Radar

Hallo,

ik ben een jongen van 22 jaar, en werk bij een grote elektronicazaak.
Hier werk ik inmiddels al 2 jaar, en afgelopen augustus zou of, mijn contract niet worden verlengd, of omgezet worden naar onbepaalde tijd.
Ik heb mijzelf altijd volledig ingezet voor het bedrijf en zeer goede en aantoonbare prestaties neergezet m.b.t. verkoop.

2 maanden voor augustus ben ik door een overmaat aan stress (moeder borstkanker & amputatie, broer en vrouw een miskraam), overspannen geraakt. Ik had erg veel last van paniekaanvallen, en dit vrijwel alleen op m'n werk.
Ik heb het een paar weken geprobeerd maar hierna was ik compleet OP.
Door mijn huisarts is geadviseerd om medicatie te gebruiken en 4 weken niet te werken, wat de bedrijfsarts bevestigde. Na deze 4 weken ben ik opnieuw bij de bedrijfsarts geweest waar ik stellig aangaf het werk (verkopen) niet meer zag zitten. Hij was dit met mij eens en vertelde me dat een 'outplacement' de beste keuze zou zijn. In het kort: Een outplacement is een traject waar de werkgever verplicht is om de werknemer te laten re-integreren bij een ander bedrijf, onder andere omstandigheden. Ik ging hier mee akkoord, totdat ik een week later de terugkoppeling binnenkreeg waarin stond: 'Werknemer is volledig geschikt om oude werkzaamheden te hervatten'. Uiteraard direct de bedrijfsarts opgebeld waar ik het bericht van de assistente kreeg: "Hij wilt u niet meer spreken, het is duidelijk genoeg". Ik was stom verbaasd en belde het juridisch loket. Deze waren van mening dat de bedrijfsarts onder druk werd gezet door mijn werkgever, omdat een outplacement veel geld zou kosten en er toch nog maar 2 maanden van mijn contract over waren. Ik wist niet wat ik hoorde, en heb mijn directeur hiermee geconfronteerd. Hij ontkende maar ik merkte aan alles dat hij loog, hij sprak zichzelf erg veel tegen. Hiervan heb ik opnames gemaakt met mijn telefoon, dus gewoon bewijs. In een laatste poging om het goed te maken bood hij mij een vast contract aan Ik heb hem gemeld dat ik dit graag eerst wilde overleggen met de huisarts. Even later heb ik dit contract getekend met de melding dat ik het sowieso wilde proberen. Ik ben weer gaan werken (zonder re-integratieadvies) want de bedrijfsarts wilde me niet meer spreken. Uitendelijk heeft dit ongeveer 1 maand geduurd waarna de oude klachten weer terugkwamen, ik zat nog steeds aan de medicijnen. Opnieuw heb ik mezelf ziek gemeld op het advies van de huisarts, en heb voorgesteld aan mijn werkgever ander werk binnen het bedrijf te gaan doen. Hij wilde "van me af" d.m.v. een vaststellingsovereenkomst wat volgens hem heel erg mooi voor mij zou zijn, wat ik volgens het UWV en Juridisch loket NOOIT moest tekenen wanneer ik nog ziek was, omdat ik dan later heel erg in de problemen zou komen. Dit heb ik dus ook niet gedaan, en wees mijn werkgever op zijn re-integratieplicht. Hier deed hij zeer moeilijk over en liet mij ineens opnieuw uitnodigen door de bedrijfsarts. Hier ben ik afgelopen week geweest en deze zegt gewoon doodleuk dat hij me weer gaat beter melden, tegen het advies van de huisarts in. Ik word nu morgenavond op mijn werk verwacht om te gaan werken (wat ik dus helemaal niet mag volgens de huisarts, en dit zelf totaal niet zie zitten). Wanneer ik dit niet doe zal mijn loon worden ingehouden. Heeft iemand enig idee wat ik kan doen? Ik heb me inmiddels aangemeld voor een deskundigeoordeel van het UWV maar dit duurt 4 weken. Tot die tijd forceren zij mij dus gewoon om te werken. Mijn huisarts is hier woedend over maar zegt geen jurist te zijn en hierdoor dus niet veel te kunnen doen. Kan iemand mij helpen? Ik ben echt de wanhoop nabij! Het liefste laat ik dit iedereen in Nederland weten dat deze meneer zo zijn zaakjes regelt. HELP!

.
Mag de bedrijfsarts afwijken van het advies van mijn eigen arts?
Ja, dat mag. De bedrijfsarts is de deskundige op het terrein van arbeid en gezondheid en is daar ook voor opgeleid. Daarmee is zijn of haar advies over jouw werkhervatting leidend. Bij twijfel of als er een groot verschil is met het advies van de andere arts, doet je bedrijfsarts er natuurlijk wel goed aan om contact te zoeken voor overleg. Overigens geldt dat ook omgekeerd: als jouw huisarts of medisch specialist een duidelijke mening heeft over werk kan hij/zij het beste overleggen met je bedrijfsarts om samen tot het beste advies te komen.

Bron: http://www.fnvbondgenoten.nl/mijn-vraag ... eigen-arts

Hebben de bedrijfsarts en huisarts wel overleg met elkaar gehad? Desalniettemin, de bedrijfsarts is leidend. Het traject waar u nu in zit klopt, omdat u het niet eens bent.
Mijn advies is om de vakbond of rechtsbijstand in te schakelen bij dit soort ingewikkelde materies.

Tot mijn spijt moet ik concluderen dat half Nederland erg snel (en zwaar) ziek is na een tegenvaller. Een tegenvaller die een ander overkomt en nog niet eens henzelf.
Héél veel zelfmedelijden dus.dat helpt uw familieleden niet! HOP! schouders eronder en ondersteun ze écht met hulp!

Natuurlijk snap ik dat dit iemand kan aangrijpen.
kan me zelfs voorstellen dat u bijvoorbeeld 'calamiteitenverlof' neemt of zorgverlof om uw familieleden (de eerste tijd) te assisteren.
Zij zullen u zeker niet 24 uur per dag nodig hebben. Uw zus bijvoorbeeld zal meer (mentale) pijn hebben dan u.

Dus om nu te zeggen 'ik kan mijn beroep niet meer uitoefenen,.... beetje overdreven. Een verkoper heeft niet zo'n zwaar leven.
Weest u blij dat uw werkgever u alsnog een contract heeft aangeboden! Dat is in deze tijd al heel wat.

Traject voor re-integreren , in welke functie of beroep zou u dan wél kunnen functioneren?

schouders eronder gaat niet echt helpen bij paniek aanvallen denk ik zo

Ik denk dat je je moet realiseren dat een paniek stoornis een echte aandoening is en dat het niet gewoon iemand is die het effe moeilijk heeft. Vaak is het zo dat mensen met angst en paniek stoornissen getriggered worden door negatieve gebeurtenissen van buiten. (net als bijvoorbeeld een hartaanval die door stress van buitenaf mede veroorzaakt wordt). Met gewoon schouders eronder zetten en relativeren gaat die stoornis niet weg en zal het centrale zenuwstelsel nog steeds abnormaal reageren. Het is dus belangrijk dat iemand die een dergelijke stoornis heeft behandeld wordt om gevolgschade te voorkomen.

isabel

Paniekaanvallen omdat een ander medische problemen heeft?

Nou! ... dan hadden velen al jarenlang in de goot moeten liggen! ...kom op zeg.

Beroofd worden op straat in het donker door een m.r.k..n,... dan kan ik me paniekaanvallen voorstellen die lang aan kunnen houden.
Wakker worden door rumour in je huis en een inbreker staart je, al dan niet aggresief aan,...dan kan ik me dat voorstellen.
Als je op straat loopt en iemand die je niet kent timmert je op je bek, zomaar uit het niets,...ook dan kan ik me het voorstellen.

Het punt is een beetje dat het centrale zenuwstelsel niet ontregeld wordt door een gebeurtenis (dat kan wel in geval van trauma, maar dat hoeft niet) Er zit een fout in dat zenuwstelsel die onder controle is, en door stress is die controle kwijt geraakt, waardoor het zenuwstelsel dus abnormaal gaat functioneren.

dat is ook de reden waarom sommige mensen van precies de zelfde gebeurtenis niets overhouden, en anderen wel. Dat het zenuwstelsel en de hormoonhuishouding van elk mens verschillend is had je waarschijnlijk wel door, dat is dus ook de reden waarom sommige mensen met een bepaalde hormoonhuishouding dus getriggered kunnen worden door externe gebeurtenissen en anderen niet.

Ik zie dat zelf heel vaak, ik heb best veel overspannen collegas, ik doe dit werk zo ongeveer 30 jaar en ik heb nergens last van. (ik zeg overigens niet dat ik het nooit moeilijk vind)
Je kunt dan wel vinden dat die persoon geen paniek aanvallen zou moeten hebben, maar het probleem is dat hij ze toch heeft

Ik ben het toch wel met JanTinusPlukVet eens. We zijn ondertussen toch wel een natie van watjes geworden.