Emmy75 schreef:Da's niet helemaal wat ik bedoel.
Iemand met een hypotheek van 230 en een woningwaarde van 200 heeft op dat moment alleen een onderwaarde van 30k op papier. Op het moment dat het daadwerkelijk verkocht wordt, neemt men dus het verlies van 30k en is het een echt gat geworden. Als men blijft zitten in die woning kan die ook weer in waarde stijgen zodat de onderwaarde minder wordt.
En dat is dus de kop in het zand steken. Als je met een schuld van 230.000 een huis
bezit van 2 ton, dan noem je het een onderwaarde op papier. Als je met een schuld van 230.000 het zelfde huis van 2 ton
koopt, dan noem je het een echt gat. Terwijl er helemaal geen verschil is tussen beide situaties. Als je blijft zitten in die woning, dan kan die inderdaad ook in waarde stijgen. En dat geld evenzo als je die woning hebt gekocht. Niet meer en niet minder.
Emmy75 schreef:Als ie blijft zitten waar ie zit, is de verhouding woningwaarde en hypotheek iets beter dan het voorbeeld van 290 hyp en executie van 190.
Je had het zelf over een executiewaarde van 190.000 bij een wongingwaarde van 250.000. In de zelfde verhouding zou bij een woningwaarde van 2 ton een executiewaarde van 152.000 horen. Blijft hij zitten, dan is de verhouding schuld : executiewaarde 230:152, dus 1,51. Gaat hij verhuizen volgens jouw voorbeeld, dan wordt de verhouding 290:190, dus 1,52. De verhouding is dus inderdaad iets beter als hij blijft zitten, nog minder dan een procent. Dat lijkt mij niet echt een relevant verschil.
Emmy75 schreef:De vraag is of dat een beter en passend huis is, misschien wel qua woonwensen maar niet qua "beurs".
Ho!! Je begint zelf over een
duurder huis. Ik heb het daar bewust niet over. Het kan best een goedkoper huis zijn, of bijvoorbeeld een even duur huis, maar dichter bij je werk. Of, wat ik ook noemde, in geval van een scheiding twee kleinere huizen in plaats van een groot huis.
Het gaat mij er om dat er überhaupt geen mogelijkheid is om als je te weinig eigen geld bezit, of als je saldo aan spaargeld en aflossing minder snel stijgt dan de woningwaarde daalt, elders te gaan wonen. Of dat nu groter is of kleiner.
Emmy75 schreef:Als er eisen gesteld kunnen worden als overheid of bank dat deze snel afgelost moet worden, moet deze dat nu ook kunnen en hoeft die niet 25 jaar te blijven zitten. Als deze restschuld niet meegenomen mag worden met de HRA en deze moet versneld afgelost worden, krimpt het budget dat men kan besteden aan een nieuwe woning behoorlijk in omdat er al veel strengere eisen zijn tussen de verhouding inkomen en hypotheek. Dan is de "beter passende" woning misschien wel helemaal niet meer te betalen voor degene die wil verhuizen.
Dat hangt er maar helemaal van af. Het gaat er immers niet zozeer om dat je de huidige woning niet kunt betalen, het gaat er om dat je niet kunt verhuizen omdat je een restschuld hebt die je nauwelijks kunt meefinancieren. Als je een restschuld met bv. een persoonlijke lening zou moeten financieren, dan daalt de hypotheek-ruimte ontzettend veel. Als je al een lening voor dat bedrag zou kúnnen afsluiten. Als de restschuld via een hogere hypotheek zou kunnen worden gefinancierd, en daar een aflossingsverplichting in kortere tijd tegenover staat, dan zal dat de ruimte ook iets verkrappen maar lang niet zo sterk als bij een normale lening.
Ik zou het trouwens ook niet verkeerd vinden als de leenruimte daardoor wat kleiner wordt. Het gaat er inmmers niet om dat je verder kan gaan alsof er niets aan de hand is, het gaat er om dat je in elk geval enige mogelijkheden hebt om te verhuizen.
Emmy75 schreef:Op het moment dat iemand bijvoorbeeld 30k restschuld over zou houden en voldoende inkomen heeft voor deze "beter passende" woning kan deze binnen de huidige regels ook een consumptief krediet afsluiten voor de restschuld en toch verhuizen naar de nieuwe woning. Dan hoeft het niet in de hypotheek.
Dat klopt, maar een gewoon krediet telt veel zwaarder mee bij de berekening van je maximale leencapaciteit. Iedere duizend euro krediet kost je ongeveer 3½ duizend aan hypotheek-capaciteit. Als je een restschuld van 30.000 met een krediet moet financieren, dan betekent dit dat je meer dan een ton minder hypotheek zou kunnen krijgen. Bovendien moet je ook maar net een krediet van 30.000 kúnnen krijgen. Dan zou ik liever zien dat met die restschuld de leencapaciteit bv. met 50.000 of 60.000 afneemt.
Emmy75 schreef:
Het artikel waar ik dit topic mee opende schreeft zelf ook het volgende:
Een mogelijk nadeel van het plan is dat mensen door het meefinancieren van een restschuld weer met een hypotheek zitten die hoger is dan de woningwaarde. Als de huizenprijzen dan verder dalen kunnen ze verder in de problemen komen.
De afgelopen tijd zijn de regels voor hypotheekverstrekking juist strenger geworden om zogeheten tophypotheken tegen te gaan.
Ik denk dat hier toch even te makkelijk overeen gekeken wordt door de plannenmakers.
Ze blijven inderdaad zitten met een hypotheek die hoger is dan de woningwaarde. Maar dat is niet anders als je zou blijven wonen waar je woont. Ook dan heb je een hypotheek die hoger is dan de woningwaarde. En ook dan, nee
juist dan, kun je verder in de problemen raken als de huizenprijzen verder dalen. Want juist dan is er totaal geen mogelijkheid om te verhuizen naar een ander, beter of goedkoper huis. Als je de mogelijkheid krijgt om de restschuld mee te financieren, dan kun je in elk geval nog naar een goedkoper huis verhuizen om die restschuld sneller te kunnen aflossen.
Je schrijft ook dat je niet veel positieve punten ziet. Ik zie, mits er de juiste voorwaarden aan worden verbonden, veel positieve punten. Mensen hoeven dan namelijk niet jarenlang (totdat iemand de hypotheeklening als koopsom wil betalen) in een niet-passend huis te wonen. Met de juiste voorwaarden, zoals een verplichte aflossing en een bijbehorende extra verlaging van de leen-capaciteit, zullen ze sneller van de restschuld af zijn. En mensen krijgen weer de mogelijkheid om elders een baan te zoeken, of uit elkaar te gaan in plaats van jarenlang in een ruzie-omgeving te wonen (fijn voor de kinderen...) of juist om samen te wonen. En vooral ook, om niet tegen je zin te blijven zitten waar je zit op een plek waar anderen graag zouden willen wonen.
