Radar

Dag

uit gegevens van het kadaster blijkt dat het schuurtje van de achterbuurman met de overhang een klein stukje de over de erfgrens gaat. het is weinig en het boeit ons niet zo veel maar we willen ook de grond niet permanent kwijt. uit kadastrale gegevens blijkt dat deze achterbuurman of een van zijn voorlopers er niet vies van was kadastrale grenzen aan te passen. (dit perceel heeft als een van de weinige percelen licht afwijkende maten in zijn voordeel, vergeleken met de oorspronkelijke maten van de bouw). ik kan veel op internet vinden over het stuiten van verjaring maar dat wordt dan gevolgd door een eis de grond terug te krijgen. Dat willen en hoeven we niet. Los daarvan is het een schuurtje met een stenen onderkant dus al zouden we de grond terug vorderen en gelijk krijgen dan nog mag die achterbuurman zijn schuurtje laten staan van de rechter (belangenafweging. Zijn belang bij behouden is vele malen groter dan ons belang bij afbreken. Maar nogmaals. Dat willen we helemaal niet. Zijn schuurtje zit momenteel achter ons eigen, houten schuurtje. We hebben op dit moment geen enkel belang bij dat stukje grond. We willen alleen niet dat deze persoon op termijn zegt dat het zijn grond is omdat het verjaard is. Dit schuurtje staat er meer dan 10 jaar maar minder dan 20. Ik heb begrepen dat te goeder trouw een verjaring van 10 jaar zou betekenen. maar... kadastrale kaarten staan gewoon online (of dat toen ook zo was weet ik niet). mag ik verwachten dat de persoon de "plicht" had even naar de grenzen te kijken voordat ie het schuurtje bouwde? los daarvan heeft onze schuur aan de achterkant ook een overhang. Zijn overhang valt daar overheen. Mijn mening is dat hij op zijn minst had kunnen twijfelen omdat onze overhang daar hangt.

Kan iemand me vertellen wat ik moet doen om de grond te behouden maar niet terug te willen? ik weet dat er zoiets als erfdienstbaarheid bestaat maar het gaat echt maar om een klein stukje, Vind ik schieten met mug op kanon. En klopt het dat ik uit kan gaan van 20 jaar omdat de achterbuurman aan de stand van ons dak had kunnen zien waar de erfgrens ongeveer loopt? Zijn overhang heeft hij over de onze geplaatst.

alvast met dank, Anjo

schieten met kanon op mug...

Lees deze eens: effe googlen en krijg het antwoord.

https://aensblog.nl/verjaring-eigenaar-grond-geworden/

dank je wel! ik heb een lichte handicap dus voor mij is "effe googlen" niet zo gemakkelijk....
Verhelderende link.
Ik begrijp uit het verhaal dat bezit niet zomaar aan te tonen is. ik kan me voorstellen dat dat ook in dit geval lastig is (is overhang in bezit name als duidelijk is dat onze overhang er ook hangt?). maar hoe dan ook, we willen de grond niet terug. hij laat zijn schuurtje daar voorlopig maar gewoon staan. Ik begrijp dat ik mijn doel zou kunnen bereiken door een overeenkomst te sluiten. Ik had alleen maar verwijzingen gevonden naar "stuiten" van de verjaring, gevolgd door het opeisen van de grond. En dat laatste willen we voorlopig niet.
Nogmaals dank

Als de buurman geen overeenkomst wil sluiten, moet u wel stuiten.

Het is heel simpel: een stuiting zonder directe vervolgactie is geen enkel probleem. Dat is ook logisch, omdat een stuiting niets anders is dan een mededeling datje je terzake het recht wat je claimt te hebben, alle rechten voorbehoudt.

Heb je je überhaupt al op je eigendomsrecht beroepen? En: is het het gezeur waard?

Anders "de Rijdende Rechter" benaderen.

Moneyman schreef: ↑

05 feb 2019 13:41

Het is heel simpel: een stuiting zonder directe vervolgactie is geen enkel probleem. Dat is ook logisch, omdat een stuiting niets anders is dan een mededeling datje je terzake het recht wat je claimt te hebben, alle rechten voorbehoudt.

Heb je je überhaupt al op je eigendomsrecht beroepen? En: is het het gezeur waard?

Ik lees hier dat een stuiting gevolgd moet worden door een vordering. Of begrijp ik dat verkeerd?

https://www.dirkzwager.nl/kennis/artike ... verjaring/

Ik denk dat dit deel veel logischer is:

Een laatste mogelijkheid tot beëindiging van de verjaring is erkenning. Hierbij gaat het initiatief echter uit van de bezitter, hij erkent het recht van de rechthebbende en geeft hiermee dus aan zelf geen rechthebbende te zijn. Deze erkenning kan uitdrukkelijk of stilzwijgend plaatsvinden, iedere handeling van de bezitter die erop kan duiden dat hij zich bewust is van het recht van de rechthebbende kan tot erkenning leiden. Veel is hierbij afhankelijk van de omstandigheden van het geval. Onderhandelingen voeren met de eigenaar over het stuk grond is bijvoorbeeld niet per definitie aan te merken als een erkenning.

dank jullie allemaal voor het meedenken. Rijdende rechter of iets dergelijks is geen optie. Er is helemaal geen geschil en als dat aan ons ligt komt dat er ook niet. We hebben (nog) geen interesse tot terugvordering. De situatie kan wat mij betreft de eerste jaren zo blijven. ik had ook uit eerder onderzoek (op internet) begrepen dat stuiting door een berichtje altijd gevolgd moet worden door vordering. Het gaat mij er dus om dat ik eigenlijk wil stuiten zonder vordering. puur om eventuele stuiting in de verre toekomst (als zijn schuurtje het begeven heeft) mogelijk te maken. Ik heb nog niet overlegd met de achterbuurman juist omdat ik van tevoren wil weten wat de mogelijkheden zijn zodat ik een voorstel kan doen. liefst delen we gewoon mede dat het onze grond is. Maar is dat voldoende om verjaring tegen te gaan?

Nee, dat is onvoldoende. Je moet expliciet en aantoonbaar aangeven wat je claim is, waar je die op baseert en dat je je rechten terzake de terugvordering open houdt. En dat moet je vervolgens binnen iedere 6 maanden herhalen, net zolang tot je een eis instelt bij de rechter.

Niet voor niets vroeg ik al: wat is het je waard? En hoe zeker ben je uberhaupt? Heb je puur een kadastraal kaartje gezien, of heb je kadastraal onderzoek ter plaatse laten doen?

iedere handeling van de bezitter die erop kan duiden dat hij zich bewust is van het recht van de rechthebbende kan tot erkenning leiden.

Als ik dit lees en mijn eigen interpretatie er tegenaan gooi, dan denk ik aan onze eigen overhang. De bezitter (achterbuurman) heeft zijn overhang over de onze geplaatst. Voor mij is dat een erkenning. Ik bedenk me nu dat, mocht hij over een aantal jaren bedenken dat hij eigenaar is geworden van onze grond, wij hetzelfde kunnen doen. onze schuur is ouder. op het moment dat hij de grond onder de overhang als zijn eigendom claimt, kunnen wij die simpelweg terugclaimen want onze schuur staat dan al heel wat jaren met de overhang op eerst onze, dan zijn grond...
ik vind het lastig. ik heb helemaal geen zin in gedoe, ik wil alleen de grond niet kwijt door verjaring. ik wil die grond nu ook niet terug. het zit achter onze schuur. Doen we niks mee. maar als wij of onze opvolgers wellicht ooit een andere schuur willen neerzetten (en zijn schuur de geest heeft gegeven), kan het belangrijk worden dat die grond nog bij dit perceel hoort. ik had gehoopt dat een simpel briefje het zou doen. Zo van "dit is onze grond maar laat deze schuur maar staan tot ie het begeeft. dan willen we de grond terug."

Dat heb je dan verkeerd gehoopt

Bovendien heb je een totaal verkeerd beeld van "erkenning". Erkenning houdt in dat jouw achterbuurman (aantoonbaar) zegt: "hé buurman, ik zie dat ik over jouw grond heen gebouwd heb, en ik erken dat ik daarbij over jouw erfgrens heen ben gegaan".

Als je dan je beweerdelijke rechten wilt claimen, moet je er natuurlijk ook wel wat voor over hebben. Zo simpel als je denkt, is het zeker niet.

jammer
dank voor alle hulp!
het bevreemd me een beetje dat je zo eenvoudig "slachtoffer" kunt worden van landjepik. Ik eil helemaal niet vorderen. ik vind het prima dat de achterbuurman de grond op deze manier gebruikt. ik wil de gonr alleen niet kwijt simpelweg door verjaring.

Je bent helemaal geen slachtoffer. Je hebt het zelf in de hand of je er iets aan doet.

Ik zou sowieso, als je het belangrijk vind, gewoon (vriendelijk!!!) het gesprek aangaan en kijken of je het, met het oog op jouw intenties, voor elkaar krijgt om op erkenning uit te komen.

Heb je puur een kadastraal kaartje gezien, of heb je kadastraal onderzoek ter plaatse laten doen?

Sorry, deze vraag was me ontschoten. We hebben zelfs de bezitting over veldwerk van het kadaster. Op dit soort kaarten staan de inmeetdata. omdat het oude percelen zijn, staat dat in meters (tot op de cm nauwkeurig), niet in coördinaten (zoals de modernere). Daarom is het zonder geschikte apparatuur te interpreteren. Ik heb begrepen rechtsgeldig.
het is dus niet op basis van een kadastraal kaartje. ik heb begrepen dat die slechts voor het idee van het perceel zijn. mogen geen maten aan ontleent worden.

Je bent helemaal geen slachtoffer. Je hebt het zelf in de hand of je er iets aan doet.

Ik zou sowieso, als je het belangrijk vind, gewoon (vriendelijk!!!) het gesprek aangaan en kijken of je het, met het oog op jouw intenties, voor elkaar krijgt om op erkenning uit te komen.

Ik heb dat zelf in de hand, maar hoe dan? ik vind echt dat je een slachtoffer bent omdat je noodgedwongen bv een rechter in moet schakelen om ontvreemding te voorkomen. Als je dat nalaat omdat je het niet wist of als je het wel doet maar het is niet tot op de letter correct dan is je grond foetsie.
Als je voordeur even open staat en ze roven je huis leeg, ben je mijns inziens een slachtoffer. De verzekering zal niet uitkeren omdat je zo stom geweest bent je eigendommen niet achter slot en grendel te leggen maar ik vind dat je toch echt een slachtoffer bent van beroving.

Maar hoe het genoemd wordt maakt me niet uit. De vraag is wat ik er aan kan doen, zonder meteen dingen te eisen. Wat als de achterbuurman met alle vriendelijke (uiteraard) benaderingen geen erkenning wil doen? Dat zal ik dan niet als aardig ervaren maar dan wil ik nog steeds niet de grond terug vorderen. Maar uit de diverse reacties filter ik dat het niet voldoende is om simpelweg mede te delen (jawel, uiteraard vriendelijk!) dat de grond van ons is maar dat we het prima vinden dat deze schuur blijft bestaan. Hoeft van mij geen rechter of wat dan ook aan te pas te komen. Sterker nog, liever niet.

Tsja, dan moet je keuzes maken. Als je je recht wilt hebben, moet je het wel halen. En nee, je hebt er niet om gevraagd. Maar zo werkt het natuurlijk wél.

fsas schreef: ↑

05 feb 2019 17:15

Je bent helemaal geen slachtoffer. Je hebt het zelf in de hand of je er iets aan doet.

Ik zou sowieso, als je het belangrijk vind, gewoon (vriendelijk!!!) het gesprek aangaan en kijken of je het, met het oog op jouw intenties, voor elkaar krijgt om op erkenning uit te komen.

Ik heb dat zelf in de hand, maar hoe dan? ik vind echt dat je een slachtoffer bent omdat je noodgedwongen bv een rechter in moet schakelen om ontvreemding te voorkomen. Als je dat nalaat omdat je het niet wist of als je het wel doet maar het is niet tot op de letter correct dan is je grond foetsie.
Als je voordeur even open staat en ze roven je huis leeg, ben je mijns inziens een slachtoffer. De verzekering zal niet uitkeren omdat je zo stom geweest bent je eigendommen niet achter slot en grendel te leggen maar ik vind dat je toch echt een slachtoffer bent van beroving.

Maar hoe het genoemd wordt maakt me niet uit. De vraag is wat ik er aan kan doen, zonder meteen dingen te eisen. Wat als de achterbuurman met alle vriendelijke (uiteraard) benaderingen geen erkenning wil doen? Dat zal ik dan niet als aardig ervaren maar dan wil ik nog steeds niet de grond terug vorderen. Maar uit de diverse reacties filter ik dat het niet voldoende is om simpelweg mede te delen (jawel, uiteraard vriendelijk!) dat de grond van ons is maar dat we het prima vinden dat deze schuur blijft bestaan. Hoeft van mij geen rechter of wat dan ook aan te pas te komen. Sterker nog, liever niet.

Nodig de buurman uit voor een barbecue op een mooie dag. Gedurende dat gezellige onderonsje kun je het er op een luchtige manier over hebben. Je hebt geen problemen met de buurman, dan zal dit echt niet direct veranderen. Zeg gewoon dat je pas een keer bent gaan kijken hoe het precies zit en er achter bent gekomen dat dat stuk grond van jou is. Zeg er direct bij dat er verder niets aan de hand, maar vraag of ie hier enig besef van heeft. Van daaruit kun je vast wel een overeenkomst treffen. Redelijkheid is eigenlijk de makkelijkste weg.

Uiteraard is het helemaal niet mijn bedoeling om met een vingertje naar de buurman te wijzen. Ik wilde slechts de eigen grond zeker stellen tegen verjaring. Ik heb geen enkele moeite met een vriendelijke benadering, in tegendeel. Ik ga er ook niet vanuit dat ik tegenwerking zal ondervinden. Ik had alleen, dus blijkbaar tevergeefs, gehoopt dat ik het in eigen hand had. Dat wil zeggen, dat ik alleen maar duidelijk hoefde te maken (uiteraard niet koud op zijn dak) dat het niet zijn grond is maar prima van die schuur.
Aan de vorm van zijn perceel te zien, vergeleken met de originele vorm tijdens de bouw, is dat perceel in de loop van de tijd zoetjesaan uitgebreid in allerlei richtingen. mijn kant op wilde ik voorkomen maar ik begrijp dat dat meer behelst dan een eenvoudig "oh ja buurman, die grond is van ons"
Met dank voor alle informatie.