Radar

ik verbaas mij over de volgende wetgeving en vraag mij af of hier misschien iets aan gedaan kan worden.
Helaas hebben mijn (meerder jarige kinderen) buiten ons weten om schulden gemaakt. Heb van alles geprobeerd om ze te helpen uit de schulden te komen maar helaas is dit halverwege toch mislukt. Omdat ze meerder jarig zijn heb jij als ouder niets te zeggen over hun financiële inkomsten.
Helaas denken deurwaarders hier klaarblijkelijk anders over, want ondanks dat wij niets te zeggen hebben over de inkomsten van meerder jarige kinderen, mogen zij wel onze spullen opschrijven voor openbare verkoop. Ondanks dat wij de hoofdbewoners zijn van het huis moeten wij aantonen dat de spullen die in huis staan niet van de kinderen zijn maar van ons! Hoe krom is dit?
Wij kunnen niet aantonen dat de spullen die in ons huis staan van ons is, waarmee wij de deurwaarder een vrijbrief geven om onze spullen, waar wij keihard voor gewerkt hebben, zomaar te kunnen verkopen?
In onze ogen alles behalve fair. Wij vragen ons af wat hieraan te doen is. Wie kan helpen met tips

De gerechtsdeurwaarder is bevoegd om beslag te leggen op zaken die aan de schuldenaar (uw kind) toebehoren. Het is dus niet mogelijk om beslag te leggen op zaken van anderen, zoals van de TS.

Het vervelende hierbij is echter wel dat volgens de wet een houder van een zaak geacht wordt de eigenaar te zijn. Aangezien de schuldenaar in dit geval in hetzelfde huis woont als de TS (ouders), zal het de gerechtsdeurwaarder niet duidelijk zijn welke zaken van wie zijn. Hij zou dan beslag kunnen leggen op alle zaken en het aan uw kind en de ouders overlaten om in een kortgeding procedure voor de voorzieningenrechter te laten bewijzen dat de zaken niet aan het kind maar aan u toebehoren.

als de kinderen niet betalen snap ik dat de deurwaarder dan andere middelen wil inzetten om toch aan het geld te komen. Zij komen immers hun verplichting niet na
Hoe kunnen wij dan aantonen dat de spullen die bij ons in huis staan van ons zijn en niet van de kinderen? Wij hebben geen bonnen van onze spullen

dojama schreef:ik verbaas mij over de volgende wetgeving en vraag mij af of hier misschien iets aan gedaan kan worden.
Helaas hebben mijn (meerder jarige kinderen) buiten ons weten om schulden gemaakt. Heb van alles geprobeerd om ze te helpen uit de schulden te komen maar helaas is dit halverwege toch mislukt. Omdat ze meerder jarig zijn heb jij als ouder niets te zeggen over hun financiële inkomsten.
Helaas denken deurwaarders hier klaarblijkelijk anders over, want ondanks dat wij niets te zeggen hebben over de inkomsten van meerder jarige kinderen, mogen zij wel onze spullen opschrijven voor openbare verkoop. Ondanks dat wij de hoofdbewoners zijn van het huis moeten wij aantonen dat de spullen die in huis staan niet van de kinderen zijn maar van ons! Hoe krom is dit?
Wij kunnen niet aantonen dat de spullen die in ons huis staan van ons is, waarmee wij de deurwaarder een vrijbrief geven om onze spullen, waar wij keihard voor gewerkt hebben, zomaar te kunnen verkopen?
In onze ogen alles behalve fair. Wij vragen ons af wat hieraan te doen is. Wie kan helpen met tips

ff quoten

Inderdaad. Als redelijk overleg niet werkt, is een executiegeschil het aangewezen middel. De rechter is namelijk de enige die eigendomspretenties mag beoordelen. Als deurwaarder ga ik daar gelukkig niet over.

De praktijk is wel dat vrijwel iedere deurwaarder in een situatie waarin de roerende zaken evident niet van de schuldenaar zijn, niet tot verkoop over zal gaan. Maar in geval van twijfel ligt de bal bij jullie om een executiegeschil op te starten.

dojama schreef:als de kinderen niet betalen snap ik dat de deurwaarder dan andere middelen wil inzetten om toch aan het geld te komen. Zij komen immers hun verplichting niet na
Hoe kunnen wij dan aantonen dat de spullen die bij ons in huis staan van ons zijn en niet van de kinderen? Wij hebben geen bonnen van onze spullen

Hebben de kinderen altijd bij jullie gewoond of zijn ze weer bij jullie komen wonen? In het laatste geval zou je misschien gebruik kunnen maken van foto's die je hebt van voor dat ze bij jullie woonden om aan te tonen dat het jullie spullen zijn.

MichielFRL schreef:Je kan bij een notaris laten vastleggen welke spullen van uzelf zijn en welke van de kinderen.
De gerechtsdeurwaarder zal hier rekening mee houden.

Nee hoor. Het zijn geen huwelijkse voorwaarden... En bovendien kleven daar nog veel meer eisen aan.

Een akte zoals jij hier suggereert, kost honderden euro's, en levert slechts schijnveiligheid.

dojama schreef:Helaas hebben mijn (meerder jarige kinderen) buiten ons weten om schulden gemaakt. Heb van alles geprobeerd om ze te helpen uit de schulden te komen maar helaas is dit halverwege toch mislukt.

Zoals hierboven al geschreven, is de deurwaarder er niet voor om dit allemaal te gaan uitzoeken.
Net zo min als de notaris zich bij de vereffening van de erfenis bij ons thuis met onze onderlinge meningsverschillen inliet; hij zei een familie te zien als 'één partij'; dit topic gaat m.i. over iets dergelijks.

Misschien wordt het tijd dat die meerderjarige kinderen hun verantwoordelijkheden nemen en op zichzelf gaan wonen en hun schulden betalen?

Nogal logisch dat die deurwaarder alles opschrijft.

dojama schreef:We vragen ons af wat hieraan te doen is. Wie kan helpen met tips

De schuldsanering.

Waarom betalen jullie als ouders niet de schulden, en spreken met de kinderen een betalingsregeling af? Dan hou je in ieder geval de deurwaarder buiten.

Voor de beeldvorming: Om hoeveel schulden gaat het ? 500 ? 1000 ?

dojama schreef:Helaas hebben mijn (meerder jarige kinderen) buiten ons weten om schulden gemaakt. Heb van alles geprobeerd om ze te helpen uit de schulden te komen maar helaas is dit halverwege toch mislukt.

thecure schreef: Waarom betalen jullie als ouders niet de schulden, en spreken met de kinderen een betalingsregeling af? Dan hou je in ieder geval de deurwaarder buiten.

Dat zou de mooiste oplossing zijn, maar ik denk dat deze ouders dat niet ( meer )kunnen.

Dat is niet per sé de mooiste oplossing. Ik raad dat mensen in de praktijk regelmatig af. Ja, de schulden zijn dan opgelost (en als bijkomend voordeel: de druk voor de ouders is weg). Maar vaak lost het niks op aan de onderliggende oorzaak. Het is bewezen effectiever om de kinderen uit dit voorbeeld zélf hun problemen op te laten lossen, en vooral: om nieuwe problemen te leren voorkomen. Als de schulden voorfinancieren daar een onderdeel van is, is het prima, maar puur geld geven lost nooit iets op. Eenzelfde advies geef ik altijd aan diaconieën en dergelijke die bij ons aankloppen omdat ze iemand willen helpen.

Als ouders het voorschieten ( niet geven ) en een betalingsregeling met hun kinderen afspreken is dat op korte termijn opgelost.
Dat volwassen kinderen hun financiën op orde moeten leren houden om dit soort dingen in de toekomst te voorkomen is evident. Ook ik heb mijn kind ( eren ) wel eens uit de brand geholpen maar wel met strenge daaraan verbonden restricties m.a.g dat dit nooit meer voorkwam.

En dat laatste is het belangrijkste inderdaad