Radar

Mijn naam hou ik graag anoniem maar er is een probleem wat ik graag aan het licht wil brengen. Iedereen kent stoornissen zoals ADHD, Autisme en ADD maar helaas kennen maar vrij weinig mensen de stoornis NLD of NVLD (non verbale leerstoornis). Ik ben 21 jaar oud en leef met de stoornis NLD en merkt dat het voor mij steeds lastiger word om een normaal leven te lijden.

Een aantal punten waar ik veel moeite mee heb zijn onder anderen het onthouden van dingen en de sociale omgang met mensen, vooral het eerste gedeelte lijd tot gênante maar vaak ook risicovolle gevolgen.

De dingen waar ik als NLD Patiënt last van heb zijn als volgt:
- Snel verdwalen in een nieuwe (en soms zelfs bekende omgeving)
- Traagheid en onzekerheid op het werk
- Moeite met het aanleren van routines
- Weinig sociale vaardigheden
- Angst voor ongewone situaties
- Moeite met het herkenen van non-verbale signalen
- Problemen met het bewaren van het overzicht
- Slecht korte termijn geheugen
- Soms Onbetrouwbaar lange termijn geheugen
- Slecht in cijfers/rekenen (6 en 9 verwarren x en + verwarren)
- moeite met Probleemoplossend denken

Zoals je wel ziet is het een hele waslijst aan problemen die mensen zoals ik hebben en in een Wereld waar alles steeds sneller en sneller moet loop ik dus op vast.

In mijn geval en in die van vele andere kan deze stoornis lijden tot depressies en een verminderd zelfbeeld. Ik ben 21 jaar maar heb veel momenten gekend waarin ik gewoon moe was van alles, niet in de zin van dat er een eind aan zou maken maar wel in de zin dat je je zelf gewoon verwaarloosd. Ik ben iemand die enorm veel houd van sporten en fietsen is dan ook mijn grootste hobby, ik tour op mijn fiets door meerdere landen in Europa en inspireer daar een hoop mensen mee. toch doet het mij pijn om te beseffen dat ik dit alleen kan doen als ik ook een baan vind die bij mij past en waarmee ik dus geld kan blijven verdienen om mijn droom te kunnen volgen.

Het enige dat ik vraag is of er meer aandacht kan worden gevraagd voor de stoornis NLD zodat mensen in Nederland weten dat wij er ook zijn en sommige van ons echt hulp nodig hebben op een goede manier bijvoorbeeld bij het vinden van een juiste studie vanaf het begin op school maar ook achteraf bij het vinden van een baan. We zoeken geen uitkering maar willen gewoon ergens aan de slag zonder ons te veel zorgen te hoeven maken om onze beperkingen omdat er ook een hoop dingen zijn die we wel kunnen.

Daarnaast zou het echt mooi zijn als er meer onderzoek kan worden gedaan naar deze stoornis.

Ik heb geprobeerd meerdere studies te volgen maar op mijn 21e ben ik na studie nr. 4 toch echt definitief gestopt. ik ben blij dat ik mijn mbo 2 op het nippertje heb gehaald maar dat zeggende ben ik niet tevreden met hoe de rest is gelopen.

Ik heb vaak van werk moeten wisselen omdat ik te traag was of cases met elkaar verwarde.

Ik heb op verschillende plekken gewerkt waaronder Defensie, Meerdere helpdesks en in de Productie. Sinds kort meld ik in mijn CV dat ik een stoornis heb aangezien iedereen mijn vertelde dat het beter was om eerlijk te zijn en ondanks het feit dat ik het er nog steeds in heb staan ben ik bang dat het veel werkgevers afschrikt als ze zien dat ik een geheugen stoornis heb. Ik vraag me dus vooral af over meer aandacht kan komen naar deze stoornis en wellicht ook meer onderzoek om te zien of er toch niet iets aan gedaan kan worden.

Je volwassen leven moet nog beginnen en toch heb je al heel veel meegemaakt in je nog jonge leven. Er zou zeker meer aandacht moeten komen hiervoor en ik hoop voor je dat dat ook zal gebeuren. Mijn partner was autistisch en wilde niet dat mensen dat wisten, maar het is idd beter om eerlijk te zijn, omdat mensen daar dan eventueel rekening mee kunnen houden en dat zou je echt helpen.
Er bestaan zeker nog goede bedrijven en mensen die als ze dit lezen je misschien een kans willen geven. Ik zal voor je duimen.
Succes uit de grond van mijn hart.!

Misschien is een beschermde werkplek (vroeger sociale werkplaats) wat voor u. Informeer hiervoor eens bij uw gemeente.
Bij mij op het werk werken 2 collega's die via zo'n beschermde werkplek bij ons zijn ingestroomd. Na eerst een tijd op de sociale werkplaats zelf gewerkt te hebben werken ze nu al weer jaren bij ons.
De werkgevers die zulke mensen instellen weten natuurlijk dat deze collega's op de een of andere manier een rugzakje hebben maar daar kan de werkgever zich ook naar aanpassen. Beide collega's geven aan dat ze hier nooit meer weg willen.
Is dit minderwaardig werk: nee helemaal niet, alleen het werktempo is wat aangepast en 1 collega moet even wat duidelijker worden uitgelegd wat er van hem verwacht is. Daar wordt gewoon tijd voor genomen en als hij het in 1 keer niet snapt, nou dan leggen we het toch nog een keer uit.
Zijn dit fijne collega's: ja!!! top, ook wij zouden ze niet meer willen missen.
Ga dus niet bij de pakken neerzitten, ook voor u is er ergens een fijne werkplek.

Wow, wat een heftig verhaal. Ik had nog nooit van deze stoornis gehoord. En wat veel beperkingen ervaar je. Maar hou jezelf bij elkaar en ondanks dat je misschien nog vaker afgewezen zal worden houd vooral hoop. Je bent nog jong en je bent goed bezig om aandacht te creëren voor je stoornis. Dus je bent een vechter, dan kom je er wel. Superveel sterkte!

Hoi ANNONIEM000.
Mijn dochter (16) heeft ook NLD.
Ze heeft hier ook lang mee gestruggled.
Een poosje geleden heeft ze op haar MBO opleiding een presentatie moeten geven over haarzelf. Wij hebben haar overtuigd dat ze ook een stukje over NLD en wat het voorr haar betekend moest vertellen. Hoewel ze er eerst op tegen was en het niet durfde, heeft ze het uiteindelijk gedaan. Trots als ze was (en wij natuurlijk ook) heeft ze het eindelijk geaccepteerd. Want hoewel jullie tegen diverse problemen aanlopen, zijn jullie niet anders. Het is alleen voor veel mensen moeilijk te begrijpen, omdat er zo weinig over bekend is. Als ik je een tip mag geven, kijk dan eens op www.hetnldplan.nl.
Dit is een website van jongeren, voor jongeren met NLD. Tevens hebben ze een fb en insta pagina. Er staat informatie, een wekelijkse Blogpost, memes en je kunt er altijd terecht met vragen of in contact komen met anderen. Dus hoe onzeker je ook bent, je bent niet alleen. Dus kijk eens op de website of sociale media kanalen en hopelijk kan dit je dan helpen met jou problemen en onzekerheden.
Maar wat ik tegen mijn dochter heb gezegd is 'als jij jezelf accepteerd met NLD, gaan anderen dat uiteindelijk ook doen'. En dat zal misschien niet bij iedereen het geval zijn, maar de meesten zullen het uiteindelijk wel begrijpen en accepteren. Onze dochter is één van de jongsten in de klas en heeft met iedereen goed contact. Er is niet 1 negatieve reactie geweest en iedereen accepteerd hoe ze is. En dat geldt ook bij haar voetbalteam en vriendinnen. Hopelijk heb ik je hiermee een beetje moed ingepraat.

M.v.g. Erwin