[ archief ] Staan leasebanken boven de wet?

[ClaimConcept]

Wat brengt 2013?

Eerder spraken wij nog de hoop uit, dat het KiFiD op korte termijn een objectieve leidraad zou kunnen geven omtrent vergoeding van kosten in de verschillende fasen van een geschil. Er valt helaas op dit vlak nog niets te melden, behalve misschien dat men er nog steeds van overtuigd lijkt dat bij [ A ] het klantbelang voorop staat. In die visie, vooral enthousiast uitgedragen door [ A ] zelf, is onredelijkheid van Consument en ClaimConcept deels de oorzaak dat klachten nog steeds niet opgelost zijn.

Maar wat te denken van het volgende:
Ondanks uitspraken van de Hoge Raad, durft [ A ] nog steeds onwetende consumenten te melden dat aandelenlease van [ A ] geen huurkoop betreft! Dit is je reinste misleiding, nu ClaimConcept beschikt over bewijs dat aandelenlease reeds in 2002 door [ A ] zelf werd aangemerkt als huurkoop, waarvoor ook de partner diende te tekenen. Of is de ontkenning eind 2012 mogelijk zelfs valsheid in geschrifte geworden, als dit bewijs uit 2002 zwart op wit op officieel [ A ]-briefpapier staat? En aan wie ligt het dan, als een ‘aanbod’ om slechts een deel van de inleg terug te betalen wordt afgeslagen?

De gang van zaken bij het KiFiD, die een wetenschap op zich is gebleken, stelt ons overigens sowieso steeds weer voor raadsels.
Zo heeft datzelfde [ A ] in alle klachten, waarvan de eerste exact een jaar geleden werd ingediend, nog nooit een letter verweer gevoerd. Hetzelfde geldt overigens voor [ B ] en tot voor kort [ C ].
Bij een begin september 2012 ingediende klacht over [ D ] echter kreeg de bank een maand de tijd om te reageren, met de mogelijkheid (en ook het daadwerkelijk verzoek daartoe) voor een maand uitstel. En ja hoor, keurig op tijd een officieel verweerschrift van de dienstdoende advocaat.
Ook onze jongste klacht over [ E ] wordt eindelijk op deze wijze aangestuurd, conform het Reglement Ombudsman en Geschillencommissie Financiële Dienstverlening. Het kan dus wel.

Terug naar [ A ], die blijft zich ondertussen gedragen als een wolf in schaapskleren. Want ja, omdat het klantbelang voorop staat, hanteert [A ] een heuse coulanceregeling. 'In situaties waarin de persoonlijke financiële omstandigheden daartoe aanleiding geven '…

[ A ] zet vervolgens gedupeerden volkomen op het verkeerde been, helemaal wanneer ook nog eens geheel ten onrechte het onmogelijke wordt gevraagd, zoals vorige week nog inzake een [V] plan uit begin 2000:

Om uw dossier te kunnen beoordelen, vragen wij u om ons kopieën van de volgende gegevens te sturen:
• de belastingaangifte en –aanslag over het jaar waarin u het [V] plan heeft afgesloten;
• inkomensgegevens (bijvoorbeeld salarisstroken) van het moment van afsluiten van het [V] plan;
• bankafschriften van alle rekeningen van u en uw partner van vier aaneengesloten weken voorafgaand aan het afsluiten van het [V] plan; (onderstreping CC)
• een overzicht van uw vermogenspositie ten tijde van het afsluiten van het [V] plan;
• Overzicht van uw gezinssituatie; ((thuiswonende) kinderen, partner) (want dan wil [ A ] ook daarvan nog graag even de inkomens- en vermogensgegevens, CC )
• eventueel een Biljet van Proces, op te vragen bij het Belastingkantoor in uw regio (als u zelf niet meer over de hiervoor gevraagde stukken zou beschikken).

Wij benadrukken dat wij zonder deze informatie niet kunnen nagaan of u in aanmerking komt voor een eventuele coulanceregeling.

Er is weinig fantasie voor nodig om te begrijpen dat dit ‘gebaar ’ van [ A ] zelden of nooit tot een uitkering uit coulance leidt.
Trap er niet in, velen gingen u voor!
Wij beschouwen deze handelswijze dan ook als een ernstige vorm van misleiding, nu het KiFiD in al haar uitspraken over aandelenlease heeft geoordeeld dat de zorgplicht dusdanig geschonden is dat die ‘persoonlijke financiële omstandigheden ’ er niet toe doen. En de advocaat van [ A ] op 30 november 2012 in het bijzijn van de Ombudsman heeft aangegeven uiteraard de lijn van het KiFiD te zullen volgen…

Tot slot. De aanhouder wint, want in de klacht bij KiFiD over [ D ] ging het verweer vergezeld van een uitnodiging om de zaak alsnog in onderling overleg op te lossen. Zo kan het dus ook.

De beste wensen voor 2013!

[B17]

Ex-topman Fortis ontving bonus van €1 miljoen , hier komen de leasebanken altijd meeweg

[sjohie]

Ex-topman Fortis ontving bonus van €1 miljoen , hier komen de leasebanken altijd meeweg

Wat dacht je van de echte vuige profiteurs, de aandeelhouders? Die persoonlijke bonussen zijn "slechts" een paar procent van de totale winsten van deze praktijken en producten, en al zijn het miljoenen per persoon, die bedragen zijn dus maar het topje van de ijs/geldberg.

[B17]

Leasebanken alles wat wettelijk al lang al beklonken is liefst geheel terzijde schuiven en gaan voor eigen gewin, en gegevens ophoesten van honderd jaar terug graag zelfs terwijl je zolang de papieren onder behoeft te hebben een heel rare mentaliteit

[ClaimConcept]

In onze Nieuwjaargroet is uitgebreid verslag gedaan van de slinkse werkwijze die banken er op na houden om hun schade zoveel mogelijk te beperken. Inmiddels komt na veel touwtrekken ook de klachtbehandeling bij het Kifid weer in beweging. Zo zijn vrijwel alle lopende klachten bij de Geschillencommissie over [A] ontvankelijk verklaard en is eindelijk verweer opgevraagd. En natuurlijk meteen gevolgd door een rechtstreekse individuele uitnodiging van [A] om weer om tafel te gaan...

In de [L]-zaken zit ook weer vooruitgang, bij een aantal klachten wordt de behandeling bij Kifid eindelijk weer voortgezet. Vers van de pers, is in een dagvaardingsprocedure bij de kantonrechter positief geoordeeld over de bevoegdheid van het Kifid: de bank moet actief wijzen op deze wettelijke klachtmogelijkheid!

De eerdere positieve melding over [DL] heeft nog geen eindresultaat opgeleverd. Ook hier zien wij toch weer pogingen om tegenbewijs te verzamelen en zo geld op zak te houden. Deze houding zien we bij alle banken en tussenpersonen terug, we kunnen er niet genoeg voor waarschuwen. [Af], [Df], [G], [S], [Sb/SP] ( [A] dus): ze proberen het allemaal.

Zelfs in dossiers waar al een (gedeeltelijke) schikking is getroffen, wordt de klacht vaak toch verder behandeld over de juiste hoogte, de klachtbehandeling, wettelijke rente en juridische kosten. Bij de ‘cure’ hoort tenslotte ook de ‘pay’!

De aanhouder wint.

[B17]

Onder alle papieren staat klantenservice daar moeten de banken toch wel iets goed voor de klanten overhebben. of ja integriteit feitelijk

[ClaimConcept]

Het lijkt rustig aan het front, maar schijn bedriegt. Zo zijn een paar kleinere overwinningen geboekt op [D] en [L], waarbij op verweer van ClaimConcept kantonrechters zich onbevoegd verklaren vanwege reeds ingezette procedures bij het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening, het Kifid! Eén zwaluw maakt nog geen zomer, maar toch.

Naast [D], [L] en anderen, vertegenwoordigt [A] nog steeds de grootste groep klagers. Ondanks klachten bij de Orde van Advocaten, blijft [A] ondertussen volharden in rechtstreekse benadering van de juridisch ongeschoolde consument buiten onze volmacht om. Voor alle lopende klachten bij het Kifid is hier echter wel een belangrijke stap gezet, [A] moet eindelijk schriftelijk verweer voeren bij de Geschillencommissie, ook in klachten die eerder nog in de fase Ombudsman verkeerden en volgens [A] zelf al waren afgehandeld.

Bij ‘nieuwe’ klachten blijft [A] zich beroepen op oneigenlijke gronden, om vooral maar niet of nauwelijks uit te hoeven keren. Helaas te vaak met succes…

Waar gehakt wordt, vallen spaanders. ClaimConcept heeft de afgelopen maanden een toeloop gekend van gedupeerden afkomstig van het failliete Beursklacht, de meesten met een [SP] van [Sb] (100% dochter van [A]). Deze belangenbehartiger heeft zichzelf de das omgedaan door het slaafs volgen van het Gerechtshof Amsterdam inzake Dexia. Banken verschuilen zich maar al te graag achter dit Hofmodel, waarbij (gedeeltelijke) vergoeding van inleg afhankelijk is gemaakt van inkomen en vermogen. Vervolgens komt vrijwel niemand in aanmerking voor vergoeding, omdat de norm grofweg iets boven bijstandsniveau ligt.

In tegenstelling tot Gerechtshof Amsterdam vindt echter de Geschillencommissie van het eigen Kifid dat de aangesloten banken de zorgplicht dusdanig hebben geschonden, dat altijd minstens 60% van de inleg moet worden vergoed. Vaak zijn er goede gronden aan te voeren waarom de bank een groter deel moet vergoeden, zoals telefonische verkoop en straatverkoop tijdens beurzen en evenementen. Daarbij neemt ClaimConcept steeds vaker ook de tussenpersoon onder vuur. Meest aansprekend daarbij is de na het omvallen van de DSB-Bank grootste kredietbemiddelaar van Nederland, [AB]. Deze club, die ‘goedkope’ kredieten aanbood met aflossing door middel van aandelenlease of woekerpolissen, moest onlangs bij Kifid het onderspit delven.

Ondanks de achterstanden aldaar en een allesbehalve laagdrempelige procedure, blijft ClaimConcept om bovenvermelde reden streven naar klachtbeoordeling door het Kifid.
Banken liever niet.

[ClaimConcept]

Het lijkt rustig aan het front, maar schijn bedriegt. Zo zijn een paar kleinere overwinningen geboekt op [D] en [L], waarbij op verweer van ClaimConcept kantonrechters zich onbevoegd verklaren vanwege reeds ingezette procedures bij het Klachteninstituut Financiële Dienstverlening, het Kifid! Eén zwaluw maakt nog geen zomer, maar toch.

Steeds meer zwaluwen, het wordt zomer!

[ClaimConcept]

Cure, no Pay?

Na jarenlange strijd slaagt ClaimConcept er steeds vaker in om klachten bij het KiFiD in behandeling te krijgen, waarbij het overigens zelden tot een uitspraak komt omdat alsnog schikkingen worden getroffen. Regelmatig met 100% teruggave van de inleg, plus wettelijke rente, plus een deel van onze kosten! Echter nooit zonder slag of stoot, het is en blijft specialistenwerk.

Helaas hebben wij soms ook last van wanbetalers, waarbij we ondanks onze inspanningen en ondanks onze waarschuwingen, achteraf moeten vernemen dat gedupeerden zonder overleg akkoord zijn gegaan met 60% of minder, zonder wettelijke rente, of zelfs met alleen doorhaling van de restschuld en BKR-notering! Niet alleen doen zij zichzelf hiermee tekort, maar ook ClaimConcept en uiteindelijk de overige gedupeerden.

Ons verdienmodel is grotendeels gebaseerd op het principe ‘no cure, no pay’ en hoort een win-win-situatie te zijn, maar wel met spelregels. Als dan een aantal via de achterdeur probeert weg te komen zonder te betalen, wordt het systeem op den duur onhoudbaar.

Wij hebben dan ook besloten om in dergelijke gevallen onze eindnota te baseren op het maximaal mogelijke resultaat, inclusief rente en kosten.

De aanhouder wint, maar wel samen.

[Luc Jurgens, advocaat]

Hoe werkt een (vrij unieke) vriendendienst?

http://www.youtube.com/watch?v=txrAOqK8 ... e&t=15m58s

Arthur ("VVD") helpt graag een belangrijke financiële instelling (op verzoek van Gerrit "VVD" c.s.).

Niet zo zeer om Jos -een gewone jongen uit Deventer- and friends te helpen ergens mee weg te komen, maar wel om een (nog) groter faillissement dan dat van DSB te voorkomen (het zou namelijk toch wel jammer zijn als zo'n cash-cow omvalt).

De beste boswachters zijn de ex-stroopers, zo verhaalde mijn opa bij de jacht keer op keer.

En Jos is zo'n ex-stroper.

En omdat Arthur en Jos elkander dan noodgedwongen zo lang op de lippen moesten zitten, dan ga je daarna saampjes ergens 'Catch me if you can-en".

(http://nl.wikipedia.org/wiki/Catch_Me_I ... %282002%29)

http://www.accountant.nl/readfile.aspx? ... feiten.pdf

("Na een tijd in de gevangenis te hebben gezeten, wordt hij na een voorstel van Carl Hanratty (een Special Agent bij de FBI), de man die hem al jaren achterna zat, aangenomen als specialist in fraudezaken bij de FBI.").

En we leefden allemaal nog lang en gelukkig (want de Aegon-groep leeft nog), behalve dan die mensen -veelvuldig echte minima, vraag het maar aan de sociale advocaten die deze groep bijstaan- die Varde en Asset op hun nek krijgen, die beiden met een perfide smoel van geveinsde onschuld pseudovorderingen innen wegens 100% restschuld (Dexia Aaanbod ) of 'gewone' 1/3 deel restschuld, beiden wegens verschil aankoop/verkoop van aandelen (nooit gebeurd want enkel gewerkt met (koop) opties op aandelen).

Zij noemen dat heel chique handel in vorderingen en incasso, ik noem het willens en wetens roven, met als meest voor de hand liggend motief ieder jaar weer een te dure, te grote proleten auto (kunnen) kopen met teveel pk's.

Hebzucht-gedrag dat je vaak ziet bij veel mensen die te snel sociaal migreren (naar boven), maar 'de maniertjes en moraal' van de originele sociale omgeving maar niet van zich kunnen afschudden, en waar het gemis aan luxe in de jeugd, als een jongens/meisjesdroom keihard wordt gecompenseerd in wasdom, ook tot compensatie van gemis aan eigen authentieke persoonlijkheid en/of tot dempen van een diep geworteld gevoel van minderwaardigheid.

Weest u allen trots op uzelf, indien u weer naar uzelf kijkt in den spiegel.

Houd dan wel rekening met de mogelijkheid, dat het zelfbeeld dat u na het zien van uw spiegelbeeld in gedachte heeft, slechts perceptie is, en de werkelijkheid een stuk minder rooskleurig is.

Maar het menselijk brein is heelwel goed in staat tot deze zelfverlogening, meer in het bijzonder voor de niet-disfunctionele psychopaten onder u (de laatsten neem ik het niet kwalijk, u weet niet beter, maar de gevolgen van uw gedrag zijn wel zeer schadelijk voor mijn samenleving).

Denk er wel aan, dat uw 'nieuwe' leventje enkel indruk zal maken op de groep van mensen die hun hele leven al in het zelfde schuitje zitten als u, want de rest heeft u door, en hoont...

[ClaimConcept]

De tijd om terughoudend te zijn met namen, is voorbij.
Het moge duidelijk zijn waar de [A] voor staat in ons bericht van 10 januari 2013, zie ook Maffiapraktijken?

De [D] in ons bericht staat voor Delta Lloyd, die zich steeds meer als AEGON en Dexia gaat gedragen (zie onderschrift)

Eerder spraken wij nog de hoop uit, dat het KiFiD op korte termijn een objectieve leidraad zou kunnen geven omtrent vergoeding van kosten in de verschillende fasen van een geschil. Er valt helaas op dit vlak nog niets te melden, behalve misschien dat men er nog steeds van overtuigd lijkt dat bij [ A ] het klantbelang voorop staat. In die visie, vooral enthousiast uitgedragen door [ A ] zelf, is onredelijkheid van Consument en ClaimConcept deels de oorzaak dat klachten nog steeds niet opgelost zijn.

Maar wat te denken van het volgende:
Ondanks uitspraken van de Hoge Raad, durft [ A ] nog steeds onwetende consumenten te melden dat aandelenlease van [ A ] geen huurkoop betreft! Dit is je reinste misleiding, nu ClaimConcept beschikt over bewijs dat aandelenlease reeds in 2002 door [ A ] zelf werd aangemerkt als huurkoop, waarvoor ook de partner diende te tekenen. Of is de ontkenning eind 2012 mogelijk zelfs valsheid in geschrifte geworden, als dit bewijs uit 2002 zwart op wit op officieel [ A ]-briefpapier staat? En aan wie ligt het dan, als een ‘aanbod’ om slechts een deel van de inleg terug te betalen wordt afgeslagen?

De gang van zaken bij het KiFiD, die een wetenschap op zich is gebleken, stelt ons overigens sowieso steeds weer voor raadsels.
Zo heeft datzelfde [ A ] in alle klachten, waarvan de eerste exact een jaar geleden werd ingediend, nog nooit een letter verweer gevoerd. Hetzelfde geldt overigens voor [ B ] en tot voor kort [ C ].
Bij een begin september 2012 ingediende klacht over [ D ] echter kreeg de bank een maand de tijd om te reageren, met de mogelijkheid (en ook het daadwerkelijk verzoek daartoe) voor een maand uitstel. En ja hoor, keurig op tijd een officieel verweerschrift van de dienstdoende advocaat.
Ook onze jongste klacht over [ E ] wordt eindelijk op deze wijze aangestuurd, conform het Reglement Ombudsman en Geschillencommissie Financiële Dienstverlening. Het kan dus wel.

Terug naar [ A ], die blijft zich ondertussen gedragen als een wolf in schaapskleren. Want ja, omdat het klantbelang voorop staat, hanteert [A ] een heuse coulanceregeling. 'In situaties waarin de persoonlijke financiële omstandigheden daartoe aanleiding geven '…

[ A ] zet vervolgens gedupeerden volkomen op het verkeerde been, helemaal wanneer ook nog eens geheel ten onrechte het onmogelijke wordt gevraagd, zoals vorige week nog inzake een [V] plan uit begin 2000:

Om uw dossier te kunnen beoordelen, vragen wij u om ons kopieën van de volgende gegevens te sturen:
• de belastingaangifte en –aanslag over het jaar waarin u het [V] plan heeft afgesloten;
• inkomensgegevens (bijvoorbeeld salarisstroken) van het moment van afsluiten van het [V] plan;
• bankafschriften van alle rekeningen van u en uw partner van vier aaneengesloten weken voorafgaand aan het afsluiten van het [V] plan; (onderstreping CC)
• een overzicht van uw vermogenspositie ten tijde van het afsluiten van het [V] plan;
• Overzicht van uw gezinssituatie; ((thuiswonende) kinderen, partner) (want dan wil [ A ] ook daarvan nog graag even de inkomens- en vermogensgegevens, CC )
• eventueel een Biljet van Proces, op te vragen bij het Belastingkantoor in uw regio (als u zelf niet meer over de hiervoor gevraagde stukken zou beschikken).

Wij benadrukken dat wij zonder deze informatie niet kunnen nagaan of u in aanmerking komt voor een eventuele coulanceregeling.

Er is weinig fantasie voor nodig om te begrijpen dat dit ‘gebaar ’ van [ A ] zelden of nooit tot een uitkering uit coulance leidt.
Trap er niet in, velen gingen u voor!
Wij beschouwen deze handelswijze dan ook als een ernstige vorm van misleiding, nu het KiFiD in al haar uitspraken over aandelenlease heeft geoordeeld dat de zorgplicht dusdanig geschonden is dat die ‘persoonlijke financiële omstandigheden ’ er niet toe doen. En de advocaat van [ A ] op 30 november 2012 in het bijzijn van de Ombudsman heeft aangegeven uiteraard de lijn van het KiFiD te zullen volgen…

Tot slot. De aanhouder wint, want in de klacht bij KiFiD over [ D ] ging het verweer vergezeld van een uitnodiging om de zaak alsnog in onderling overleg op te lossen. Zo kan het dus ook.

De uitnodiging in de laatste zin blijkt vooral bedoeld om het eigen dossier op orde te brengen. Delta Lloyd weigert nog steeds om conform deze uitspraak LJN: BW4989, Hoge Raad , 10/05279 de vernietiging uit 2005 op grond van 1:88 BW na te leven. Maar ach, gedupeerde is dan ook pas tachtig.

[Luc Jurgens, advocaat]

Een stukje duiding

(als u meeleest en in de tekst uzelf (deels) herkent: niet schrikken, en kijken of er voor u hulp is: Googelen!)

Uit:

'De lessen van DE PSYCHOPAAT'

het boek uit 2012 van de Engelse docent psychologie Kevin Dutton, verbonden aan het St Edmund's College in Cambridge, waar hij o.m. onderzoek doet naar conflictbeheersing en -oplossing.

p. 152:

"Maar de culturele overdracht van normatieve gedragselementen is maar één kant van Pinkers sociobiologische vergelijking. Hoe de maatschappij die opneemt als conventionele gedragscodes, totdat ze 'een tweede natuur zijn geworden', is een totaal andere kwestie.

Neem de financiële wereld. Hebzucht en corruptie hebben altijd al bij de grote bedrijven op de loer gelegen, met woekeraars tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog tot de schandalen over handel met voorkennis die in de jaren tachtig onder het oppervlak van Thatchers kapitalistische Groot-Brittannië broeiden. Het nieuwe millennium heeft echter een golf van bedrijfscriminaliteit ingeluid die zijn weerga niet kent. Ponziefraude, belangenverstrengeling, beoordelingsfouten en onuitroeibare oude zakentrucs als fraude en verduistering hebben nu ongekende hoogten bereikt. Zowel in omvang als fiscale reikwijdte.

Analisten van de bedrijfscultuur geven een overdaad aan redenen voor het bezoedelde zakelijk klimaat van nu. Hebzucht - het fundament van het Gordon Gekkoïsme - is daar natuurlijk een van. Maar ook het zogenaamde 'guerrilla accounting' is een van de ingrediënten. Toen Wall Street en de Londonse beurs maar winst bleven verwachten en de snelheid en de complexiteit van de handel exponentieel toenamen, werden corruptie en verdoezeling ineens een vereiste.

'Nu de beveiligingssystemen, accountingsystemen en zakelijke transacties oneindig veel ingewikkeld zijn, is het veel gemakkelijker om fraude te verbergen', zegt Seth Taube, een advocaat die gespecialiseerd is in commerciële geschillen.

Clive R. Boddy, een voormalig hoogleraar aan de Nottingham Business School, windt er geen doekjes om en betoogt in een recente uitgave van het Journal of Business Ethics dat psychopaten zonder meer de bron van alle ellende zijn. In bewoordingen die enigszins aan de taal van Bob Hare en Paul Babiak uit het vorige hoofdstuk doen denken, legt Boddy uit dat psychopaten misbruik maken van 'het relatief chaotische karakter van het moderne bedrijf'', dat zich kenmerkt door 'snelle veranderingen, constante vernieuwing' en een hoog verloop van kaderpersoneel. Die omstandigheden stellen hen in staat om zich met een combinatie van 'extravert persoonlijk charisma en charme' op te werken naar de directiekantoren van de grote financiële instellingen, maar maken 'hun gedrag ook onzichtbaar' en, erger nog, 'doen hen voorkomen als normale en zelfs ideale leiders.'

Als die bedrijfs-Attila's eenmaal op hun hoge plek zitten, zijn ze volgens Boddy's analyse natuurlijk 'in staat om het morele klimaat van de hele organisatie te beïnvloeden' en 'behoorlijk veel macht' uit te oefenen.

Hij besluit met een vernietigende aanklacht. De mondiale financiële crisis is de schuld van de psychopaten, zegt hij, omdat het 'doelbewuste najagen van hun eigen zelfverrijking en zelfverheffing zonder rekening te houden met wat dan ook, heeft geleid tot het overboord zetten van de ouderwetse concepten van noblesse oblige, gelijkheid, eerlijkheid en van elk besef van sociale verantwoordelijkheid van een bedrijf.'

Het valt niet te ontkennen dat hij hier misschien iets op het spoor is. Maar aan de andere kant heb je de maatschappij in het algemeen, beweert Charles Elson, hoofd van het Weinberg Center for Corporate Governance aan de University of Deleware. Hij vindt dat je de schuld niet alleen bij de zelfverrijkers moet leggen, maar ook bij de cultuur van morele misdadigheid, waarin de waarheid wordt opgerekt op een pijnbank van geaffecteerd eigenbelang en de ethische grenzen zijn vervaagd tot voorbij alles van enig moreel aanvaardbaar belang.'.".


Als ik het model van het (steeds objectieve (!)) materiële strafrecht dan leg over het feitencomplex van Aegon's grootschalige derivatenzwendel en over het feitencomplex dat ik duid als 'doofpotten' door een kleine (VVD) gelegenheidscoalitie bij 's-lands overheid, geholpen door haar externe maar zeer gewillige slaafjes, dan word ik toch een beetje treurig, en moet ik (opnieuw) constateren dat de willekeur en de subjectieve rechtsorde van een kleine groep dichtgetikte roof-kakkers het winnen van de toestand van objectieve rechtvaardigheid.

[Luc Jurgens, advocaat]

Hoe werkt het opzetten van listige kunstgrepen en een samenweefsel van verdichtsels?

(art. 326 Wetboek van Strafrecht: oplichting)

Uit het verzoekschrift "VERZOEK TOT VERBINDENDVERKLARING VAN EEN OVEREENKOMST TER COLLECTIEVE AFWIKKELING VAN MASSASCHADE":

"Aankoop effecten

50. In sommige individuele procedures is door contractanten het standpunt bepleit dat Dexia de effecten waarop de overeenkomsten van effectenlease betrekking hebben niet daadwerkelijk zou hebben gekocht. De belangenorganisaties hebben dit standpunt steeds als kansloos bestempeld. Het niet aankopen van de effecten zou voor Dexia bij een koersstijging een massief risico hebben meegebracht en zij menen dat eventuele malversaties op dit punt de controles van De Nederlandse Bank, de onafhankelijke accountant en het specifieke onderzoek dat de Autoriteit Financiële Markten terzake van effectenlease bij Dexia heeft verricht, niet zal kunnen zijn ontgaan. Zou het toch zo zijn geweest dat Dexia de effecten niet daadwerkelijk heeft aangekocht, dan is het nog de vraag (...) (iii) wat het causaal verband is tussen verweten tekortkoming en enig door de afnemers geleden nadeel. Een nadere uitwerking van het standpunt van Dexia waarom deze beschuldiging geen hout snijdt, is opgenomen in Productie 23. Dit verwijt heeft bij de onderhandelingen over de WCAM Overeenkomst dan ook geen rol van betekenis gespeeld.".

Uit die Productie 23:

"I Inleiding

4. Ook worden Dexia 'hardnekkige geruchten' tegengeworpen die er op neerkomen dat zij geen aandelen, maar slechts callopties op die aandelen heeft verworven. Dit vermoeden wordt waarschijnlijk gevoed door een onjuiste lezing van een passage uit Dexia's jaarverslag 2002. De juiste context van de bedoelde passage wordt duidelijk hieronder in paragraaf IV.2.1.

(...)

IV.2 Verkrijging van aandelen in vier stappen

IV.2.1 Bestelling

(...)

38. Een aantal typen effectenlease-overeenkomsten - zoals de zogenaamde 'WinstVerDriedubbelaar Termijnbetaling' en de 'Triple Effect Maandbetaling' - verplichtte Dexia in drie opeenvolgende tranches aandelen aan de cliënt te leveren: de eerste tranche op de aankoopdatum, de tweede tranche één jaar daarna, de derde tranche twee jaar daarna. In geval van bedoelde typen overeenkomsten werden alledrie de tranches in één keer besteld. Vervolgens werden alleen de aandelen van de eerste tranche aanstonds geleverd. De tweede en derde tranche werden één, respectievelijk twee jaar later aan de effectenlease-cliënt geleverd. Dexia was zeker van die leveringen, omdat zij ter zake van de tweede en derde tranche onderhandse (over the counter) termijntransacties aanging. Het zijn (onder meer) die derivaten, waaraan wordt gerefereerd in Dexia's jaarverslag 2002 (zie hierboven paragraaf I).".

Inderdaad staan op pagina 42 (pagina 44 van de PDF) van het jaarverslag / jaarrekening van Dexia 2002 onder het kopje "Overige contracten" in het derivatenoverzicht vermeld:

"OTC Forwards
OTC Options
OTC Futures"

Jaarrekening 2002 hier:
http://www.platformaandelenlease.nl/doc ... 202002.pdf

Opmerkelijk is daarbij, dat daarin OTC callopties op aandelen staan met een marktwaarde van bijna 4,7 miljard EURO.

Inderdaad staan aldaar vermeld Forwards en Futures op aandelen met een relatief kleine waarde.

Het verschil tussen opties enerzijds en forwards en futures anderzijds is, dat opties een recht (en geen plicht) tot koop / verkoop van die aandelen in de toekomst geven, terwijl forwards en futures een recht en de plicht geven die aandelen in de toekomst te kopen.

http://en.wikipedia.org/wiki/Forward_contract
http://en.wikipedia.org/wiki/Futures_contract
http://en.wikipedia.org/wiki/Option_(finance)
http://en.wikipedia.org/wiki/Over-the-counter_(finance)

(Option_(finance): "gives the owner the right, but not the obligation, to buy or sell")

Bij Opties kun je dus afzien van koop, bij Forwards en Futures niet. Bij de laatste moet je kopen, ook indien de koersen inmiddels lager zijn dan de bij die Forwards en Futures afgesproken koers.

Dit is dus juist heel relevant bij Aegon's effectenlease, waar sprake is van aanschaf van grote hoeveelheden OTC callopties, en de beurskoers van de aandelen daalt onder de bij die optieovereenkomst bedongen uitoefenprijs. Je kunt dan afzien van uitoefenen van de opties, omdat het goedkoper is om dan tegen de inmiddels (veel) lagere actuele beurskoers (lager dan uitoefenprijs van de optie) de aandelen te kopen.

De in die derivatenoverzichten genoemde geldbedragen geven weer de marktwaarde van die verschillende derivaten, niet de aankoopprijs. De laatste staat steeds elders in de balans en de winst- en verliesrekening verantwoord. De aankoopprijs van die opties -de optiepremie- die wordt in de jaarrekening over de minimale looptijd (in jaren) van een overeenkomst effectenlease geamortiseerd (afgeschreven) in de balans en de winst- en verliesrekening.

Opmerkelijk is dan wel, dat in de jaarrekeningen van Legio Lease, Bank Labouchere en Dexia in de jaren 2001 en eerder geen Forwards en Futures op aandelen staan vermeld, enkel OTC callopties op aandelen, terwijl de effectenleaseovereenkomsten waarbij aandelen in drie opeenvolgende tranches moesten worden geleverd, reeds vanaf februari 1998 werden verkocht.

Hoe is het dan gegaan in de jaren 1991 - 2002 ?

Callopties op aandelen.

En dat betekent, dat Aegon's Legio Lease / Bank Labouchere, later Dexia haar afnemers (slechts) op papier een factor 40 meer geld heeft uitgeleend, dan nodig voor enkel betalen van optiepremies (in plaats van echte aandelen) en dat resulteert in de vaststelling dat steeds sprake is geweest van 'bedrieglijke overkreditering': rente vragen en daadwerkelijk laten betalen over enkel op papier uitgeleend geld.

( "(iii) wat het causaal verband is tussen verweten tekortkoming en enig door de afnemers geleden nadeel": bedrieglijke overcreditering, dus rente betalen op slechts op papier uitgeleend geld)

Aegon's derivatentrucje, waarschijnlijk uit de USA komen overwaaien door wegwijzing door J.P. Morgan.

http://www.jpmorgan.com/pages/jpmorgan

Kennelijk berust het standpunt van Aegon's Bank Labouchere, later Dexia dat in verband met aankoop van '3-tranches - producten' steeds Forwards en Futures op aandelen zijn aangeschaft op een onjuiste lezing van de eigen jaarrekeningen.

Hoe kan dat nu toch, en door welk motief werd men gedreven?

Ik weet het wel. U ook inmiddels?

==========================================================================================================================

Jaarrekeningen Aegon's Legio Lease / Bank Labouchere later Dexia met de derivatenoverzichten (met waarde OTC callopties eerst in GULDENS, later EURO'S) hier:

http://www.platformaandelenlease.nl/doc ... menten.htm

(tussen haakjes het totaal aan uitstaande effectenlease-kredieten)

1994: p. 40 jaarrekening (p. 28 van pdf) - totale waarde aandelen-callopties ƒ 90 miljoen

1995: p. 58 jaarrekening (p. 33 van pdf) - totale waarde aandelen-callopties ƒ 325 miljoen
(ƒ 323 miljoen)

1996: afwezig

1997: p. 48 jaarrekening (p. 35 van pdf) - totale waarde aandelen-callopties ƒ 5,011 miljard
(ƒ 1,836 miljard)

p. 40 jaarrekening: "De toename van de handelsportefeuille hangt grotendeels samen met de de OTC-opties die zijn afgesloten in verband met leaseproducten. Deze positie is gehedged met tegengestelde transacties welke zijn opgenomen onder de baisse posities.".

p. 47 jaarrekening: "De overige openstaande off-balnce sheet instrumenten zijn aangegaan ter indekking van (...) en posities in verband met leaseproducten. Derivaten zijn afgeleide financiële instrumenten waarvan de waardering mede afhankelijk is van de onderliggende hoofdsommen. (...) De onderliggende waarde kan een rente-, valuta- of een aandelenproduct zijn.".

1998: p. 33 jaarrekening (p. 35 van pdf) - totale waarde aandelen-callopties ƒ 11,989 miljard
(ƒ 2,4 miljard)

p. 21 jaarrekening:
"Opties inzake hedging effectenleaseproducten
De post 'opties inzake hedging effectenleaseproducten' betreft de hedgepositie die is afgesloten bij externe investment bankers (OTC-opties). Deze positie dient ter afdekking van die risico's die voortvloeien uit de embedded optiepositie welke onderdeel uitmaakt van de effectenleaseproducten. De opties inzake hedging effectenleaseconstructies worden gewaardeerd tegen de marktwaarde.

De embedded optiepositie, zijnde de verplichting aan de leasecliënten, is opgenomen onder de post overige schulden.".

p. 28 jaarrekening:
"Overige schulden
De in deze balanspost opgenomen embedded optiepositie, welke onderdeel uitmaakt van de effectenleaseproducten, bedraagt ƒ 1.316 miljoen (1997: ƒ 493,3 miljoen). Zie hiervoor ook de toelichting bij de post 'opties inzake hedging effectenleaseproducten'.

p. 36 jaarrekening:
"In de post overige lasten is opgenomen de amortisatie van (...) geactiveerde optiepremies (...) bij aankoop van effecten betrekking hebben op de leaseproducten.

1999: p. 20 jaarrekening (p. 52 van pdf) - totale waarde aandelen-callopties € 11,012 miljard
(€ 2,365 miljard)

p. 13 jaarrekening (p. 45 pdf):

"Een deel van deze optiepositie is ter afdekking van toekomstige leveringsverplichtingen van aandelen aan cliënten.

Het marktrisico van de embedded optiepositie en de daarmee samenhangende hedgepositie is beperkt. Het kredietrisisco uit hoofde van de OTC-positie is in belangrijke mate afgedekt door ontvangen onderpand.

De embedded optiepositie, zijnde de verplichtingen richting de leasecliënten, is opgenomen onder de post overige schulden.".

==========================================================================================================================
Vanaf 5 september 2000 tot maart 2003 zakt AEX ongeveer 70% van 703,18 naar 218,44, dus waarde callopties daalt even hard mee (terwijl tot -ergens in september- 2002 nieuwe callopties worden aangeschaft omdat tot dat moment nieuwe contracten met tranches worden afgesloten (80% van de afgesloten overeenkomsten effectenlease betreft tranches-overeenkomsten)). http://commons.wikimedia.org/wiki/File: ... 3-2010.jpg
==========================================================================================================================

2000: p. 60 jaarrekening (p. 62 van pdf) - totale waarde aandelen-callopties € 5,1241 miljard
(€ 4,3 miljard)

p. 52 jaarrekening (p. 54 pdf):
"De post 'hedgeportefeuille opties inzake effectenleaseproducten' betreft de marktwaarde van de hedge-positie die is afgesloten bij investment bankers (OTC-opties). Deze positie dient ter afdekking van die risico's die voortvloeien uit de embedded optiepositie welk onderdeel uitmaakt van de effectenleaseproducten. Een deel van deze optiepositie is ter indekking van toekomstige leveringsverplichtingen van aandelen aan cliënten. (...)".

Hier is dan de smoking gun.

Ik herhaal maar eens in een ander kleurtje:



"Een deel van deze optiepositie is ter indekking van toekomstige leveringsverplichtingen van aandelen aan cliënten.".



2001: p. 59 jaarrekening (p. 78 van pdf) - totale waarde aandelen-callopties € 5,349 miljard
(€ 4,1 miljard)

p. 54 jaarrekening (p. 73 pdf):
"De post 'hedgeportefeuille opties inzake effectenleaseproducten' dient deels ter indekking van toekomstige leveringsverplichtingen van aandelen aan cliënten.".

2002: p. 42 jaarrekening (p. 44 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 4,691 miljard

2003: p. 35 jaarrekening (p. 36 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 4,691 miljard

2004: p. 32 jaarrekening (p. 33 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 2,539 miljard

2005: p. 32 jaarrekening (p. 32 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 1,459 miljard

2006: p. 32 jaarrekening (p. 34 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 655 miljoen

2007: p. 32 jaarrekening (p. 34 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 433 miljoen

2008: p. 33 jaarrekening (p. 33 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 108 miljoen

2009: p. 29 jaarrekening (p. 29 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 22 miljoen

2010: p. 30 jaarrekening (p. 31 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 3 miljoen

2011: p. 34 jaarrekening (p. 34 van pdf)- totale waarde aandelen-callopties € 0,3 miljoen

2012: nog niet gepubliceerd

Let op het verschil tussen 'Notional amounts' en 'Nominale waarde'.

Fijne jongens en meisjes, die -waarschijnlijk niet-disfunctionele psychopatische- criminele kakkers, die achter een facade van fatsoen hele enge dingen doen, waaronder strafbare feiten-misdrijven plegen.

http://www.debezigebij.nl/web/Boek-5/97 ... hopaat.htm

http://nl.wikipedia.org/wiki/Hebzucht#Avaritia

http://nl.wikipedia.org/wiki/Mammon

[juwita]

Wat sinds 2003 de ''aandelenlease-affaire'' is gaan heten, zal dus bij nader inzien beter tot de ''derivatenlease-affaire'' hernoemd moeten worden.

Zo goed als de woekerpolis-affaire feitelijk niet over echte woeker kan gaan, maar over dwalingveroorzaking/misleiding door verzekeraars terzake van kosteninhoudingen.

[jll]

Beter is de term ' Effectenlease' : ook derivaten zijn effecten

[Luc Jurgens, advocaat]

Hoe men het ook zal kunnen of willen noemen; nu reeds voorafgaand aan het sluiten van alle overeenkomsten derivatenlease/effectenlease het verdienmodel van Aegon was gebaseerd op het systeem van

-voor de schermen aan alle klanten aankoop van aandelen (en obligaties --> Sprintplan) beloven (zeer groot kapitaalbeslag);

MET

-achter de schermen de aandelen en obligaties niet echt aankopen, maar enkel afsluiten van overeenkomsten langlopende koop-opties (callopties) op die aandelen en obligaties, met betalen van enkel optiepremies (zeer, zeer klein kapitaalbeslag);

is steeds sprake geweest van valsheid in geschrift en bedrog en oplichting meermalen gepleegd.

Aegon's derivatentrucje is een briljant idee voor de winstcijfers, maar vanuit ethisch en moreel oogpunt is het simpelweg crimineel en daarmee strafwaardig onrecht.

Maar Aegon redden van een faillissement vond een kleine VVD-gelegenheidscoalitie belangrijker dan het herstel in de oude toestand, lees dat u - de burger - uw geld zou terug krijgen.

Zo simpel kan het zijn.

[jll]

Nu nog een rechter vinden die ook zo oordeelt.
Gaat niet lukken.

[Gerard Burggraeve1]

Hoe men het ook zal kunnen of willen noemen; nu reeds voorafgaand aan het sluiten van alle overeenkomsten derivatenlease/effectenlease het verdienmodel van Aegon was gebaseerd op het systeem van

-voor de schermen aan alle klanten aankoop van aandelen (en obligaties --> Sprintplan) beloven (zeer groot kapitaalbeslag);

MET

-achter de schermen de aandelen en obligaties niet echt aankopen, maar enkel afsluiten van overeenkomsten langlopende koop-opties (callopties) op die aandelen en obligaties, met betalen van enkel optiepremies (zeer, zeer klein kapitaalbeslag);

is steeds sprake geweest van valsheid in geschrift en bedrog en oplichting meermalen gepleegd.

Aegon's derivatentrucje is een briljant idee voor de winstcijfers, maar vanuit ethisch en moreel oogpunt is het simpelweg crimineel en daarmee strafwaardig onrecht.

Luc,

Hier gebeurt iets vreemds en is het van belang de WGE hier aan toe te voegen, dan komt de OTC derivaten zwendel in volle bloei.

Een professionele partij mag Short gaan op aandelen oftewel aandelen verkopen die ze niet bezitten. In jouw voorbeeldzaak het committeren aan de leveringsverplichting over een aantal jaar aan de effectenlease gedupeerden. Waarbij het zogenaamde deskundige rapport van het AFM niet inging op de vraag of de effecten wel aangekocht waren maar enkel inging op het kunnen voldoen van de leveringsverplichting op de expiratie datum (dit is de zogenaamde call optie). Totaal in strijd met art. 17 WGE. Deze vraag is door de zogenaamde deskundige het AFM niet afdoende beantwoord.

Neem dan in overweging het volgende een professionele partij die short gaat in aandelen zal deze niet middels een optie moeten indekken maar deze in moeten lenen doorgaans tegen 3%. Door buiten de beurs om short te gaan tegen over de particuliere klant besparen ze om te beginnen al 3%.

De hoofdsom van de gefingeerde aankoop moeten de gedupeerden financieren middels een aflossingsvrij krediet tegen gemiddeld 16%. Totaal rendement nu dus 19%. Maar heey een bank zou een bank niet zijn als ze anderen laten opdraaien voor hun kosten dus gaan ze op zoek naar funding middels de Labs en geven obligaties uit tegen 4%. Nu netto resultaat 15% zonder risico tot hier maar dan de leveringsverplichting. Hoe gaan we die op lossen. Weet je wat er zijn echt genoeg partijen die werkelijk short gaan de banken zelf ook. Dus spreken we middels een OTC een Lookback optie af. Waarbij gegarandeerd de effecten tegen de laagste koers over de looptijd kunnen worden aangeschaft.

Of dit nou de gefingeerde leveringskoers is aan de effectenlease gedupeerde of lager is dit is louter pure winst en de 4% funding wel waard. Een look back koopt achter af op de laagste koers over de looptijd dus ook onder de gefingeerde verkoop koers aan de gedupeerde. Hierin ligt de extra winst want alle koersen zijn dik onder de aankoopprijs gedaald.

[jll]

Zeer begrijpelijk voor de gemiddelde consument

Je geld in een oude sok groeit niet.

Je geld in een oude sok bij de bank, groeit nog steeds niet. Dus doet de bank iets met jouw geld, deze leent het weer uit tegen een hogere rente of investeert in staatsleningen, obligaties of effecten.

Wil je meer rendement, dan zul je ook meer risico moeten accepteren en zijn de achterliggende constructies steeds ingewikkelder. Het gaat er uiteindelijk om of een product doet wat beloofd is.

[Luc Jurgens, advocaat]

Jacobus, cynisme (en sarcasme) als liberaal wapen tegen de (non)elite?

Arthur deed enkel wat Gerrit hem heeft gevraagd, en dat was niet iets met onderste stenen boven... maar met alle (oplichtings)middelen de Aegon - groep (en enige andere financiële instellingen) voor een wisse dood behoeden, nog los gezien of gezongen van de maatschappelijk- en economisch impact nadat een aantal financiële instellingen zou worden gebrandmerkt als mega-oplichter met aan het roer een legertje aan dichtgetikte mega-kakkers die een paar miljard hebben geroofd. Daarbij vallen alle draaideurcriminelen in het niet, terwijl daar wel alle mediaaandacht naartoe gaat.

Gerard, dus call's met als uitoefenprijs niet de koers op de dag van aangaan van de optieovereenkomsten, maar de laagste koers bereikt binnen de periode dat de optie's liepen?

Ik neem aan, dat Lookback's dan duurder zijn dan gewone call's?