Radar

Mijn man werkte voor een detacheringsbedrijf in Nederland. Mijn man werd onwel op zijn werkplek en is met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Helaas konden ze de oorzaak niet vinden maar hield er wel echter klachten aan over. Het detacheringsbedrijf heeft hulp ingeschakeld van een re-integratiebedrijf en heeft hij een traject gevolgd wat hem goed deed. Hij herstelde goed en ging weer aan het werk.
Het werk ging zelfs zo goed dat hij een hogere functie heeft gekregen binnen het bedrijf.
Maar dan gaat het mis voor de tweede keer. Hij werd onwel thuis. En ging weer met spoed naar het ziekenhuis. Echter konden ze weer niks vinden. Helaas werd er ook pas na 24 uur een MRI scan gemaakt waar al niks meer te zien was. Hij had wel klachten aan overgehouden en die heeft hij nu nog. Wat de klachten inhouden; Elke dag hoofdpijn. Kan niet meer fietsen, kan niet lezen en schrijven. Concentratieproblemen korte termijn-geheugen etc. Na drie dagen mocht hij weer naar huis. Hij heeft twee jaar in de ziektewet gezeten daarvan is hij twee jaar naar de bedrijfsarts gegaan. Is naar een re-integratiebedrijf geweest maar die konden hem niet helpen met zijn klachten. Is bij het UWV geweest en hebben hem voor het eerste jaar arbeidsongeschikt verklaard. Heeft de bedrijfsarts ook gezegd dat hij niet in staat is om te werken. Echter wilden ze wel dat hij naar een privé kliniek ging om te kijken of zij een oorzaak konden vinden voor zijn klachten. Hij is daar door meerdere professoren bekeken en hun conclusie is naar voren gekomen dat er wel degelijks iets medisch met hem aan de hand is. Ze hebben een rapport opgemaakt en een advies gegeven om naar een andere kliniek te gaan waar zij goede banden mee hebben. Zou hij geen traject behandeling volgen is er geen kans op enige verbeteringen. Het probleem is dat het bedrijf aan de andere kant van Nederland ligt. Mijn man het niet aan om hele stukken te rijden, kleine stukjes gaat wel. Ondertussen hebben wij een tweede gesprek bij het UWV vanwege een WIA aanvraag. Alleen is er verder gezondheid van mijn man niks veranderd. De bedrijfsarts acht hem niet in staat om 40 uren te werken maar maximaal 4 uurtjes in een niet tresvolle werkplek waar weinig prikkelingen zijn . Het UWV heeft dan ook niks met zijn rapporten gedaan en zegt dat hij volledig aan het werk kan. Ze hebben ook gezegd wat voor werk hij zou kunnen doen volgens hun. Ga maar in een fabriek werken met 300 man en of in een textielfabriek werken. Mijn man is echter niet in staat om te werken die drukte kan hij niet aan. Ondertussen in bezwaar gegaan en hebben wij een advocaat ingeschakeld. Het UWV vind het echter niet fijn als je met een advocaat op de stoep komt en het gesprek ging ook heel erg stroef en het UWV was erg stug en wou al helemaal niet meewerken. De uitslag is inmiddels binnengekomen en ze blijven bij hun oordeel en willen er ook niks aan veranderen. Ze gooien het op meneer is niet naar de andere klant van het land gegaan om daar een traject te volgen en meneer kan gewoon auto rijden dus kan hij ook werken. Ondertussen zijn we een aantal keren naar de huisarts geweest en heeft een bedrijf gevonden in de buurt die misschien mijn man kan helpen alleen er zit een beste wachtlijst aan. Gelukkig hebben we net de eerste intake gehad en volgende week de tweede. Maar als ze mijn man kunnen helpen is nog maar de vraag. We kunnen in hogergeroep gaan maar als we verliezen hebben wij een probleem want dan moeten wij het complete proces betalen. Hierdoor voelen wij ons heel erg voor het blok gezet en weten even niet hoe nu verder.

Wat ik werkelijk niet snap is dat als er een mogelijk geboden wordt, dit niet met beide handen aangegrepen wordt. Ook al is het aan de andere kant van het land, oplossingen zijn er altijd te vinden. Helaas laat u hierdoor aan het UWV zien dat er geen gebruik gemaakt wordt van de aangeboden opties. En niet meewerken aan een herstel betekend een betermelding.

Triest verhaal.
En de advocaat die u eerder ingehuurd heeft? Wat is zijn inschatting mbt de kans van slagen?
Als hij/zij aangeeft dat de kansen goed voor u liggen zou ik zeker in het hoger beroep stappen.

Eventueel een gesprek met een andere advocaat kan ook helpen.
Het eerste gesprek is meestal gratis. Indien beiden positief zijn zou ik niet twijfelen om dat hoger beroep aan te gaan.

NeoDutchio schreef:Wat ik werkelijk niet snap is dat als er een mogelijk geboden wordt, dit niet met beide handen aangegrepen wordt. Ook al is het aan de andere kant van het land, oplossingen zijn er altijd te vinden. Helaas laat u hierdoor aan het UWV zien dat er geen gebruik gemaakt wordt van de aangeboden opties. En niet meewerken aan een herstel betekend een betermelding.

Beetje kort door de bocht denk ik?
de vrouw (of familie) heeft misschien ook wel verplichtingen naar een werkgever en kan niet altijd mee?
Er staat toch duidelijk dat de man zelf alleen kleine stukjes kan rijden.

Beste Esmeepeterson. Wat een vervelende situatie. Reageer niet op sommigen hier die net zo hard reageren als het UWV dat soms doet. Als ik tussen de regels van uw verhaal door lees dan zijn het voornamelijk spanning- / stress-gerelateerde klachten die uw echtgenoot heeft. Als een eventuele depressie zwaar is of dat hij tegen een burn-out aanzit, of aangezeten heeft, dan is het heel goed voor te stellen dat uw echtgenoot wel kleine stukjes met de auto kan rijden, maar niet met enige regelmaat langere stukken naar de andere kant van het land kan rijden. Die verkeersdruk is op dit moment in een dergelijke situatie veel te zwaar voor hem. Maar, het UWV maakt zulk een fijn onderscheid niet, is kort door de bocht in haar conclusies, zijn soms op het botte af, van de grove stappen en bij voorkeur in hun eigen (financiële) voordeel.

Ik ben geen arts en mijn voorgaande conclusie is misschien helemaal verkeerd. Dan hiervoor mijn verontschuldiging op voorhand. Wat ik hierna schrijf mag u dan meteen vergeten. Maar ergens herken ik in uw verhaal de klachten die ik enkele jaren terug zelf ervaren heb.

Toch ben ik uiteindelijk goed geholpen en, zeker belangrijk, dichtbij huis. Via mijn bedrijfsarts ben ik terechtgekomen bij TopCare, dat heet nu Ciran. Ciran heeft 19 vestigingen in Nederland, dus vast wel één dichtbij waar u woont. Ja inderdaad, Ciran is die instelling waar Zembla kort geleden zo lelijk over gedaan heeft. Tegelijkertijd is Zembla er aan voorbij gegaan dat vele duizenden cliënten daar de afgelopen vele jaren, waaronder ik, uitstekend geholpen zijn. Ik ben door de redelijk intensieve therapie daar van mijn depressie destijds genezen en kan sindsdien vele malen beter met mijn spanningen en stressklachten, die er altijd nog zijn, omgaan. Zo sterk is deze therapie voor mij geweest dat ik, ca. 16 maanden na mijn behandeling, een zeer zware lichamelijke operatie heb moeten ondergaan en ik, juist vanwege mijn zeer sterke positieve houding en omgaan met de problemen, daar zeer snel van genezen ben.

Als uw echtgenoot dus leidt aan de klachten zoals eerder door mij omschreven, dan is het misschien goed dat hij eens hierover het gesprek aangaat met de huisarts en/of zijn bedrijfsarts. Mogelijk krijgt hij dan een doorverwijzing naar genoemde instantie waar ik zo goed geholpen ben. Uiteraard is over deze instantie uitgebreide informatie op het internet te vinden.

Ik wens u en uw echtgenoot veel succes en sterkte.

Hallo Esmee, wat een triest verhaal zeg! Wat nu te doen? Als u denkt in een beroepszaak een goede kant te maken dan zou ik dat zeer zeker toch nog eens overwegen. Maar dan uiteraard wel met juridische steun en onderbouwd met bevindingen van artsen en specialisten. Hebt u de advocaat nog? Zo nee, dan kunt u ook juridische ondersteuning bij bijvoorbeeld een vakbond krijgen. Wat misschien ook mogelijk is, is een nieuwe WIA aanvraag. Normaal gesproken staat voor een hernieuwde aanvraag een wachttijd maar als aangetoond kan worden dat de klachten verergerd zijn dan kan daar vanaf geweken worden. Bespreek dit eens met uw jurist. Heel veel succes!

JanTinusPlukvet schreef:

NeoDutchio schreef:Wat ik werkelijk niet snap is dat als er een mogelijk geboden wordt, dit niet met beide handen aangegrepen wordt. Ook al is het aan de andere kant van het land, oplossingen zijn er altijd te vinden. Helaas laat u hierdoor aan het UWV zien dat er geen gebruik gemaakt wordt van de aangeboden opties. En niet meewerken aan een herstel betekend een betermelding.

Beetje kort door de bocht denk ik?
de vrouw (of familie) heeft misschien ook wel verplichtingen naar een werkgever en kan niet altijd mee?
Er staat toch duidelijk dat de man zelf alleen kleine stukjes kan rijden.

Nee, zeker niet kort door de bocht. Indien ik in een soortgelijke situatie zou komen zou ik elke kans aangrijpen om er weer bovenop te komen. Er zijn zat regelingen te bedenken om de partner bv weg te brengen en op te halen. En ja, het UWV is onverbiddelijk, maar dat komt helaas door de slechte die het voor de goede verpest hebben.

Esmeepeterson schreef:Mijn man werkte voor een detacheringsbedrijf in Nederland. Mijn man werd onwel op zijn werkplek en is met de ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis. Helaas konden ze de oorzaak niet vinden maar hield er wel echter klachten aan over. Het detacheringsbedrijf heeft hulp ingeschakeld van een re-integratiebedrijf en heeft hij een traject gevolgd wat hem goed deed. Hij herstelde goed en ging weer aan het werk.
Het werk ging zelfs zo goed dat hij een hogere functie heeft gekregen binnen het bedrijf.
Maar dan gaat het mis voor de tweede keer. Hij werd onwel thuis. En ging weer met spoed naar het ziekenhuis. Echter konden ze weer niks vinden. Helaas werd er ook pas na 24 uur een MRI scan gemaakt waar al niks meer te zien was. Hij had wel klachten aan overgehouden en die heeft hij nu nog. Wat de klachten inhouden; Elke dag hoofdpijn. Kan niet meer fietsen, kan niet lezen en schrijven. Concentratieproblemen korte termijn-geheugen etc. Na drie dagen mocht hij weer naar huis. Hij heeft twee jaar in de ziektewet gezeten daarvan is hij twee jaar naar de bedrijfsarts gegaan. Is naar een re-integratiebedrijf geweest maar die konden hem niet helpen met zijn klachten. Is bij het UWV geweest en hebben hem voor het eerste jaar arbeidsongeschikt verklaard. Heeft de bedrijfsarts ook gezegd dat hij niet in staat is om te werken. Echter wilden ze wel dat hij naar een privé kliniek ging om te kijken of zij een oorzaak konden vinden voor zijn klachten. Hij is daar door meerdere professoren bekeken en hun conclusie is naar voren gekomen dat er wel degelijks iets medisch met hem aan de hand is. Ze hebben een rapport opgemaakt en een advies gegeven om naar een andere kliniek te gaan waar zij goede banden mee hebben. Zou hij geen traject behandeling volgen is er geen kans op enige verbeteringen. Het probleem is dat het bedrijf aan de andere kant van Nederland ligt. Mijn man het niet aan om hele stukken te rijden, kleine stukjes gaat wel. Ondertussen hebben wij een tweede gesprek bij het UWV vanwege een WIA aanvraag. Alleen is er verder gezondheid van mijn man niks veranderd. De bedrijfsarts acht hem niet in staat om 40 uren te werken maar maximaal 4 uurtjes in een niet tresvolle werkplek waar weinig prikkelingen zijn . Het UWV heeft dan ook niks met zijn rapporten gedaan en zegt dat hij volledig aan het werk kan. Ze hebben ook gezegd wat voor werk hij zou kunnen doen volgens hun. Ga maar in een fabriek werken met 300 man en of in een textielfabriek werken. Mijn man is echter niet in staat om te werken die drukte kan hij niet aan. Ondertussen in bezwaar gegaan en hebben wij een advocaat ingeschakeld. Het UWV vind het echter niet fijn als je met een advocaat op de stoep komt en het gesprek ging ook heel erg stroef en het UWV was erg stug en wou al helemaal niet meewerken. De uitslag is inmiddels binnengekomen en ze blijven bij hun oordeel en willen er ook niks aan veranderen. Ze gooien het op meneer is niet naar de andere klant van het land gegaan om daar een traject te volgen en meneer kan gewoon auto rijden dus kan hij ook werken. Ondertussen zijn we een aantal keren naar de huisarts geweest en heeft een bedrijf gevonden in de buurt die misschien mijn man kan helpen alleen er zit een beste wachtlijst aan. Gelukkig hebben we net de eerste intake gehad en volgende week de tweede. Maar als ze mijn man kunnen helpen is nog maar de vraag. We kunnen in hogergeroep gaan maar als we verliezen hebben wij een probleem want dan moeten wij het complete proces betalen. Hierdoor voelen wij ons heel erg voor het blok gezet en weten even niet hoe nu verder.

Toch naar de andere kant van het land gaan voor die behandeling natuurlijk! Is er niet een familielid of iets dergelijke waar hij kan verblijven zodat het minder ver is? Anders is "de andere kant van het land" zo heel ver nou ook weer niet, buiten de spits om.

Het UWV is er niet om iedereen die geen zin heeft om te (zorgen dat hij kan) werken van een uitkering te voorzien als het ook anders zou kunnen.

En ja, dat kan hard klinken, maar wat ik niet begrijp is dat hij niet de kans neemt als die geboden wordt. Je wil toch zeker wel beter worden? Ik heb in mijn familie ook een aantal chronisch zieken die maar al te graag superver zouden reizen voor een oplossing voor hun gebreken.

Als het enigszins mogelijk de therapie verder in het land aan te vangen, ook al is het misschien meerdere keren per week, dan zou ik die kans niet onbenut laten. Inderdaad is het zo dat uw echtgenoot niet per se zelf heen en weer hoeft te rijden. Inschakelen van u, of een familielid die kan/wil rijden met uw auto valt natuurlijk ook te overwegen. En ik hoop dat de situatie niet zo erg bij uw echtgenoot is dat zelfs meerijden een te zware belasting voor hem is. Desondanks zou ik mijn vorige tip eventueel overwegen, omdat uw echtgenoot mogelijk op termijn dichterbij huis geholpen kan worden.

Wellicht misschien een schrale troost. Alle vervoerskosten die gemaakt worden voor uw echtgenoot (en voor uzelf) worden beschouwd als "vervoerskosten voor een zieke of invalide". Iedere kilometer die u daarvoor maakt, heen en weer, naar huisarts, specialist, bedrijfsarts, keuringsarts, therapie ook al is dat enkele keren per week en aan de andere kant van het land en welke hulpverlener dan ook, mag u tegen de werkelijke kilometerkosten opvoeren bij uw belastingaangifte als aftrekpost zorgkosten. Reken er op dat als u kilometers gaat tellen over een heel kalenderjaar dat zoiets behoorlijk op kan lopen en dat vermenigvuldigen met de werkelijke kilometerprijs van uw auto (modelberekening op ANWB.nl). Mogelijk dat u, alvast voor de belastingaangifte nu over 2016 en de komende belastingaangiftes hier ook nog iets mee kan.

Hoe u verder moet in deze situatie kan iemand van een forum u niet vertellen.
Daarvoor moet u bij uw advocaat zijn.
U bent er zelf ook wel achter gekomen dat het niet slim was een traject te weigeren.
Dat uw man niet grote stukken kan rijden, kan nooit zomaar een excuus zijn.
Ligt daar wel een verklaring van een arts aan ten grondslag? En was er geen andere mogelijkheid om daar te komen. U kunt kennelijk niet autorijden, maar misschien familie of met het openbaar vervoer.
Is de beslissing nog terug te draaien?
Wat ik zo om mij heen hoor, dan is het bijna onmogelijk om in de WIA terecht te komen.
Er worden in theorie altijd nog banen gevonden die uw man eventueel zou kunnen doen.
Heeft u wel een advocaat die gespecialiseerd is in dit soort zaken?

Nou Esmee, een heel verhaal. Ik heb er even over nagedacht. Natuurlijk ben ik geen arts, maar ik herken wel een aantal dingen. Met name het verhaal dat je man een werkplek moet hebben waar weinig prikkelingen zijn.

Dus ik ga je een vraag stellen die je wat mij betreft niet op het forum hoeft te beantwoorden. Het zou je verder kunnen helpen.

Heeft je man toevallig een vorm van autisme? De klachten die je noemt lijken op een burn-out, maar als hij inderdaad een vorm van autisme heeft, is het geen burn-out maar een chronische overprikkeling zeg maar. De verschijnselen lijken heel erg veel op elkaar. Ook het in elkaar klappen klopt wel, het korte stukken rijden ook. Is je man snel moe? Nog een aanwijzing om in die richting te denken.

Als er geen diagnose is zouden jullie eens een lijstje kunnen maken wat precies de klachten zijn, maar ook hoe hij functioneert. En daarmee eens overleggen met de huisarts, of een onderzoek nuttig kan zijn.

Veel sterkte ermee!