Conflict met de arbo-arts
Geplaatst: 18 feb 2013 13:28
Ik zit met een vervelend probleem en weet niet goed waar te beginnen.
Inmiddels ruim 2 jaar zit ik af en aan geheel en gedeeltelijk in de ziektewet. Dit door meerder fysieke en psychische problemen. Er is tevergeefs van alles geprobeerd om mij weer aan het werk te krijgen. Soms probeerde ik in overleg met de bedrijfsarts in uren op te bouwen, wat meestal resulteerde in een terugval naar weer volledig de ziektewet in.
Na een jaar en 9 maanden kan dan de WIA aangevraagd worden. Mijn bedrijfsarts had blijkbaar geen kaas gegeten van deze procedure, want hij moest aan mijn werkgever vragen wat hij voor deze aanvraag moest doen. Uiteindelijk heeft hij alle benodigde papieren naar het UWV opgestuurd en werd ik na een tijdje uitgenodigd voor een keuring.
De bedrijfsarts heeft altijd tegen mij gezegd dat ik eigenlijk niet te verkopen ben aan een werkgever en in zijn ogen 100% afgekeurd zou moeten worden. In de rapportage van mijn laatste bezoek aan hem voor de keuring bij het UWV staat ook dat ik op dat moment volledig arbeidsongeschikt ben. Ook naar de werkgever heeft hij niet aangegeven dat hij vond dat ik kon/moest werken. Maar wat schetste mijn verbazing toen de beslissing van het UWV binnen kwam? Naar hun toe heeft de bedrijfsarts aangegeven dat ik in staat ben om 2 uur per dag, 10 uur per week te werken! Ja, dan vraagt het UWV zich natuurlijk af waarom ik dan niet aan het werk ben! Gevolg: Ik krijg voorlopig nog geen WIA en zelfs de keuring die ik gehad heb telt niet, omdat het UWV de werkgever een sanctie heeft opgelegd (omdat die in gebreke gebleven zou zijn waar het gaat om mij aan het werk zetten) die bepaalt dat de werkgever mij een jaar langer moet blijven doorbetalen. Bij de werkgever heeft hij inmiddels het verhaal opgehangen dat niet hij, maar het UWV een fout heeft gemaakt, maar als ik alle papieren er op na sla, heeft hij toch echt zelf tegenstrijdige dingen doorgegeven aan het UWV. Of het UWV moet onware informatie in de beslissing hebben gezet, maar dat geloof ik niet.
Mijn situatie is nog eens extra lastig omdat ik een WSW-indicatie heb. Wanneer ik mijn werk niet aan kan, kan de werkgever mij hierdoor niet zo maar ergens anders, waar ik het wel aan zou kunnen, plaatsen.
De werkgever tekent bezwaar aan bij het UWV, maar ik denk dat dat weinig zin gaat hebben, omdat het UWV volgens mij de goede beslissing heeft genomen op basis van de informatie die zij van de bedrijfsarts ontvangen hebben. Om dit toch al lange verhaal niet nog veel langer te maken laat ik de details achterwege, maar is de huidige situatie financieel niet alleen voor de werkgever, maar ook voor mijzelf een behoorlijke klap in het gezicht.
Ondertussen probeert de bedrijfsarts nu achter de rug van mijn werkgever om van alles via mij te regelen. Zo weigert hij dit aan de werkgever te vragen, maar probeert hij steeds via mij aan de beslissing van het UWV te komen. Hij wil me ook voor enkele dagdelen per week naar een multi disciplinair re-integratie traject sturen. Maar als ik volledig arbeidsongeschikt ben, kan ik dat toch ook niet? De bedrijfsarts zei zelfs dat dat traject als ik geluk heb vergoed wordt door de verzekeraar. En als dat niet zo is? Ik kan, wil en ga zoiets echt niet zelf betalen!
Ik ga sowieso niet meer in mijn eentje naar die man toe. Ik wil een getuige, zodat het niet zijn woord tegen het mijne is. Gelukkig is er iemand van de werkgever die mee wil. Maar dan probeert de bedrijfsarts weer de afspraak om te zetten in een telefonische, wat ik geweigerd heb, omdat er dan weer geen getuige is van wat er gezegd wordt.
Ik heb een autistische stoornis en raak nu een beetje overprikkeld. Ik weet het even niet meer. Wat moet ik met deze situatie? Moet ik alles maar lijdzaam ondergaan en afwachten? Moet of kan ik stappen ondernemen en zo ja; welke en hoe?
Inmiddels ruim 2 jaar zit ik af en aan geheel en gedeeltelijk in de ziektewet. Dit door meerder fysieke en psychische problemen. Er is tevergeefs van alles geprobeerd om mij weer aan het werk te krijgen. Soms probeerde ik in overleg met de bedrijfsarts in uren op te bouwen, wat meestal resulteerde in een terugval naar weer volledig de ziektewet in.
Na een jaar en 9 maanden kan dan de WIA aangevraagd worden. Mijn bedrijfsarts had blijkbaar geen kaas gegeten van deze procedure, want hij moest aan mijn werkgever vragen wat hij voor deze aanvraag moest doen. Uiteindelijk heeft hij alle benodigde papieren naar het UWV opgestuurd en werd ik na een tijdje uitgenodigd voor een keuring.
De bedrijfsarts heeft altijd tegen mij gezegd dat ik eigenlijk niet te verkopen ben aan een werkgever en in zijn ogen 100% afgekeurd zou moeten worden. In de rapportage van mijn laatste bezoek aan hem voor de keuring bij het UWV staat ook dat ik op dat moment volledig arbeidsongeschikt ben. Ook naar de werkgever heeft hij niet aangegeven dat hij vond dat ik kon/moest werken. Maar wat schetste mijn verbazing toen de beslissing van het UWV binnen kwam? Naar hun toe heeft de bedrijfsarts aangegeven dat ik in staat ben om 2 uur per dag, 10 uur per week te werken! Ja, dan vraagt het UWV zich natuurlijk af waarom ik dan niet aan het werk ben! Gevolg: Ik krijg voorlopig nog geen WIA en zelfs de keuring die ik gehad heb telt niet, omdat het UWV de werkgever een sanctie heeft opgelegd (omdat die in gebreke gebleven zou zijn waar het gaat om mij aan het werk zetten) die bepaalt dat de werkgever mij een jaar langer moet blijven doorbetalen. Bij de werkgever heeft hij inmiddels het verhaal opgehangen dat niet hij, maar het UWV een fout heeft gemaakt, maar als ik alle papieren er op na sla, heeft hij toch echt zelf tegenstrijdige dingen doorgegeven aan het UWV. Of het UWV moet onware informatie in de beslissing hebben gezet, maar dat geloof ik niet.
Mijn situatie is nog eens extra lastig omdat ik een WSW-indicatie heb. Wanneer ik mijn werk niet aan kan, kan de werkgever mij hierdoor niet zo maar ergens anders, waar ik het wel aan zou kunnen, plaatsen.
De werkgever tekent bezwaar aan bij het UWV, maar ik denk dat dat weinig zin gaat hebben, omdat het UWV volgens mij de goede beslissing heeft genomen op basis van de informatie die zij van de bedrijfsarts ontvangen hebben. Om dit toch al lange verhaal niet nog veel langer te maken laat ik de details achterwege, maar is de huidige situatie financieel niet alleen voor de werkgever, maar ook voor mijzelf een behoorlijke klap in het gezicht.
Ondertussen probeert de bedrijfsarts nu achter de rug van mijn werkgever om van alles via mij te regelen. Zo weigert hij dit aan de werkgever te vragen, maar probeert hij steeds via mij aan de beslissing van het UWV te komen. Hij wil me ook voor enkele dagdelen per week naar een multi disciplinair re-integratie traject sturen. Maar als ik volledig arbeidsongeschikt ben, kan ik dat toch ook niet? De bedrijfsarts zei zelfs dat dat traject als ik geluk heb vergoed wordt door de verzekeraar. En als dat niet zo is? Ik kan, wil en ga zoiets echt niet zelf betalen!
Ik ga sowieso niet meer in mijn eentje naar die man toe. Ik wil een getuige, zodat het niet zijn woord tegen het mijne is. Gelukkig is er iemand van de werkgever die mee wil. Maar dan probeert de bedrijfsarts weer de afspraak om te zetten in een telefonische, wat ik geweigerd heb, omdat er dan weer geen getuige is van wat er gezegd wordt.
Ik heb een autistische stoornis en raak nu een beetje overprikkeld. Ik weet het even niet meer. Wat moet ik met deze situatie? Moet ik alles maar lijdzaam ondergaan en afwachten? Moet of kan ik stappen ondernemen en zo ja; welke en hoe?