Radar

hierbij heb ik uit eigen ervaring drie onderwerpen om aan te tonen dat ons rechtsysteem niet klopt
1: ik ben 7 jaar gescheiden net na mijn scheiding kwam ik er pas achter dat mijn ex mij met een schuld had achter gelaten van meer dan 45000 euro. aangezien we in gemeeschap van goederen getrouwd waren ging ik ervan uit dat dat ook in gemeenschap van schulden is. ik procederen (wat een geld kost dat) en ja hoor de rechter gaf mij gelijk, maar aangezien ik nog niet de helft had afbetaald had ik nog nergens recht op. Nu ben ik eindelijk klaar met betalen en wat blijkt ik moet weer gaan procederen om haar te laten betalen (de helft van de door mij betaalde schulden). Ik kan geen advocaat betalen, wat inhoud dat mijn ex mij niets hoeft te betalen (rechtsbijstand doet helemaal niets want het is geen nieuwe zaak),maw mijn ex komt hier mooi mee weg.
2: Mijn vriendin is 7 jaar geleden gescheiden, dochter toen 10 jaar bij haar, zoon toen 16 jaar bij hem.
Dochter is nu 16 jaar en mijn vriendin vraagt meerdere malen aan haar ex om een bijdrage te leveren voor zijn dochter, hij weigert en zegt niet draagkrachtig te zijn ,wel een duur huis, een auto en een boot. Een advocaat is te duur en rechtsbijstand zegt "het is geen nieuwe zaak",maw de ex komt er mooi mee weg..
De vader beweerd niet daadkrachtig te zijn (wel eigen huis 257000euro, boot, 2 auto's) Hierdoor ontloopt de vader zijn onderhouds plicht naar zijn dochter
3: mijn vriendin is op jonge leeftijd wees geworden. Haar oma had een goed lopende zaak in zaandam. Er was weinig tot geen contact. Na veel speuren kwam mijn vriendin er achter dat haar oma was overleden en na vragen aan haar zus of er een erfenis was kreeg ze als andwoord "niets", wat mijn vriendin heel vreemd vond. De executeur was de broer van haar moeder en had goed contact met de oudste, dus de zus van mijn vriendin.
Het contact met haar zus is om vreemde redenen zomaar gestopt, mijn vriendin is er van overtuigd dat er een erfenis was en dat de oudste zus dat volledig naar haar heeft toegetrokken. Mijn vriendin heeft wel het testament van haar oma waarin staat dat als haar eigen kinderen er niet meer zijn het automatisch naar klein kinderen zal gaan. Mijn vriendin heeft niets gehoord van het overlijden laat staan van enige erfenis. Iedereen kan er mooi zijn eigen weg gaan, wie houdt er in de gaten dat alles eerlijk verloopt.
Ze kan een advocaat niet betalen dus moet ze het laten rusten, de rechtsbijstand doet niets want ook dit is niet een nieuwe zaak???? maar na al die jaren knaagt het nog, ze kan niets doen. maw haar zus komt er mooi mee weg.

Tjo...en nu?

Wie niet in aanraking is geweest met justitie/ rechtspraak, zal nog altijd denken dat Nederland een rechtsstaat is. Velen die hiermee te maken hebben gehad, weten dat er in veel gevallen geen sprake is van recht, maar van onrecht.
Ik heb zelf genoeg meegemaakt met rechters die meineed en een voorkeursbeleid hanteren. Dit noemt men "domeinenregel".
Als u hierover klaagt bij de president van de rechtbank, dan is men bereid telefonisch antwoord te geven, maar niet schriftelijk. Dit zegt al genoeg. Jammer dat de Media hier erg terughoudend over is en niet bereid is om zo'n onrecht op nationaal niveau kenbaar te maken, zodat de verborgen ervaringen alsnog naar boven komen. In de hoop daardoor de rechtspraak te zuiveren en in de goede baan te houden.

tja...en nu? Is er dan niemand in nederland die ons op wat voor wijze dan ook zou kunnen helpen om ons recht te krijgen???????????????????????????????????

Het ergste van alles is dat je weet dat je in je recht staat maar om dat te krijgen moet je duizenden euro's betalen aan advocaten en aan de rechtzaak zelf en wanneer je dat geld niet hebt en je komt niet in aanmerking voor pro deo kan je fluiten naar je recht. en dat is zo krom!!!!!!!!!!!!!!

krelis52 schreef:Het ergste van alles is dat je weet dat je in je recht staat maar om dat te krijgen moet je duizenden euro's betalen aan advocaten en aan de rechtzaak zelf en wanneer je dat geld niet hebt en je komt niet in aanmerking voor pro deo kan je fluiten naar je recht. en dat is zo krom!!!!!!!!!!!!!!

Als je zo overtuigd bent van je gelijk, en het slechts een kwestie van de juridische stappen doorlopen is, zou het vinden van een advocaat op no-cure, no-pay basis toch geen probleem moeten zijn lijkt me.

Dit soort dingen zijn zuur. Advocaten zijn duur en in procedures voor de rechtbank verplicht. Zelfs als dat niet zo is zou ik overigens nooit aanraden zelf te gaan procederen. Hoe dan ook is een rechtzaak een laatste redmiddel.

Probeer altijd eerst te communiceren. Ervaring heeft me geleerd dat bij conflicten veel zeer en escalatie wordt veroorzaakt doordat mensen zich vastbijten in hun stelling en de ander 'demoniseren'. Kijk eerst wat met onderhandelen en discussie te bereiken is: misschien heeft de ander wel geldige redenen of begrip voor jouw standpunt. En het is altijd makkelijker van aardig naar niet aardig te gaan dan weer terug naar aardig, en bij schriftelijke documentatie bouw je ook een goede track record op. Probeer ook altijd op het probleem te spelen, niet op de man of vrouw. Met name bij echtscheidingszaken, het gaat om de verdeling van de gemeenschap en of bijvoorbeeld een van de twee was vreemdgegaan is misschien emotioneel niet leuk maar juridisch volledig irrelevant. Je hebt al besloten uit elkaar te gaan dus laat die ouwe koeien in de sloot. Probeer het eerst op een nette manier op te lossen. Je kan je voorbereiden door bijvoorbeeld argumenten op papier te zetten en te kijken welk resultaat voor jou het minimum acceptabele is.

Natuurlijk is het mogelijk dat de onderhandelingen tot niets leiden of dat de ander niet bereid is tot praten of het niet eerlijk speelt. Natuurlijk hoef je beledigingen of vernederingen evenmin te pikken. Dan kan je altijd eerst waarschuwen en ten slotte aangeven de onderhandelingen te beeindigen en de juridische weg te kiezen (of niet als de ander wat van jou wil, dan kan je wachten tot hij of zij wat doet). Als jij het netjes hebt gespeeld en dat gedocumenteerd hebt kan je altijd aan de rechter laten zien dat jij het eerst op een nette manier hebt proberen op te lossen, meestal sta je dan wel wat sterker.

Als je dan met een advocaat gaat praten, kijk of je kennissen misschien een goede kennen. Je hebt goede en slechte advocaten dus let daarop. Maak ook van te voren duidelijke afspraken over de kosten. Als no cure no pay mogelijk is prima, maar de meeste advocaten werken per uur. Geef duidelijk aan wat je verwacht en vraag regelmatig om een tussenstand van de kosten. Ook snap ik niet helemaal waarom sommigen bij een echtscheiding een advocaat voor ieder briefje gebruiken (ook voor standaardzaken): je kan ook zelf een aangetekende brief, fax, oid sturen. Een goede advocaat is overigens ook eerlijk over de kosten en zal aangeven wat het beste is. Bedenk ook verder dat je juridische kosten vrijwel niet vergoed krijgt.

En soms is het het gewoon niet waard en moet je je verlies nemen. Ook ik had dat zelf in een professioneel geschil met een Spaanse partij: het ging om zo'n 20,000 euro en als ik zou zijn gaan procederen zou ik nog zo'n bedrag aan advocaatkosten moeten uitgeven (nog los van reiskosten naar Madrid). Dus ik heb het erbij gelaten, 25k uitgeven om 20k terug te krijgen is niet economisch.