Radar

Hallo,

Kan zijn dat ik wat onduidelijk overkom, maar aub geen flames

Kon ook de rubriek niet vinden waar ik dit onder kon plaatsen, het is meer juridisch van aard lijkt mij...

Situatie is de volgende:

Momenteel ben ik hoofdbewoner van een huurwoning. Ik heb medehuurderschap aangevraagd (dit heb ik nog maar pas gedaan) voor mijn vriendin (ex) (die 6 jaar staat mede staat ingeschreven in dezelfde woning) Dit om te voorkomen dat zij moet vertrekken als ik de woning verlaat. Het gaat hier om een sociale huurwoning.

Tussen ons botert het al een tijd niet meer en we zijn op het punt beland dat we elkaar bijna wat aandoen uit frustratie. We kunnen dus in principe geen dag meer met elkaar leven. Daarbij heb ik pythische problemen. Ik wil haar uit principe er niet uit gooien, zoiets doe je een vrouw niet aan. Ik heb wel woonduur opgebouwd, alleen ik kom daarmee niet eens in de top 30...

Na de breuk ben ik iemand tegengekomen waar ik verder mee wil. Ik zoek dan ook een woning zodat ik met mijn nieuwe partner daar kan wonen met 1 kind van haar.

Zij woont wel een stuk hier vandaan (70 km) en is dus min of meer gebonden aan het gebied daar. Kan zij zomaar huis en haard verlaten en bij mij wonen? Zij woont nu nog in het huis van haar vriend (niet getrouwd en hij heeft ook geen voogdij over het kind) Ik denk dan aan problemen zoals de school van het kind. Wat voor problemen kunnen we verwachten?

Kan ik ook bij bv Woningnet aangeven dat ik van de ene weg ga en met iemand anders verder ga en de samenstelling daardoor veranderd (3 mensen)

Er vanuit gaande dat mijn ex op de woning mag blijven, krijg ik dan ook wel verhuiskostenvergoeding? Want ik laat geen lege woning achter...

Tot zover even de vragen, ik vind het zelf te ingewikkeld, want ben totaal niet thuis in deze materie...

.... krijg ik dan ook wel verhuiskostenvergoeding? Want ik laat geen lege woning achter...

Dus je wilt geheel vrijwillig verhuizen van de ene vriendin naar de andere vriendin, maar de woningbouwvereniging moet dit betalen....?
Vreemd, wij moeten altijd alles wat we willen, op elk gebied, zelf betalen. In mijn redelijk lange leven nog nooit één cent subsidie of vergoeding gehad. Denk zo langzamerhand dat wij wat erg fout doen.....!

Sommige mensen zijn niet in staat zonder steun te leven... Het is op zich niet eens zo'n belangrijke vraag op zich...

Ik lees ook dat het helemaal geen voogdij heet, maar ouderlijke macht. Ik weet niet of hij dat heeft. Het kind draagt wel de naam van de vader, dus lijkt mij dat hij deze dus wel heeft erkent en dan word het nog een probleem denk ik...

Ik hoop echt dat mensen als TS en zijn vriendin(nen) eens ooit zullen leren dat je niet zomaar samen moet gaan wonen, maar een fatsoenlijk contract afsluiten. Dat voorkomt heel veel ellende en gedoe als de relatie wordt verbroken.
Nu heb je dus TS (A) en zijn ex (B) en de nieuwe vriendin (C) en de ex van de nieuwe vriendin (D). B kan misschien niet in de woning blijven en moet dus wat anders. D kan misschien ook niet in de woning blijven en moet dus wat anders. A en C willen ook wat anders. Maar niks ligt vast en blijkbaar is het financieel ook niet zo makkelijk, gezien de vraag over de verhuiskostenvergoeding. Van mijn leven nog nooit gehoord van een verhuiskostenvergoeding als je vrijwillig je huis uit gaat. Waarom denkt TS dat hij daar recht op heeft? Nu zitten we met een stoelendans... Vier volwassenen die niet volwassen genoeg zijn om hun relatie op papier te laten zetten, en een kindje dat straks de dupe is van al het gesol.

Klaver6 schreef:Sommige mensen zijn niet in staat zonder steun te leven... Het is op zich niet eens zo'n belangrijke vraag op zich...

Ik lees ook dat het helemaal geen voogdij heet, maar ouderlijke macht. Ik weet niet of hij dat heeft. Het kind draagt wel de naam van de vader, dus lijkt mij dat hij deze dus wel heeft erkent en dan word het nog een probleem denk ik...

Deze exvriend vd nieuwe vriendin is dus wel de vader en waarschijnlijk heeft ie zijn kind dus ook gewoon erkend. Dat hoeft geen probleem te zijn als er afspraken gemaakt zijn of nog gemaakt kunnen worden . Maar dat terzijde, dit is nu nog helemaal niet zo relevant .

@TS: uw huidige bijna, exvriendin staat in jullie huidige woning ook 6 jr ingeschreven dus kan daar waarschijnlijk blijven wonen. Dat u haar pas als medehuurder heeft opgegeven is misschien nog een puntje, maar denk het niet.
U wilt gaan samenwonen met uw nieuwe vriendin en haar kind.
Waar? In de buurt van de woning van uw nieuwe vriendin i.v.m de school van haar kind en i.v.m de vader?
Allereerst: u heeft geen enkel recht op verhuiskostenvergoeding, u laat geen lege woning achter, klopt, maar u wilt zelf weg!
Ten tweede : het zal bijzonder moeilijk , zo niet onmogelijk, zijn om een andere woning te vinden in de buurt waar uw nieuwe vriendin nu woont, zonder inschrijftijd.
Ten derde: kan uw nieuwe vriendin niet blijven wonen in haar huidige woning van haar exvriend of wil haar ex dat niet ? En hoe snel moet zij daar dan uit van hem?
Ten vierde: samengevat : u moet op zoek gaan naar een woning voor jullie drieën , in de buurt vd school.
En of uw nieuwe vriendin huis en haard kan verlaten? Waarom niet? Zij gaat samenwonen met u immers?
Tot slot : als u psychische problemen heeft zou mijn advies zijn om daar eerst hulp voor te zoeken. Ook zou ik niet zo 1-2-3 weer gaan samenwonen gezien uw situatie , maar dat is verder aan u natuurlijk.

Denk dat u i.v.m. verhuis tegemoetkoming in de war bent met "verplicht" verhuizen. En ik sluit me aan bij de meerderheid van de antwoorden: u gaat best snel van relatie naar relatie. Dit is geen kritiek maar meer bedoelt als een waarschuwing(kje): zou erg zijn als kindje van nieuwe vriendin daar de dupe van zou worden. En een wonin zomaar toegewezen krijgen op korte termijn? Denk dat dit ook niet mogelijk zal zijn.

Ik denk ook dat ze daar gewoon kan blijven wonen inderdaad. Dat medehuurderschap heb ik gedaan omdat zij dan zeker daar mag blijven, ik vind het zelf geen probleem om te vertrekken. Inderdaad vind ik het niet zo heel erg dat ik geen verhuiskostenvergoeding krijg, daar gaat het mij ook niet om, was maar een vraag die verder niet relevant was.

Ik was ook zeker niet op zoek naar een woning in mijn nieuwe vriendins buurt. Ik wil met haar heel ergens anders wonen, ver weg van 'hier'

Ik denk overigens dat mijn psychische problemen nou niet een reden zijn om hulp te moeten zoeken, dit heb ik vroeger al gedaan.

Het is trouwens zo dat bij haar vriend blijven absoluut geen toekomst bied met een vader die het kind psychisch in de war maakt en zijn vriendin verwaarloosd, vandaar dat wij verder willen omdat wij wél goed zijn voor elkaar.

Ik vind het nog steeds complex deze situatie op te lossen aangezien ik en mijn ex nog op papier samenwonen en ik met mijn nieuwe vriendin een woning zoeken over enkele weken. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen, misschien is een maatschappelijk werker goed om die te bezoeken.

Jammer genoeg kan ook een MW niet gelijk een passende woning uit de hoge hoed toveren , maar een gesprek daar lijkt me sowieso wel goed.
U woont dan nu nog wel , op papier , samen met uw ex , maar u moet nu eenmaal ergens ingeschreven staan , dus een woonadres hebben, dus dat geeft verder nu niets.
En dan nu op zoek naar een woning voor u en uw vriendin met haar kind......zal niet meevallen!
Misschien via particulier verhuur , Funda, anti - kraak ?? En je overal zoveel mogelijk inschrijven als woningzoekende.
Maar heeft de vader dan geen bezoekrecht ?

Lijkt me een redelijke oplossing die @moederslink aandraagt: antikraak. Wat dan meestal meer voorkomt in/grotere steden. Wens u wijsheid bij wat uw besluit ook moge zijn.

Gezien al uw problemen lijkt het mij verstandiger dat u een tijdje alleen op uzelf woont , zonder ex en zonder nieuwe vriendin met kind en problemen en haar ex.

tijger1 schreef:Gezien al uw problemen lijkt het mij verstandiger dat u een tijdje alleen op uzelf woont , zonder ex en zonder nieuwe vriendin met kind en problemen en haar ex.

Ik denk zomaar dat we daar, met de minimale info, niet over gaan. Met wie iemand wil samenwonen is toch vooral zijn eigen "probleem" of "voorkeur".

Anderzijds zo even een sociale huurwoning vinden gaat ook niet zo snel als je niet asielzoeker bent, of al jaren op een wachtlijst staat en ook nog geen woning achterlaat.

Als je amper of geen geld hebt, lijkt me particulier huren misschien een oplossing, maar vaak aardig aan de prijs.

Particuliere huurders vragen altijd, afgezien van een paar afgeleefde hippies, een forse borg en zitten niet te wachten op mensen met problemen maar zoeken huurders met een geregeld leven en inkomen.