Radar

Hallo, eind maart 2014 heb ik op 34 jarige leeftijd ongelukkig en ongelooflijk hard gestoten. Zodanig hard dat binnenin een enorme klap is ontstaan en onmogelijk vanzelf over kon gaan.

In het begin voelde ik pijn, maar ik zag niks. Om verschil te zien heb ik met mijn telefoon dagelijkse foto's gemaakt. Ik betaal voor goede zorg. In april 2014 naar de huisarts. In mijn dossier noteert hij dat ik mij niet heb gestoten. En staat meer onjuist vermeld.

Op 2 juni 2014 werd ik met mijn volle vertrouwen naar een bekwaam universitair ziekenhuis doorverwezen. Ondanks mentale en fysieke inzet is mijn verhaal en terechte suggestie nergens serieus gehoord. Volgens de medicus had ik mij niet gestoten en kon de zere blauwe plek niet door het storen ontstaan zijn.

Nu zegt de betrokken huisarts in een opgenomen gesprek, misschien iets over het hoofd te hebben gezien. En nou ja, je bent je teen kwijt. De chirurg vraagt zich in een opgenomen gesprek af, hoe ik op mijn jonge leeftijd aan de cruciale diagnose ben gekomen. Onnodige zware medicatie en onnodige pijnlijke behandeling ondergaan.

Op 2 juni staat de cruciale diagnose voor time being en zonder resultaat oneindig veel op andere diagnose onderzocht, maar onvergeeflijk niet met mijn vaak gevraagde diagnose van een simpel sneetje. Ik was zéér stellig van het sneetje dat ik vaak dacht zelf een sneetje te maken. Nu hele grote spijt. Of het daadwerkelijk wel of niet riskant zou zijn is nooit professioneel onderzocht en bleef bij mondelinge bevestiging.

Op 12 juni 2014 is met de telefoon van een internist 1 foto gemaakt. In een veel te vroeg stadium en te weinig onderzoek is vanuit die telefoon foto medisch beoordeeld voor amputatie en bleef hoe dan ook vastgesteld. Second opinion was veel op aanvraag en veel op eigen initiatief in de omgeving helemaal niets van mogelijk.

Naar de mobiele telefoon foto was naar veel smeken 28 dagen later pas een scan mogelijk. Afspraak met de chirurg was vanaf 12 juni tot 14 juli ook niets van mogelijk. Dan alleen amputeren, onderzoeken afwachten en anders zien vol te houden. Mijn bewijsbare en regelmatig gevraagde diagnose, wat ook met mijn verhaal en suggestie samenhangt, is op geen enkele manier in verband gebracht.

Onder tussen zodanig ontstoken en afgestorven dat er parelmoer gekleurde vliegen op de wond af kwam. Symptomen zouden bij hun fout vastgestelde diagnose horen. Ik voelde mij een gevoelloos product waarmee werd geëxperimenteerd. Mijn behandeling heb ik als mishandeling ervaren en vergelijk met het reclame spotje van de mishandelde ezels.

Op 1 augustus 2014 was amputatie niet meer te voorkomen. Naar amputatie uit laboratorium onderzocht gebleken dat het letsel beurs was en ontsteking had. Ook staat ineens de zéér cruciale diagnose genoteerd.

Vanaf oktober 2014 met mijn rechtsbijstand in contact. Medisch adviseur van de rechtsbijstand is mijn verhaal niet relevant. De eerste advocaat werd met zijn 10 vragen en mening voor nader onderzoek door de rechtsbijstand genegeerd. Volgens de tweede advocaat is er sprake van een complicatie.

Ik zou daarvoor zelf verantwoordelijk zijn en is mijn verhaal nog niet van belang. Vanaf eind maart tot 9 juni 2014 een blauwe plek. Complicatie is pas naar 9 juni ontstaan. Ik heb duidelijke foto's en documenten waarin alle feiten voor zich spreken, maar toch blijft iedereen bij het fout opgestelde.

Iedereen van jong tot oud en gezond of niet telkens weer de kleinste kneuzing oploopt, krijgt iedereen élke keer weer 1 diagnose. Als die simpele dagelijkse diagnose van blauwe niet vanzelf overgaat en vervolgens niet goed wordt behandeld door simpelweg een sneetje te maken, kan het gaan ontsteken en kans op de zéér cruciale diagnose.

Nu dagelijks geconfronteerd met echt niet leuke nadelen. Iedereen beweert dat het volgens het protocol is verlopen en geen andere behandeling mogelijk was.

In maart 2019 is het door de Raad Voor Rechtsbijstand goedgekeurd voor nader onderzoek. En is het ziekenhuis voor de tweede keer aansprakelijk gesteld.

In maart 2020 nog geen enkel resultaat bereikt en heb ikzelf het ziekenhuis aansprakelijk gesteld en is de klacht voor de 3e keer in behandeling genomen.

Aankomende dinsdag 26 mei 2020 heb ik voor de tweede keer gesprek met de chirurg. Ik ben bang dat ondanks mijn bewijsbare feiten, ik weer word tegengesproken. Mijn behandeling kan ik onmogelijk goedkeuren. Via de Raad Voor Rechtsbijstand heb ik nog 1 mogelijkheid tot een advocaat. Verschillende advocaten verhaal beschreven, maar de situatie zou te complex zijn.

Mijn eenvoudige situatie, zoals een dagelijkse kneuzing kan zijn is complex gemaakt. Ik wil erkenning en een schadevergoeding. Ik hoop op deze manier meer eerlijke duidelijkheid mogelijk is.

In afwachting op reactie bedank ik u. Groetjes van Jolanda

Informeer eens bij een letselschade advocaat wat je mogelijkheden zijn. Dit is een veel te complex probleem voor ons.

mahadma schreef: ↑

21 mei 2020 12:24

Informeer eens bij een letselschade advocaat wat je mogelijkheden zijn. Dit is een veel te complex probleem voor ons.

Inderdaad, ik kan er geen touw aan vast knopen. Of er her en der spellingsfouten staan of het ontbreken van leestekens........?

Hallo,
Totaal niet vervelend bedoelt, maar door het ontbreken van leestekens en het denk ik missen van stukken verhaal, valt hier voor ons niets van te maken helaas. Je gebruikt het woord "naar" wanneer je ergens heen gaat bij "ik ga naar de dokter". Je gebruikt "na" wanneer het bijv met tijd te maken heeft 'ik ga naar de dokte na het eten". Ik begrijp het wanneer je naar/na fout schrijft, maar ook dat maakt het onduidelijk en zeker in bijv brieven naar advocaten of artsen maakt dit het voor hen ook moeilijk.. Verder wat was de diagnose, wat dacht jij dat het was? Wat bedoel je met sneetje geven, wat bedoel je met diagnose van foto enz. Zoals het er nu staat roept het heel veel vragen op en kunnen wij niet echt met je mee denken. Ook ben je hier op een forum, waar doodgewone mensen op je kunnen reageren, dus niet Radar zelf. Probeer alles wat duidelijker te omschrijven, met meer informatie over wat het nu precies is en wat je van arts en ziekenhuis verwacht en ga dan op zoek naar het adres waar het dan wel echt bij Radar aan komt. En nogmaals ik bedoel het echt niet vervelend, maar onder andere door de naar/na fouten wordt het nog onduidelijker. Ik wens je alle mogelijke sterkte toe en hoop dat je een advocaat krijgt die ook verstand heeft van medische zaken.

Ik vrees ook dat ik hier geen touw aan kan vast knopen maar heb daarmee ook het vermoeden dat hier een onderliggende reden te vinden is voor het probleem wat je nu hebt.

Je geeft namelijk ook aan verschillende advocaten te hebben gesproken die het te complex vinden. Wat vinden ze precies complex? Is dat jouw verhaal of de medische situatie? Kan je dit toelichten?

Buiten de leesbaarheid van het verhaal (ik kon er nog wel enigszins iets van maken) is het probleem zelf te gecompliceerd en te langlopend om hier op een forum een inhoudelijk antwoord op te kunnen geven. Ik denk dat mahadma dat ook vooral bedoelt.

De beste stap is om een letselschadespecialist hiervoor in te schakelen, die kan het beste in kaart brengen wat er gebeurd is, wat er had moeten gebeuren en hoe dit bij de juiste instantie aangevochten moet worden.

tja, als ik medicus was of letselschade advocaat!!!!

Beste Jolanda,

De eerste zin daar struikelde ik al over ...en met veel doorzettingsvermogen verder gelezen, maar het is vreselijk onsamenhangend, als de woordkeus niet goed of onvolledig is, kan niemand er iets van maken....
Daarom ook begrijp ik goed, dat er al diverse advocaten zich met deze aangeleverde materie geen raad weten.
Probeer eerst eens zonder omhaal van woorden exact aan te geven wat er is gebeurd. En dat in een kort rapportage verslag.

Eerst `Wie, dan Wat , Waar, Hoe, Wanneer, Waarom etc. dan

succes!

Lang, ingewikkeld en ook oud verhaal. En er zijn geen bewijzen. Dit forum lijkt me niet geschikt voor uw verhaal en u heeft advocaten ingeschakeld. Daar zou ik het maar bij houden.

Het is heel spijtig, maar er is niet altijd een schuldige.

Ik lees; maart 2014 gestoten en april 2014 pas naar huisarts en juni 2014 naar specialist.

Dat is erg lang wachten vind ik.

Verder, hoe gestoten, geen veiligheidsschoenen gedragen blijkbaar.
Zelf draag ik ze graag, lompe lelijke dingen maar na verbouwen Kot in België heeft de voorkant al veel ellende bespaard.

Ook bij voetbal is een harde punt prima, en ook voor lastige tegenstanders een blauwe plek te bezorgen als ze
een Teckel willen geven zonder een hondje te hebben!

Was dit gewoon huiselijk of op werk?
Vaak is in de Buurt super een pomp kar met zware lading en ik zie bij de Aldi & Lidl deze schoenen vaak voor €19,95 langs komen in aanbieding maar zelden draagt 't personeel deze die soms pure noodzaak zijn.

Dit lange verhaal is dus iets tekort... de oorzaak stoten ontbreekt namelijk voor zover ik het kon begrijpen.

er moet een reden zijn waarom deze TS zo gebrand is op de oorzaak van de infectie, volgens haar stoten van de teen... een pijn waarmee ze pas dagen later naar een huisarts gaat... Dan is er een infectie die zich slecht laat behandelen.

Stoten zou gezien kunnen worden als een ongeval en misschien kan je dan een vergoeding vragen op een ongevallen polis? En als er geen sprake is van een ongeval maar een van binnen uit komend onheil dan niet.

Mijn vraag aan TS is dus, waarom ga je dit hele circus aan??? Waarom kan je het niet laten rusten??

Frantic2 schreef: ↑

24 mei 2020 09:26

er moet een reden zijn waarom deze TS zo gebrand is op de oorzaak van de infectie, volgens haar stoten van de teen... een pijn waarmee ze pas dagen later naar een huisarts gaat... Dan is er een infectie die zich slecht laat behandelen.

Stoten zou gezien kunnen worden als een ongeval en misschien kan je dan een vergoeding vragen op een ongevallen polis? En als er geen sprake is van een ongeval maar een van binnen uit komend onheil dan niet.

Mijn vraag aan TS is dus, waarom ga je dit hele circus aan??? Waarom kan je het niet laten rusten??

JolandaJill schreef: ↑

21 mei 2020 09:09

Ik wil erkenning en een schadevergoeding.

Voila Frantic2, antwoord op uw vraag.

v.d.Heyden schreef: ↑

24 mei 2020 14:29

Voila Frantic2, antwoord op uw vraag.

Gezien het feit dat de oorzaak van de ellende kennelijk al in 2014 gebeurd is, gaat het verkrijgen van de gewenste schadevergoeding - wat in geval van letselschade sowieso al een moeizaam verhaal is - hoogstwaarschijnlijk niet (meer) lukken.

Dat gezegd hebbende, uiteraard sterkte gewenst aan TS.

'Zodanig hard dat binnenin een enorme klap is ontstaan en onmogelijk vanzelf over kon gaan.' Aldus de TS.

Waarom dan niet gelijk ermee naar de huisarts of huisartsenpost? Dat snap ik werkelijk waar niet.

Verder lijkt het mij zeer logisch dat de specialist in juni niet meer kon vaststellen waar de blauwe plek in maart door veroorzaakt was. Ik hoop dat dat aan de hand van foto's was, want in juni nog blauw van maart zou toch wel bijzonder zijn.

Overigens is de teen van mijn man na een pijnlijk ongelukje een keer zwartblauw geweest. Probleemloos en vlot genezen. De teen van mijn dochter is dan weer een keer gebroken tijdens judo. Die werd niet blauw en deed geen zeer, maar stond volkomen dwars wat deed vermoeden dat er toch iets niet in orde was. Bij de direct bezochte huisartsenpost werden wij doorverwezen naar de eerste hulp, waar na foto's de teen gezet en getaped werd. Recht staat ie nog steeds niet, maar verder probleemloos en vlot genezen.

Ik denk dus dat ernstig letsel er niet altijd zo uit hoeft te zien, dus bij twijfel altijd direct een arts raadplegen. Dat kan mogelijk problemen voorkomen.

Vele Huis artsen kijken, oordelen en geven advies.
En als niet goed gaat gewoon terug komen is vaak gehoorde.

Als je lang moet wachten op een specialist in ziekenhuis , elke verzekeraar heeft lijst waar je eerder terecht kunt, dit Corona jaar uitgezonderd maar in 2014 waren en overvolle en lege ziekenhuizen!

En de Topic starter, niet meer aanvullen hoe het is ontstaan, geen werkgever met goede veiligheid schoenen?
Hier advies vragen en nooit meer terug komen, dan krijg je broodje aap adviezen hier!

Mocht een letselschade-expert/advocaat of jurist een medische fout in behandeling willen nemen zal u waarschijnlijk ( in eerste instantie )op eigen kosten een medisch haalbaarheidsonderzoek uit moeten laten voeren.
Deze onderzoekskosten worden vergoed indien de aansprakelijke partij de fout erkend.
Mocht blijken uit het onderzoek dat het geen fout betreft maar een complicatie dan zijn deze kosten voor eigen rekening.
Een andere optie is natuurlijk het proberen inschakelen van een No Cure No Pay belangenbehartiger hieraan zijn voor u geen kosten verbonden.
Groot nadeel is dat bij een eventuele letselschade uitkering een groot gedeelte ( reken globaal op 40 %) in mindering wordt gebracht.