Huisjesmelkers
Geplaatst: 16 mei 2014 18:33
We kennen de term allemaal, huisjesmelkers. Er gaan veelal slechte verhalen rond over huisjesmelkers, er is zelfs de prijs ‘huisjesmelker van de jaar’ voor de slechtste huurbaas in de stad. Om een korte toelichting te geven, huisjesmelker is een begrip waarmee een ‘slechte’ huurbaas wordt aangetoond. Denk hierbij bijvoorbeeld aan te hoge huur voor een slecht onderhouden kamer of het verschaffen van informatie die niet klopt. Wanneer er onder studenten rond wordt gevraagd, heeft iedereen eigenlijk wel een te maken (gehad) met een huisjesmelker.
Nu de vraag: staan huisjesmelkers eigenlijk niet in hun recht? Zij maken immers de hoge kosten; aanschafkosten, verbouwingskosten en vergunningskosten. Een andere belangrijke factor: huurbazen dragen de risico’s! Hoe vaak komt het wel niet voor dat studenten de huur niet meer betalen en hierdoor hoge schulden maken bij de huisjesmelkers? Om nog maar te spreken over de manier waarop sommige studenten hun kamer en daarmee het huis verwaarlozen. Wanneer er dan een nieuwe bewoner in trekt, is het de verantwoordelijkheid van de huurbaas om de kamer op te knappen zodat deze toonbaar is. En laten we eerlijk zijn, als we het geld hadden kocht iedereen een studentenhuis om rendement uit te halen. Toch?
Jaarlijks trekken er veel studenten naar de stad om op kamers te gaan wonen. Er is echter te weinig plek om al deze studenten een woonruimte te bieden. Dit komt doordat veel studenten, nadat ze zijn afgestudeerd, ‘goedkoop’ blijven wonen in de stad. Er is meer vraag naar kamers dan dat er aanbod is. Studenten moeten allang blij zijn als ze een kamer hebben gevonden. Studenten van tegenwoordig verwachten echter te veel van hun woonruimte, ze willen allemaal een kamer die lijkt op de presidentiële suite van het Marriott hotel en dit tegen de allerlaagste prijs. De studenten vergeten alleen dat dit een utopie is. Ten eerste geldt voor de marktwerking dat bij een grote vraag en laag aanbod de prijs hoog is en visa versa. Ten tweede liggen de investeringskosten en onderhoudskosten om een huis bewoonbaar te maken erg hoog. Al met al krijgt de student een kamer voor niet te veel geld met allerlei basisbenodigdheden zoals keuken, wc, douche en een ruimte voor zichzelf. Daarbij komen sites als Kamernet.nl tegemoet aan alle wensen van de student. Er is ruimte om alle mogelijke voorwaarden die een student stelt aan een kamer te selecteren. Op basis daarvan is er een bepaald aanbod beschikbaar. De student ontwikkelt op deze manier een beeld dat niet reëel is, namelijk een beeld dat aangeeft dat de student bepaalt waar, met wie, met hoeveel medebewoners, met welke voorzieningen en voor welke prijs ze willen wonen. Het is aan de huurbazen om hier op in te spelen.
Is het beeld van de huisjesmelker, dat in deze maatschappij voornamelijk negatief is, dan wel algeheel juist? Is er niet juist een andere kant van het verhaal, of hebben in dit geval de studenten gelijk? Huisjesmelkers komen voor hun eigen rechten op. Niet meer dan normaal.. Toch?
Nu de vraag: staan huisjesmelkers eigenlijk niet in hun recht? Zij maken immers de hoge kosten; aanschafkosten, verbouwingskosten en vergunningskosten. Een andere belangrijke factor: huurbazen dragen de risico’s! Hoe vaak komt het wel niet voor dat studenten de huur niet meer betalen en hierdoor hoge schulden maken bij de huisjesmelkers? Om nog maar te spreken over de manier waarop sommige studenten hun kamer en daarmee het huis verwaarlozen. Wanneer er dan een nieuwe bewoner in trekt, is het de verantwoordelijkheid van de huurbaas om de kamer op te knappen zodat deze toonbaar is. En laten we eerlijk zijn, als we het geld hadden kocht iedereen een studentenhuis om rendement uit te halen. Toch?
Jaarlijks trekken er veel studenten naar de stad om op kamers te gaan wonen. Er is echter te weinig plek om al deze studenten een woonruimte te bieden. Dit komt doordat veel studenten, nadat ze zijn afgestudeerd, ‘goedkoop’ blijven wonen in de stad. Er is meer vraag naar kamers dan dat er aanbod is. Studenten moeten allang blij zijn als ze een kamer hebben gevonden. Studenten van tegenwoordig verwachten echter te veel van hun woonruimte, ze willen allemaal een kamer die lijkt op de presidentiële suite van het Marriott hotel en dit tegen de allerlaagste prijs. De studenten vergeten alleen dat dit een utopie is. Ten eerste geldt voor de marktwerking dat bij een grote vraag en laag aanbod de prijs hoog is en visa versa. Ten tweede liggen de investeringskosten en onderhoudskosten om een huis bewoonbaar te maken erg hoog. Al met al krijgt de student een kamer voor niet te veel geld met allerlei basisbenodigdheden zoals keuken, wc, douche en een ruimte voor zichzelf. Daarbij komen sites als Kamernet.nl tegemoet aan alle wensen van de student. Er is ruimte om alle mogelijke voorwaarden die een student stelt aan een kamer te selecteren. Op basis daarvan is er een bepaald aanbod beschikbaar. De student ontwikkelt op deze manier een beeld dat niet reëel is, namelijk een beeld dat aangeeft dat de student bepaalt waar, met wie, met hoeveel medebewoners, met welke voorzieningen en voor welke prijs ze willen wonen. Het is aan de huurbazen om hier op in te spelen.
Is het beeld van de huisjesmelker, dat in deze maatschappij voornamelijk negatief is, dan wel algeheel juist? Is er niet juist een andere kant van het verhaal, of hebben in dit geval de studenten gelijk? Huisjesmelkers komen voor hun eigen rechten op. Niet meer dan normaal.. Toch?