Radar

Goedemorgen,

Ik heb even een vraag, weet niet goed wat ik hier mee kan; op 29 september ben ik na 6 dagen inleiden middels een keizersnede bevallen van een kerngezonde dochter, echter na het uitwerken van de epiduraal vroeg de gyneacoloog hoe het ging en vertelde hem dat mijn voet pijnlijker was dan m'n wond, het gevoel dat ie slaapt, hij was overigens aan de buitenkant blauw en aan de binnenzijde dik, meerdere malen heb ik aan gegeven er klopt iets niet, dat was de epiduraal zei de verpleging, raar vond ik want het was alleen m'n voet, uit eindelijk ben ik zonder dat er naar de voet goed is gekeken naar de rontgenafdeling gestuurd voor foto's, gelukkig niets gebroken ! Maar ja wel verstuikt, 3 dagen met druk verband en uiteindelijk kon ik op krukken me voortbewegen, een dag voor het ontslag gaf ik aan dat ik dacht dat het uit m'n hiel kwam en liet het zien, heel raar nog nooit meegemaakt kreeg ik als antwoord. Op de dag van ontslag zei ik tegen de gyneacoloog dat het wel ging met m'n voet alleen dat m'n hiel zo pijnlijk was en liet deze zien. De gyneacoloog schrok en zei o jee het is een doorligplek, direct werd ik geheel gecontroleerd, gelukkig alleen op m'n hiel. Op krukken ben ik Nasr huis gegaan om de laatste 3 dagen van m'n kraamweek te genieten met hulp. Maar ja na 10 dagen heb jd recht op hulp, daar stond ik dan twee krukken en een pas geboren baby. Ik vind het verschrikkelijk, ik kan m'n eigen dochter niet eens uit bed halen, in bed doen niets, van de keizersnede heb ik niet zo'n last alleen m'n voet, en het ergste is dat ik de tijd niet stil kan zetten en er wel van kan genieten zoals het hoort, naast de extra hulp, de pijn is vooral het emotionele zwaar als men tijdens de keizersnede en daarna met meer beleid was om gegaan had ik m'n dochter zelf kunnen verzorgen. Ik vraag me af of ik hier iets mee kan, heeft iemand hier een advies voor ?

Wendy2305 schreef:Goedemorgen,

Ik heb even een vraag, weet niet goed wat ik hier mee kan; op 29 september ben ik na 6 dagen inleiden middels een keizersnede bevallen van een kerngezonde dochter, echter na het uitwerken van de epiduraal vroeg de gyneacoloog hoe het ging en vertelde hem dat mijn voet pijnlijker was dan m'n wond, het gevoel dat ie slaapt, hij was overigens aan de buitenkant blauw en aan de binnenzijde dik, meerdere malen heb ik aan gegeven er klopt iets niet, dat was de epiduraal zei de verpleging, raar vond ik want het was alleen m'n voet, uit eindelijk ben ik zonder dat er naar de voet goed is gekeken naar de rontgenafdeling gestuurd voor foto's, gelukkig niets gebroken ! Maar ja wel verstuikt, 3 dagen met druk verband en uiteindelijk kon ik op krukken me voortbewegen, een dag voor het ontslag gaf ik aan dat ik dacht dat het uit m'n hiel kwam en liet het zien, heel raar nog nooit meegemaakt kreeg ik als antwoord. Op de dag van ontslag zei ik tegen de gyneacoloog dat het wel ging met m'n voet alleen dat m'n hiel zo pijnlijk was en liet deze zien. De gyneacoloog schrok en zei o jee het is een doorligplek, direct werd ik geheel gecontroleerd, gelukkig alleen op m'n hiel. Op krukken ben ik Nasr huis gegaan om de laatste 3 dagen van m'n kraamweek te genieten met hulp. Maar ja na 10 dagen heb jd recht op hulp, daar stond ik dan twee krukken en een pas geboren baby. Ik vind het verschrikkelijk, ik kan m'n eigen dochter niet eens uit bed halen, in bed doen niets, van de keizersnede heb ik niet zo'n last alleen m'n voet, en het ergste is dat ik de tijd niet stil kan zetten en er wel van kan genieten zoals het hoort, naast de extra hulp, de pijn is vooral het emotionele zwaar als men tijdens de keizersnede en daarna met meer beleid was om gegaan had ik m'n dochter zelf kunnen verzorgen. Ik vraag me af of ik hier iets mee kan, heeft iemand hier een advies voor ?

Doorligplekken kunnen natuurlijk gewoon voorkomen, ondanks alle preventieve zorg van een ziekenhuis. Soms is het eerlijke overmacht, en/of een samenloop van omstandigheden. Artsen en verpleegkundigen kunnen veel, maar helaas nooit genoeg. Maar alle ziekenhuizen hebben een persoon/plek waar je een klacht neer kan leggen, dat zou ik zeker doen, daar wordt de zorg ook alleen maar beter van.

Maar je kan je afvragen of je alle tijd en moeite die een formele (juridische) procedure richting het ziekenhuis zal kosten, en vergis je niet, dat is écht een jarenlange kruistocht, niet beter kan besteden aan je dochtertje?

Sowieso is er nog de vraag of je in het gelijk wordt gesteld, en of het resultaat aan het eind van die lange rit de moeite waard is. Ik bedoel, je zal voor zo'n "relatief" klein iets, echt geen miljoenen gaan ontvangen ofzo. En ze dwingen om nu meteen, nu je eigenlijk extra kraamhulp wenst, deze te laten betalen, gaat ook niet zomaar. Tegen de tijd dat je daar iets van een compensatie voor krijgt, loopt je dochtertje vermoedelijk al.

Het gebeurt wel vaker dat een doorligplek ontstaat tijdens een bevalling, en natuurlijk nog vaker na een epiduraal.
Het punt is, dat is wel de schuld van het ziekenhuis. Op het moment dat iemand lang in de zelfde houding blijft moet je die persoon simpelweg 'verleggen'. Naar mijn idee is het het ziekenhuis dus wel aan te rekenen dat je een doorligplek hebt.

Aan de andere kant, ik zou geen procedure starten, want het duurt eindeloos en je wint er niets mee, waarschijnlijk zijn er meerdere zorgverleners aan je bed geweest, en wie van hen dan precies nagelaten heeft is dan onduidelijk. Daarbij heb je geen blijvende schade. Dus ik denk niet dat er veel uitkomt.

ik zou wel een klacht bij het ziekenhuis neerleggen, als het een beetje fatsoenlijk ziekenhuis is hebben zij een fatsoenlijke klachten afhandeling waarbij je in gesprek kunt met degene die toen ook je zorgverlener was. Daar kun je je verhaal doen, want volgens mij gaat het je veel meer over je boosheid dat je nu niet voor je kindje kunt zorgen dan dat je echt gelooft dat je het ziekenhuis maar zou moeten laten sluiten.

Wel nog even een andere vraag: heb je al die tijd sokken aangehad?

isabel

Dank je wel voor je reactie, maar ik heb geen sokken aangehad, waarom vraag je dat ?

ik heb dit wel eens eerder gezien, veel vrouwen wordt aangeraden sokken te dragen tijdens hun bevalling omdat ze vaak koude voeten krijgen.
Op het moment dat er een risico is op doorliggen (lang liggen of epiduraal) dan moet een verpleegkundige die sokken uittrekken want zeker sokken van synthetisch materiaal zorgen ervoor dat je gaat zweten aan je voeten en dat maakt doorligplekken erger.
De reden dat ik het dus vroeg is omdat ik me afvroeg of je sokken aanhad, want dan had iemand je daarop moeten wijzen en die uit moeten trekken. Maar dat was dus allemaal niet aan de hand.

isabel