Hond gedood om vermoeden hondsdolheid
Geplaatst: 02 mar 2018 14:56
Op 15 januari 2018 is mijn hondje Tara (10 maanden oud) ten onrechte verdacht van rabiës (hondsdolheid). En daarom preventief afgemaakt voor sectie.
Zonder dat verder onderzoek is gedaan, gewoon afgemaakt.
Dit gebeurde in het MCD (Medisch centrum voor Dieren) in Amsterdam.
De dierenarts heeft zijn fout toegegeven, maar weigert de door ons gemaakte kosten te vergoeden en verdere verantwoordelijkheid te nemen.
Ik ben intens verdrietig om de onnodige dood van mijn hondje, maar voel me ook zo onrechtvaardig behandeld.
Tara was een heel lief, slim en leergierig hondje (teckelmix) en kwam uit Roemenië.
Via een stichting is zij in september naar Nederland gekomen.
Rond 11 januari begon Taartje af en toe te kwijlen, eerst dacht ik dat ze iets in haar bek had.
Onze dierenarts dacht aan maagzuur of een onschuldig maagvirus, zou vanzelf overgaan.
In de nacht van 14 januari ging het opeens niet goed.
Ze kwijlde opeens heel veel en gaf ook kwijl over, was angstig en kreeg koorts.
Ik kon alleen bij het MCD met haar terecht.
Er is bloedonderzoek gedaan en de ammoniakwaarde was te hoog.
Gezien het beeld dacht deze eerste arts dat Taartje zichzelf vergiftigde en verdacht haar van een levershunt.
Bij het onderzoeken van Taartje, heeft ze mijn kennis per ongeluk in zijn vinger gebeten, klein wondje naast de nagel.
Omdat Taartje zo kwijlde, wilde een kennis die met mij mee was, haar snuit even afvegen, op dat moment stak de arts een thermometer in haar kontje en van schrik beet ze toen.
Wij maakten op dat moment een grapje over hondsdolheid, de arts lachte hartelijk mee.
De volgende dag had ik om 14.00 uur een afspraak met de heer B., internist, voor echo en vervolg onderzoek.
Toen deze arts hoorde dat Taartje uit Roemenië kwam veranderde de toon van het gesprek direct.
Plots dacht hij aan hondsdolheid.
Maar mijn hond had behalve kwijlen geen andere verschijnselen die passen bij hondsdolheid!
Ik vertelde dat Taartje keurig was ingeënt en heb direct contact opgenomen met de stichting en ook zij bevestigden dat.
ik heb het bewijs van inenting in het hondenpaspoort en hondsdolheid komt in die provincie in Roemenie al 12 jaar niet voor!
De dierenarts vond dat niet overtuigend.
Volgens hem konden de stempels heel goed vals zijn, dat zou vaker voorkomen.
Hij zou even met een collega gaan overleggen en vertrok naar een andere kamer.
Ik heb geen collega dierenarts gezien, niemand behalve de assistente.
Na 10 minuten kwam hij terug met de mededeling dat hij contact had gehad met de Overheid, een melding van vermoeden van Rabiës had gedaan en dat mijn hondje zeer waarschijnlijk moest worden ingeslapen en ter sectie zou worden opgehaald.
De kliniek mocht ik niet verlaten voor een second opinion (mijn hondje was in beslag genomen). Ondertussen vertelde de arts dat hij nog nooit hondsdolheid had gezien en later zei de arts: het zou toch ook epilepsie kunnen zijn…….
Maar doordat de melding bij de overheid al was gedaan, de regie werd overgenomen en alles in gang was gezet, was het lot van mijn hondje al bezegeld.
En zo gebeurde het onvoorstelbare, dit lieve hondje van 10 maanden oud kreeg een spuitje.
Dit is een filmpje van Taartje, 15 minuten voor het doodvonnis.
Ziet u een hondsdolle hond?
https://youtu.be/OLZ9_agK2_o
De arts had voordat hij de melding ging doen nog zoveel mogelijkheden om andere dingen uit te sluiten of te ontdekken.
* Er is nooit een scan, echo of ander onderzoek gedaan.
* Hij heeft geen collega geraadpleegd of mee laten kijken.
* Geen aanvullend bloedonderzoek of wat dan ook.
Helemaal niets.
Ik vind dat er onjuist en onzorgvuldig is gehandeld, mijn hondje onterecht ter dood is gebracht,
Daarom heb ik de kliniek verzocht om een vergoeding voor het verdriet en de gemaakte kosten.
Maar de arts vindt dat hij niet verkeerd gehandeld heeft (hoewel hij zegt het nooit meer zo te zullen doen).
Maar de dierenarts wil niets doen.
Ik voel mij flink in de steek gelaten.
Kan iemand mij helpen met het indienen van een klacht bij het Veterinair Tuchtcollege?
Kan ik op een andere manier nog iets doen om in ieder geval de gemaakte kosten en overige compensatie??
Zonder dat verder onderzoek is gedaan, gewoon afgemaakt.
Dit gebeurde in het MCD (Medisch centrum voor Dieren) in Amsterdam.
De dierenarts heeft zijn fout toegegeven, maar weigert de door ons gemaakte kosten te vergoeden en verdere verantwoordelijkheid te nemen.
Ik ben intens verdrietig om de onnodige dood van mijn hondje, maar voel me ook zo onrechtvaardig behandeld.
Tara was een heel lief, slim en leergierig hondje (teckelmix) en kwam uit Roemenië.
Via een stichting is zij in september naar Nederland gekomen.
Rond 11 januari begon Taartje af en toe te kwijlen, eerst dacht ik dat ze iets in haar bek had.
Onze dierenarts dacht aan maagzuur of een onschuldig maagvirus, zou vanzelf overgaan.
In de nacht van 14 januari ging het opeens niet goed.
Ze kwijlde opeens heel veel en gaf ook kwijl over, was angstig en kreeg koorts.
Ik kon alleen bij het MCD met haar terecht.
Er is bloedonderzoek gedaan en de ammoniakwaarde was te hoog.
Gezien het beeld dacht deze eerste arts dat Taartje zichzelf vergiftigde en verdacht haar van een levershunt.
Bij het onderzoeken van Taartje, heeft ze mijn kennis per ongeluk in zijn vinger gebeten, klein wondje naast de nagel.
Omdat Taartje zo kwijlde, wilde een kennis die met mij mee was, haar snuit even afvegen, op dat moment stak de arts een thermometer in haar kontje en van schrik beet ze toen.
Wij maakten op dat moment een grapje over hondsdolheid, de arts lachte hartelijk mee.
De volgende dag had ik om 14.00 uur een afspraak met de heer B., internist, voor echo en vervolg onderzoek.
Toen deze arts hoorde dat Taartje uit Roemenië kwam veranderde de toon van het gesprek direct.
Plots dacht hij aan hondsdolheid.
Maar mijn hond had behalve kwijlen geen andere verschijnselen die passen bij hondsdolheid!
Ik vertelde dat Taartje keurig was ingeënt en heb direct contact opgenomen met de stichting en ook zij bevestigden dat.
ik heb het bewijs van inenting in het hondenpaspoort en hondsdolheid komt in die provincie in Roemenie al 12 jaar niet voor!
De dierenarts vond dat niet overtuigend.
Volgens hem konden de stempels heel goed vals zijn, dat zou vaker voorkomen.
Hij zou even met een collega gaan overleggen en vertrok naar een andere kamer.
Ik heb geen collega dierenarts gezien, niemand behalve de assistente.
Na 10 minuten kwam hij terug met de mededeling dat hij contact had gehad met de Overheid, een melding van vermoeden van Rabiës had gedaan en dat mijn hondje zeer waarschijnlijk moest worden ingeslapen en ter sectie zou worden opgehaald.
De kliniek mocht ik niet verlaten voor een second opinion (mijn hondje was in beslag genomen). Ondertussen vertelde de arts dat hij nog nooit hondsdolheid had gezien en later zei de arts: het zou toch ook epilepsie kunnen zijn…….
Maar doordat de melding bij de overheid al was gedaan, de regie werd overgenomen en alles in gang was gezet, was het lot van mijn hondje al bezegeld.
En zo gebeurde het onvoorstelbare, dit lieve hondje van 10 maanden oud kreeg een spuitje.
Dit is een filmpje van Taartje, 15 minuten voor het doodvonnis.
Ziet u een hondsdolle hond?
https://youtu.be/OLZ9_agK2_o
De arts had voordat hij de melding ging doen nog zoveel mogelijkheden om andere dingen uit te sluiten of te ontdekken.
* Er is nooit een scan, echo of ander onderzoek gedaan.
* Hij heeft geen collega geraadpleegd of mee laten kijken.
* Geen aanvullend bloedonderzoek of wat dan ook.
Helemaal niets.
Ik vind dat er onjuist en onzorgvuldig is gehandeld, mijn hondje onterecht ter dood is gebracht,
Daarom heb ik de kliniek verzocht om een vergoeding voor het verdriet en de gemaakte kosten.
Maar de arts vindt dat hij niet verkeerd gehandeld heeft (hoewel hij zegt het nooit meer zo te zullen doen).
Maar de dierenarts wil niets doen.
Ik voel mij flink in de steek gelaten.
Kan iemand mij helpen met het indienen van een klacht bij het Veterinair Tuchtcollege?
Kan ik op een andere manier nog iets doen om in ieder geval de gemaakte kosten en overige compensatie??
