Radar

Ik heb samengewoond met mijn partner en heb 2 kinderen uit deze relatie van 14 en 17.
Nu heb ik een aanslag ontvangen voor 2015 waarin ik als ik deze kwijgescholden wil krijgen de handtekening van mijn ex nodig heb dat we co-ouderschap hebben.
De kinderen zijn om de week van zondag tot en met zondag bij mij, echter mijn ex weigert deze te ondertekenen. Ik heb al gevraagd aan de belastingdienst of ik de kinderen kan laten tekenen maar dit kan niet.
Het kan toch niet zo zijn dat omdat mijn ex weigert ik deze aanslag opgelegd krijg.
Weet iemand alternatieven?

KVS schreef:Ik heb samengewoond met mijn partner en heb 2 kinderen uit deze relatie van 14 en 17.
Nu heb ik een aanslag ontvangen voor 2015 waarin ik als ik deze kwijgescholden wil krijgen de handtekening van mijn ex nodig heb dat we co-ouderschap hebben.
De kinderen zijn om de week van zondag tot en met zondag bij mij, echter mijn ex weigert deze te ondertekenen. Ik heb al gevraagd aan de belastingdienst of ik de kinderen kan laten tekenen maar dit kan niet.
Het kan toch niet zo zijn dat omdat mijn ex weigert ik deze aanslag opgelegd krijg.
Weet iemand alternatieven?

Een aanslag 2015 waarvan? Woonde u in dat jaar nog samen?
Uw kinderen zijn minderjarig, die zou u sowieso hier niet mee moeten lastig vallen.

Een kind van 14/17 een belastingformulier willen laten tekenen lijkt mij wat vreemd.
Als uw ex niet wil tekenen, dat is zijn/haar goed recht, dus dan houd het snel op, helaas.
Je moet immers nooit iets tekenen wat je niet wilt.

de handtekening van mijn ex nodig heb dat we co-ouderschap hebben.

Kennelijk betwist uw ex dat u het co-ouderschap heeft en wil dit niet met een handtekening bevestigen. Als het co-ouderschap destijds formeel geregeld zou zijn, dan zou dat terug te vinden moeten zijn bij de scheidingspapieren? Het komt op mij over dat het formeel niet geregeld is en uw ex haar/zijn jurische positie niet wil verzwakken ten opzichtte van u.

Ik lees met verbazing de reacties waarin als je om hulp vraagt je op deze wijze wordt behandeld.
Ik was niet getrouwd maar woonde samen; mijn ex geen convenant wilde tekenen destijds dit in onderling vertrouwen is geregeld 6 jaar geleden. Het in de aanslag gaat om de heffingskorting van een kind dat destijds inderdaad jonger was dan 12 jaar. Ik gewoon open kaart heb gespeeld met mijn ex en die ook een kopie heeft gehad van de brief van de belastingdienst. Kortom een eerlijke open communicatie waarin helaas in het verleden in doordat het niet anders kan in goed vertrouwen alles is geregeld en waar ik nu de dupe van wordt. Mijn vraag is dus hoe je als eerlijke hardwerkende vrouw kan voorkomen dat je een hoge aanslag moet betalen wat gebaseerd is op onrecht en je dus met je rug tegen de muur staat. Ik hoop op constructieve reacties!

Het is misschien niet de boodschap die je zou willen horen. Maar zulke dingen bij het einde van een relatie regelen zonder ze op papier te zetten is niet echt verstandig. Zeker als iemand zegt dat hij dingen niet op papier wil zetten, dan zouden eigenlijk de alarmbellen moeten afgaan. In de praktijk komt er dan altijd een moment waarop die sluimerende onwil tot problemen gaat leiden.

De oplossing is dan om alsnog een en ander op papier zien te krijgen. Dat zal dan waarschijnlijk helaas niet zonder slag of stoot gaan. Dus zonder juridische hulp wordt het een lastig verhaal. De enige mogelijkheid die ik zie om zo'n situatie eenvoudig op te lossen is als er voor je ex ook voordelen aan zitten. Volgens mij zijn er diverse fiscale voordelen voor beide partners bij co-ouderschap. Maar dan moet natuurlijk wel een en ander formeel geregeld zijn. Dus misschien helpt het als je je ex daar op wijst?

KVS schreef:Ik lees met verbazing de reacties waarin als je om hulp vraagt je op deze wijze wordt behandeld.
Ik was niet getrouwd maar woonde samen; mijn ex geen convenant wilde tekenen destijds dit in onderling vertrouwen is geregeld 6 jaar geleden. Het in de aanslag gaat om de heffingskorting van een kind dat destijds inderdaad jonger was dan 12 jaar. Ik gewoon open kaart heb gespeeld met mijn ex en die ook een kopie heeft gehad van de brief van de belastingdienst. Kortom een eerlijke open communicatie waarin helaas in het verleden in doordat het niet anders kan in goed vertrouwen alles is geregeld en waar ik nu de dupe van wordt. Mijn vraag is dus hoe je als eerlijke hardwerkende vrouw kan voorkomen dat je een hoge aanslag moet betalen wat gebaseerd is op onrecht en je dus met je rug tegen de muur staat. Ik hoop op constructieve reacties!

Maar hoe is dat dan in eerdere jaren gedaan? In 2013 en 2014?
Waarom je ex niet wil tekenen snap ik ergens wel. Er is geen officieel co-ouderschap, hij kan geen handtekening zetten voor iets dat er niet is. Maar wie krijgt nu dan de kinderkorting, kindertoeslag en alles?

Snap je reactie niet zoal ik al schrijf is dit al zes jaar zo geregeld en dus gewoonte andere jaren was dit ook zo. Heb van de belastingdienst deze aanslag gekregen en wil het op een fatsoenlijke manier oplossen . Lijkt erop dat omdat de relatie niet goed is nu een stok gevonden heeft ....

KVS schreef:Snap je reactie niet zoal ik al schrijf is dit al zes jaar zo geregeld en dus gewoonte andere jaren was dit ook zo. Heb van de belastingdienst deze aanslag gekregen en wil het op een fatsoenlijke manier oplossen . Lijkt erop dat omdat de relatie niet goed is nu een stok gevonden heeft ....

De reactie bestaat alleen uit twee logische vragen en één opmerking... "Gewoonte' maakt nog niet dat het formeel correct is.

Wat er speelt weet ik ook niet, daar zul je het met je ex over moeten hebben. Pas als je dat weet kun je ermee verder. Wat geeft hij zelf als reden aan dat hij niet wil tekenen?

Beste allen, ben niet op zoek naar een analyse maar naar een oplossing of mogelijke richting. Graag alleen reactie als je die kan aandragen.

je zou eventueel de gang naar de rechter kunnen maken, ik denk dat je kinderen dan wel oud genoeg zullen zijn om te getuigen over het schema dat er altijd geweest is. Heb je enig idee waarom de verhoudingen ineens verslechterd zijn?

De verhoudingen zijn nooit goed geweest omdat ik de relatie heb beëindigd. Dit blijkt ook wel uit het feit dat we geen convenant hebben kunnen regelen. Ook kan ik dit niet afdwingen. Gang naar de rechter wil ik voorkomen omdat me dit weer geld kost en ik dit zo oneerlijk vind. Geld wat ik nu als aanslag krijg is een zomervakantie met de kinderen en een rechtsgang komt hier dan nog bovenop qua juridische kosten...

KVS schreef:De verhoudingen zijn nooit goed geweest omdat ik de relatie heb beëindigd. Dit blijkt ook wel uit het feit dat we geen convenant hebben kunnen regelen. Ook kan ik dit niet afdwingen. Gang naar de rechter wil ik voorkomen omdat me dit weer geld kost en ik dit zo oneerlijk vind. Geld wat ik nu als aanslag krijg is een zomervakantie met de kinderen en een rechtsgang komt hier dan nog bovenop qua juridische kosten...

Als de verhoudingen nooit goed zijn geweest, is het wel heel onverstandig om niets in een convenant vast te leggen.
U zou nu, als uw ex weigert mee te werken, eerst mediation kunnen proberen voordat u tot juridische stappen moet overgaan om zijn handtekening te verkrijgen. Kost natuurlijk ook wel wat, maar nog altijd minder dan naar de rechter stappen.

Beste die stappen hebben we allemaal al doorlopen !

KVS schreef:Beste allen, ben niet op zoek naar een analyse maar naar een oplossing of mogelijke richting. Graag alleen reactie als je die kan aandragen.

Dan zal je weinig hulp gaan krijgen hier. Mensen mogen geen vragen stellen om de vraag en de problematiek helder te krijgen, maar moeten schijnbaar in een glazen bol kunnen kijken en direct het juiste zeggen zonder alles te mogen weten. Blijkbaar roept je verhaal vragen op. Mensen willen je best helpen, maar weten ook niet de gehele situatie en stellen dus vragen, die nodig zijn om een oplossing(srichting) te kunnen gevn.

KVS schreef:Gang naar de rechter wil ik voorkomen omdat me dit weer geld kost en ik dit zo oneerlijk vind.

Blijkens je relaas is eerder ex oneerlijk.

Was er wel een samenlevingsovereenkomst, of woonde je "gewoon" samen ?

Als je een relatie beëindigd, je tevens niet goed met elkaar kan omgaan en er staat niets op papier dan ben je geheel afhankelijk van elkaars "vriendelijkheid". Dat een party dan iets niet wil voelt oneerlijk, maar is zwart/wit gezien wel zijn recht.
Verder is de info zo summier dat er verder weinig over te zeggen is. Misschien is een bezoek aan een juridisch loket nog een oplossing.

KVS schreef:Beste allen, ben niet op zoek naar een analyse maar naar een oplossing of mogelijke richting. Graag alleen reactie als je die kan aandragen.

Wat Kuklos ook al aangeeft: zonder volledige informatie kunnen mensen hier zo weinig. Of denk je nu echt dat een mediator of een rechter een beslissing neemt of een advies geeft op basis van een paar zinnetjes van één kant van het verhaal? Als nota bene mediation niet geholpen heeft, terwijl de mediator inzage heeft in het hele dossier, wat kunnen mensen hier dan op basis van een paar zinnetjes voor je betekenen?

Voor mij houdt het in ieder geval hier op. Succes verder.

BL2 schreef:Dat een party dan iets niet wil voelt oneerlijk, maar is zwart/wit gezien wel zijn recht.

??

chrisd1 schreef:

BL2 schreef:Dat een party dan iets niet wil voelt oneerlijk, maar is zwart/wit gezien wel zijn recht.

??

Het is maar de vraag of het zijn recht is. Dat er niets is ondertekend betekent helaas dat het waarschijnlijk via inschakeling rechter afgedwongen moet worden. Maar als er in de praktijk wel sprake is van co-ouderschap is er geen sprake van recht, alleen maar van onterecht dwarsliggen.

Net zoiets als met een huur of arbeidsovereenkomst : wanneer er geen ondertekende overeenkomst ligt maar er wel gehandeld wordt in de zin van (betalen huur, verrichten werk en ontvangen van een regelmatig salaris) zal de rechter er bij discussie vanuit gaan dat er wel sprake is van een (basis_) overeenkomst conform de wet en regelgeving.
correct me if I am wrong..

In dit geval zal dat dan wel aangetoond moeten worden. En wellicht is dreigen met alleen al voldoende.