Radar

Beste allen,

Ik weet niet meer waar ik het zoeken moet. Loop al weken in rondjes, van instantie naar instantie, ben zo moe. Hoop dat iemand mij kan helpen.

Drie jaar geleden ben ik zwaar onderuit gegaan na een ontzettend stressvolle periode. Paniekstoornis, ik kon de straat niet meer op. Psychotisch overschrijdend gedrag. Nu ja...het was geen leuke tijd! Heb medicijnen gebruikt, heb mijn levensstijl omgegooid, en weet het al twee jaar te handhaven.
Al die tijd werkte ik vanuit huis, dat ging goed.

Door de crisis raakte ik mijn werkopdracht kwijt, en ging ik met frisse moed solliciteren. Ik had vrij snel een baan, en was heel blij. Echter bleek al snel dat de klachten van drie jaar terug weer terugkwamen. Na drie weken belde ik naar de Arbodienst (mijn oude bedrijfsmaatschappelijk werker, met wie ik toentertijd goed contact had). Hij adviseerde om door te zetten, dat de spanningen weg zouden trekken en vooral de werkgever niet in te lichten. Ik zelf wilde de werkgever wel inlichten en evt contract omzetten, daar ik nog in mijn proeftijd zat, maar ik ging toch in het advies mee. Had ik maar naar mezelf geluisterd, drie weken later strandde ik. Twee weken nadat mijn proeftijd om was. Werkgever kwaad. Verwijt mij dat ik dit van te voren had kunnen weten, dat ik het met voorbedachte raden heb gedaan en alleen op de centen uit ben. (dit laatste hoor ik via collega's)
Echter heb ik het voorval van drie jaar geleden wel gemeld tijdens sollicitatiegesprek, en eerlijk waar, ik had niet verwacht dat de klachten terug zouden komen in deze hoedanigheid. Werkgever biedt vaststellingsovereenkomst aan, die ik volgens juridisch adviseur NIET moet ondertekenen. Ik weiger, werkgever nog kwader.

Bedrijfsarts bezocht, probleemanalyse opgesteld. Huidige werk en werkdruk is niet passend gevonden. Na time out kon ik weer drie halve dagen aan de slag. Het is mij twee ochtenden gelukt, zwaar onder de oxazepam, maar het lukt gewoonweg niet. Het is geen onwil, maar ik krijg het gewoon niet voor elkaar. Nu.

Paar vragen:
In hoeverre kan werkgever mij dwingen toch te komen werken, terwijl er niet eens een plan van aanpak is voorgesteld? Zij belde mij dat ik maandag moet komen, en dat ik dan maar oxazepam moet blijven slikken (tegen advies huisarts)

Omdat de werkgever zich beduveld voelt en kwaad is, is de druk nog veel hoger geworden. Ik weet gewoon niet hoe verder, ik ben bang dat mijn gezondheid alsmaar blijft verslechteren op deze manier. Hoe los ik dit op?
Het liefst stap ik ook op, maar ik ben alleenstaande moeder en kan gewoonweg niet het risico lopen mijn rechten op ww of ziektewet te verspelen. Is er een uitweg? Heeft iemand hier ervaring mee?

Ik heb UWV, juridisch loket, personeelszaken van werkgever meerdere malen gesproken. Maar iedereen zegt wat anders.

Mocht je de inspanning hebben genomen om dit hele lange verhaal te lezen (sorry), alvast bedankt!

Als je het niet eens bent met de bedrijfsarts en/of je werk tav je reintegratie, kan je een deskundigen oordeel aanvragen bij het UWV: http://www.uwv.nl/Werkgevers/mijn_medew ... rdeel.aspx

Kost je 100,- , maar je krijgt hiervoor een objectief oordeel over de situatie en advies. Werkgever is niet verplicht dit adveis te volgen, maar is in de praktijk juridisch sterk. Een kantonrechter volgt in de praktijk altijd wat het UWV adviseert.

Je werkgever kan je niet dwingen om weer te komen werken. De bedrijfsarts bepaalt dat en daar moet je je wel aan proberen te houden en als dat niet lukt terug naar de bedrijfsarts. Ziektewet zal niet zo'n probleem zijn, maar je WW wordt iets anders. Op grond van je medisch verleden kan gesteld worden dat je een baan aanvaard waarvan je weet dat je hem niet aan kan. Zodra je "beter" gemeld wordt kan dat reden voor ontslag zijn en recht op WW heb je dan niet.

Dat je werkgever erg boos is zal je ook een beetje begrip voor op moeten zien te brengen. In plaats van een nieuwe arbeidskracht heeft hij nu een nieuw probleem. Zolang jij in dienst bent komt hij een arbeidskracht tekort en een nieuwe zal hij ook niet zomaar aan kunnen nemen.

Het liefst stap ik ook op, maar ik ben alleenstaande moeder en kan gewoonweg niet het risico lopen mijn rechten op ww of ziektewet te verspelen. Is er een uitweg? Heeft iemand hier ervaring mee?

Maak dan gebruik van die vaststellingsovereenkomst. Goed opgesteld houdt je recht op ww aangezien het initiatief bij de werkgever lag.

Dank jullie wel. Het zal idd uitlopen op een deskundigenoordeel. Ik heb zeker ook begrip voor werkgever, de situatie is gewoon heel naar. Uit mijn medisch verleden bleek niet dat ik deze baan niet aan zou kunnen. Toen ik drie jaar geleden onderuit ging deed ik gewoon te veel, ik werkte drie dagen per week, deed een hbo opleiding in 2 jaar i.p.v. 4, en organiseerde evenementen in opdracht in de overige uren. En dan alleenstaande moederschap van twee jonge kinderen erbij dus. Achteraf gezien inderdaad een goede reden om in te storten. Sindsdien hard gewerkt aan een comeback en dacht dat ik er echt klaar voor was.
Ik zou dolgraag vaststellingsovereenkomst willen ondertekenen, maar ontvang alleen maar negatief advies hierover (behalve van werkgever natuurlijk). De reden is dat er een kans bestaat dat ik na het tekenen alsnog in de ziektewet beland, en dan zou het uwv mij verwijtbaar stellen als ze erachter komen dat ik eigenlijk al ziek voor ik de overeenkomst ondertekende. En dat mag dus niet.

Cook74 schreef: Ik zou dolgraag vaststellingsovereenkomst willen ondertekenen, maar ontvang alleen maar negatief advies hierover (behalve van werkgever natuurlijk). De reden is dat er een kans bestaat dat ik na het tekenen alsnog in de ziektewet beland, en dan zou het uwv mij verwijtbaar stellen als ze erachter komen dat ik eigenlijk al ziek voor ik de overeenkomst ondertekende. En dat mag dus niet.

Ik neem aan dat je wel verstandig genoeg bent om advies op waarde te schatten. Het advies op een anoniem forum staat uiteraard onderaan in de rangorde.

Advies van de buurvrouw die ooit eens heeft gehoord dat je nooit iets moet ondertekenen en dat algemene - voorgeprogrammeerde - advies gewoon klakkeloos zonder alle details te kennen doorgeeft staat daar net weer boven.

Het ontslagrecht is echt iets voor experts. Er is vaak meer mogelijk dan je in de eerste plaats denkt.

Hai,

ik het totaal geen ervaring met hoe het werkt in termen van de wet en ziekte.

maar ik denk wel dat je echt iets met jezelf moet. Het lijkt erop (uit je verhaal dus) dat je totaal niet klaar was om weer buiten de deur te gaan werken, of in elk geval niet zo veel. Dat is geen schande, als je ziek bent ben je ziek. Maar daar moet je wel iets mee.

Je kunt natuurlijk kijken naar therapie voor de aandoening die je hebt (maar misschien heb je dat al gedaan) en anders denk ik dat het voor jou goed is om te accepteren dat het (nu) niet lukt om op deze manier aan de slag te kunnen. Het is niet goed voor je gezondheid om dat te doen, en al zeker niet voor je zelf beeld, want het idee hebben dat alles mislukt zal er natuurlijk niet toe gaan leiden dat je je beter voelt.

Ik bedoel natuurlijk niet te zeggen dat je voor altijd thuis moet gaan zitten, maar het is goed realistisch te kijken naar wat je nu kunt, en waar misschien met hulp winst te behalen valt. laat je in elk geval niet uit het veld slaan door wat er nu mis gegaan is, want je bent hier eerder boven op gekomen dus dan kun je dat nu ook.

Je werkgever mag je niet dwingen te komen tegen het advies van de arbo arts in: doet hij dat toch: meteen bellen naar de arbo arts, dan mag die arbo arts gaan eens flink huis gaan houden.

sterkte

Isabel

Cook74 schreef: Ik zou dolgraag vaststellingsovereenkomst willen ondertekenen, maar ontvang alleen maar negatief advies hierover (behalve van werkgever natuurlijk). De reden is dat er een kans bestaat dat ik na het tekenen alsnog in de ziektewet beland, en dan zou het uwv mij verwijtbaar stellen als ze erachter komen dat ik eigenlijk al ziek voor ik de overeenkomst ondertekende. En dat mag dus niet.

Dat klopt inderdaad. Dat heet in jargon een benadelingshandeling. Als de ziektewet geweigerd wordt kan je echter je kan weer aankloppen bij je oude werkgever voor vergeoding. Zij behoren immers te weten dat dit in jouw nadeel is (vasttellingsovereenkomst tekenen en ziek zijn). Tenzij zij expliciet vastleggen in de overeenkomst dat je willens en wetens(geen recht op ziektewet) hebt getekend.

Maar goed dan hebben we inmiddels wel over advocaten werk en misschien wel rechtzaken. Dat gaat je in ieder geval niet beter maken, sterker nog eerder zieker. En of je daar nu op zit te wachten. Mij lijkt inderdaad nu een deskundigenoordeel op dit moment de meest koninklijke weg.

Verder lees ik dat velen denken dat de bedrijfsarts alles bepaalt. Dit is niet zo!! Hij is wel een belangrijke schakel. Hij of zij is immers de medisch deskundige.

Arbeidsongeschiktheid is primair een zaak tussen werkgever en werknemer. De werkgever is echter bij wet verplicht om advies in te winnen bij een bedrijfsarts. En let op op: Deze geeft een advies!
Zowel werkgever als werknemer hoeven dit niet per definitie over te nemen, als ze vinden dit het geen goed advies is. Hier moet natuurlijk wel een goede reden voor zijn. Daarom moet er ook een Plan van aanpak gemaakt worden binnen 8 weken. Feitelijk leg je dann vast of je advies van de bedrijfsarts overneemt en hoe je die gaat uitvoeren in je werkzaameheden en moet door beiden ondertekend worden. Bij het UWV kan je zowel als werkgever ls werknemenr een deskundigen oordeel bij onenigheid aanvragen. Ook dit is een niet bindend advies. In de praktijk (kantonrechter) wordt hier wel grote waarde aan gehecht.

Werkgever kunnen dus ook inderdaad een ziekmelding weigeren als zij het redelijk vermoeden hebben dat je wel al dan niet gedeeltelijk arbeid kunt verrichten. Het is natuurlijk wel verstandig als een werkgever dit laat toetsen door een bedrijfsarts, maar hij kan hier zelfstandig in beslissen. In de praktijk betekent dit geen loondoorbetaling.

Ik bergijp overigens uit het verhaal dat er geen Plan van Aanpak is gemaakt, daarom maakt denk ik Cook74 goede kans bij het UWV, dit wordt namelijk de werkgever verweten door het UWV.

Rim69 schreef:Je werkgever kan je niet dwingen om weer te komen werken. De bedrijfsarts bepaalt dat en daar moet je je wel aan proberen te houden en als dat niet lukt terug naar de bedrijfsarts. Ziektewet zal niet zo'n probleem zijn, maar je WW wordt iets anders. Op grond van je medisch verleden kan gesteld worden dat je een baan aanvaard waarvan je weet dat je hem niet aan kan. Zodra je "beter" gemeld wordt kan dat reden voor ontslag zijn en recht op WW heb je dan niet.

Dat je werkgever erg boos is zal je ook een beetje begrip voor op moeten zien te brengen. In plaats van een nieuwe arbeidskracht heeft hij nu een nieuw probleem. Zolang jij in dienst bent komt hij een arbeidskracht tekort en een nieuwe zal hij ook niet zomaar aan kunnen nemen.

Een hoop onzin in een kort stukje.

De bedrijfsarts bepaalt niet of je moet werken. Dat bepaalt de werkgever op advies van de bedrijfsarts. De werkgever kan en mag afwijken van dit advies, maar moet zich eventueel hiervoor wel bij de rechter verantwoorden.

Of TS een baan heeft aanvaard waarvan ze wist of kon weten dat ze die niet aan kan is nergens gesteld. Dit hangt helemaal af van het feit of het ziektebeeld onontkoombaar zou moeten ontstaan bij de huidige werkzaamheden. Zeker bij Burn-out gerelateerde klachten is dit nauwlijks aantoonbaar.

Begrip dat de werkgever boos is ? Onzin. TS kiest er toch zelf niet voor om ziek te zijn.

Efin, een vaststellingsovereenkomst kan een uitkomst zijn, maar dan dient deze zodanig opgesteld te worden dat de rechten op een uitkering niet worden vergooid. Bestens deze laten doorlezen door een arbeidsjurist

Leo The Emperor schreef: Efin, een vaststellingsovereenkomst kan een uitkomst zijn, maar dan dient deze zodanig opgesteld te worden dat de rechten op een uitkering niet worden vergooid. Bestens deze laten doorlezen door een arbeidsjurist

Welke uitkering had jij dan in gedachten?

Rim69 schreef:

Leo The Emperor schreef: Efin, een vaststellingsovereenkomst kan een uitkomst zijn, maar dan dient deze zodanig opgesteld te worden dat de rechten op een uitkering niet worden vergooid. Bestens deze laten doorlezen door een arbeidsjurist

Welke uitkering had jij dan in gedachten?

WW

Leo The Emperor schreef:

Rim69 schreef:

Leo The Emperor schreef: Efin, een vaststellingsovereenkomst kan een uitkomst zijn, maar dan dient deze zodanig opgesteld te worden dat de rechten op een uitkering niet worden vergooid. Bestens deze laten doorlezen door een arbeidsjurist

Welke uitkering had jij dan in gedachten?

WW

Zonder arbeidsverleden?

rim69 schreef:Zonder arbeidsverleden

Er staat nergens dat TS geen arbeidsverleden heeft. Er staat alleen dat ze de laatste 2 jaren vanuit huis werkte.
Daarvoor heeft ze overigens ook gewoon gewerkt en een arbeidsverleden opgebouwd

uwv schreef:Wat is mijn arbeidsverleden?
Om de duur van uw WW-uitkering te bepalen, kijken wij naar uw arbeidsverleden. Om uw totale arbeidsverleden te bepalen, tellen wij 2 periodes bij elkaar op: uw feitelijke en fictieve arbeidsverleden.

Uw feitelijk arbeidsverleden
Uw feitelijke arbeidsverleden bestaat uit de jaren vanaf 1998 waarin u ten minste 52 dagen per jaar in loondienst bent geweest. Het jaar waarin u werkloos werd, telt niet mee.

Fictief arbeidsverleden
Uw fictieve arbeidsverleden bestaat uit de jaren vanaf het jaar dat u 18 werd tot en met 1997. Het maakt daarbij niet uit of u in die periode wel of niet gewerkt heeft.

Totale arbeidsverleden
De optelsom van uw feitelijk en fictief arbeidsverleden is uw totale arbeidsverleden. Voor ieder jaar van uw totale arbeidsverleden krijgt u 1 maand WW-uitkering met een maximum van 38 maanden.

Dat is om de duur van de uitkering te bepalen. Om in aanmerking to komen voor WW dien je eerst te voldoen aan de referteeis.

Rim69 schreef:Dat is om de duur van de uitkering te bepalen. Om in aanmerking to komen voor WW dien je eerst te voldoen aan de referteeis.

U stelt in uw posting dat ze geen arbeidsverleden heeft, en ik toon hier alleen aan dat dit standpunt foutief is

En nogmaals, TS heeft aangegeven dat ze de laatste 2 jaar vanuit huis heeft gewerkt. Daaruit volgt niet dat ze niet zou voldoen aan de referte-eis.

uwv schreef:Om voor een WW-uitkering in aanmerking te komen moet er een recente band met het arbeidsproces zijn. Hierom geldt de zogeheten wekeneis. In de periode voor de werkloosheid moet de werknemer 26 van de 36 weken hebben gewerkt.

Dank voor jullie reacties! Gisteren heeft de bedrijfsarts mij gebeld, en stelde inderdaad voor een deskundigenoordeel aan te vragen. Daarbij zou zij mijn werkgever adviseren een jurist in te schakelen, om te zoeken naar een goede oplossing. Maar na een half uur belde zij terug met de mededeling dat werkgever heeft besloten nu toch serieus te willen werken aan een re-integratie. Tevens word ik op een andere locatie geplaatst, en dus hopelijk bij een andere manager. En dan hoop ik nog veel meer dat het gaat lukken, anders is het einde een beetje zoek. Maar de schrik zit er goed in, en de druk is enorm geworden.

Ik heb inderdaad zo'n 18 jaar achtereenvolgens gewerkt. Voor ik deze baan kreeg was ik net een maand werkloos.