Radar

Verwijzingsversie mei 2012

Opzeggen onder de wet van Dam

Vanaf 1-12-2011 hebben consumenten na de eerste volle kontraktperiode/abonnementsperiode het recht om op dezelfde manier op te zeggen, als de wijze waarop het abonnement/kontrakt is aangegaan (per post, e-mail,fax e.d.). Maar……de consument moet wel nog steeds zelf bewijzen dat de opzegging is aangekomen. Dat kan bij telefonisch of per mail opzeggen lastig zijn. Bewijzen dat de mail bijvoorbeeld verzonden is, is namelijk niet hetzelfde als bewijzen dat deze aangekomen is. Een bedrijf mag overigens geen afsluit- of administratiekosten rekenen voor het opzeggen onder het nieuwe wettelijk regiem.

Voorts kan een bedrijf tegenover consumenten de Wet Van Dam niet uitsluiten of buiten toepassing verklaren. De wet geldt altijd, ongeacht wat er in algemene voorwaarden staat en ook ongeacht wat consument en bedrijf hebben afgesproken. Daarom is mijn advies om met een bedrijf geen individuele afspraken af te spreken, die afwijken van de wet van Dam.

Let op: lidmaatschappen van vereniging blijven per jaar of conform de verenigingsstatuten opzegbaar.

Een heel belangrijke verandering is verder, dat in de nieuwe situatie proefabonnementen automatisch aflopen en niet meer stilzwijgend en automatisch mogen worden omgezet in een gewoon (jaar)abonnement. Bij een proefabonnement geldt dus nooit een opzegtermijn! Volgens de nieuwe wet stopt het proefabonnement vanzelf na de afgesproken proefperiode. Opzegging is dus niet meer nodig!

Binnen de regeling voor stilzwijgende verlenging, wordt een onderscheid gemaakt tussen:

1) overeenkomsten tot het geregeld afleveren van zaken of diensten (elektriciteit en gas daaronder begrepen). Hierbij kun je dus denken aan sportschoolabonnementen, energiecontracten, telecomabonnementen en bijvoorbeeld internetdiensten (zoals webhosting e.d.) (1)

2) overeenkomsten tot het geregeld afleveren van dag-, nieuws-, week- en maandbladen en tijdschriften (2)

Voor de eerste categorie overeenkomsten (1) geldt, dat een stilzwijgende verlenging van een overeenkomst van bepaalde duur, niet meer is toegestaan. Bij een overeenkomst van onbepaalde duur heeft de consument het recht om (op elke datum) op te zeggen met een opzegtermijn van maximaal één maand na de eerste volle kontraktperiode.

Voor de tweede categorie overeenkomsten (2) is de regeling iets anders. Stilzwijgende verlenging is toegestaan voor telkens maximaal drie maanden.
Voor abonnementen op bladen en tijdschriften die minstens één keer per maand geleverd worden geldt een opzegtermijn van maximaal één maand. Voor abonnementen op bladen en tijdschriften die minder dan één keer per maand geleverd worden geldt een opzegtermijn van maximaal drie maanden.

Bronvermelding: Consuwijzer/Solv/Alfatrion/Maxiem/ReadAC

Voor meer relevante informatie zie:

http://www.solv.nl/weblog/per-1-decembe ... meer/18545

http://www.consuwijzer.nl/Uitgelicht/Ab ... verlenging

Met vriendelijke groet, Maxiem/ReadAC

De Wet Van Dam geeft consumenten geen rechten!

De wet verbied bedingen die regelen dat de overeenkomst stilzwijgend wordt verlengt, terzij er aan bepaalde voorwaarden is voldaan, op straffe van vernietiging. Wanneer algemene voorwaarden een stilzwijgende verlenging regelen die in strijd zijn hiermee, dan kan een consument niet opzeggen maar wel vernietigen met terugwerkende kracht. Verder is het mogelijk om stilzwijgende verlenging indiviudeel af te spreken waarmee in het nadeel van de consument wordt afgeweken van deze regels.

Een groot aantal telecommunicatie abonnementen (inclusief ADSL en dergelijke) vallen niet onder de Wet Van Dam, maar onder de regels zoals deze opgenomen zijn in de telecommunicatiewet. lex specialis

alfatrion

Wat je schrijft zal strikt formeel gezien best juist zijn, maar in het alledaagse leven ontlenen mensen nu eenmaal hun rechten aan dat wat er in de wetboeken staat. Daarom spreken we in dit verband ook over rechtbanken, rechters en rechtspraak. Als je vindt dat ik jouw naam bij de bronvermelding moet weghalen, dan hoor ik dat graag. Ik kan me namelijk voorstellen dat je het niet prettig vindt, dat jouw naam vermeld staat bij een tekst waar je niet (geheel) achter staat.

Met vriendelijke groet, Maxiem

rechtbank: een plek waar recht gesproken wordt.
rechter: iemand die recht spreekt.
recht: niet krom.

Stel iemand gaat 1 januari 2012 een jaarovereenkomst aangegaan bij een sportschool met stilzwijgende verlenging oude stijl. Vanaf 1 januari 2013 maakt hij geen gebruik meer van de diensten van de sportschool. En deze persoon komt hierom advies vragen op 1 juli 2013.

Uit jouw verhaal volgt dat deze persoon moet opzeggen en nog een maand moet blijven doorbetalen. Maar in werkelijkheid kan hij juist de afgelopen zes maanden als onverschuldigd betaald terugvorderen. Het maakt uit.

alfatrion

Je zal wel gelijk hebben, maar..................ik kan je gewoon niet volgen. In jouw voorbeeld zou mijn advies zijn: je had in de 2de helft van november 2012 een aangetekende opzeggingsbrief moeten versturen met daarin aangegeven, dat je de overeenkomst per 1 januari 2013 wenst te beëindigen. Nu je dat niet gedaan hebt, kun je alsnog (met inachtneming van een opzeggingstermijn van 1 maand) opzeggen per (datum noemen). Dat je geen gebruik hebt gemaakt van de sportschoolfaciliteiten na 1-1-2013 is je eigen beslissing geweest en beïnvloedt naar mijn mening niet (meer) de genoemde opzegdatum.

Nogmaals met collegiale groet, Maxiem.

Maxiem

In januari oordeelde de kantonrechter in Haarlem dat een sportschoolabonnement dat vóór ingang van de Wet Van Dam was aangegaan, op grond van die wet toch mocht worden opgezegd.

Zoals de rechter het formuleerde:

"Deze wet vormt immers de codificatie van de reeds bestaande maatschappelijke visie over hoe redelijkerwijze bij verlengde contracten dient te worden geoordeeld over opzeggingsmogelijkheden".

Henk.

EnergieHenk

De uitspraak van die betreffende rechter is mij bekend. Ik heb dit gegeven bewust weggelaten onder het motto: één zwaluw maakt nog geen zomer!

Met vriendelijke groet, Maxiem.

art. 6:236 aanhef en onder j BW schreef:Bij een overeenkomst tussen een gebruiker en een wederpartij, natuurlijk persoon, die niet handelt in de uitoefening van een beroep of bedrijf, wordt als onredelijk bezwarend aangemerkt een in de algemene voorwaarden voorkomend beding dat in geval van een overeenkomst tot het geregeld afleveren van zaken, elektriciteit daaronder begrepen en dag-, nieuws- en weekbladen en tijdschriften niet daaronder begrepen, of tot het geregeld doen van verrichtingen, leidt tot stilzwijgende verlenging of vernieuwing in een overeenkomst voor bepaalde duur, dan wel tot een stilzwijgende voortzetting in een overeenkomst voor onbepaalde duur zonder dat de wederpartij de bevoegdheid heeft om de voortgezette overeenkomst te allen tijde op te zeggen met een opzegtermijn van ten hoogste een maand;

Stilzwijgende verlenginning oude stijl is onredelijk bezwarend.

Artikel 6:233 aanhef en onder a BW schreef:Een beding in algemene voorwaarden is vernietigbaar indien het, gelet op de aard en de overige inhoud van de overeenkomst, de wijze waarop de voorwaarden zijn tot stand gekomen, de wederzijds kenbare belangen van partijen en de overige omstandigheden van het geval, onredelijk bezwarend is voor de wederpartij; of

Het beding kan daarom worden vernietigd.

Artikel 3:53 lid 1 BW schreef:De vernietiging werkt terug tot het tijdstip waarop de rechtshandeling is verricht.

Het gevolg is dat het de stilzwijgende verlenging oude stijl nooit deel uit gemaakt van de algemene voorwaarden. En daardoor is in mijn voorbeeld het abonnement afgelopen op 1 januari 2013.

P.S. Het beheer zal de berichten in deze draad ook wel weer wissen, net zoals ze dat bij je andere draad hebben gedaan.

alfatrion

Je schrijft:

P.S. Het beheer zal de berichten in deze draad ook wel weer wissen, net zoals ze dat bij je andere draad hebben gedaan.

Ik denk dat dit binnen dit draadje wel zal meevallen en dat dat niet zal gebeuren, omdat jouw reacties hier on-topic zijn en inhoudelijk zeker een toegevoegde waarde hebben.

In het andere verwijzingstopic had jouw inhoudelijke bijdrage inderdaad moeten blijven staan. Gelukkig heb ik jouw bericht wél in mijn bestand opgenomen om jouw suggesties deze week nog te kunnen verwerken.

Met collegiale groet, Maxiem.

Ik had nog een tweede constructieve bijdrage geschreven. Ik zal je deze via PB doen toekomen.

Uitgevers van kranten en tijdschriften die zijn aangesloten bij het Nederlands Uitgeversverbond (NUV), en dat zijn er heel veel (in ieder geval de grote concerns zoals Sanoma en TMG), accepteren opzeggingen die telefonisch, per e-mail of per post binnenkomen. Het maakt niet uit hoe het abonnement ooit is aangegaan, dat weten mensen vaak ook niet eens meer. Dit hebben de uitgevers in 2007 al met elkaar afgesproken. In het colofon van het blad is te vinden wie de uitgever van het blad is. De ledenlijst van het NUV is hier te vinden: http://www.nuv.nl/leden/ledenlijst.12415.lynkx

@Maxiem Je hebt helemaal gelijk met je zwaluw. Het is maar één uitspraak in één specifiek geval. Het is niet zo dat het algemene overgangsrecht hiermee opeens is gewijzigd, het hangt af van de specifieke omstandigheden in hoeverre de rechterlijke uitspraak van toepassing is.

Als je dezelfde zaak aan verschillende kantonrechters voorlegt dan krijg je verschillende uitspraken. De motivatie voor deze kantonrechter om zo te oordelen was dat het hier om een codificatie zou gaan van een bestaande praktijk. Echter, de wetgeving is gemaakt om iets aan de bestaande praktijk te wijzigen. Daarom acht ik de kans dat een willekeurige andere rechter ook zo zou oordelen nihil.

alfatrion schreef:rechtbank: een plek waar recht gesproken wordt.
rechter: iemand die recht spreekt.
recht: niet krom.

Stel iemand gaat 1 januari 2012 een jaarovereenkomst aangegaan bij een sportschool met stilzwijgende verlenging oude stijl. Vanaf 1 januari 2013 maakt hij geen gebruik meer van de diensten van de sportschool. En deze persoon komt hierom advies vragen op 1 juli 2013.

Uit jouw verhaal volgt dat deze persoon moet opzeggen en nog een maand moet blijven doorbetalen. Maar in werkelijkheid kan hij juist de afgelopen zes maanden als onverschuldigd betaald terugvorderen. Het maakt uit.

Het is een misverstand dat je niet meer hoeft op te zeggen. In bovengenoemd voorbeeld zul je toch echt eerst moeten opzeggen (met inachtneming van één maand opzegtermijn) alvorens je van het abonnement af bent. Het niet in lijn met de Wet Van Dam opgemaakte verlengingsbeding wordt geconverteerd naar "nieuwe stijl", dus per maand opzegbaar.

Ad,

Wanneer bedingen uit algemene voorwaarden worden vernietigd dan komt daar niets voor in de plaats. Wanneer een verkoper 100% vooruitbetaling als randvoorwaarde heeft gesteld en de koper deze vernietigd dan hoeft niet 100%, niet 50% maar 0% voor uit te betalen. Ik zie niet in waarom dat hier anders zou werken.

Wanneer de klant het beding uit het voorbeeld vernietigd dan komt daar niets anders voor in de plaats. Door de vernietiging is er dus een jaarovereenkomst tot stand gekomen zonder stilzwijgende verlenging. Dat heeft tot gevolg dat de overeenkomst nooit stilzwijgend is verlengt. Als je iets anders meent dan verneem ik daarbij graag je motivatie.

Handleiding tot de beoefening van het Nederlands burgerlijk recht door Asser schreef:De huidige wet gaat in beginsel van een volledige nietigheid uit, maar biedt diverse mogelijkheden tot nuancering. Artikelen zijn gewijd aan de gedeeltelijke of partiële nietigheid (art. 3:41), aan de omzetting van nietige rechtshandeling in een een 'andere', wel geldige (conversie, art. 3:42) en aan de bekrachtiging van een aanvankelijke nietige rechtshandeling tot een alsnog geldige (convalescentie, art. 3:58). Zie omtrent die regelingen ASSER-HARTKAMP II (1997), nrs. 488-505, met vermelding van meer bronnen. bron

Algemene voorwaarden door Wessels, Jongeneel en Hendrikse schreef:Het beperkte toepassingsbereik van conversie keert zich bijvoorbeeld tegen het geval dat een gebruiker een beding opneemt met een langere verlengingstermijn dan art. 6:235 onder j toestaat met de gedachte dat hij, indien het beding wordt vernietigd, via conversie toch een beding 'overhoudt' dat in overeenstemming is met de wettelijke maatstaven. Jegens de wederpartij is dit onredelijk en conversie kan niet worden aangekomen. bron

Algemene voorwaarden door Hijma schreef:Onder verwijzing naar de redelijkheidscorrectie aan het slot van art. 3:42 BW betoogt de minister, dat bijvoorbeeld een volgens art. 6:236 sub j BW te lange verlengingstermijn niet in een tot de mat van die bepaling gereduceerde termijn zal worden geconverteerd. De gebruiker zou anders kunnen overvragen zonder enig risico te lopen: MvA II Inv., Parl. Gesch. Boek 6 Inv., P. 158701588. bron

alfatrion schreef:Ad,

Wanneer bedingen uit algemene voorwaarden worden vernietigd dan komt daar niets voor in de plaats. Wanneer een verkoper 100% vooruitbetaling als randvoorwaarde heeft gesteld en de koper deze vernietigd dan hoeft niet 100%, niet 50% maar 0% voor uit te betalen. Ik zie niet in waarom dat hier anders zou werken.

Wanneer de klant het beding uit het voorbeeld vernietigd dan komt daar niets anders voor in de plaats. Door de vernietiging is er dus een jaarovereenkomst tot stand gekomen zonder stilzwijgende verlenging. Dat heeft tot gevolg dat de overeenkomst nooit stilzwijgend is verlengt. Als je iets anders meent dan verneem ik daarbij graag je motivatie.

Hmm, met die citaten lijkt je verhaal wel hout te snijden (alleen jammer dat al je d/t-fouten afleiden van de inhoud).

Als een gehanteerde algemene voorwaarde op de zwarte lijst met algemene voorwaarden voor consumentencontracten staat, dan is die voorwaarde vernietigbaar. Zie ook het commentaar van Arnoud Engelfriet: http://www.iusmentis.com/contracten/alg ... orwaarden/

Vernietigbaarheid is niet hetzelfde als nietigheid. Nietige voorwaarden zijn vanaf het begin al ongeldig, vernietigbare voorwaarden moeten actief vernietigd worden door wederpartij: de consument. Een rechter zal echt niet van een consument verlangen dat hij de juridisch correcte term vernietigen gebruikt, maar de consument moet dus wel zelf enige actie ondernemen om niet gebonden te zijn aan de voorwaarden.

Bij vernietiging wordt de aangevochten algemene voorwaarde inderdaad niet automatisch omgezet in een geldige bepaling. Dit is zo geregeld om bedrijven ervan te weerhouden om vernietigbare voorwaarden te hanteren zonder daarvan al teveel nadelige gevolgen te hoeven ondervinden.

mmaasman schreef:Vernietigbaarheid is niet hetzelfde als nietigheid. Nietige voorwaarden zijn vanaf het begin al ongeldig, vernietigbare voorwaarden moeten actief vernietigd worden door wederpartij: de consument. Een rechter zal echt niet van een consument verlangen dat hij de juridisch correcte term vernietigen gebruikt, maar de consument moet dus wel zelf enige actie ondernemen om niet gebonden te zijn aan de voorwaarden.

De verjaringstermijn voor vernietiging is drie jaar en deze begint te lopen op het moment dat de gebruiker zich op het beding beroept. Daarnaast is de rechter verplicht de algemene voorwaarden ambtshalve te toetsten.

Pannon arrest, HvJ 4 juni 2009, C-243/08 (Pannon), NJ 2009, 395 met noot Mok, LJN BI7786. schreef:35. Derhalve moet op de tweede vraag worden geantwoord dat de nationale rechter gehouden is, ambtshalve te toetsen of een contractueel beding oneerlijk is zodra hij over de daartoe noodzakelijke gegevens, feitelijk en rechtens, beschikt. Acht hij een dergelijk beding oneerlijk, dan laat hij het buiten toepassing, tenzij de consument zich hiertegen verzet. De nationale rechter is daartoe ook verplicht wanneer hij onderzoekt of hij ratione loci bevoegd is.

Ambtshalve toetsing van Europees consumentenrecht schreef:Als geen uiting van de wederpartij als beroep op vernietigbaarheid kan worden uitgelegd en de rechter wel constateert dat het gaat om een onredelijk bezwarend beding, zal hij op zoek moeten gaan naar een norm waarmee hij het resultaat kan bereiken waartoe hij volgens het Europees Hof ‘gehouden’ is (te weten dat een dergelijk beding geen effect heeft). Er zijn twee normen die in aanmerking komen, te weten de nietigheid van bedingen die in strijd zijn met de wet, de openbare orde of de goede zeden (art. 3:40) en de redelijkheid en billijkheid (art. 6:2 en 6:248). Via die weg zal dus ook ambtshalve toetsing van oneerlijke bedingen kunnen plaatsvinden.

(...)

De werkgroep acht beide wegen begaanbaar, maar heeft – gehoord de reacties van de rechtbanken – thans een voorkeur voor de weg van art. 3:40, omdat deze nauwer aansluit bij de gedachte die in het Asturcom-arrest tot uiting komt, namelijk dat de consumentbeschermende regels met recht van openbare orde gelijk zijn te stellen. Bovendien blijft de beoordeling op deze wijze ook gebaseerd op de afdeling inzake algemene voorwaarden, met de daarin geformuleerde specifieke normen. In de tekstvoorstellen (bijlage C) hebben we beide opties opgenomen.

De redenering die de rechter volgt komt dan op het volgende neer:

• ik constateer dat de gebruiker een beroep doet op een onredelijk bezwarend beding;
• de consument/wederpartij heeft evenwel geen beroep gedaan (ook niet impliciet) op de onredelijkheid van het beding;
• volgens Europees consumentenrecht mag het beding geen effect hebben;
• dat betekent dat ik naar Nederlands recht tot het oordeel moet komen dat het beding nietig is op grond van art. 3:40 lid 2 jo 6:233 onder a dan wel 6:236 of 6:237 dan wel dat een beroep op het beding naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is.

Voor het geval de rechter het beding nog niet definitief kan beoordelen, omdat dat oordeel afhangt van omstandigheden die hem nog onvoldoende bekend zijn, zal hij deze omstandigheden nader moeten onderzoeken. De wijze waarop dat kan gebeuren hangt af van de stand van het geding: soms door een comparitie, soms door partijen een akte te laten nemen.

bron