hondenhel
Geplaatst: 02 dec 2003 18:30
De jongste column van dierenbeschermster Ans Rotteveel:
Hondenhel
Dieptrieste en angstige hondenogen dropen van het tv-scherm af. In de blik leek een bewustzijn opgesloten te liggen dat tot het inzicht was gekomen dat er maar één diersoort op aarde is dat zich als een beest weet te gedragen. De Mens.
Uiting geven aan zijn pijn en verdriet kon het dier niet, want ze hadden zijn stembanden doorgesneden. Een gebruikelijke procedure voor de meeste van zijn ruim 600 medeslachtoffers. Dat was voor de Mengeles rustiger om te werken.
Ik moest denken aan het advies dat iemand van de AID eens aan boerinnen had gegeven, nadat ze hadden laten weten overlast te hebben van het gekrijs van de biggetjes die ze onverdoofd aan het castreren waren.
“Zet u maar een paar oordopjes op”….
Een dappere medewerkster van de Amerikaanse dierenbeschermingsorganisatie PETA wist gedurende tien maanden als undercover op een laboratorium te infiltreren. Een lab waar diervoedergigant IAMS hondenvoer laat testen, o.a. voor het merk Eukanuba.
Met een verborgen camera wist ze vast te leggen wat voor vreselijk hondenleed zich afspeelde in de ontwikkeling naar een nieuw product voor hun medeviervoeters.
Ze waren ondergebracht in hokken waarvan de vloer uit sleuven bestond. Op deze manier was het gemakkelijker om de uitwerpselen te verzamelen die nodig waren voor het onderzoek. Natuurlijk kwamen de honden hierin vast te zitten en zag de undercover dierenbeschermster hoe een hond aan twee poten tot op het bot sneden had opgelopen. Ook wilde de onderzoekers weten wat de invloed van het voer op de spieren zou zijn. Daarvoor werd bij 60 Beagles spierweefsel verwijderd. Stukken spier werden uit hun dijen gesneden, waarna de honden op de vloer van een kantoor werden gelegd om te herstellen. Twee van de honden overleden. De pijn zal ze te veel zijn geworden.
Het koste me heel wat diepe ademhalingen om niet door het lint te gaan bij het zien van deze beelden die het programma Tros Radar op 1 december uitzond. Het was dat ik getipt was voor deze uitzending en ik me, met de video stand-by, had ingesteld op de beelden die zouden komen, waardoor ik nét niet flipte.
Hoeveel dierenleed kan een weldenkend mens verdragen. Wat een enorm doorzettingsvermogen moet iemand wel niet hebben om gedurende tien maanden aan de zijde van dergelijke sadisten te kunnen werken. Wat een grote zelfbeheersing moet die vrouw hebben gehad. Ik heb daar het diepste respect voor, want ik denk niet dat ik het er zelf levend vanaf zou hebben gebracht. Het moment van stembanden doorsnijden en stukken spier uit dijbenen van dieren weghakken zou voor mij meer dan voldoende reden zijn om zelf het mes ter hand te nemen. Maar dan wel in de richting van deze Monsters.
Godzijdank schrijf ik alleen maar columns, doe wat vrijwilligerswerk en neem af en toe deel aan een vreedzame actie, in de wetenschap dat er ook in Nederland nog vele sadisten in de rondte lopen. Maar ook met de hoop dat er meer Dierenbeschermers zullen opstaan die de moed, zelfbeheersing en het doorzettingsvermogen hebben om met een verborgen camera de Mens wakker te schudden.
2 december 2003
Ans Rotteveel
www.ansrotteveel.net
[email protected]
Doe mee aan e-mail acties tegen dit walgelijke dierenleed en ga naar www.partijvoordedieren.nl of naar www.sp.nl
Ook kun je op de site www.dierenbescherming.nl een voorbeeldbrief downloaden.
Hondenhel
Dieptrieste en angstige hondenogen dropen van het tv-scherm af. In de blik leek een bewustzijn opgesloten te liggen dat tot het inzicht was gekomen dat er maar één diersoort op aarde is dat zich als een beest weet te gedragen. De Mens.
Uiting geven aan zijn pijn en verdriet kon het dier niet, want ze hadden zijn stembanden doorgesneden. Een gebruikelijke procedure voor de meeste van zijn ruim 600 medeslachtoffers. Dat was voor de Mengeles rustiger om te werken.
Ik moest denken aan het advies dat iemand van de AID eens aan boerinnen had gegeven, nadat ze hadden laten weten overlast te hebben van het gekrijs van de biggetjes die ze onverdoofd aan het castreren waren.
“Zet u maar een paar oordopjes op”….
Een dappere medewerkster van de Amerikaanse dierenbeschermingsorganisatie PETA wist gedurende tien maanden als undercover op een laboratorium te infiltreren. Een lab waar diervoedergigant IAMS hondenvoer laat testen, o.a. voor het merk Eukanuba.
Met een verborgen camera wist ze vast te leggen wat voor vreselijk hondenleed zich afspeelde in de ontwikkeling naar een nieuw product voor hun medeviervoeters.
Ze waren ondergebracht in hokken waarvan de vloer uit sleuven bestond. Op deze manier was het gemakkelijker om de uitwerpselen te verzamelen die nodig waren voor het onderzoek. Natuurlijk kwamen de honden hierin vast te zitten en zag de undercover dierenbeschermster hoe een hond aan twee poten tot op het bot sneden had opgelopen. Ook wilde de onderzoekers weten wat de invloed van het voer op de spieren zou zijn. Daarvoor werd bij 60 Beagles spierweefsel verwijderd. Stukken spier werden uit hun dijen gesneden, waarna de honden op de vloer van een kantoor werden gelegd om te herstellen. Twee van de honden overleden. De pijn zal ze te veel zijn geworden.
Het koste me heel wat diepe ademhalingen om niet door het lint te gaan bij het zien van deze beelden die het programma Tros Radar op 1 december uitzond. Het was dat ik getipt was voor deze uitzending en ik me, met de video stand-by, had ingesteld op de beelden die zouden komen, waardoor ik nét niet flipte.
Hoeveel dierenleed kan een weldenkend mens verdragen. Wat een enorm doorzettingsvermogen moet iemand wel niet hebben om gedurende tien maanden aan de zijde van dergelijke sadisten te kunnen werken. Wat een grote zelfbeheersing moet die vrouw hebben gehad. Ik heb daar het diepste respect voor, want ik denk niet dat ik het er zelf levend vanaf zou hebben gebracht. Het moment van stembanden doorsnijden en stukken spier uit dijbenen van dieren weghakken zou voor mij meer dan voldoende reden zijn om zelf het mes ter hand te nemen. Maar dan wel in de richting van deze Monsters.
Godzijdank schrijf ik alleen maar columns, doe wat vrijwilligerswerk en neem af en toe deel aan een vreedzame actie, in de wetenschap dat er ook in Nederland nog vele sadisten in de rondte lopen. Maar ook met de hoop dat er meer Dierenbeschermers zullen opstaan die de moed, zelfbeheersing en het doorzettingsvermogen hebben om met een verborgen camera de Mens wakker te schudden.
2 december 2003
Ans Rotteveel
www.ansrotteveel.net
[email protected]
Doe mee aan e-mail acties tegen dit walgelijke dierenleed en ga naar www.partijvoordedieren.nl of naar www.sp.nl
Ook kun je op de site www.dierenbescherming.nl een voorbeeldbrief downloaden.