Radar

De zoon van mijn beste vriendin zit in deze zorginstelling. Eigenlijk is de zorginstelling voor mensen met een licht verstandelijke beperking.
Maar hij is gewoon normaal verder maar heeft alleen ADHD waardoor die door zijn drukte thuis niet te handhaven is. Doordat hij 18 is geworden kunnen ze hem nergens plaatsen en zo kwam die op deze boerderij terecht. De bedoeling is dat die leert om zelfstandig te zijn en straks op zichzelf kan gaan wonen.

Maar bijna al het personeel is niet geschoold en ze behandelen hem net zoals de mensen met een licht verstandelijke beperking. Hij voelt zich dus continue gekleineerd daardoor wat veel frustratie geeft. Hij uitte zijn emoties op facebook een tijd geleden. en het enige wat die zei was '' ik voel me ellendig omdat het personeel hier me niet begrijpt en ze geen van allen een pedagogische opleiding hebben gehad''
Omdat deze instelling in het verleden al zwaar onder de loep heeft gelegen was het meteen raak. De beheerder Richard werd meteen boos en voor straf mocht die geen laptop meer op de kamer. Hij mocht niet meer van het terrein af en na de gesprekken met de ouders maakten de leidinggevenden er een mooi verhaal van. Ook is zijn telefoon afgenomen want de afspraak was dat die elk gesprek zou opnemen. we willen bewijzen hebben over hoe ze daar met de mensen omgaan. Maar ze zorgen ervoor dat er geen communicatie naar buiten komt. De mensen mogen niets over de zorginstelling zeggen doen ze dat wel dan worden ze zwaar gestraft.

Afgelopen week was het weer raak. Er was een nieuwe regel die nog niet verteld was aan de bewoners. Haar zoon was wat chagerijnig en had eten nodig. Hij kwam dus vragen om een plakje worst bij de leiding, we hebben een nieuwe regel er mag geen worst meer worden gepakt kreeg die ineens te horen. Dus hij was helemaal verbaasd en kon die reactie niet gelijk verwerken. Das vrij normaal bij mensen met adhd dan moet je ze even met rust laten dat ze dat kunnen verwerken. Dus hij loopt weg en onder het weglopen roept die lelijke kankerkop tegen de begeleider en liep naar zijn kamer. Daar kon die even weer tot rust komen maar daar kreeg die de tijd niet voor. Een woedende en scheldende begeleider ging voor hem staan en schreeuwen dat zijn beste vriend aan kanker is overleden. Dus de zoon zegt laat me met rust ik heb even tijd nodig. Maar de begeleider was zelf geemotioneerd en stopte maar niet. Waardoor er dus iets knapte in het hoofd van haar zoon. En deze viel de begeleider aan, daarna moest die naar Richard de grote baas daar. Dat is al helemaal fout want de emoties zitten nog hoog. Dus die begint tegen hem te praten en zegt weet je wat er met jou moet gebeuren ze moeten ze je opsluiten in een cel en je weg laten rotten zei de manager. Dus de zoon reageert daarop en zegt smerige kutmongool en loopt weg en gooit de deur hard dicht om weg te lopen. Vervolgens had de manager zijn emoties ook niet onder controle en viel hem aan door boven op hem te springen. Daarna op zijn kamertje voelde die zich compleet onbegrepen en liep die weg. Hij heeft 7uur achtereen gelopen en toen de instelling gebeld die hem weer heeft opgehaald. Vervolgens mag die een maand lang geen bezoek ontvangen of naar huis toe. Ook is zijn telefoon ingenomen en nemen ze zijn laptop steeds in beslag als straf. Wij willen hier graag wat tegen doen want met het juiste personeel en mensen die wel weten wat ze doen is het gewoon een jongen die een beetje druk is. Maar hier maken ze hem kapot op deze manier. Het probleem is hoe maken we hard dat deze dingen gebeuren. Ze houden elkaar allemaal de hand boven het hoofd daar zowel het managment als het personeel. Ze maken de mensen daar mondddood door te zeggen het is jullie woord tegen het onze. Ze verdraaien woorden en situaties en de bewoners blijven achter met een gevoel van onmacht. Want de instelling wordt eerder geloofd dan een bewoner....
En dit is maar een klein gedeelte het verhaal is nog veel langer....

Ook als je ADHD hebt is schelden met het woord kanker helemaal niet nodig. Ik snap heel goed dat als iemand heeft meegemaakt dat er een naaste aan deze ziekte is overleden, dat deze dan boos reageert. Ook is het een misvatting dat mensen met ADHD niet gestraft mogen worden voor hun daden. En de agressieve reactie van deze knul doet vermoeden dat er meer speelt dan hier wordt verteld.

Dan moet u de hele tekst lezen. Het scheldwoord is totaal niet relevant , een professioneel begeleider mag situaties niet verergeren dan doet hij zijn werk niet goed. En woorden worden verdraaid naar ouders toe zodat die mensen overal schuld aan hebben. Weet u hoeveel dit gebeurd in Nederland? En daardoor schelden die mensen met die lelijke woorden. Die weten niet meer wie of wat ze kunnen vertrouwen. Er wordt niet naar hun geluisterd en ze worden niet geloofd. Ze worden steeds onmachtiger wat resulteert in geweldadigheid/baldadig gedrag en ze dan dat soort woorden gaan roepen. Het is een groot probleem die overal in Nederland voor komt. Voor iemand met zware adhd of autisme of noem het maar op is elke verandering iets wat verwerkt moet worden. Voor ons mensen die daar geen last van hebben is het gemakkelijk oordelen en zij moeten door de scheldwoorden en het gedrag heen kijken.

eline.baalders schreef:De zoon van mijn beste vriendin zit in deze zorginstelling. Eigenlijk is de zorginstelling voor mensen met een licht verstandelijke beperking.
Maar hij is gewoon normaal verder maar heeft alleen ADHD waardoor die door zijn drukte thuis niet te handhaven is. Doordat hij 18 is geworden kunnen ze hem nergens plaatsen en zo kwam die op deze boerderij terecht. De bedoeling is dat die leert om zelfstandig te zijn en straks op zichzelf kan gaan wonen.

Maar bijna al het personeel is niet geschoold en ze behandelen hem net zoals de mensen met een licht verstandelijke beperking. Hij voelt zich dus continue gekleineerd daardoor wat veel frustratie geeft. Hij uitte zijn emoties op facebook een tijd geleden. en het enige wat die zei was '' ik voel me ellendig omdat het personeel hier me niet begrijpt en ze geen van allen een pedagogische opleiding hebben gehad''
Omdat deze instelling in het verleden al zwaar onder de loep heeft gelegen was het meteen raak. De beheerder XXX werd meteen boos en voor straf mocht die geen laptop meer op de kamer. Hij mocht niet meer van het terrein af en na de gesprekken met de ouders maakten de leidinggevenden er een mooi verhaal van. Ook is zijn telefoon afgenomen want de afspraak was dat die elk gesprek zou opnemen. we willen bewijzen hebben over hoe ze daar met de mensen omgaan. Maar ze zorgen ervoor dat er geen communicatie naar buiten komt. De mensen mogen niets over de zorginstelling zeggen doen ze dat wel dan worden ze zwaar gestraft.

Afgelopen week was het weer raak. Er was een nieuwe regel die nog niet verteld was aan de bewoners. Haar zoon was wat chagerijnig en had eten nodig. Hij kwam dus vragen om een plakje worst bij de leiding, we hebben een nieuwe regel er mag geen worst meer worden gepakt kreeg die ineens te horen. Dus hij was helemaal verbaasd en kon die reactie niet gelijk verwerken. Das vrij normaal bij mensen met adhd dan moet je ze even met rust laten dat ze dat kunnen verwerken. Dus hij loopt weg en onder het weglopen roept die lelijke kankerkop tegen de begeleider en liep naar zijn kamer. Daar kon die even weer tot rust komen maar daar kreeg die de tijd niet voor. Een woedende en scheldende begeleider ging voor hem staan en schreeuwen dat zijn beste vriend aan kanker is overleden. Dus de zoon zegt laat me met rust ik heb even tijd nodig. Maar de begeleider was zelf geemotioneerd en stopte maar niet. Waardoor er dus iets knapte in het hoofd van haar zoon. En deze viel de begeleider aan, daarna moest die naar Richard de grote baas daar. Dat is al helemaal fout want de emoties zitten nog hoog. Dus die begint tegen hem te praten en zegt weet je wat er met jou moet gebeuren ze moeten ze je opsluiten in een cel en je weg laten rotten zei de manager. Dus de zoon reageert daarop en zegt smerige kutmongool en loopt weg en gooit de deur hard dicht om weg te lopen. Vervolgens had de manager zijn emoties ook niet onder controle en viel hem aan door boven op hem te springen. Daarna op zijn kamertje voelde die zich compleet onbegrepen en liep die weg. Hij heeft 7uur achtereen gelopen en toen de instelling gebeld die hem weer heeft opgehaald. Vervolgens mag die een maand lang geen bezoek ontvangen of naar huis toe. Ook is zijn telefoon ingenomen en nemen ze zijn laptop steeds in beslag als straf. Wij willen hier graag wat tegen doen want met het juiste personeel en mensen die wel weten wat ze doen is het gewoon een jongen die een beetje druk is. Maar hier maken ze hem kapot op deze manier. Het probleem is hoe maken we hard dat deze dingen gebeuren. Ze houden elkaar allemaal de hand boven het hoofd daar zowel het managment als het personeel. Ze maken de mensen daar mondddood door te zeggen het is jullie woord tegen het onze. Ze verdraaien woorden en situaties en de bewoners blijven achter met een gevoel van onmacht. Want de instelling wordt eerder geloofd dan een bewoner....
En dit is maar een klein gedeelte het verhaal is nog veel langer....

Even veiligstellen.

Wat ik me om te beginnen afvraag, hoe komt iemand met ADHD geplaatst op een zorgboerderij, en waarom zijn de ouders daar mee akkoord gegaan, als het volgens zo te lezen iedereen geen goed idee is? Goed, die zoon vliegt serieus uit de bocht, schoffeert al het aanwezige personeel, en dan is het de schuld van alles en iedereen behalve hem? Da's lekker makkelijk gedacht, als die ouders hem er ondanks alle twijfel toch laten zitten, zijn zij in mijn ogen ook secundair verantwoordelijk voor wat er gebeurd is. En als hij een maand lang niemand mag ontvangen of naar huis toe, is het volgens mij meer dan een zorgboerderij, want vooral dat niet naar huis toe, is wel een dingetje, dat kan/mag men niet zomaar opleggen aan een volwassene met "enkel" ADHD.

[Bericht verwijderd door de Moderator in overleg met de gebruiker.]

Er spelen hier een aantal zaken.

1. De persoon in kwestie is meerderjarig. Hij heeft zelf volledig zeggenschap over zijn eigen leven. Men mág dus niet zomaar de laptop afpakken, of straffen met andere beperkingen.

Tenzij de meerderjarige door de rechtbank onder curatele is geplaatst en handelingsonbekwaam is. Maar dan is er dus meer aan de hand dan alleen ADHD.

2. De jongeman zit in een instelling die niet aansluit bij zijn stoornis.

Waarom? Men moet zich er toch van bewust zijn dat iemand zonder verstandelijke beperking niet op zijn plek is tussen alleen maar mensen met wel een verstandelijke beperking?

3. Wat breien zegt, het verhaal heeft altijd twee kanten.

De TS was er niet bij toen deze dingen zijn voorgevallen en de moeder van de jongeman ook niet. Dus waarop is het verhaal van TS gebaseerd? Op wat de jongeman aan zijn moeder verteld heeft? Ik heb zelf kinderen en ik kan je vertellen: die vertellen niet altijd de waarheid. Zeker niet in die situaties waar het gebeurde misschien toch wel een beetje aan hunzelf te wijten was.

Sowieso snap ik het verhaal niet dat deze jongeman, die thuis niet te hanteren is (dus waarom zou hij dat elders wel zijn?) op deze zorgboerderij moet leren zelfstandig te worden zodat hij op zichzelf kan gaan wonen. Had hij dat niet moeten leren in de jaren vóórdat hij 18 werd? Gewoon, tijdens de opvoeding door zijn ouders of zo?

En wie heeft dan bedacht dat dat op deze instelling zou moeten gebeuren? Waar men niet op hem ingericht is, want een lichte verstandelijke beperking is geen gedragsprobleem, en dat is ADHD wel.

Kortom, dit verhaal is niet het hele plaatje. Bovendien is me eigenlijk niet duidelijk wat nou het doel van dit topic is.

Mijn zus begeleid als zzp-er dit soort cliënten in precies dit soort trajecten, dus langzaamaan werken naar een stuk zelfstandigheid, en als het allemaal lukt, ook zelfstandig wonen. En na dit verhaal even aan haar te hebben voorgelegd, herkende zij zich er pertinent niet in, Dit lijkt op geen enkele manier op zo'n traject, volgens haar professionele mening (met 20 jaar werkervaring), is hier véél meer aan de hand.

eline.baalders schreef:
Afgelopen week was het weer raak. Er was een nieuwe regel die nog niet verteld was aan de bewoners. Haar zoon was wat chagerijnig en had eten nodig. Hij kwam dus vragen om een plakje worst bij de leiding, we hebben een nieuwe regel er mag geen worst meer worden gepakt kreeg die ineens te horen. Dus hij was helemaal verbaasd en kon die reactie niet gelijk verwerken. Das vrij normaal bij mensen met adhd dan moet je ze even met rust laten dat ze dat kunnen verwerken. Dus hij loopt weg en onder het weglopen roept die lelijke kankerkop tegen de begeleider en liep naar zijn kamer. Daar kon die even weer tot rust komen maar daar kreeg die de tijd niet voor. Een woedende en scheldende begeleider ging voor hem staan en schreeuwen dat zijn beste vriend aan kanker is overleden. Dus de zoon zegt laat me met rust ik heb even tijd nodig. Maar de begeleider was zelf geemotioneerd en stopte maar niet. Waardoor er dus iets knapte in het hoofd van haar zoon. En deze viel de begeleider aan, daarna moest die naar Richard de grote baas daar. Dat is al helemaal fout want de emoties zitten nog hoog. Dus die begint tegen hem te praten en zegt weet je wat er met jou moet gebeuren ze moeten ze je opsluiten in een cel en je weg laten rotten zei de manager. Dus de zoon reageert daarop en zegt smerige kutmongool en loopt weg en gooit de deur hard dicht om weg te lopen. Vervolgens had de manager zijn emoties ook niet onder controle en viel hem aan door boven op hem te springen. Daarna op zijn kamertje voelde die zich compleet onbegrepen en liep die weg. Hij heeft 7uur achtereen gelopen en toen de instelling gebeld die hem weer heeft opgehaald. Vervolgens mag die een maand lang geen bezoek ontvangen of naar huis toe. Ook is zijn telefoon ingenomen en nemen ze zijn laptop steeds in beslag als straf. Wij willen hier graag wat tegen doen want met het juiste personeel en mensen die wel weten wat ze doen is het gewoon een jongen die een beetje druk is. Maar hier maken ze hem kapot op deze manier. Het probleem is hoe maken we hard dat deze dingen gebeuren. Ze houden elkaar allemaal de hand boven het hoofd daar zowel het managment als het personeel. Ze maken de mensen daar mondddood door te zeggen het is jullie woord tegen het onze. Ze verdraaien woorden en situaties en de bewoners blijven achter met een gevoel van onmacht. Want de instelling wordt eerder geloofd dan een bewoner....
En dit is maar een klein gedeelte het verhaal is nog veel langer....

I.p.v. gaan klagen over de behandeling van de jongen, kunt u zich ook inleven in de medwerkers van de zorgboerderij ( dat zij niet pedagogisch zijn opgeleid kan ik me eigenlijk niet voorstellen.

Van mensen met een mentale handicap kan ik me nog voorstellen, dat zij de impact niet weten van wat het woordkanker heeft op medewerkers, maar als de jongen alleen ADHD heeft, ga ik ervan uit, dat hij een redelijk normaal IQ heeft en zich wel kan indenken wat voor impact zijn woorden kunnen hebben.
En ook nog kuttekop zeggen lijkt meer op provoceren, en ja kan me heel goed indenken, dat zij hem een heel klein beetje zat zijn.
Ook al heb je ADHD kan je toch wel een beetje je fatsoen houden ( en ja weet wat ADHD is en wat de verschillende facetten en niveaus van ADHD kunnen zijn)

Ja begeleiders zijn ook net mensen en ja mensen (de bewoners) willen toch gelijk behandelt worden en niet achtergesteld worden, dus kan de reactie van de begeleider wel begrijpen ( maar is niet voor de 100% goed te praten, want professie gaat voor emotie, maar soms is die lijn heel erg dun)

ZaBo schreef:

eline.baalders schreef:
Afgelopen week was het weer raak. Er was een nieuwe regel die nog niet verteld was aan de bewoners. Haar zoon was wat chagerijnig en had eten nodig. Hij kwam dus vragen om een plakje worst bij de leiding, we hebben een nieuwe regel er mag geen worst meer worden gepakt kreeg die ineens te horen. Dus hij was helemaal verbaasd en kon die reactie niet gelijk verwerken. Das vrij normaal bij mensen met adhd dan moet je ze even met rust laten dat ze dat kunnen verwerken. Dus hij loopt weg en onder het weglopen roept die lelijke kankerkop tegen de begeleider en liep naar zijn kamer. Daar kon die even weer tot rust komen maar daar kreeg die de tijd niet voor. Een woedende en scheldende begeleider ging voor hem staan en schreeuwen dat zijn beste vriend aan kanker is overleden. Dus de zoon zegt laat me met rust ik heb even tijd nodig. Maar de begeleider was zelf geemotioneerd en stopte maar niet. Waardoor er dus iets knapte in het hoofd van haar zoon. En deze viel de begeleider aan, daarna moest die naar Richard de grote baas daar. Dat is al helemaal fout want de emoties zitten nog hoog. Dus die begint tegen hem te praten en zegt weet je wat er met jou moet gebeuren ze moeten ze je opsluiten in een cel en je weg laten rotten zei de manager. Dus de zoon reageert daarop en zegt smerige kutmongool en loopt weg en gooit de deur hard dicht om weg te lopen. Vervolgens had de manager zijn emoties ook niet onder controle en viel hem aan door boven op hem te springen. Daarna op zijn kamertje voelde die zich compleet onbegrepen en liep die weg. Hij heeft 7uur achtereen gelopen en toen de instelling gebeld die hem weer heeft opgehaald. Vervolgens mag die een maand lang geen bezoek ontvangen of naar huis toe. Ook is zijn telefoon ingenomen en nemen ze zijn laptop steeds in beslag als straf. Wij willen hier graag wat tegen doen want met het juiste personeel en mensen die wel weten wat ze doen is het gewoon een jongen die een beetje druk is. Maar hier maken ze hem kapot op deze manier. Het probleem is hoe maken we hard dat deze dingen gebeuren. Ze houden elkaar allemaal de hand boven het hoofd daar zowel het managment als het personeel. Ze maken de mensen daar mondddood door te zeggen het is jullie woord tegen het onze. Ze verdraaien woorden en situaties en de bewoners blijven achter met een gevoel van onmacht. Want de instelling wordt eerder geloofd dan een bewoner....
En dit is maar een klein gedeelte het verhaal is nog veel langer....

I.p.v. gaan klagen over de behandeling van de jongen, kunt u zich ook inleven in de medwerkers van de zorgboerderij ( dat zij niet pedagogisch zijn opgeleid kan ik me eigenlijk niet voorstellen.

Van mensen met een mentale handicap kan ik me nog voorstellen, dat zij de impact niet weten van wat het woordkanker heeft op medewerkers, maar als de jongen alleen ADHD heeft, ga ik ervan uit, dat hij een redelijk normaal IQ heeft en zich wel kan indenken wat voor impact zijn woorden kunnen hebben.
En ook nog kutmongool zeggen lijkt meer op provoceren, en ja kan me heel goed indenken, dat zij hem een heel klein beetje zat zijn. Hij wilde kennelijk stoer doen, maar heeft de consequenties niet ingezien, die te recht zijn opgelegd m.i.
Ook al heb je ADHD kan je toch wel een beetje je fatsoen houden ( en ja weet wat ADHD is en wat de verschillende facetten en niveaus van ADHD kunnen zijn)

Ja begeleiders zijn ook net mensen en ja mensen (de bewoners) willen toch gelijk behandelt worden en niet achtergesteld worden, dus kan de reactie van de begeleider wel begrijpen ( maar is niet voor de 100% goed te praten, want professie gaat voor emotie, maar soms is die lijn heel erg dun)

eline.baalders schreef:Dan moet u de hele tekst lezen. Het scheldwoord is totaal niet relevant , een professioneel begeleider mag situaties niet verergeren dan doet hij zijn werk niet goed. En woorden worden verdraaid naar ouders toe zodat die mensen overal schuld aan hebben. Weet u hoeveel dit gebeurd in Nederland? En daardoor schelden die mensen met die lelijke woorden. Die weten niet meer wie of wat ze kunnen vertrouwen. Er wordt niet naar hun geluisterd en ze worden niet geloofd. Ze worden steeds onmachtiger wat resulteert in geweldadigheid/baldadig gedrag en ze dan dat soort woorden gaan roepen. Het is een groot probleem die overal in Nederland voor komt. Voor iemand met zware adhd of autisme of noem het maar op is elke verandering iets wat verwerkt moet worden. Voor ons mensen die daar geen last van hebben is het gemakkelijk oordelen en zij moeten door de scheldwoorden en het gedrag heen kijken.

Ik vind dit een nogal eenzijdig verhaal. Neem niet alles wat je via de moeder van de betreffende adhd-er hoort voor waar aan... het is namelijk niet de waarheid, maar slechts een perceptie. De realiteit is altijd genuanceerder.

Moneyman schreef:

eline.baalders schreef:Dan moet u de hele tekst lezen. Het scheldwoord is totaal niet relevant , een professioneel begeleider mag situaties niet verergeren dan doet hij zijn werk niet goed. En woorden worden verdraaid naar ouders toe zodat die mensen overal schuld aan hebben. Weet u hoeveel dit gebeurd in Nederland? En daardoor schelden die mensen met die lelijke woorden. Die weten niet meer wie of wat ze kunnen vertrouwen. Er wordt niet naar hun geluisterd en ze worden niet geloofd. Ze worden steeds onmachtiger wat resulteert in geweldadigheid/baldadig gedrag en ze dan dat soort woorden gaan roepen. Het is een groot probleem die overal in Nederland voor komt. Voor iemand met zware adhd of autisme of noem het maar op is elke verandering iets wat verwerkt moet worden. Voor ons mensen die daar geen last van hebben is het gemakkelijk oordelen en zij moeten door de scheldwoorden en het gedrag heen kijken.

Ik vind dit een nogal eenzijdig verhaal. Neem niet alles wat je via de moeder van de betreffende adhd-er hoort voor waar aan... het is namelijk niet de waarheid, maar slechts een perceptie. De realiteit is altijd genuanceerder.

Klopt, een verhaal heeft 2 kanten, maar sinds wanneer is het voor een TS interessant om ook het verhaal van de "tegen partij" te belichten, is toch niet helemaal relevant voor hen toch?

Want zij hebben gelijk of degene van wie zij het gehoord hebben heeft 100% gelijk en de "tegen partij" heeft altijd ongelijk, en als zij een reactie geven, zou het wel weer een verkeerd licht werpen op het probleem

[Bericht verwijderd door de Moderator in overleg met de gebruiker.]

eline.baalders schreef:Dan moet u de hele tekst lezen. Het scheldwoord is totaal niet relevant , een professioneel begeleider mag situaties niet verergeren dan doet hij zijn werk niet goed. En woorden worden verdraaid naar ouders toe zodat die mensen overal schuld aan hebben. Weet u hoeveel dit gebeurd in Nederland? En daardoor schelden die mensen met die lelijke woorden. Die weten niet meer wie of wat ze kunnen vertrouwen. Er wordt niet naar hun geluisterd en ze worden niet geloofd. Ze worden steeds onmachtiger wat resulteert in geweldadigheid/baldadig gedrag en ze dan dat soort woorden gaan roepen. Het is een groot probleem die overal in Nederland voor komt. Voor iemand met zware adhd of autisme of noem het maar op is elke verandering iets wat verwerkt moet worden. Voor ons mensen die daar geen last van hebben is het gemakkelijk oordelen en zij moeten door de scheldwoorden en het gedrag heen kijken.

Als u het niet relevant acht, had u deze woorden ook in uw ellende lange relaas achterwegen kunnen laten
Schelden is helaas een zwakte bod, van mensen die denken dat zij met schelden wel hun zin kunnen doordrijven ( wat vaak tegenovergesteld werkt)
Daarnaast weet u niet onder welke druk deze begeleiders werken en ja soms kan het net even iets te veel zijn, vooral als iemand op zo'n belachelijke manier gaat schelden, omdat het even niet naar hun zin is.

Maar goed zoonlief is goed en de begeleiders zijn 100% fout, is dat eigenlijk de kern van uw relaas?

eline.baalders schreef:Dan moet u de hele tekst lezen. Het scheldwoord is totaal niet relevant , een professioneel begeleider mag situaties niet verergeren dan doet hij zijn werk niet goed. En woorden worden verdraaid naar ouders toe zodat die mensen overal schuld aan hebben. Weet u hoeveel dit gebeurd in Nederland? En daardoor schelden die mensen met die lelijke woorden. .

Tuurlijk. Dus er mag gewoon gescholden worden met erge ziektes. helemaal goed.

thecure schreef:

eline.baalders schreef:Dan moet u de hele tekst lezen. Het scheldwoord is totaal niet relevant , een professioneel begeleider mag situaties niet verergeren dan doet hij zijn werk niet goed. En woorden worden verdraaid naar ouders toe zodat die mensen overal schuld aan hebben. Weet u hoeveel dit gebeurd in Nederland? En daardoor schelden die mensen met die lelijke woorden. .

Tuurlijk. Dus er mag gewoon gescholden worden met erge ziektes. helemaal goed.

Tuurlijk doe ik ook altijd als ik door omstandigheden een gewenste vrije dag niet toegewezen krijg, ga ik ook met allerlei dingen schelden tegen leidinggevende ( want die doet zijn/haar werk niet goed, want krijg geen vrij)en als ik dan een officiële waarschuwing mocht krijgen. Ga ik me ook ergens achter verschuilen en zeggen dat het 100% hun fout is, dat ik een officiële waarschuwing heb gekregen

zouden we nog reactie krijgen van TS?????

[Bericht verwijderd door de Moderator in overleg met de gebruiker.]

n

breien schreef:We riepen niet allemaal in koor: "Oh wat zielig voor de zoon en wat een gemene begeleiding."
Daar had TS waarschijnlijk wel op gerekend.

Dan nog snap ik de zin van dit topic niet. Wat schiet iemand erbij op als we iets in de zin van bovenstaande reactie hadden geroepen? De naam van de instelling staat er niet eens bij.

mh73 schreef:

n

breien schreef:We riepen niet allemaal in koor: "Oh wat zielig voor de zoon en wat een gemene begeleiding."
Daar had TS waarschijnlijk wel op gerekend.

Dan nog snap ik de zin van dit topic niet. Wat schiet iemand erbij op als we iets in de zin van bovenstaande reactie hadden geroepen? De naam van de instelling staat er niet eens bij.

Ach, mensen hebben nu eenmaal behoefte aan bevestiging...