Radar

In maart 2011 ben ik in dienst gegaan bij mij werkgever
en ik april 2013 heb ik een hartinfarct gehad
en in januari 2014 hoor ik van mijn werkgever dat mijn contract niet verlengd word, de rede is mijn ontwikkeling zou niet goed zijn
en ik wat kom ik vandaag tegen mijn oude baan.

Titel oneerlijk klopt niet het is gewoon de realiteit.
Dit soort topics komen regelmatig voor,en is de schuld van de slechte economische situatie.
Uw baas had u nu een vast contract moeten geven en daar is de markt veelal niet rijp voor.
Uw baas geeft u zelfs nog een rede is best netjes hij had ook 1 dag voor de afloop van uw contract u een hand kunnen geven en afscheid kunnen nemen.Uw contract liep af.
Het is een hard gelach bij ons worden ook de tijdelijke contracten niet meer verlengd.
Uw hart infarct heeft er weinig mee te maken.Ik heb ook een infarct gehad in januari en ben nu weer aan het re-integreren had gelukkig al jaren een vast contract ,terwijl honderden collega's met tijdelijk contract geleidelijk aan zijn afgevloeid.

gr Henk

het bedrijf waar ik voor werkte is een van de grotere technische dienstverlener en tot nu toe altijd al een winstgevend geweest.

Deepak schreef:het bedrijf waar ik voor werkte is een van de grotere technische dienstverlener en tot nu toe altijd al een winstgevend geweest.

Is niet van nu. Mijn man had hartinfarct in juli '86, operatie nov. '86, binnen een week aan het werk (bezopen, achteraf); weer hartinfarct in juli '88, tweede operatie ook in november, '88. Weer geen revalidatie. Dus werken! Ging niet; was een groot Nederlands bedrijf, beurs genoteerd! Enig gevoel van hogerhand? Nada, noppes. Huis moeten verkopen (dat was 't enige 'geluk': toen nog winst op huis), verder geen inkomen: hij was Engelsman. Over oneerlijk gesproken: heb me slagen in de rondte gewerkt om alles in huurhuis draaiende te houden. Welke ziekte men tegenwoordig ook heeft: men lijkt zeer meelevend en verder kan je barsten.

tenormin schreef:

Deepak schreef:het bedrijf waar ik voor werkte is een van de grotere technische dienstverlener en tot nu toe altijd al een winstgevend geweest.

Is niet van nu. Mijn man had hartinfarct in juli '86, operatie nov. '86, binnen een week aan het werk (bezopen, achteraf); weer hartinfarct in juli '88, tweede operatie ook in november, '88. Weer geen revalidatie. Dus werken! Ging niet; was een groot Nederlands bedrijf, beurs genoteerd! Enig gevoel van hogerhand? Nada, noppes. Huis moeten verkopen (dat was 't enige 'geluk': toen nog winst op huis), verder geen inkomen: hij was Engelsman. Over oneerlijk gesproken: heb me slagen in de rondte gewerkt om alles in huurhuis draaiende te houden. Welke ziekte men tegenwoordig ook heeft: men lijkt zeer meelevend en verder kan je barsten.

Diep triest eigenlijk deze tijd.

In deze tijd? We hebben het over 88' .... uw man had de ziektewet in moeten gaan, maar daar heb je nu weinig aan.

Voor TS, troost je in dat maar weinigen nog een vast contract krijgen, of een verlenging van tijdelijk naar vast. Ja het is oneerlijk, ja je doet er niets aan.

Een broekie van 18 is gewoon goedkoper, bedank het kabinet en hun crisis management maar.

Een broekie van 18 is gewoon goedkoper,

Goedkoop ja, maar sorry dat ik het moet zeggen. De kennis is vaak ook 0,0
En dat intressert bedrijven ook niet, stuur maar ene monteur 3x of laat ze maar aan modderen. Etc.
Uiteindelijk schiet de klant er niks mee op, kennis in de winkels. is ook niet veel soeps.

Tsja, dat is nu de eigenschap van tijdelijke contracten. Die hoeven na afloop niet te worden verlengd. En er hoeft ook geen reden te worden gegeven voor het niet verlengen.