Afwijzing pgb
Geplaatst: 05 nov 2015 21:03
Geachte heer/mevrouw,
Ik heb vader die lijdt al bijna 6 jaar aan depressie met verschillende suïcidale pogingen (4 in totaal, waarvan 2 in 2015) en door zijn wisselend gedrag is het niet mogelijk om een duidelijke dag planning te maken. Tevens heeft hij obsessief compulsieve stoornis. Daarnaast is hij slecht ter been. Ook heeft hij vochtophoping in allebei ijn benen en had hij begin oktober longontsteking met ernstig delirant gedrag. Afgelopen dinsdag bij de psychiater hebben zij, lichte dementie geconstanteerd. Dit maakt dat hij toezicht nodig heeft gedurende de dag en nacht. Vanwege zijn taalbarrière wil hij mij, zijn zoon, Aleksander, inzetten om de zorg te verlenen. In het verleden is gebleken dat in een zorginstelling door deze taalbarrière problemen optraden, want dan krijg hij te veel prikkels ( zorgverlener+tolk +eventueel nog mede patienten) en dat geeft onrust, waardoor de drang tot de suicidale poging werdt versterkt. Als mijn vader naar de huisarts of specialist moet, moet altijd iemand met hem mee, vanwege de taalbarriere (mijn vader kan geen Nederlands) en toen hij opgenomen was, voor longontstekking in het ziekenhuis, werd ik op een dag, om twee uur in de nacht gebeld door de hoofdzuster of ik mijn vader tot bedaren kon brengen, was zij konden hem niet begrepen en met hem communiceren waardoor hij zomaar door de gang liep, andere patienten wakker maakte en dacht dat hij in zijn eigen land was(Montenegro). Daarna moesten wij ieder dag komen om uitleg te geven wat voor zorg mijn vader nodig heeft en wat hij graag wilt eten. Toen hij ontslagen was, heb ik pgb aangevraagd en een wijkverpleegkundige is bij ons geweest en na lange gesprek met mij en mijn moeder kwam zij tot conclussie dat een zorginstelling niet in staat is om juiste zorg aan mijn vader te verlenen door zijn taalbarriere en door zijn wisselende stemming. Want door taalbarriere kan mijn vader zijn wensen niet kenbaar maken waardoor hij compleet in eenzaamheid zal leven en vervreemden, waarbij hij zelfs niet de juiste zorg zal krijgen dat weer negatieve impact zal hebben op zijn psychisch functioneren. Dus wij hebben alles duidelijk ingevuld en opgestuurd naar de CZ en vandaag krijg ik de brief, dat pgb niet toegewijzen wordt, want een zorginstelling kan makkelijk mijn vader verzorgen, terwijl dat helemaal niet mogelijk is, vanwege zijn taalbarriere en zijn wisselend gedrag. Dus nu is mijn vraag, hoe verder? Want ik doe algehele ADL bij mijn vader (wassen, aankleden, incomateriaal verwisselen, medicatie geven en controlleren dan hij alles inneemt en ieder dag moet ik anders aanpakken vanwege zijn wisselend gedrag waardoor een planning niet mogelijk is. (zelfs in de nacht, blijf ik wakker om hem te verschonen als zijn incomateriaal verzadigt is)
Kunt u mij helpen want ik wil niet dat mijn vader in een soort isolement raakt als hij in een zorginstelling wordt opgenomen, vanwege de taalbarriere en dat hij door onbegrip van het zorgpersoneel, verwaarloosd wordt en zijn psychisch functioneren zo achteruit gaat, dat ik op een dag, via de nieuws hoor dat zij mijn vader hebben dood aangetroffen ergens onder de brug.
Met vriendelijke groeten,
Aleksandar
Ik heb vader die lijdt al bijna 6 jaar aan depressie met verschillende suïcidale pogingen (4 in totaal, waarvan 2 in 2015) en door zijn wisselend gedrag is het niet mogelijk om een duidelijke dag planning te maken. Tevens heeft hij obsessief compulsieve stoornis. Daarnaast is hij slecht ter been. Ook heeft hij vochtophoping in allebei ijn benen en had hij begin oktober longontsteking met ernstig delirant gedrag. Afgelopen dinsdag bij de psychiater hebben zij, lichte dementie geconstanteerd. Dit maakt dat hij toezicht nodig heeft gedurende de dag en nacht. Vanwege zijn taalbarrière wil hij mij, zijn zoon, Aleksander, inzetten om de zorg te verlenen. In het verleden is gebleken dat in een zorginstelling door deze taalbarrière problemen optraden, want dan krijg hij te veel prikkels ( zorgverlener+tolk +eventueel nog mede patienten) en dat geeft onrust, waardoor de drang tot de suicidale poging werdt versterkt. Als mijn vader naar de huisarts of specialist moet, moet altijd iemand met hem mee, vanwege de taalbarriere (mijn vader kan geen Nederlands) en toen hij opgenomen was, voor longontstekking in het ziekenhuis, werd ik op een dag, om twee uur in de nacht gebeld door de hoofdzuster of ik mijn vader tot bedaren kon brengen, was zij konden hem niet begrepen en met hem communiceren waardoor hij zomaar door de gang liep, andere patienten wakker maakte en dacht dat hij in zijn eigen land was(Montenegro). Daarna moesten wij ieder dag komen om uitleg te geven wat voor zorg mijn vader nodig heeft en wat hij graag wilt eten. Toen hij ontslagen was, heb ik pgb aangevraagd en een wijkverpleegkundige is bij ons geweest en na lange gesprek met mij en mijn moeder kwam zij tot conclussie dat een zorginstelling niet in staat is om juiste zorg aan mijn vader te verlenen door zijn taalbarriere en door zijn wisselende stemming. Want door taalbarriere kan mijn vader zijn wensen niet kenbaar maken waardoor hij compleet in eenzaamheid zal leven en vervreemden, waarbij hij zelfs niet de juiste zorg zal krijgen dat weer negatieve impact zal hebben op zijn psychisch functioneren. Dus wij hebben alles duidelijk ingevuld en opgestuurd naar de CZ en vandaag krijg ik de brief, dat pgb niet toegewijzen wordt, want een zorginstelling kan makkelijk mijn vader verzorgen, terwijl dat helemaal niet mogelijk is, vanwege zijn taalbarriere en zijn wisselend gedrag. Dus nu is mijn vraag, hoe verder? Want ik doe algehele ADL bij mijn vader (wassen, aankleden, incomateriaal verwisselen, medicatie geven en controlleren dan hij alles inneemt en ieder dag moet ik anders aanpakken vanwege zijn wisselend gedrag waardoor een planning niet mogelijk is. (zelfs in de nacht, blijf ik wakker om hem te verschonen als zijn incomateriaal verzadigt is)
Kunt u mij helpen want ik wil niet dat mijn vader in een soort isolement raakt als hij in een zorginstelling wordt opgenomen, vanwege de taalbarriere en dat hij door onbegrip van het zorgpersoneel, verwaarloosd wordt en zijn psychisch functioneren zo achteruit gaat, dat ik op een dag, via de nieuws hoor dat zij mijn vader hebben dood aangetroffen ergens onder de brug.
Met vriendelijke groeten,
Aleksandar