Radar

Op 8 november 2012 heb ik een verzoek bij een overheidsorgaan ingediend, met daarbij duidelijk vermeld dat ik een toelichting wilde omtrent de beslissing en de gevolgen daarvan.

Het ging hierbij om een (gedeeltelijke) kwijtschelding van een studieschuld, van mijn partner (ik spreek vanuit de ik-vorm en het vervolg van mijn bericht). De totale studieschuld bestaat uit prestatiebeurs (inclusief rente) en een lening (inclusief rente) tevens is gedurende 4 jaren al afgelost. Het verzoek betrof het kwijtschelden van de prestatiebeurs (inclusief rente). Gezien de complicerende factoren, die ik op basis van mijn administratie niet allen mee kon nemen in mijn berekeningen, heb ik in mijn verzoek aangegeven dat ik een inhoudelijke terugkoppeling wenste over de samenstelling en totstandkoming van mijn studieschuld.

Op 3 januari 2013 heb ik een ingebrekestelling in verband met niet tijdig beslissen verstuurd. Hierop ontving ik op 16 januari 2013 (dagtekening 15 januari) een schriftelijke toekenning van het verzoek, met de aanvulling dat ik binnen twee weken een officieel bericht tegemoet kon zien waarin de toekenning en de gevolgen worden meegedeeld.

Op 23 januari 2013 (dagtekening 22 januari 2013) ontving ik een primaire beslissing omtrent de ingebrekestelling, waarbij deze werd afgewezen, omdat alsnog binnen twee weken een beslissing is verstuurd.

Op 26 januari 2013 (dagtekening 18 januari 2013!!!) ontving ik, de beloofde, toelichting op de toekenning van het verzoek. Hierin is slechts toegelicht over welke maanden de prestatiebeurs niet terug betaald hoeft te worden. Via MijnDuo is te zien dat de studieschuld inderdaad gedeeltelijk is kwijt gescholden.

Ik heb tot op heden echter nog geen inhoudelijke terugkoppeling over de totstandkoming van mijn studieschuld, hoewel dit wel degelijk in het initiële verzoek is vermeld en beloofd in de aankondiging van de beslissing.

Ik vind het opvallend dat er na een ingebrekestelling snel een beslissing wordt genomen, dus dat werkt in ieder geval. Echter heb ik het vermoeden dat de verkeerde dagtekening is gebruikt om binnen het wettelijke termijn te blijven. Tevens heb ik nog geen toelichting alhoewel ik hier nadrukkelijk om heb gevraagd en dit is toegezegd.

Welke stappen kan ik het beste nemen:
-In bezwaar gaan tegen het afwijzen van de ingebrekestelling, omdat er onvolledig en dus niet op tijd is beslist?
-In bezwaar gaan tegen de beslissing omtrent de toekenning van het kwijtschelden van de prestatiebeurs?
-Een herhaald verzoek tot toelichting indienen?

Is de ingebrekestelling niet tenminste 1 dag te vroeg? De termijn van 8 weken ex art. 4:13 lid 2 Awb begint immers bij ontvangst. Daarnaast was er per 15 januari bekendmaking van de beschikking (ongemotiveerd of niet) ex art. 3:41 Awb en had het besluit toen werking. Daarmee was het besluit nog tijdig binnen de termijn na ingebrekestelling.

De datum ingebrekestelling kan inderdaad 1 dag te vroeg zijn (ik ben bekend met de ontvangsttheorie), maar dit wordt niet betwist door DUO.

De strekking van mijn vraag is derhalve tweeledig:
-Kan in geval van onvolledige beslissing, in mijn ogen, alsnog een beroep gedaan worden op de dwangsom om de volledige beslissing af te dwingen. Ik maak op uit het bericht van ArneLH dat dit niet mogelijk is.

-Wat is de, voor mij meest gunstige, methode om alsnog binnen afzienbare tijd de gevraagde en toegezegde toelichting te ontvangen?

vandenhill schreef:-Kan in geval van onvolledige beslissing, in mijn ogen, alsnog een beroep gedaan worden op de dwangsom om de volledige beslissing af te dwingen. Ik maak op uit het bericht van ArneLH dat dit niet mogelijk is.

Nee, er is een besluit genomen. Dat dit besluit mogelijk lijdt aan een gebrek doet daarbij niet ter zake.

vandenhill schreef:-Wat is de, voor mij meest gunstige, methode om alsnog binnen afzienbare tijd de gevraagde en toegezegde toelichting te ontvangen?

Het lijkt mij dat het hier een besluit betreft dat vaatbaar is voor bezwaar en beroep. In tegenstelling tot de belastingrechter zijn andere bestuursrechters van mening dat besluiten die lijden aan een motiveringsgebrek vernietigd moeten worden (bijv. CRvB 13 maart 2009, LJN BH6100). Je zou dus bezwaar tegen de kwijtschelding kunnen maken als je denkt dat het besluit onvoldoende gemotiveerd is.

Bedankt voor het antwoord, ArneLH.

Ik denk dat ik, mijn partner, eerst maar even telefonisch contact op laat nemen met het verzoek tot nadere toelichting. In bezwaar gaan tegen een an sich positieve beslissing is gevoelsmatig vreemd, maar het is goed om te weten dat dit wel gesteund wordt door jurisprudentie.

Ik zie wat minder kansen in beroep.
Artikel 1:3 (en 7:1 en 8:1) van de Algemene wet bestuursrecht bepaalt dat je bezwaar kan maken en beroep in kan stellen tegen een beschikking. Een beschikking wordt gedefinieerd als een beslissing van een bestuursorgaan (DUO is een bestuursorgaan) met rechtsgevolg.

Jouw verzoek aan DUO omvat 2 componenten:
1. het verzoek om kwijtschelding
2. uitleg over de totstandkoming van de studieschuld

Ad 1. De beslissing op het verzoek om kwijtschelding is zeker een beslissing gericht op rechtsgevolg. Een beroep daartegen zal ontvankelijk zijn voor zover je stelt dat je vindt dat te weinig is kwijtgescholden. Als je niet stelt dat te weinig is kwijtgescholden, wordt het beroep niet-onvankelijk verklaard omdat je geen (geldelijk) belang hebt, bij de behandeling van het verzoek.
Ad 2. de studieschuld is niet nieuw en wordt niet voor het eerst met deze beschikking vastgesteld. In juridische termen: de studieschuld stond in rechte vast voorafgaand aan jouw verzoek om uitleg. Dit betekent dat het antwoord op jouw verzoek om uitleg geen rechtsgevolg met zich meebrengt. Daarom is het antwoord op het verzoek om uitleg geen beschikking en kun je er geen bezwaar en beroep tegen instellen. Als je dus in beroep stelt dat geen (of onvoldoende) uitleg is gegeven door DUO zal de rechter jouw beroep op dit punt niet-ontvankelijk verklaren omdat daartegen geen beroep open staat.

Dit neemt niet weg dat het wel netjes zou zijn als DUO je uitleg zou geven over de totstandkoming van de studieschuld. Als ze dat niet doen, kun je een klacht bij ze indienen.