Radar

Heden berichtte de Telegraaf opnieuw over een vrijstelling van de saldibewakingsplicht, die de AFM aan een fin.instelling heeft verleend.
Bart Mos van de Telegraaf heeft vervolgens navraag gedaan bij de AFM over de ingangsdatum van de verschillende vrijstellingen. De AFM was uiteindelijk helder in haar bericht: de vrijstelling geldt vanaf het moment waarop ze is gegeven en NIET met terugwerkende kracht.
Ik veronderstelde dit reeds in juli toen de AEgon haar vrijstelling kreeg.
De AFM beschermt zo de gedupeerde beleggers tegen lid 4 van artikel 28 van de gedragsregels toezicht effectenverkeer. Zonder de vrijstelling zou een klacht van een client kunnen leiden tot een direct verzoek van de bank om bij te storten. Een nadelig neveneffect waar ik maanden lang voor gevreesd heb. Deze vrees is nu goeddeels verdwenen.
Het lijkt er steeds meer op dat deze strategie voor veel gedupeerden de meeste kans maakt. De uitkomst is echter GEEN volledige schadevergoeding. De hoogte van de claim in de klacht is afhankelijk van een aantal variabelen. Deze zijn:
* rente
* schuld
* moment van onderdekking
* moment van vergelijking (vrijstellingsdatum of datum waarop gedupeerde ZELF de verantwoordelijkheid neemt).
* ontvangen dividend
Een goed onderbouwd klaagschrift is voorzien van een uitvoerige schadeberekening en een compleet overzicht van de dekkingspositie. Het is voor gedupeerden vrijwel onmogelijk om dergelijke opstellingen zelf te maken. Zelfs de verschillende belangenbehartigers kunnen dit nauwelijks overzien en volgen de strategie van de misleiding en denken te kunnen aantonen dat er sprake is van dwaling. Het is natuurlijk niet uitgesloten dat een enkeling dit ook daadwerkelijk kan aantonen.

Later het vervolg van dit bericht, met daarin ondermeer:
"waarom zouden de Banken alle schade dragen?"
"Binnenkort zelf je klacht samenstellen op basis van verzuim saldibewakingsplicht"

Paul van Straaten

Wellicht zijn velen het niet met mij eens, maar ik ben van mening dat het niet juist is op de verstrekkers van de leaseprodcuten te laten opdraaien voor de volledige schade.
Alhoewel velen de rol van de verkopers plaatsen onder de verantwoordelijkheid van de fin. instellingen kan je er niet aan voorbij gaan dat deze in vele gevallen een buitensporige verkoopstrategie hebben gevolgd. Dat geeft ze toch een mate van verantwoordelijkheid. Daarnaast is de vraag of de wetgever of toezichthouder niet eerder hadden moeten ingrijpen.
De saldibewakingsplicht geldt echter alleen tussen fin. instelling en afnemer. Uit de diverse calculaties hebben we geconstateerd dat wanneer de fin. instellingen voor 100% verantwoordelijk gehouden kunnen worden voor het verzuim van deze plicht, zij niet aansprakelijk zijn voor de volledige schade. Ons inziens is dat een redelijke oplossing, waar helaas de verkopers buiten vallen.