[ archief ] Leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt

[Ja'akov Markus]

Gisteren besteedden RADAR aandacht aan discriminatie door uitzendbureau's op afkomst van werkzoekenden (Turken, Marokkanen, Surinamers etc.). Prima, dat dit aan de kaart wordt gesteld, maar het is een hardnekkig kwaad, dat moeilijk uit te roeien is met wortel en al. De vraag blijft dus hoe kan het probleem snel en fundamenteel worden aangepakt en opgelost.
Jammer, dat RADAR in deze zaak de leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt ook niet meteen de leeftijdsdiscriminatie hebben meegenomen. Dit was waarschijnlijk te opvallend zijn geweest. Deze vorm van discriminatie is volgens mij namelijk net zo erg als de discriminatie naar afkomst. Als 64-jarige dacht ik namelijk vorig jaar, na de verkoop van mijn kleine financiële advieskantoor, dat ik wel snel aardig werk (buiten mijn branche) zou kunnen vinden via een uitzendbureau of door een rechtstreekse sollicitatie bij een niet-uitzendbureau. Ik ben in juli 2017 met solliciteren gestart, gericht (niet massaal) en op diverse manieren (schrijven, bellen, langsgaan, zelf advertenties plaatsen). Het heeft wel wat werk opgeleverd, maar bij elkaar minder dan 2 maanden. Daarnaast tientallen afwijzigingen met de bekende beleefdheidsfrasen. De nood is inmiddels zo hoog opgelopen, dat ik van geleend geld moet leven en ik gedwongen ben om mijn huis ECHT te verkopen. Voor alle duidelijkheid: ik heb geen recht op een uitkering - mijn echtgenote heeft een inkomen van netto 1500 euro per maand - en daar wij nergens niet 10+ jaar ingeschreven staan voor een sociale huurwoning sta je straks op straat omdat je ook niet in aanmerking komt voor een huurwoning in de vrije sector door geen c.q. te weinig inkomen.
Ik vermoed, dat - zonder overdrijving - duizenden gezinnen met deze problematiek te maken hebben. Ik hoop, daarom, dat RADAR dus ook aandacht wil besteden aan deze leeftijdsdiscriminatie in een steeds verder vergrijzende Nederlandse samenleving.

P.S. Uiteindelijk vind ik binnenkort wel werk, maar je moet er wel heel diep voor buigen.

[wilhelmima1]

viewtopic.php?f=151&t=172027

[mahadma]

Heel simpel, bij iedere sollicitatie wordt er door de aannemende partij gekeken wie hij/zij aanneemt voor de gewenste functie, dat is een keuze, wordt je niet aangenomen dan heet dat niet automatisch discriminatie, want je kan nooit een werkgever dwingen iemand aan te nemen, die hij niet ziet zitten, om welke reden dan ook.

[sylvesterb]

Als 64-jarige dacht ik namelijk vorig jaar, na de verkoop van mijn kleine financiële advieskantoor, dat ik wel snel aardig werk (buiten mijn branche) zou kunnen vinden via een uitzendbureau of door een rechtstreekse sollicitatie bij een niet-uitzendbureau.

U dacht dus dat het probleem wat landelijk speelt voor 50+ niet bij u van toepassing zou zijn?

De vraag is of je dit leeftijd discriminatie moet noemen of realisme vanuit de werkgever. Zij kunnen kiezen voor een 25 jarige die jaren in dienst blijft of een 64 jarige die na enige tijd zal stoppen (+- 3 jaar) wie zou u aannemen? Los dat jongeren veelal flexibeler zijn en minder arbeidservaring hebben en daardoor goed opgeleid kunnen worden.

[renewouters]

Ik ben zelf net in de 50, maar ik erger me dood aan veel collega's van mijn leeftijd en ouder. Alleen maar klagen over dat het vroeger allemaal beter was en dat al die jonge collega's van niets weten (grote onzin, ze weten andere dingen, niet de dingen van 10 of 20 jaar geleden die je niet meer hoeft te weten). De ergste zijn nog de oudere werknemers die pas zijn begonnen nadat ze elders hun baan waren kwijtgeraakt. Alleen maar zaniken over hoe goed het bij die ander was (waar ze dus zijn ontslagen) en hoe slecht het bij ons is. Ik snap dan wel dat werkgevers terughoudend zijn met oudere werknemers. Uiteraard zijn er ook oudere werknemers die wel gewoon mee kunnen draaien in de huidige wereld, maar ook hier is het dat een bepaalde groep het voor anderen verpest.

[kweenie]

dacht ik namelijk vorig jaar, na de verkoop van mijn kleine financiële advieskantoor, dat ik wel snel aardig werk (buiten mijn branche) zou kunnen vinden via een uitzendbureau of door een rechtstreekse sollicitatie bij een niet-uitzendbureau. Ik ben in juli 2017 met solliciteren gestart, gericht (niet massaal) en op diverse manieren (schrijven, bellen, langsgaan, zelf advertenties plaatsen). Het heeft wel wat werk opgeleverd, maar bij elkaar minder dan 2 maanden. Daarnaast tientallen afwijzigingen met de bekende beleefdheidsfrasen.

Welkom in de wereld van het werk zoeken. Dit is iets wat honderdduizenden mensen, van alle leeftijden (en ook van iedere afkomst, geslacht, geaardheid etc.) hadden kunnen schrijven.

Werk vinden is nu eenmaal niet eenvoudig. Zelfs een baan vinden binnen je eigen vak kost vaak al veel moeite en tijd. Ook voor iemand van, pak m beet, dertig jaar oud. En om dan ook nog iets buiten je eigen branche te vinden is helemaal iets voor de lange adem.

Het is jammer dat er dan meteen weer vanuit wordt gegaan dat het om de leeftijd draait. Ik vraag me af of er werkelijk redenen zijn om aan te nemen dat het een kwestie van de leeftijd is.

[16again]

Was de nood ook zo hoog geweest als de eigenaar van dit financiële advieskantoor gewoon zijn hypotheek in 30 jaar afbetaald had?

[witte angora]

Ik ben zelf net in de 50, maar ik erger me dood aan veel collega's van mijn leeftijd en ouder.

Ligt dat aan die ouderen, of ligt dat aan jezelf?

[witte angora]

Het is jammer dat er dan meteen weer vanuit wordt gegaan dat het om de leeftijd draait. Ik vraag me af of er werkelijk redenen zijn om aan te nemen dat het een kwestie van de leeftijd is.

De eerste vraag die ik mezelf als personeelschef zou stellen is: waarom heb je drie jaar voor je pensioen je bedrijf verkocht? Kon je niet beter die laatste drie jaar tot je pensioen daarmee verder? En de tweede vraag is: heeft de verkoop van dat bedrijf je werkelijk zo weinig opgeleverd dat je nu al financieel klem zit? Uit die twee vragen concluderend: dan zal dat bedrijf niet zo best gelopen hebben, dus die kun beter niet in dienst nemen. Temeer omdat 'voormalig eigen bazen' zich ook al niet snel zullen schikken naar jongere 'meerderen'.

[sjohie]

Gisteren besteedden RADAR aandacht aan discriminatie door uitzendbureau's op afkomst van werkzoekenden (Turken, Marokkanen, Surinamers etc.). Prima, dat dit aan de kaart wordt gesteld, maar het is een hardnekkig kwaad, dat moeilijk uit te roeien is met wortel en al. De vraag blijft dus hoe kan het probleem snel en fundamenteel worden aangepakt en opgelost.
Jammer, dat RADAR in deze zaak de leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt ook niet meteen de leeftijdsdiscriminatie hebben meegenomen. Dit was waarschijnlijk te opvallend zijn geweest. Deze vorm van discriminatie is volgens mij namelijk net zo erg als de discriminatie naar afkomst. Als 64-jarige dacht ik namelijk vorig jaar, na de verkoop van mijn kleine financiële advieskantoor, dat ik wel snel aardig werk (buiten mijn branche) zou kunnen vinden via een uitzendbureau of door een rechtstreekse sollicitatie bij een niet-uitzendbureau. Ik ben in juli 2017 met solliciteren gestart, gericht (niet massaal) en op diverse manieren (schrijven, bellen, langsgaan, zelf advertenties plaatsen). Het heeft wel wat werk opgeleverd, maar bij elkaar minder dan 2 maanden. Daarnaast tientallen afwijzigingen met de bekende beleefdheidsfrasen. De nood is inmiddels zo hoog opgelopen, dat ik van geleend geld moet leven en ik gedwongen ben om mijn huis ECHT te verkopen. Voor alle duidelijkheid: ik heb geen recht op een uitkering - mijn echtgenote heeft een inkomen van netto 1500 euro per maand - en daar wij nergens niet 10+ jaar ingeschreven staan voor een sociale huurwoning sta je straks op straat omdat je ook niet in aanmerking komt voor een huurwoning in de vrije sector door geen c.q. te weinig inkomen.
Ik vermoed, dat - zonder overdrijving - duizenden gezinnen met deze problematiek te maken hebben. Ik hoop, daarom, dat RADAR dus ook aandacht wil besteden aan deze leeftijdsdiscriminatie in een steeds verder vergrijzende Nederlandse samenleving.

P.S. Uiteindelijk vind ik binnenkort wel werk, maar je moet er wel heel diep voor buigen.

Daar tegenover staat dan mijn vader, die bij zijn werkgever met 65 weg moest met pensioen, terwijl die nog graag een paar jaar wilde werken, hij vond de oprekking naar 67 dan ook niet iets slechts. Die had binnen 3 maanden 2 serieuze aanbiedingen, waar hij ook op gesprek is geweest, oa om zijn 40+ jaar commerciële ervaring van de europese food industrie over te dragen aan een nieuwe generatie, en bijvoorbeeld duidelijk te maken dat productief netwerken méér is dan wat klikken op Linkedin. Helaas gooide prostaatkanker en een milde hartinfarct roet in het eten, maar daar is de tennisclub weer dankbaar om, de kantine-omzet is sinds zijn liefde en aandacht elk jaar fors gestegen.

Hij heeft zich in die 40 jaar vanaf de telex en mainframe+terminal computers overigens wel alle moderne IT ontwikkelingen eigen gemaakt, diverse productspecifieke cursussen gevolgd, en een vreemde taal geleerd tot aan officieel Grieks staatsexamen aan toe. Ook voelde hij zich, in tegenstelling tot die HBO blagen van nu, nooit te goed om even de helpende hand toe te steken op de fabrieksvloer als dat nodig was.

Nou begrijp ik dat leeftijddiscriminatie reëel en actueel is, en dat veel mensen daar zeker tegenaan lopen, maar zoals user renewouters hierboven al aangeeft, een gedeeltelijke reden zit ook in de mentaliteit van een fors deel van die groep. (zie ook mijn reactie in dit topic.)

[16again]

Helaas gooide prostaatkanker en een milde hartinfarct roet in het eten.....

Uitgelicht, omdat groter risico op ziekteverzuim bij ouderen een van de redenen zal zijn om jonger iemand de voorkeur te geven.

[Miepje1]

Nou dat vind ik een beetje te overdreven. Ik ken maar zat jonge(re) mensen die helaas met zware ziekten te kampen kregen. Ik heb momenteel maar liefst 2 collega's die aan kanker leiden en beiden zijn niet ouder dan 50.
En wat dacht je van jonge vrouwen in dienst nemen? Die worden gelijk zwanger als ze een vaste baan hebben en dan zie je ze niet meer. Bij ons ging er een weg, die had in 5 jaar 3 kinderen gekregen (reken maar uit) en verdween toen ergens heen om part time te gaan werken.

[16again]

Altijd maar dat ene geval extrapoleren naar het eigen gelijk....
CBS cijfers zijn helder, in leeftijdscategorie 55-65 is verzuim aanmerkelijk hoger dan bij jongeren

http://statline.cbs.nl/StatWeb/publicat ... A=83056ned

[angel1978]

Altijd maar dat ene geval extrapoleren naar het eigen gelijk....

Ja, daar hebben meer mensen last van

[Brahms]

Gisteren besteedden RADAR aandacht aan discriminatie door uitzendbureau's op afkomst van werkzoekenden (Turken, Marokkanen, Surinamers etc.). Prima, dat dit aan de kaart wordt gesteld, maar het is een hardnekkig kwaad, dat moeilijk uit te roeien is met wortel en al. De vraag blijft dus hoe kan het probleem snel en fundamenteel worden aangepakt en opgelost.
Jammer, dat RADAR in deze zaak de leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt ook niet meteen de leeftijdsdiscriminatie hebben meegenomen. Dit was waarschijnlijk te opvallend zijn geweest. Deze vorm van discriminatie is volgens mij namelijk net zo erg als de discriminatie naar afkomst. Als 64-jarige dacht ik namelijk vorig jaar, na de verkoop van mijn kleine financiële advieskantoor, dat ik wel snel aardig werk (buiten mijn branche) zou kunnen vinden via een uitzendbureau of door een rechtstreekse sollicitatie bij een niet-uitzendbureau. Ik ben in juli 2017 met solliciteren gestart, gericht (niet massaal) en op diverse manieren (schrijven, bellen, langsgaan, zelf advertenties plaatsen). Het heeft wel wat werk opgeleverd, maar bij elkaar minder dan 2 maanden. Daarnaast tientallen afwijzigingen met de bekende beleefdheidsfrasen. De nood is inmiddels zo hoog opgelopen, dat ik van geleend geld moet leven en ik gedwongen ben om mijn huis ECHT te verkopen. Voor alle duidelijkheid: ik heb geen recht op een uitkering - mijn echtgenote heeft een inkomen van netto 1500 euro per maand - en daar wij nergens niet 10+ jaar ingeschreven staan voor een sociale huurwoning sta je straks op straat omdat je ook niet in aanmerking komt voor een huurwoning in de vrije sector door geen c.q. te weinig inkomen.
Ik vermoed, dat - zonder overdrijving - duizenden gezinnen met deze problematiek te maken hebben. Ik hoop, daarom, dat RADAR dus ook aandacht wil besteden aan deze leeftijdsdiscriminatie in een steeds verder vergrijzende Nederlandse samenleving.

P.S. Uiteindelijk vind ik binnenkort wel werk, maar je moet er wel heel diep voor buigen.

Heel veel tekst, maar nergens lees ik letterlijk dat je door leeftijdsdiscriminatie nog geen baan gevonden hebt.
De topictitel past dus niet bij de tekst, en is slechts een onbewezen vermoeden.....

[BertMulder]

Na de uitzending van RADAR, over discriminatie door werkgevers, van onze medelanders is iedereen verbaast, verbijsterd en roept de politiek om actie. De schrijvende pers smult, want ze hebben weer vulling voor de krant.
Maar heel goed, dergelijke praktijken moeten worden aangepakt, pak de "foute werkgevers en bureaus" eens keihard aan.
Maar tegelijker tijd vraag ik me af, hoe staat het met dezelfde zgn politiek correcte harde schreeuwers uit o.a. onze politiek, programma makers, etc waar het gaat om "leeftijd discriminatie" van en door veel werkgevers?
Of is dat van minder belang, dat deze groep 50 en 60 plussers aan de kant geschoven worden op een kruiperige wijze, soms nog voor de schijn en vorm uitgenodigd worden?
Moet ook dit niet als "vast" punt op de politieke agenda.
Of heeft de politiek deze groep ook al afgeschreven, zoals vele werkgevers?

[16again]

Maar tegelijker tijd vraag ik me af, hoe staat het met dezelfde zgn politiek correcte harde schreeuwers uit o.a. onze politiek, programma makers, etc waar het gaat om "leeftijd discriminatie" van en door veel werkgevers?

Heb je gemist dat Radar daar recent al aandacht aan besteed heeft, met o.a petitie basisinkomen 55+ tot gevolg ?

[Ja'akov Markus]

Was de nood ook zo hoog geweest als de eigenaar van dit financiële advieskantoor gewoon zijn hypotheek in 30 jaar afbetaald had?

Waarom zou ik aflossen als in 18 jaar tijd mijn bruto hypotheekmaandlast door rentedaling met 60% is gedaald? Mijn woonlasten (inclusief gas, licht, water, belastingen etc.) zijn nu netto zo'n 900 euro per maand voor een huis met 3 verdiepingen en 6 kamers. Waarom geld in stenen stoppen bij een rente van 1,9%?

[Ja'akov Markus]

Het is jammer dat er dan meteen weer vanuit wordt gegaan dat het om de leeftijd draait. Ik vraag me af of er werkelijk redenen zijn om aan te nemen dat het een kwestie van de leeftijd is.

De eerste vraag die ik mezelf als personeelschef zou stellen is: waarom heb je drie jaar voor je pensioen je bedrijf verkocht? Kon je niet beter die laatste drie jaar tot je pensioen daarmee verder? En de tweede vraag is: heeft de verkoop van dat bedrijf je werkelijk zo weinig opgeleverd dat je nu al financieel klem zit? Uit die twee vragen concluderend: dan zal dat bedrijf niet zo best gelopen hebben, dus die kun beter niet in dienst nemen. Temeer omdat 'voormalig eigen bazen' zich ook al niet snel zullen schikken naar jongere 'meerderen'.

Na 20 jaar werkzaam te zijn geweest in de financiële advies- en verzekeringssector vond ik het welletjes om nog langer piespaal van politiek Den Haag te zijn. Een voorbeeld? De afschaffing van de afsluitprovisie op een aantal financiële producten, die flink op mijn inkomen heeft ingehakt. De klant moet mij nu concreet (en in 1 keer) uit de eigen portemonnee betalen. Jan modaal heeft daar grote moeite mee. Gevolg? Tienduizenden werknemers in de branche verloren hun baan. Ter vergelijking: stel je voor, dat de burger een groot deel van medische zaken niet meer kan en mag declareren. Wat het gevolg zou zijn van de klandizie (en het inkomen) van (huis)artsen. specialisten, tandartsen en therapeuten? OK. Deze zaak is politiek gevoelig(er). Maar ondertussen rijzen de kosten van de gezondheidszorg hier wel de pan uit. Ook hier mag ook hier de klant uiteindelijk de rekening zelf betalen. Tenzij wij collectief onze ongezonde levensstijl rigoureus veranderen.

[Ja'akov Markus]

Het is jammer dat er dan meteen weer vanuit wordt gegaan dat het om de leeftijd draait. Ik vraag me af of er werkelijk redenen zijn om aan te nemen dat het een kwestie van de leeftijd is.

De eerste vraag die ik mezelf als personeelschef zou stellen is: waarom heb je drie jaar voor je pensioen je bedrijf verkocht? Kon je niet beter die laatste drie jaar tot je pensioen daarmee verder? En de tweede vraag is: heeft de verkoop van dat bedrijf je werkelijk zo weinig opgeleverd dat je nu al financieel klem zit? Uit die twee vragen concluderend: dan zal dat bedrijf niet zo best gelopen hebben, dus die kun beter niet in dienst nemen. Temeer omdat 'voormalig eigen bazen' zich ook al niet snel zullen schikken naar jongere 'meerderen'.

Na 20 jaar werkzaam te zijn geweest in de financiële advies- en verzekeringssector vond ik het welletjes om nog langer piespaal van politiek Den Haag te zijn. Een voorbeeld? De afschaffing van de afsluitprovisie op een aantal financiële producten, die flink op mijn inkomen heeft ingehakt. De klant moet mij nu concreet (en in 1 keer) uit de eigen portemonnee betalen. Jan modaal heeft daar grote moeite mee. Gevolg? Tienduizenden werknemers in de branche verloren hun baan. Ter vergelijking: stel je voor, dat de burger een groot deel van medische zaken niet meer kan en mag declareren. Wat het gevolg zou zijn van de klandizie (en het inkomen) van (huis)artsen. specialisten, tandartsen en therapeuten? OK. Deze zaak is politiek gevoelig(er). Maar ondertussen rijzen de kosten van de gezondheidszorg hier wel de pan uit. Ook hier mag ook hier de klant uiteindelijk de rekening zelf betalen. Tenzij wij collectief onze ongezonde levensstijl rigoureus veranderen.