Radar

Mijn psycholoog heeft ondeskundig gehandeld en ik wil haar strafrechtelijk vervolgen.
De psycholoog is zich gaan bemoeien met mijn medicatie en heeft een dwingend advies gegeven te minderen. Dit tegen het advies in van de psychiater in. Door de tegenstrijdige adviezen ging het niet goed met mij en ben ik opgenomen geweest. Ik had een zelfmoordpoging gedaan.
Dus ben ik naar de politie gegaan om aangifte te toen ( tot twee keer toe).
Maar de politie vertelde dat ik Art 308 en 300 wb Zware lichamelijk letsel niet in aanmerking komen.
Politie vertelde dat Psychische klachten niet worden aangemerkt als letsel!!!!
De psycholoog heeft, voor zover sprake is geweest van gerichte behandelinterventies, deze behandelingen onprofessioneel uitgevoerd.
Maar welke artikel ik ook op noemde kwam de Politie met de mededeling dat er geen aangifte gedaan kan worden.
Kan iemand mijn helpen op deze psycholoog strafrechtelijk te vervolgen?
Ik weet dat er wel een mogelijkheid bestaand haar aan te klagen bij de Tuchtcommissie, maar dan vind ik dat het doel voorbij gegaan wordt dat we in Nederland geen aangifte kunnen doe tegen de Psycholoog.

harryjanssen28 schreef:Mijn psycholoog heeft ondeskundig gehandeld en ik wil haar strafrechtelijk vervolgen.
De psycholoog is zich gaan bemoeien met mijn medicatie en heeft een dwingend advies gegeven te minderen. Dit tegen het advies in van de psychiater in. Door de tegenstrijdige adviezen ging het niet goed met mij en ben ik opgenomen geweest. Ik had een zelfmoordpoging gedaan.
Dus ben ik naar de politie gegaan om aangifte te toen ( tot twee keer toe).
Maar de politie vertelde dat ik Art 308 en 300 wb Zware lichamelijk letsel niet in aanmerking komen.
Politie vertelde dat Psychische klachten niet worden aangemerkt als letsel!!!!
De psycholoog heeft, voor zover sprake is geweest van gerichte behandelinterventies, deze behandelingen onprofessioneel uitgevoerd.
Maar welke artikel ik ook op noemde kwam de Politie met de mededeling dat er geen aangifte gedaan kan worden.
Kan iemand mijn helpen op deze psycholoog strafrechtelijk te vervolgen?
Ik weet dat er wel een mogelijkheid bestaand haar aan te klagen bij de Tuchtcommissie, maar dan vind ik dat het doel voorbij gegaan wordt dat we in Nederland geen aangifte kunnen doe tegen de Psycholoog.

ik zie die mogelijkheid ook niet direct. Ik zou het via de tuchtraad spelen, eventueel als daaruit blijkt dat er nalatig en met gevaar voor de gezondheid is gehandeld is de strafrechtelijke weg altijd nog binnen de opties. Daarnaast is het natuurlijk altijd mogelijk om dit via de civiele weg te spelen, maar dan zou ik wel bijstand regelen, iemand aanklagen voor medische missers betekent dat jij wel voldoende moet kunnen onderbouwen dat de schade is ontstaan door het handelen van de psycholoog en vooral dat als de psycholoog dit niet had gedaan, jij geen poging tot zelfmoord had gepleegd.

Voordat je iemand strafrechtelijk kunt vervolgen moet je wel een heel sterk verhaal hebben. De psycholoog moet dan bijvoorbeeld wel aantoonbaar jou letsel hebben willen aandoen, of duidelijk nalatig zijn geweest. Dit zul je in de regel moeilijk kunnen aantonen. Als de psycholoog naar er een geweten jou iets heeft voorgeschreven, dan heb je eigenlijk geen verhaal meer.

En civiele procedure en/of tuchtrecht zijn veel meer de geijkte paden om te bewandelen. Daarmee sluit je trouwens een eventuele latere strafvervolging niet uit.

De meest voor de hand liggende route is inderdaad de tuchtrechter. Daar zitten ook de specialisten die jouw zaak op zijn merites kunnen beoordelen. Stel dat je daar in het gelijk wordt gesteld, sta je gelijk veel sterker in een eventuele opvolgende civiele of strafrechtelijke procedure. Een civiele procedure zou kunnen leiden tot een schadevergoeding, dus die eventuele keuze zou ik snappen, maar wat wil je bereiken met de strafrechtelijke weg? Of is het gewoon "wraak"?

Los daarvan zegt mijn gevoel dat het wellicht veel beter voor je is om je te focussen op je herstel en geestelijke gezondheid, dan om spoken uit het verleden na te jagen. Sterkte!

Psychiater schrijft medicatie voor, als de Psychologe daar andere ideeen over heeft (had) , had ze die met de psychiater kunnen bespreken, daar heb jij niet veel boodschap aan. Mijn vraag zou meer zijn waarom ben je er zelf in meegegaan ?

bprosman schreef:Psychiater schrijft medicatie voor, als de Psychologe daar andere ideeen over heeft (had) , had ze die met de psychiater kunnen bespreken, daar heb jij niet veel boodschap aan. Mijn vraag zou meer zijn waarom ben je er zelf in meegegaan ?

Sterk punt, je blijft ondanks je "ziekte " zelf verantwoordelijk.

Tucht commissie lijkt mij meer op zijn plaats.

Nog beter lijkt mij dat je verder aan je herstel gaat werken TS. Wat als je door een rechtszaak weer de put in gaat? Kan je weer opnieuw beginnen.

De weg die Moneyman geeft, is de beste manier om uiteindelijk tot resultaat te komen. Dit soort dingen gaat nu eenmaal in kleine stapjes.

Maar het is ook maar de vraag wat je er zelf aan hebt. Het kost een hoop tijd en energie. Heb je die tijd, en heb je die energie? Of kun je je beter richten op je herstel? Dat je boos bent snap ik. Maar wat er gebeurt is kan toch niet meer terug gedraaid worden. En een eindconclusie van de tuchtraad dat de psycholoog verkeerd heeft gehandeld, zonder verder echt consequenties behalve een vermelding in een of ander dossier (en meer wordt het toch niet), helpt jou dat verder? Want dat die psycholoog verkeerd heeft gehandeld weet je zo ook wel. Daar heb je geen uitspraak van een tuchtraad of een rechter of wat dan ook voor nodig, of wel dan?

Laten we de zaak eens logisch bekijken.
We hebben een psycholoog en een psychiater.
Wie van beiden is er deskundiger op het gebied van de menselijke geest ?
Inderdaad, u hebt het juiste antwoord gegeven.
Houdt u zich dus aan het advies van de minst deskundige (de psycholoog) dan is wat er is gebeurd gewoon uw eigen schuld.
Een psycholoog mag geen recepten uitschrijven, en dient zich ook niet te bemoeien met de medicatie die een echte arts
heeft voorgeschreven.

Waar blijkt het dwingend advies uit? Kunt u dat ook bewijzen ?

Willemzelf schreef: We hebben een psycholoog en een psychiater.
Wie van beiden is er deskundiger op het gebied van de menselijke geest ?
Inderdaad, u hebt het juiste antwoord gegeven.

Ik weet niet wat het juiste antwoord is. Om psycholoog of psychiater te worden zul je aan bepaalde basiseisen moeten voldoen. Wie van de twee er uiteindelijk deskundiger wordt inzake de menselijke geest, hangt af van de verdere studie.

Maar als je het over medicijnen hebt: Een psychiater mag ze voorschrijven. Een psycholoog niet. Ook niet als hij meer verstand van medicatie heeft dan een psychiater. Dus een psycholoog kan en mag (behoudens het gesprek met de psychiater aangaan) zich daar niet mee bemoeien.

Een psycholoog kan een beter beeld krijgen van een patiënt door meer contacturen terwijl een psychiater misschien een beperkter beeld krijgt en vooral op de medicatie focust.

Zo simpel is het allemaal niet.

crazyme schreef:Een psycholoog kan een beter beeld krijgen van een patiënt door meer contacturen terwijl een psychiater misschien een beperkter beeld krijgt en vooral op de medicatie focust.

Zo simpel is het allemaal niet.

Dat kan best. Maar feit is en blijft dat de psycholoog niets over de medicatie te zeggen had - dat was het pakke asn van de psychiater.

Een psycholoog mag best advies geven wanneer zij denkt dat dit in het belang van de patiënt is.
Ze mag niets voorschrijven, maar wel ontraden.

crazyme schreef:Een psycholoog mag best advies geven wanneer zij denkt dat dit in het belang van de patiënt is.
Ze mag niets voorschrijven, maar wel ontraden.

Dat mag nu juist niet. Ontraden heeft exact dezelfde waarde als voorschrijven. Zeker niet tegen het dringende advies van de psychiater in. Als er al twijfel is, had de psycholoog dat met de psychiater moeten opnemen.

Veel psychiaters schrijven maar wat graag medicijnen voor, zonder het werkelijke probleem aan te pakken. Die medicijnen die over het algemeen zeer ongezond zijn, en bovendien de schijn wekken dat het beter gaat, houden de patient verdoofd waardoor er niet kan worden gewerkt aan echt herstel. Zover kan ik het advies van de psycholoog wel begrijpen. Natuurlijk moeten er medicijnen geslikt worden in ernstige gevallen waarbij acuut gevaar dreigt voor de patient of omgeving. Maar of de zelfmoordpoging nou is toe te schrijven aan het advies van de psycholoog lijkt me zeer moeilijk hard te maken.

Dan ter zijde: je kunt als particulier iemand niet strafrechtelijk vervolgen. Hiervoor is het OM, en in het bijzonder de OvJ. Je kunt dus aangifte doen en de OvJ beoordeelt of hij gaat vervolgen. Dit doet hij niet namens jou maar namens de Staat, in het belang van de wet. Dat de politie geen aangifte opneemt is zeer laakbaar. Het is de plicht van de politie een aangifte op te nemen en hier van per ommegaand een proces verbaal te maken.

@harryjansen28
mijn vraag is : terwijl je de gesprekken had met deze psychologe stond je toen ook nog onder controle bij je psychiater ?
Ik denk dat het antwoord " ja " is , juist omdat je medicatie slikt.
Is er overleg geweest tussen deze psychologe en de psychiater hierover?
Ik denk dat het antwoord " nee " is en dat vind ik wel kwalijk en verwijtbaar.
Als je zelf dus nog wel nog onder controle vd psychiater stond en hij dit niet heeft goedgekeurd en jij er toch in mee bent gegaan is het wel je eigen keus geweest, met alle gevolgen vandien .

Ben je het niet eens met de medicatie moet je dit met je psychiater bespreken ( hij is arts tenslotte ) en niet met je psychologe.
LET WEL : in het algemeen zijn psychiaters ( te ) rap met medicijnen voorschrijven, toch is dit is veel situaties wel nodig, helaas.

Haar nu strafrechterlijk vervolgen is m.i. geen gelopen race.....ze heeft het je ontraden , niet verboden ( op grond waarvan? Jouw verhaal ? ) ....toch heb je zelf de keus gemaakt om met haar advies mee te gaan.
Waar wil je aangifte van doen? Dat mede door haar advies je een zelfmoordpoging hebt gedaan? Dat is denk ik heel moeilijk zo niet onmogelijk om hard te maken.. het impliceert , voor mij , wel dat je toch ook medicatie nodig hebt .

*Wat ik alleen niet kan plaatsen is : dat beide disciplines geen onderling contact hebben gehad of gehouden t.a.v jouw herstel.

*Beide professionals zijn nodig in jouw geval en beiden moeten slechts 1 doel hebben en dat is jou weer op de rit en in balans krijgen dmv gesprekken en medicatie.
*Ga daar mee ad slag en focus je alleen op je herstel , met zowel een psycholoog als een psychiater en laat de rest los.....
Veel sterkte wens ik je!

Laten we simpel denken.
Als je vrouw je verlaat, met als resultaat dat je een zelfmoordpoging doet,
ga je dan aangifte tegen haar doen bij de politie ?

Veel psychiaters schrijven maar wat graag medicijnen voor, zonder het werkelijke probleem aan te pakken. Die medicijnen die over het algemeen zeer ongezond zijn, en bovendien de schijn wekken dat het beter gaat, houden de patient verdoofd waardoor er niet kan worden gewerkt aan echt herstel.

Makkelijk gezegd op afstand en iets te kort door de bocht. Stel... laten we er eens één pakken, bij de diagnose schizofrenie, hoe kun je daar het werkelijke probleem aanpakken ? Het handelt hier namelijk (zeer hoogstwaarschijnlijk) om aangeboren ziekte. Of mensen die psychotisch zijn.. die ga je daar niet uitkrijgen dmv een "biologisch ingestraalde wortel".
In geval van anti-depressiva , daar staat in de bijsluiter vaak suicidaal gedrag genoemd als bijwerking. Dus stoppen zou in THEORIE beter zijn. Toch ken ik diverse mensen die er zonder AD niet meer zouden zijn.

bprosman schreef:

Veel psychiaters schrijven maar wat graag medicijnen voor, zonder het werkelijke probleem aan te pakken. Die medicijnen die over het algemeen zeer ongezond zijn, en bovendien de schijn wekken dat het beter gaat, houden de patient verdoofd waardoor er niet kan worden gewerkt aan echt herstel.

Makkelijk gezegd op afstand en iets te kort door de bocht. Stel... laten we er eens één pakken, bij de diagnose schizofrenie, hoe kun je daar het werkelijke probleem aanpakken ? Het handelt hier namelijk (zeer hoogstwaarschijnlijk) om aangeboren ziekte. Of mensen die psychotisch zijn.. die ga je daar niet uitkrijgen dmv een "biologisch ingestraalde wortel".
In geval van anti-depressiva , daar staat in de bijsluiter vaak suicidaal gedrag genoemd als bijwerking. Dus stoppen zou in THEORIE beter zijn. Toch ken ik diverse mensen die er zonder AD niet meer zouden zijn.

Eens. Generaliseren schept vrijwel nooit een eerlijk beeld van de werkelijkheid, zo ook hier niet. Ik herken het opgeworpen beeld in ieder geval niet.

de weg die jij wil gaan TS is naar mijn idee niet de juiste, jij hebt ze;lf ook een verantwoordelijkheid in deze, psycholoog mag niet aan de medicatie rommelen of dit nu dwingend is of niet...

jij zelf had actie moeten ondernemen en kontakt op moeten nemen met de psychiater om dit voor te leggen, we wijzen met zijn allen zo makkelijk naar een ander maar je hebt ook zelf een verantwoordelijkheid en deze gaat heel ver...

buiten dat een psycholoog niets mag met medicijnen kijk ook naar jezelf...