IJmond Werkt maakt er een puinhoop van
Geplaatst: 09 feb 2016 14:44
Beste mensen,
Ik kom hier in de naam van een zeer goede vriend van mij, die over het laatste jaar enorm achteruit gaat over zijn ervaringen met IJmond werkt.
Sinds een tijd heeft hij te maken met lichte depressie. Dit is gepaard gegaan met het feit dat hij gedeeltelijk ArbeidsOngeschikt is verklaard, en dat hij vanwege een geestelijke handicap (de reden waarom hij Arbeidsongeschikt is) ook merkbare moeite / angst heeft met zelf op te lossen. Zijn thuissituatie geeft hem absoluut niet de steun die hij nodig heeft om zelf grip in zijn leven te geven, wat hem dus nu erg in het nauw drijft. Zelf ben ik geen vertegenwoordiger noch familie, dus de mogelijkheden waarmee ik mijn vriend kan helpen zijn enorm gelimiteerd.
Nu heb ik al heel lang zeer persoonlijk contact met hem, en elke keer wanneer er dus iets gebeurd, ben ik de enige persoon buiten zijn familie die weet wat er aan de hand is. Sinds hij is afgestudeerd op een MBO2 opleiding, is hij in de Wajong uitkering terecht gekomen. Vanuit het UWV, mogelijk omdat het UWV al deze zorgen nu overbrengt naar de gemeentes, is hij bij IJmond Werkt terecht gekomen.
Maar er is absoluut niets beter geworden. Eerst kreeg hij een baan aangeboden waar IJmond Werkt dit matchte met zijn opleiding; Grafisch Vormgever. Maar toen hij daar aankwam, was hij na een week al weg. Dit kwam omdat de inhoud van zijn baan, zowel op korte en lange termijn, totaal niet in de buurt kwam van zijn profiel. Daarnaast bleek de werkgever niet eens te weten over zijn Wajong/WAO status, aangezien de werkgever hem instuurde als een "Ready to roll" werknemer inplaats van iemand die een extra steuntje in de rug nodig heeft.
Nu is het op een dusdanige status gekomen dat IJmond Werkt een tweede optie heeft 'geforceerd', anders vervalt zijn wajong. En deze optie verbaasde mij ook enorm, dat kán je gewoon niet eisen van iemand die arbeidsongeschikt is; Hij wordt verteld dat, voor uitkeringbehoud en progressie in zijn traject voor werk, dat hij 45+ (let op de +!) uur per week moet werken. Na al mijn ervaringen op de arbeidsmarkt, dit zijn uren die je alleen zou verrichten als spoedeisende hulp, speciale service-verlening, uit eigen iniatief om taken eerder af te ronden, of een ZZP'er bent met een eigen bedrijf.
45+ uur per week lijkt mij een veel en veel te hoog gegrepen voor iemand die, niet alleen arbeidsongeschikt is, maar ook te maken heeft met een weerhoudende thuissituatie. Echter dit is dan slechts mijn mening, het "lijkt mij" veel te hoog. Ik weet zelf niet wat de Arbowet hedendaags de werkenemers mag opdragen aan werkomstandigheden, dit veranderd te vaak om ooit bij te houden.
Er was natuurlijk een ding wat ik hem benadrukte om te regelen; een betrouwbaar en face-to-face contact met de werknemende van IJmond Werkt. Er zijn dingen die liever niet worden verteld in het bijzijn van anderen (immers, het is gewoon niet te doen om over gezinsproblemen te praten wanneer de betrekkende personen er direct naast zitten.) Dit doen ze niet.
Hierom ben ik hier dus gekomen. Op het moment gaat mijn vriend enorm bergafwaards en wordt keuzes opgedragen die hem zowel fysiek als mentaal gewoon niet te doen zijn, en er wordt niet de transparantie of de privacy geleverd die je als werkzoekende bij een instantie nodig heeft. Zijn er mensen die weten wat je in zo een situatie zou kunnen of mogen doen? En zijn er anderen die dit ook herkenbaar vinden van dezelfde, of andere gemeentelijke werk-instanties?
Graag hoop ik op een antwoord.
Ik kom hier in de naam van een zeer goede vriend van mij, die over het laatste jaar enorm achteruit gaat over zijn ervaringen met IJmond werkt.
Sinds een tijd heeft hij te maken met lichte depressie. Dit is gepaard gegaan met het feit dat hij gedeeltelijk ArbeidsOngeschikt is verklaard, en dat hij vanwege een geestelijke handicap (de reden waarom hij Arbeidsongeschikt is) ook merkbare moeite / angst heeft met zelf op te lossen. Zijn thuissituatie geeft hem absoluut niet de steun die hij nodig heeft om zelf grip in zijn leven te geven, wat hem dus nu erg in het nauw drijft. Zelf ben ik geen vertegenwoordiger noch familie, dus de mogelijkheden waarmee ik mijn vriend kan helpen zijn enorm gelimiteerd.
Nu heb ik al heel lang zeer persoonlijk contact met hem, en elke keer wanneer er dus iets gebeurd, ben ik de enige persoon buiten zijn familie die weet wat er aan de hand is. Sinds hij is afgestudeerd op een MBO2 opleiding, is hij in de Wajong uitkering terecht gekomen. Vanuit het UWV, mogelijk omdat het UWV al deze zorgen nu overbrengt naar de gemeentes, is hij bij IJmond Werkt terecht gekomen.
Maar er is absoluut niets beter geworden. Eerst kreeg hij een baan aangeboden waar IJmond Werkt dit matchte met zijn opleiding; Grafisch Vormgever. Maar toen hij daar aankwam, was hij na een week al weg. Dit kwam omdat de inhoud van zijn baan, zowel op korte en lange termijn, totaal niet in de buurt kwam van zijn profiel. Daarnaast bleek de werkgever niet eens te weten over zijn Wajong/WAO status, aangezien de werkgever hem instuurde als een "Ready to roll" werknemer inplaats van iemand die een extra steuntje in de rug nodig heeft.
Nu is het op een dusdanige status gekomen dat IJmond Werkt een tweede optie heeft 'geforceerd', anders vervalt zijn wajong. En deze optie verbaasde mij ook enorm, dat kán je gewoon niet eisen van iemand die arbeidsongeschikt is; Hij wordt verteld dat, voor uitkeringbehoud en progressie in zijn traject voor werk, dat hij 45+ (let op de +!) uur per week moet werken. Na al mijn ervaringen op de arbeidsmarkt, dit zijn uren die je alleen zou verrichten als spoedeisende hulp, speciale service-verlening, uit eigen iniatief om taken eerder af te ronden, of een ZZP'er bent met een eigen bedrijf.
45+ uur per week lijkt mij een veel en veel te hoog gegrepen voor iemand die, niet alleen arbeidsongeschikt is, maar ook te maken heeft met een weerhoudende thuissituatie. Echter dit is dan slechts mijn mening, het "lijkt mij" veel te hoog. Ik weet zelf niet wat de Arbowet hedendaags de werkenemers mag opdragen aan werkomstandigheden, dit veranderd te vaak om ooit bij te houden.
Er was natuurlijk een ding wat ik hem benadrukte om te regelen; een betrouwbaar en face-to-face contact met de werknemende van IJmond Werkt. Er zijn dingen die liever niet worden verteld in het bijzijn van anderen (immers, het is gewoon niet te doen om over gezinsproblemen te praten wanneer de betrekkende personen er direct naast zitten.) Dit doen ze niet.
Hierom ben ik hier dus gekomen. Op het moment gaat mijn vriend enorm bergafwaards en wordt keuzes opgedragen die hem zowel fysiek als mentaal gewoon niet te doen zijn, en er wordt niet de transparantie of de privacy geleverd die je als werkzoekende bij een instantie nodig heeft. Zijn er mensen die weten wat je in zo een situatie zou kunnen of mogen doen? En zijn er anderen die dit ook herkenbaar vinden van dezelfde, of andere gemeentelijke werk-instanties?
Graag hoop ik op een antwoord.