dan gaat het gewoon niet, klaar.

Ex-beheerder schreef:Ook als je op je werk bent en je kunt gewoon niet verder, is het mogelijk om je ziek te melden en naar huis te gaan. Als het niet gaat, dan gaat het gewoon niet, klaar.

Dat klopt inderdaad, alleen kom je dan vanzelf weer bij deze arboarts uit, die dus weer op dezelfde conclusie uitkomt, namelijk dat ik gewoon kan werken.

(ook dat is me dus al overkomen en zo blijf je in een vicieuze cirkel rondgaan)

Ex-beheerder schreef:Wellicht wordt het tijd om een klacht in te dienen bij het Regionaal Tuchtcollege. Ook een BIG-geregistreerde bedrijfsarts dient zorgvuldig te werken en verantwoording af te leggen.

Kijk ook eens op http://www.artsennet.nl aan welke eisen de bedrijfsarts dient te voldoen.
U kunt nakijken of uw bedrijfsarts BIG geregistreerd staat, dan pas voldoet deze aan de wettelijke eisen. Ook dient elke arbo-dienst een klachtencommissie te hebben en is het mogelijk daar een klacht te deponeren.

Deze arts is BIG geregistteerd. Een klacht richting bedrijf ligt al klaar. Deze organisatie is nl. niet aangesloten bij een overkoepelende Arbo-organisatie, maar handelt het intern af. Dan weet je eigenlijk al, wat er met de klacht gebeurt.

Maar een Regionaal Tuchtcollege is zeker een optie.

Met het verhaal STECR ben ik nog bezig. Zal ook de artsennet napluizen.

Thanks.

De arboarts heeft deze brief naast zich neergelegd en gemeld dat er niets gewijzigd is en ik gewoon dit werk moet uitvoeren.

De arbo-arts kan het advies overnemen, maar hoeft dit absoluut niet te doen.
De rol van een specialist kan hooguit adviserend zijn.

m.vr.gr.
Ton

Eens met TonGr

annabel21 schreef:Mijn specialist heeft een brief opgesteld, waarin expliciet vermeld wordt dat de reintegratiewerkzaamheden niet door mij kunnen worden uitgevoerd

Dit is wel een hele aparte formulering.

Uw specialist kan aangeven wat uw beperkingen zijn .
Bijvoorbeeld dat u niet kunt tillen, uw schouder niet kunt draaien, of moeite heeft om langer dan 2 uur geconcentreerd bezig te zijn, niet in een ruimte met veel mensen kunt werken ...... etc

Uw arboarts kan op basis van deze beperkingen bepalen welke (aangepaste) werkzaamheden binnen het bedrijf nog door u uit te voeren zijn, en welke niet.

De specialist kan echter dit laatste nooit bepalen, omdat hij simpelweg het bedrijf, het werk en de omstandigheden niet kent waaronder de werkzaamheden uitgevoerd dienen te worden.