Radar

Hallo ik ben een vrouw van 61 jaar en werk bij een tankstation. Wij draaien diensten van 9 1/2 uur per dag zonder pauze en naast veel staan moeten er ook nog andere zaken gebeuren. Na een bedreiging en wat zaken die niet klopten zit ik al vanaf eind september thuis. Ik was ook in elkaar gestort maar het ergste is nog de pijn van mijn fibromyalgie. De Arbo arts heeft bepaald dat ik dit werk voor 0 % kan blijven doen en bij het bedrijf is er geen alternatief voor handen. Ik heb heel goed contact gehad met de HR afdeling en de manager. En zijn vertelden mij dat ik rustig aan moest doen en er de tijd voor moest nemen en ik aan de bel moest trekken als het niet meer ging. Ben inmiddels aan het re - integreren omdag ik het toch weer wilde proberen maar merk gewoon dat 5 uur per dag niet gaat en weet niet wat te doen. Ik heb ook al op andere zaken gesolliciteerd maar daar word je niet zo makkelijk aangenomen als je 61 ben. Ik wil natuurlijk niet altijd thuis zitten en wel degelijk iets doen maar wat is nu wijsheid. Het bedrjjf zegt dat ze met het UWV een regeling kunnen treffen zodat ik in de Ww kom en dan moet solliciteren maar dat wel op vrijwilligerswerk uit zou draaien. Wil ik best maar ik kan me niet voorstellen dat het zo makkelijk gaat. Ook denk ik eraan mijn ontslag te nemen maar dat is natuurlijk niet wijs temeer omdat ik wat blijven doen en bang ben voor de financiele gevolgen. Je wordt in dit land nou eenmaal aan alle kanten gepakt en kan blijven betalen. We hebben best wel aardig wat gespaard maar hebben een laag inkomen. Mijn vraag is nu? Is er zo n regeling? En wat zou ik doen want van die onzekeeheid knap ik niet op en heb maandag een gesprek met beide mensen

Als het bedrijf een regeling kan en wil treffen met de UWV, dan zou ik zeker niet zelf ontslag nemen. Temeer omdat er waarschijnlijk nog een gouden handdruk voor je open staat. Dat laatste verspeel je als je zelf ontslag neemt. Heb je een rechtsbijstandsverzekering? Je kunt ook altijd langs gaan bij het juridisch loket, eerste advies is doorgaans gratis.

Overigens, is er voor jou een mogelijkheid dat je in de WIA komt? Dan krijg je in principe 75% van je laatste loon.

Zeker geen ontslag nemen. En als vijf uur te zwaar is, dan met minder uren re-intregeren.

Je wordt in dit land helemaal niet aan alle kanten gepakt. En er is geen sprake van altijd blijven betalen.

En met welke ‘beide mensen’ hebt u een gesprek? Neem iemand mee naar dat gesprek en onderteken niets.

Ik heb met de manager en HR een gesprek. WIA krijg je toch pas na 2 jaar? Bedankt hoop op nog wag meer reacties om een beslissing te nemen.

U hoeft helemaal geen beslissing te nemen. Hoor ze alleen aan. Laat u nergens toe dwingen of overhalen. Daarom ga niet alleen.

Zeker geen ontslag nemen zoals meerder zeggen, laat alles maar op je af komen. Probeer iemand te vinden die je kan steunen bij de gesprekken zodat je er niet alleen voor staat, en dat is dan tevens een goed aanspeekpunt voor jou om beslissingen te nemen.

Misschien een goed idee om het gesprek op te nemen en je daar over te laten beraden, je hoeft dan alleen maar te luisteren. Ook niet slecht!

maryvansoest schreef:Ik heb met de manager en HR een gesprek. WIA krijg je toch pas na 2 jaar? Bedankt hoop op nog wag meer reacties om een beslissing te nemen.

WIA krijg je inderdaad pas na twee jaar. Maar tijdens die twee jaar zit je in de ziektewet, waarbij je het eerste jaar volledig doorbetaald moet worden en het tweede jaar minstens voor 70%.

Als je ontslag zou nemen, dan betekent dat dus dat je die twee doorbetaalde jaren niet meer krijgt. Bovendien zul je dan waarschijnlijk ook geen WW krijgen en zaak de werkgever ook geen transitievergoeding willen betalen. Ontslag nemen zou je dus kapitalen gaan kosten.

Ik vermoed zo dat de WW, inclusief gouden handdruk, wel eens goedkoper zou kunnen zijn dan de WIA voor het bedrijf. Neem daarom geen beslissing, maar hoor het verhaal aan, en ga in overleg met een deskundige.

Na 2 jaren ziek word het afkeur, ik zou voor dit soort werknemers ook geen ander werk weten, zowel de medisch als arbeidsdeskundige zullen gesprekken voeren en ontslag bij ziekte mag niet, dus over 2 jaren geen 61 maar 63 en dan nog tot 67 dus 4 jaren afgekeurd.

Ik zie dit als alternatief voor de afgeschafte VUT en daarom komen er meer afgekeurden.

maryvansoest schreef:. Ook denk ik eraan mijn ontslag te nemen maar dat is natuurlijk niet wijs temeer omdat ik wat blijven doen en bang ben voor de financiele gevolgen. Je wordt in dit land nou eenmaal aan alle kanten gepakt en kan blijven betalen. We hebben best wel aardig wat gespaard maar hebben een laag inkomen. Mijn vraag is nu? Is er zo n regeling? En wat zou ik doen want van die onzekeeheid knap ik niet op en heb maandag een gesprek met beide mensen

Zelf ontslag nemen "NOOIT" doen, u heeft dan nl. helemaal geen rechten meer.
Verder gewoon de gang van zaken afwachten en simpelweg meedraaien in elke richting, proberen wat er nog wel en/of niet gaat en als het niet gaat dan meldt u zich weer ziek.
Her reïntegratietraject wel uitdienen en uw bereidheid en welwillendheid blijven tonen, en zo kunt u het nog een aardig tijdje uitzingen.
Probeer zolang mogelijk in dienst van de firma te blijven, dat is het meest gunstige voor u.
Laat u niet wegsturen en ga zeker niet vrijwillig weg.

Uw opmerking over "blijven betalen en gepakt worden" is overigens onterecht en de procedures die gevolg moeten worden dienen er voor om zoveel als mogelijk, misbruik uit te sluiten.

Allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik vjnd het juist zo rot voor m n werkgever dat ik ziek ben en wilde er alles aandoen om weer aan t werk te gaan. Maar wacht inderdaad even af

Daar is hij voor verzekerd.

maryvansoest schreef:..... Ik vind het juist zo rot voor m n werkgever dat ik ziek ben

Nee, het is vooral erg voor jou !
Neem nooit maar dan ook nooit zelf ontslag. Daar komen zeer grote financiële problemen van.

maryvansoest schreef:Allemaal bedankt voor jullie reacties. Ik vjnd het juist zo rot voor m n werkgever dat ik ziek ben en wilde er alles aandoen om weer aan t werk te gaan. Maar wacht inderdaad even af

Dat siert je, maar dié is er of voor verzekerd, of heeft er middelen voor opzij gezet om aan hun wettelijke verplichtingen jegens jou te kunnen voldoen. Daar hoef je dus geen medelijden of sympathie voor te hebben, en al helemaal geen rechten of vergoedingen voor af te wimpelen.

De wetten en regels, weliswaar complex, staan redelijk aan de kant van de werknemer in Nederland, helaas is dat wel een mistig mijnenveld, en is de eerder gedane suggestie om een 2e vertrouwenspersoon mee te nemen naar lastige gesprekken, daarom een goede naar mijn mening. Zo'n persoon kan de begrijpelijke emoties wat overzien, en een wat zakelijker attitude namens jou aan tafel brengen. Je huidige werk gaat 'm zo te zien niet meer worden, dus dan is het zaak om er zo voordelig mogelijk uit te springen. Dus met zo lang mogelijk uitkering als waar je recht op hebt, een eventuele transitievergoeding, en mogelijk iets van een completer sociaal plannetje, waarbij ze bijvoorbeeld iets van om/bijscholing voor je betalen.

Een gesprekje bij het juridisch loket, of eventueel een vakbond (deze brochure van de FNV is al een goede stap pdf link), kan je ook al van wat nuttige informatie voorzien.

Rot voor werkgever, ja maar dat is risico van vak en soms verzekerbaar voor alle mensen in het bedrijf.
Dat hij 2 jaren moet aanvullen, ook ontslag normaal is duur en aan regels gebonden.

maryvansoest schreef:Hallo ik ben een vrouw van 61 jaar en werk bij een tankstation. Wij draaien diensten van 9 1/2 uur per dag zonder pauze en naast veel staan moeten er ook nog andere zaken gebeuren. Na een bedreiging en wat zaken die niet klopten zit ik al vanaf eind september thuis. Ik was ook in elkaar gestort maar het ergste is nog de pijn van mijn fibromyalgie. De Arbo arts heeft bepaald dat ik dit werk voor 0 % kan blijven doen en bij het bedrijf is er geen alternatief voor handen. Ik heb heel goed contact gehad met de HR afdeling en de manager. En zijn vertelden mij dat ik rustig aan moest doen en er de tijd voor moest nemen en ik aan de bel moest trekken als het niet meer ging. Ben inmiddels aan het re - integreren omdag ik het toch weer wilde proberen maar merk gewoon dat 5 uur per dag niet gaat en weet niet wat te doen. Ik heb ook al op andere zaken gesolliciteerd maar daar word je niet zo makkelijk aangenomen als je 61 ben. Ik wil natuurlijk niet altijd thuis zitten en wel degelijk iets doen maar wat is nu wijsheid. Het bedrjjf zegt dat ze met het UWV een regeling kunnen treffen zodat ik in de Ww kom en dan moet solliciteren maar dat wel op vrijwilligerswerk uit zou draaien. Wil ik best maar ik kan me niet voorstellen dat het zo makkelijk gaat. Ook denk ik eraan mijn ontslag te nemen maar dat is natuurlijk niet wijs temeer omdat ik wat blijven doen en bang ben voor de financiele gevolgen. Je wordt in dit land nou eenmaal aan alle kanten gepakt en kan blijven betalen. We hebben best wel aardig wat gespaard maar hebben een laag inkomen. Mijn vraag is nu? Is er zo n regeling? En wat zou ik doen want van die onzekeeheid knap ik niet op en heb maandag een gesprek met beide mensen

Bij het onderstaande ga ik er vanuit dat u een arbeidsovereenkomst van onbepaalde tijd hebt.
U hebt de komende 2 jaar recht op loondoorbetaling door de werkgever, in deze 2 jaar moet u meewerken aan een redelijk re-integratietraject binnen of buiten het bedrijf. Bent u na twee jaar nog steeds ziek dan heeft u mogelijk recht op een WIA uitkering (WGA of IVA).

Beëindigt u uw contract door zelf op te zeggen dan heeft u alleen recht op Bijstand
Als u uw contract met wederzijds goedvinden beëindigd dan heeft u als dit op een juiste wijze is gedaan recht op WW, echter omdat u arbeidsongeschikt bent, bent u niet beschikbaar voor werk en zou u recht hebben op een ziektewet uitkering, MAAR als iemand in de eerste 2 jaar meewerkt aan beëindiging van de arbeidsovereenkomst (dus ook met wederzijds goedvinden) dan heb je geen recht op een Ziektewetuitkering omdat je een benadelingshandeling hebt verricht, je hebt het UWV benadeeld. U hebt dan en geen recht op WW en niet op een ziektewet uitkering.

Dus het beste is dat u bij de uw werkgever in dienst blijft.

Overigens mijn complimenten voor uw arbeidsethos.

Heel erg bedankt voor jullie goede adviezen. Mijn werkgever heeft een aantal weken al verteld mee te wilen werken. Er is geen mogelijkheid bij het bedrijf te blijven want bij een tankstation moet je altijd hele dagen staan en dat gaat absoluut niet. Ze kwamen toen inderdaad met het voorstel als het echt niet ging de WW in kon. Ik had dan sollicitatieplicht maar op mijn leeftijd zou dat zo n vaart niet lopen en moest ik misschien vrijwilligerswerk gaan doen. Dit werk zou ik niet erg vinden om te doen zover ik dat kan. Wat adviseren jullie mij over dit voorstel?

maryvansoest schreef:Heel erg bedankt voor jullie goede adviezen. Mijn werkgever heeft een aantal weken al verteld mee te wilen werken. Er is geen mogelijkheid bij het bedrijf te blijven want bij een tankstation moet je altijd hele dagen staan en dat gaat absoluut niet. Ze kwamen toen inderdaad met het voorstel als het echt niet ging de WW in kon. Ik had dan sollicitatieplicht maar op mijn leeftijd zou dat zo n vaart niet lopen en moest ik misschien vrijwilligerswerk gaan doen. Dit werk zou ik niet erg vinden om te doen zover ik dat kan. Wat adviseren jullie mij over dit voorstel?

Niet doen.

Ik zou dit echt aan een deskundige voorleggen. Sowieso aan de Arboarts. Wat er gebeurt als je eenmaal in de WW zit, daar heeft het bedrijf geen zeggenschap over. En kan dus ook geen uitspraken doen hoe of wat. Ik zou volledig de ziektewet ingaan, als die 5 uur per dag ook al teveel is, en de arboarts aan heeft gegeven dat dit werk er niet meer in zit.

Uiteindelijk zullen de artsen van het UWV onderzoeken wat je arbeidsmogelijkheden zijn. Het kan dus zijn dat je in de WIA komt, en dan kun je eventueel ook vrijwilligerswerk doen. Het kan ook zijn dat de artsen van het UWV van mening zijn dat je weliswaar kun werken, maar niet meer in je huidige beroep. Dan komt inderdaad ontslag in beeld vanuit de werkgever, maar wel met een gouden handdruk (volgens mij). Ik zou het dus eerst met de Arboarts willen bespreken, kijken wat die ervan vindt.

WW was maar 38 maanden en iemand die 61 is komt dan bij 64 jaren....... liever ziek melden en afkeur.
Ook de afkoopsom en zo is niet gratis dus vallen de kosten eigenlijk nog wel mee.

Zieke mensen ontslaan moet je een dossier hebben dat voldoende onderbouwd is, dus even weg sturen is daar niet bij.
UWV mag onderzoek doen en ontslag nietig verklaren.

Dan word het toch ziek melden en hopelijk afkeur, tijdens ziekte en afkeur geen gezeur van je moet solliciteren en ook geen cursus hiervoor.