Asielhond: volledig geld terug?
Geplaatst: 11 sep 2013 07:14
Hallo,
Gisteren heb ik met mijn vriendin een asielhond (herdershond) opgehaald. Allereerst vond ik het vreemd dat wij de hond erg makkelijk meekregen, ook bleken de gegevens op de site niet overeen te komen met de omschrijving in het systeem. Hier was een vaag excuus voor, het waren zeg maar de beste ervaringen van zijn vorige baasjes bij elkaar op de website.
Thuis aangekomen leek het een prima hond. Het uitlaten verliep goed, hij was niet agressief tegen andere honden of personen. Tot hij mijn vriendin ging beschermen.
Mijn vriendin was al helemaal gek op de hond, maar stelde wel duidelijk grenzen. De hond was onder de indruk van haar en luisterde als een speer naar haar. Waar ik moeite had om de hond te laten liggen lukte het haar zonder moeite. Hier was ik blij mee, omdat ik mij afvroeg of mijn vriendin wel resoluut kon zijn. De mensen op het asiel vertelde dat hij beschermend was naar zijn baas, maar nooit iets had gedaan. Ik dacht zolang hij niet bijt kunnen we daar wat aan doen.
Op de site stond dat de hond goed met katten overweg kan. Het eerste wat hij deed toen hij onze poes zag was haar uit het niets naar de keel grijpen. Letterlijk, het arme beestje zat vast in zijn bek en toen we haar los hadden vlogen ze door de kamer en probeerde de poes via de muur omhoog te klimmen met de hond eronder. Wij dachten in eerste instantie dat we zelf iets fout hadden gedaan, door hem meteen dichtbij de kat te vertrouwen. Maarja, als een hond samen kan met katten verwacht je dit niet. Het vreemde was dat het uit het niets was, de hond gaf geen tekenen van agressie voordat hij aanviel. Dit alleen was al reden om de hond terug te brengen en in mijn ogen om het volledige geld terug te krijgen, aangezien de hond onder valse voorwendselen was meegegeven. Hetgeen wat erna volgde heeft er voor gezorgd dat ik en mijn vriendin NOOIT meer een hond willen.
Mijn vriendin kwam thuis van het uitlaten en ik stond in de huiskamer. Ik keek de hond aan, hij was rustig en zijn staart hing tussen zijn benen. Vervolgens sprong hij ineens op richting mijn gezicht en ik zag zijn tanden klakken. Mijn vriendin had hem aan de lijn, ik schrok mij wezenloos. Ik ben niet bang voor honden omdat ik normaal in kan schatten wat een hond gaat doen, maar dit was erg onverwachts en sloeg nergens op. Ik heb mijn vriendin uitgelegd dat ik de hond terug wilde doen naar het asiel. Zij vond het niet leuk omdat het voelde alsof we hem in de steek zouden laten en ze schaamde zich. Ik heb haar uitgelegd dat ik niet samen wilde leven met zo'n onberekenbare hond.
Goed, dit verhaal kan nog bloedstollender. 's Avonds belde de buurvrouw aan om een pakketje op te halen. Mijn buurvrouw heeft in het asiel gewerkt waar wij de hond hebben gehaald en is dierenartsassistente in opleiding. Ze heeft zelf honden en heeft voor de dierenambulance gewerkt. Ik stond onder de douche en hoorde de hond blaffen. De buurvrouw vroeg aan mijn vriendin: 'ow hebben jullie een hond? Mag ik hem even zien?' Waarom weet ik niet, aangezien ik het niet had gedaan, maar mijn vriendin haalde de hond er bij. De hond deed niets behalve snuffelen, de buurvrouw deed ook niets, raakte hem niet aan en keek hem ook niet aan, vanwege haar ervaring. In een flits hing de hond in haar arm en liet niet meer los. Toen hij los was pakte hij haar andere arm. Het was dat ze haar arm niet wegtrok, maar vervolgens moesten ze naar het ziekenhuis voor een prik en behandeling.
De buurvrouw had op haar facebook gezet dat ze was aangevallen door een asielhond uit betreffende asiel en vervolgens werd ze gebeld door één van haar oude collega's. Die vroeg hoe de hond heette en reageerde niet verbaasd. Ze vertelde vervolgens dat de hond 'een moeilijke start' had gehad, een ander verhaal dan wat wij voorgeschoteld hadden gekregen.
Nu brengen wij straks de hond terug naar het asiel om duidelijke redenen. In de regels staat dat je de helft van het aanschaf bedrag terug krijgt. In mijn ogen is het niet meer dan logisch dat wij alles terugkrijgen. Ik heb daarnaast kosten gemaakt voor spullen á 140 euro, welke ik niet gebruik omdat we NOOIT meer een hond nemen en zeker niet uit het asiel. Uit het asiel halen leek het juiste om te doen. Je hoort iedereen zeggen 'je neemt toch geen pup, ga dan naar het asiel'. Een collega van me heeft een hele lieve hond uit het asiel, dus het kan ook anders, maar ik ben er klaar mee.
Mijn vraag is dus: heb ik recht op het volledige bedrag?
Gisteren heb ik met mijn vriendin een asielhond (herdershond) opgehaald. Allereerst vond ik het vreemd dat wij de hond erg makkelijk meekregen, ook bleken de gegevens op de site niet overeen te komen met de omschrijving in het systeem. Hier was een vaag excuus voor, het waren zeg maar de beste ervaringen van zijn vorige baasjes bij elkaar op de website.
Thuis aangekomen leek het een prima hond. Het uitlaten verliep goed, hij was niet agressief tegen andere honden of personen. Tot hij mijn vriendin ging beschermen.
Mijn vriendin was al helemaal gek op de hond, maar stelde wel duidelijk grenzen. De hond was onder de indruk van haar en luisterde als een speer naar haar. Waar ik moeite had om de hond te laten liggen lukte het haar zonder moeite. Hier was ik blij mee, omdat ik mij afvroeg of mijn vriendin wel resoluut kon zijn. De mensen op het asiel vertelde dat hij beschermend was naar zijn baas, maar nooit iets had gedaan. Ik dacht zolang hij niet bijt kunnen we daar wat aan doen.
Op de site stond dat de hond goed met katten overweg kan. Het eerste wat hij deed toen hij onze poes zag was haar uit het niets naar de keel grijpen. Letterlijk, het arme beestje zat vast in zijn bek en toen we haar los hadden vlogen ze door de kamer en probeerde de poes via de muur omhoog te klimmen met de hond eronder. Wij dachten in eerste instantie dat we zelf iets fout hadden gedaan, door hem meteen dichtbij de kat te vertrouwen. Maarja, als een hond samen kan met katten verwacht je dit niet. Het vreemde was dat het uit het niets was, de hond gaf geen tekenen van agressie voordat hij aanviel. Dit alleen was al reden om de hond terug te brengen en in mijn ogen om het volledige geld terug te krijgen, aangezien de hond onder valse voorwendselen was meegegeven. Hetgeen wat erna volgde heeft er voor gezorgd dat ik en mijn vriendin NOOIT meer een hond willen.
Mijn vriendin kwam thuis van het uitlaten en ik stond in de huiskamer. Ik keek de hond aan, hij was rustig en zijn staart hing tussen zijn benen. Vervolgens sprong hij ineens op richting mijn gezicht en ik zag zijn tanden klakken. Mijn vriendin had hem aan de lijn, ik schrok mij wezenloos. Ik ben niet bang voor honden omdat ik normaal in kan schatten wat een hond gaat doen, maar dit was erg onverwachts en sloeg nergens op. Ik heb mijn vriendin uitgelegd dat ik de hond terug wilde doen naar het asiel. Zij vond het niet leuk omdat het voelde alsof we hem in de steek zouden laten en ze schaamde zich. Ik heb haar uitgelegd dat ik niet samen wilde leven met zo'n onberekenbare hond.
Goed, dit verhaal kan nog bloedstollender. 's Avonds belde de buurvrouw aan om een pakketje op te halen. Mijn buurvrouw heeft in het asiel gewerkt waar wij de hond hebben gehaald en is dierenartsassistente in opleiding. Ze heeft zelf honden en heeft voor de dierenambulance gewerkt. Ik stond onder de douche en hoorde de hond blaffen. De buurvrouw vroeg aan mijn vriendin: 'ow hebben jullie een hond? Mag ik hem even zien?' Waarom weet ik niet, aangezien ik het niet had gedaan, maar mijn vriendin haalde de hond er bij. De hond deed niets behalve snuffelen, de buurvrouw deed ook niets, raakte hem niet aan en keek hem ook niet aan, vanwege haar ervaring. In een flits hing de hond in haar arm en liet niet meer los. Toen hij los was pakte hij haar andere arm. Het was dat ze haar arm niet wegtrok, maar vervolgens moesten ze naar het ziekenhuis voor een prik en behandeling.
De buurvrouw had op haar facebook gezet dat ze was aangevallen door een asielhond uit betreffende asiel en vervolgens werd ze gebeld door één van haar oude collega's. Die vroeg hoe de hond heette en reageerde niet verbaasd. Ze vertelde vervolgens dat de hond 'een moeilijke start' had gehad, een ander verhaal dan wat wij voorgeschoteld hadden gekregen.
Nu brengen wij straks de hond terug naar het asiel om duidelijke redenen. In de regels staat dat je de helft van het aanschaf bedrag terug krijgt. In mijn ogen is het niet meer dan logisch dat wij alles terugkrijgen. Ik heb daarnaast kosten gemaakt voor spullen á 140 euro, welke ik niet gebruik omdat we NOOIT meer een hond nemen en zeker niet uit het asiel. Uit het asiel halen leek het juiste om te doen. Je hoort iedereen zeggen 'je neemt toch geen pup, ga dan naar het asiel'. Een collega van me heeft een hele lieve hond uit het asiel, dus het kan ook anders, maar ik ben er klaar mee.
Mijn vraag is dus: heb ik recht op het volledige bedrag?