Radar

In 1978 gescheiden van mijn toenmalige echtgenote (overleden in 2011) waarvoor toentertijd een bijzonder partnerpensioen is gereserveerd dat is vervallen door haar overlijden op 68-jarige leeftijd.

Ikzelf ben hertrouwd in 1987 met berichtgeving aan de pensioenmaatschappij die hierop niet heeft gereageerd; naar nu achteraf blijkt is - doordat de pensioen opbouw bij mijn vroegere werkgever i.v.m. mijn ontslag in 1981 - heeft mijn huidge echtgenote geen recht op eventueel weduwenpensioen; als reden wordt aangevoerd dat alleen een partner pensioen wordt opgebouwd als er ten tijde van de pensioenopbouw een partner is (mijn huidige echtgenote was dat toentertijd dus niet).

Vraag : Er is m.i. ook duidelijk sprake van enige zorgplicht die echtgenoten over en weer elkaar verschuldigd zijn.
I.v.m. mijn leeftijd kan deze zorgplicht nu niet meer geëffectueerd worden wat wel had gekund als de
pensioen maatschappij toentertijd (in 1987) had gereageerd.
M.I. is er - op grond van nalatigheid inz. berichtgeving door de maatschappij - dan een verplichting tot u
uitkering van een evt. weduwen pensioen. Gaarne commentaar hierop.
kele wijze in 1987 door de maatschappij is gereageerd op mijn berichtgeving inz. mijn nieuwe huwelijk ?

Ik zou denken dat je zelf ook even aan de bel had moeten trekken toen je 30 jaar geleden geen reactie kreeg. Primair ben je zelf verantwoordelijk voor je pensioen en bijbehorende informatievoorziening.

Ik weet niet om welke 'pensioenmaatschappij' het gaat, maar pensioenfondsen zijn er niet voor het adviseren over eventuele extra af te sluiten verzekeringen voor de partner. Sterker nog, ze mogen zelfs geen advies geven. Daarvoor had je naar een adviseur kunnen gaan. Ze geven wel aan hoeveel opbouw er is (bijvoorbeeld via pensioenoverzichten) en aan de hand daarvan had je waarschijnlijk ook kunnen zien dat er geen of nauwelijks pensioen voor je nieuwe partner zou zijn. En dat het pensioen dat naar de ex gaat betekent dat er voor de nieuwe partner nauwelijks iets zou zijn.

Overigens zou wel of niet opbouw in die drie jaar nauwelijks iets hebben uitgemaakt.

Je kunt wel ervoor kiezen om een deel van het ouderdomspensioen uit te ruilen voor extra partnerpensioen. Dat kan in elk geval op het moment dat je pensioen ingaat (als dat nog moet komen...) en vaak kan het ook als je met werken/opbouwen stopt. Als je dus nog niet met pensioen bent, dan kun je dat doen. Dat zal grofweg betekenen dat je voor een euro minder ouderdomspensioen 4 euro extra nabestaandenpensioen kunt krijgen.

Franciscus M. schreef:In 1978 gescheiden van mijn toenmalige echtgenote (overleden in 2011) waarvoor toentertijd een bijzonder partnerpensioen is gereserveerd dat is vervallen door haar overlijden op 68-jarige leeftijd.

Dat lijkt me logisch.

Franciscus M. schreef:Ikzelf ben hertrouwd in 1987 met berichtgeving aan de pensioenmaatschappij die hierop niet heeft gereageerd; naar nu achteraf blijkt is - doordat de pensioen opbouw bij mijn vroegere werkgever i.v.m. mijn ontslag in 1981 - heeft mijn huidge echtgenote geen recht op eventueel weduwenpensioen; als reden wordt aangevoerd dat alleen een partner pensioen wordt opgebouwd als er ten tijde van de pensioenopbouw een partner is (mijn huidige echtgenote was dat toentertijd dus niet).

Dus nadat je bent gestopt met werken en pensioenopbouwen in 1987 ben je met je tweede vrouw getrouwd. Dan is het toch logisch dat je niets voor haar hebt opgebouwd en dat ze dus niets ontvangt?

Franciscus M. schreef:Vraag : Er is m.i. ook duidelijk sprake van enige zorgplicht die echtgenoten over en weer elkaar verschuldigd zijn.
I.v.m. mijn leeftijd kan deze zorgplicht nu niet meer geëffectueerd worden wat wel had gekund als de
pensioen maatschappij toentertijd (in 1987) had gereageerd.
M.I. is er - op grond van nalatigheid inz. berichtgeving door de maatschappij - dan een verplichting tot u
uitkering van een evt. weduwen pensioen. Gaarne commentaar hierop.
kele wijze in 1987 door de maatschappij is gereageerd op mijn berichtgeving inz. mijn nieuwe huwelijk ?

Natuurlijk had je hier zelf achteraan moeten gaan als dat een issue zou zijn geweest. De maatschappij lijkt mij niet nalatig. Hoe zou die nalatig moeten zijn geweest?