Radar

Zojuist is de nog missende uitspraak - waarin de rechter in Amsterdam op 17-12-2003 bepaalde dat aandelenlease géén huurkoop is - gepubiceerd op de site van Rechtspraak.nl

_________________________________________________________________________________

LJN-nummer: AO5586 Zaaknr: 265268 / H 03.1160
Bron: Rechtbank Amsterdam
Datum uitspraak: 17-12-2003
Datum publicatie: 15-03-2004
Soort zaak: civiel - civiel overig
Soort procedure: eerste aanleg - enkelvoudig

265268 / H 03.1160
(mk)
17 december 2003


RECHTBANK IN HET ARRONDISSEMENT AMSTERDAM
DERDE ENKELVOUDIGE CIVIELE KAMER
VONNIS

i n d e z a a k v a n :

1. [eiser1]
2. [eiser2]
beiden wonende [woonplaats],
e i s e r s in conventie,
g e d a a g d e n in voorwaardelijke reconventie,
v e r w e e r d e r s in het incident,
procureur mr. H.J. Bos,


t e g e n :


1. de naamloze vennootschap
DEXIA BANK NEDERLAND N.V.,
gevestigd te Amsterdam,
g e d a a g d e in conventie,
e i s e r e s in voorwaardelijke reconventie,
procureur mr. K. Frielink,
2. de besloten vennootschap met beperkte aansprakelijkheid
SPAAR SELECT VENLO B.V.,
gevestigd te Venlo,
g e d a a g d e ,
e i s e r e s in het incident,
procureur mr. L.P. Broekveldt.

Eisers worden hierna [eiser 1 & 2] ge-noemd. Gedaagden worden ieder afzonderlijk Dexia en Spaar Select en gezamenlijk Dexia c.s. genoemd.

VERLOOP VAN DE PROCEDURE

in de hoofdzaak en in het incident

De rechtbank is uitgegaan van de volgende processtukken en/of proceshandelingen:
- dagvaar-dingen van 7 en 9 april 2003, met bewijsstukken;
- conclusie van antwoord in conventie, tevens conclusie van eis in voorwaardelijke reconventie van de zijde van Dexia, met bewijsstukken;
- conclusie van antwoord, tevens houdende een voorwaardelijke exceptie van onbevoegdheid, van de zijde van Spaar Select, met bewijsstukken;
- conclusie van antwoord in het voorwaardelijke onbevoegdheidsincident;
- verzoek vonnis wijzen in het incident.


GRONDEN VAN DE BESLISSING

in het incident

1. Spaar Select heeft de bevoegdheid van deze rechtbank voorwaardelijk vóór alle weren betwist. Spaar Select stelt dat deze rechtbank onbevoegd is van de vordering kennis te nemen, voor zover de rechtbank [eiser 1 & 2] mocht volgen in hun standpunt dat de vordering in de hoofdzaak betrekking heeft op een huurkoopovereenkomst. In dat geval is immers de sector kanton bevoegd van het onderhavige geschil kennis te nemen, overeenkomstig het bepaalde in artikel 93, aanhef en sub c van het Wetboek van Rechtsvordering (Rv).
Spaar Select bestrijdt overigens dat sprake zou zijn van een huurkoopovereenkomst. Ingevolge het bepaalde in artikel 7A:1576h, lid 1 van het Burgerlijk Wetboek (BW) heeft huurkoop slechts betrekking op zaken in de zin van artikel 3:2 BW. De overeenkomst waarop de vordering in de hoofdzaak is gebaseerd heeft echter betrekking op effecten. Aangezien effecten geen zaken, maar vermogensrechten zijn in de zin van artikel 3:6 BW, is van een huurkoopovereenkomst geen sprake.

2. [eiser 1 & 2] bestrijden dat deze rechtbank onbevoegd zou zijn van de vordering in de hoofdzaak kennis te nemen. Zij hebben slechts gesteld dat sprake is van een huurkoop-overeenkomst, doch niet gesteld dat de aandelenlease-overeenkomst, waarop de vordering in de hoofdzaak is gebaseerd, dient te worden gekwalificeerd als een huurkoopovereenkomst in de zin van artikel 7A:1576h, lid 1 BW. Nu artikel 93, aanhef en sub c Rv alleen ziet op huurkoopovereenkomsten in de zin van artikel 7A:1576h, lid 1 BW, is deze rechtbank wel degelijk bevoegd van het onderhavige geschil kennis te nemen.

3.1 De rechtbank stelt voorop dat de sector kanton op grond van artikel 93, aanhef en sub c Rv alleen dan de zaak dient te behandelen en te beslissen, indien sprake is van een huurkoopovereenkomst in de zin van artikel 7A:1576h e.v. BW en dat, mocht dit laatste het geval zijn, dit niet kan leiden tot onbevoegdheid van deze rechtbank, doch tot verwijzing op de voet van artikel 71, lid 1 Rv naar een kamer die tot de sector kanton van deze rechtbank behoort.

3.2 Artikel 7A:1576h, lid 1 BW definieert een huurkoopovereenkomst als volgt: "Huurkoop is de koop en verkoop op afbetaling, waarbij partijen overeenkomen, dat de verkochte zaak niet door enkele aflevering in eigendom overgaat, maar pas door vervulling van de opschortende voorwaarde van algehele betaling van wat door de koper uit hoofde van de koopovereenkomst verschuldigd is." Naar beide partijen terecht stellen is in het onderhavige geval geen sprake van een huurkoopovereenkomst in eerder bedoelde zin, alleen al nu het object van de overeenkomst geen (stoffelijke) zaak is in de zin van artikel 3:2 BW, doch een (onstoffelijk) vermogensrecht. Aan de in artikel 7A:1576h, lid 1 BW genoemde voorwaarden van huurkoop is dan ook niet voldaan.

3.3 Nu de aandelenlease-overeenkomst niet kan worden gekwalificeerd als een huurkoop-overeenkomst in de zin van artikel 7A:1576h, lid 1 BW, bestaat geen aanleiding tot verwijzing naar een kamer van de sector kanton van deze rechtbank. De vordering van Spaar Select zal daarom worden afgewezen en de zaak zal weer op de rolzitting worden afgeroepen voor conclusie van repliek in conventie, tevens conclusie van antwoord in voorwaardelijke reconventie aan de zijde van [eiser 1 & 2].

3.4 Spaar Select zal, als de in het ongelijk gestelde partij, worden veroordeeld in de kosten van dit incident.

3.5 Hoger beroep staat thans niet open. Iedere verdere beslissing zal worden aangehouden.

BESLISSING

De rechtbank:

in het incident:

- wijst de vordering af;

- veroordeelt Spaar Select in de op het incident gevallen kosten, tot aan deze uitspraak aan de zijde van [eiser 1 & 2] begroot op € 390,-- (driehonderdnegentig euro);

- verklaart dit vonnis voor wat de kostenveroordeling betreft uitvoerbaar bij voorraad;

in de hoofdzaak:

- bepaalt dat de zaak op de rolzitting van de tweede enkelvoudige kamer van 28 januari 2004 weer zal worden afgeroepen voor conclusie van repliek in conventie, tevens conclusie van antwoord in voorwaardelijke reconventie aan de zijde van [eiser 1 & 2];

- houdt iedere verdere beslissing aan.


Gewezen door mr. C.J. Laurentius-Kooter , lid van genoemde kamer, en uitge-sproken ter openbare terecht-zitting van 17 december 2003 in tegen-woordig-heid van de griffier.


http://www.rechtspraak.nl/uitspraak/fra ... i_id=58180

Wat maakt het nog uit of het huur of geen huurkoop is, er moet gewoon eens een inhoudelijke zaak komen van een kantonrechter die de vernietiging in kracht van gewijsde laat gaan. Dit zal echter niet gebeuren want als men om deze futuliteit (ontbreken handtekening) al een contract kan laten vernietigen omdat de omstandigheden niet zo waren als gehoopt (dalende beurs) dan geeft men daarmee een precedent om allerlei soorten overeenkomsten te vernietigen omdat het door omstandigheden misgaat.

Dubio,

Het is simpel. wet gebied dat allebei handtekeningen op het contract dienen te staan. Zoniet dan is het conrtact niet rechtsgeldig.
Net zo als dat een ouder van een minderjarige alle (grote) aankopen die deze minderjarige heeft gedaan kan en mag terug draaien, de winkelier is verplicht hier gevolg aan te geven.

Mvg Pieter

Als je deze uitspraak leest dan zie je toch wat rare dingen.

Ik heb Mr. Rompelberg gevraagd voor een snelle reactie, bedankt hiervoor:

Vonnis was al gepubliceerd als JOR 2004, nr. 19. Ik heb me er toen al zéér over verbaasd:

er zijn twéé eisers: de heer en mevrouw ********* (hun advocaat is overigens mr. Bos te Amsterdam, bekend van het eerste winnende Dexia-vonnis van de Amsterdamse rechtbank). Uit het gegeven dat zowel ******als *******als eiser optreedt, lijkt geconcludeerd te mogen worden dat er sprake is van een verweer ex art. 1:88 jo 89 BW. Eisers hebben er in dat geval belang bij dat komt vast te staan dat hun aandelenlease-overeenkomst juridisch als "huurkoop" geldt. Niettemin hebben eisers hebben zowel Dexia als Spaar Select gedagvaard voor de rechtbank, en niet voor de kantonrechter (terwijl laatstgenoemde (en niet de rechtbank) uitsluitend bevoegd is in huurkoop-zaken). In deze procedure voor de rechtbank voert Spaar Select een voorwaardelijke incidenteel verweer. Spaar Select zegt: als de rechtbank eisers gelijk geeft dat er sprake is van huurkoop, dan is de sector kanton bevoegd en niet de rechtbank.

Spaar Select vindt overigens ten principale dat er géén sprake is van huurkoop. Volgens Spaar Select heeft huurkoop, geregeld in art. 7A:1576h BW slechts betrekking op "zaken", waarmee wordt bedoeld: "roerende zaken" en geen vermogensrechten. Nu aandelen vermogensrechten zijn, kan de wettelijke regeling van huurkoop niet van toepassing zijn op aandelenlease.

Eisers stellen dat aandelenlease huurkoop is, maar dat nou eenmaal niet elke huurkoopovereenkomst hoeft te voldoen aan het bepaalde in art. 7A:1576 h BW (!). Volgens eisers hoeven alleen maar aandelenlease-overeenkomsten die voldoen aan het bepaalde in art. 7A:1576h BW, krachtens art. 93 Rv te worden behandeld door de kantonrechter.

De rechtbank volgt de hierboven onder 2 genoemde stelling van Spaar Select. Niettemin oordeelt de rechtbank dat de incidentele vordering van Spaar Select moet worden afgewezen en veroordeelt zij Spaar Select in de kosten van het incident. De rechtbank gaat hiermee voorbij aan het feit dat Spaar Select het incident slechts voorwaardelijk had opgeworpen, namelijk voor het geval de rechtbank eisers zou volgen in hun stelling de er sprake is van huurkoop. Nu de rechtbank oordeelt dat er geen sprake is van huurkoop, had de voorwaardelijke vordering van Spaar Select buiten toepassing dienen te blijven. De rechtbank zou dus niet hebben mogen toekomen aan het beoordelen van de incidentele vordering van Spaar Select, immers: de voorwaarde was niet vervuld.


Overigens is het oordeel van de rechtbank, dat aandelenlease geen huurkoop is aangezien huurkoop gaat om roerende zaken, onjuist. Art. 7A:1576 (dus zónder h) BW bepaalt in lid 5 dat hetgeen in titel 5A van boek 7A BW wordt bepaald (en titel 5A gaat over alle vormen van koop op afbetaling, dus ook over huurkoop) overeenkomstige toepassing vindt op vermogensrechten (zoals aandelen). Het staat dus letterlijk in de wet, alleen de rechter past het (ongemotiveerd) niet toe.


Ondanks dat art. 71 lid 5 Rv. stelt dat er van deze incidentele beschikkingen geen hoger beroep mogelijk is, zou volgens jurisprudentie van de Hoge Raad een van partijen in hoger beroep kunnen gaan nu de rechter de onder 5 genoemde rechtsregel ten onrechte niet heeft toegepast. Maar nu komt het: zowel ******* alsmede Spaar Select zijn het erover eens dat er i.c. geen sprake is van huurkoop. Geen van partijen zal dus de moeite nemen om hoger beroep in te stellen.

Al met al een wonderlijk vonnis in een a-typisch geval.

Mr . Rompelberg

Groeten,
Piet

Dubio

bij dit soort producten is het belangrijk dat de aanbieder zorgvuldig te werk gaat. Het zich niet houden aan de wettelijke regels (beide partner moeten akkoord gaan) geeft wel aan dat er niet al te zorgvuldig is gehandeld bij het binnen slepen van de buit.
En waarom zouden de gedupeerde niet gewoon keurig netjes volgens de wet het contract mogen vernietigen terwijl DEXIA gewoon verklaart heeft van mening te zijn dat allerlei wetten niet voor hun zouden gelden.
Kom laat ons niet lachen, DEXIA is degene die met deze producten tussen de mazen van de wet probeerd door te zwemmen. Helaas zitten daar voor DEXIA ook risico's aan ondank dat ze probeerde ALLE risico's bij ons te leggen en deze nog te verzwegen ook!

Het lijkt me wel een "gezellige" boel daar in de rechtbank in Amsterdam.

De Sector Civiel recht zegt dat het geen huurkoop is en de Sector Kanton zegt dat het huurkoop is.
Hoe geloofwaardig zijn nu rechters geworden, of zijn het ook maar mensen van vlees en bloed die te beinvloeden zijn?

DSI is al ontmaskerd als een nep Sinterklaas, maar Zalm zegt toch:

deze uitspraken te erkennen als blauwdruk voor een oplossing.

De Geschillen Commissie Bankzaken wordt door dexia als partijdig bestempeld omdat er iemand van de Stichting Leaseverlies inzit.

En de rechtbanken weten het ook al niet meer, vanaf begin februari zijn alle aandelenlease zaken voor bepaalde of onbepaalde tijd aangehouden, maar het resultaat van het onderlinge overleg schijnt niets te hebben opgeleverd dus gaan we weer verder.

En wat doen wij?
Naar een advocaat, in overleg met hem stoppen met betalen en dexia dagvaarden of wachten tot dexia jou dagvaard.
Draai die geldkraan naar dexia dicht!!

Dit soort banken hoort niet thuis in Nederland, klanten bedreigen en onder druk zetten, laten tekenen voor het afzien van juridische acties, EDR op ons afsturen enz.
Hier moet een keer een einde aan komen.
Het woord Benanen Republiek hoor je steeds vaker, laten wij door zelf het initiatief te nemen dit soort toestanden een halt toe roepen en een eind maken aan dit soort wantoestanden in Nederland.

Groeten,
Piet

Deze uitspraak in amsterdam is inderdaad een hele vreemde in de eerste plaats al door het dagvaarden van Dexia bij de rechtbank i.p.v. kantonrechter. Dat de rechter in eerste instantie heeft bepaald dat het geen huurkoop lijkt heel erg vreemd en tegen alle logica in, maar de combinatie van deze advocaat en de rechter hebben wel voor de eerste zaak gezorgd waarin Dexia veroordeeld is. Het lijkt erop dat hij nogmaals een Dexia zaak wil behandelen zodat hij met nog een uitspraak zijn eigen interpretatie van de afgesloten contracten nogmaals kan bevestigen. Misschien is dat ook de reden dat Mr.Bos met deze zaak weer naar de rechtbank is gegaan.

Wat zou trouwens de reden zijn geweest om zolang te wachten met het publiceren van de uitspraak op de rechtspraak.nl site ?? terwijl de uitspraak al wel was gepubliceerd in
Jor 2004 zou mr. K. Frielink de procureur van Dexia indeze hier een bedoeling mee hebben hij is namelijk ook medewerker van JOR.