Radar

What's in a name...In Harlingen opereert ene heer Braakman als deurwaarder en veel, wat zeg ik, ALLE opdrachtgevers zijn vol lof over zijn opmerkelijk succes. Buigen of barsten, Braakman zorgt dat de opdrachtgever zijn geld krijgt. Dat een schuldenaar ook een klant is waar Braakman, niet gering, aan verdient realiseert de man zich niet. Zijn hele houding straalt minachting uit naar de mens met de achterstand. Moet je als freelancer wat langer op je geld wachten? Heeft Braakman geen boodschap aan. Overleg van nota's, ja zelfs een telefoontje van je hoofdredacteur dat je stuk echt is geplaatst en wordt betaaldt is voor heer Braakman geen reden om een paar dagen uitstel te geven. Hij ontruimt het liefst nog een week voor de wettelijke datum. Die omgang met de medemens maakt hem gelukkig. Intimidatie, das ook iets waar deze weldoener voor aandeelhouders, niet voor terugschrikt. Doodleuk kreeg ik enige tijd geleden een brief dat ik in een plaatselijk cafee een vordering van (toen nog) tientallen guldens moest betalen. Getekend: Braakman. Braakman maar eens een briefje geschreven waarin werd gemeld dat de kroegbaas wel honderd streepjes op zijn kaartje kan zetten. Ach, wel duizend. Maar het was poezieavond en omdat ik een verhaal uit eigen brein voorlas waren de vier genuttigde glazen wijn die avond gratis. En ik kan geen 25 biertjes achter elkaar op. Voorlezen was tenslotte ook belangeloos. Moraal van dit verhaal: Braakman laat zich voor elk karretje spannen, zelfs als er helemaal geen sprake is van een schuld, maar van bedrog door een malafide kastelein. Dan trekt hij voor zijn goeie "vriend" even het register 'intimidatie' open. Ik heb onze geliefde Braakman geschreven dat ik voor't zelfde een rekening van zo'n duizend gulden aan de kroegbaas had kunnen sturen. Een krats voor een geslaagd kort verhaal. Het is de enige keer dat ik geen reactie heb gehad en dat er niet met een rechtszaak is gedreigd. De ellende is dat deze moderne Dreverhaven -die schepping van Bordewijk leek me trouwens menselijker- ook de deurwaarder is die de vorderingen int voor de sociale woninghuur in Harlingen. Er wordt dus wat afgeleend en eindjes aan elkaar geknoopt. Want een mens met een achterstand is bij Braakman een paria die men als gif moet bestrijden. Bemiddelen? Kennen we niet! Incasseren en anders ********. Fluitend gaattie elke ochtend naar z'n werk. En bij elk dwangbevel wordt zijn deurwaardershumeur zonniger. Soms ist de vrolijkste man in de stad!

Ik vond Karakter natuurlijk wel beter geschreven maar de heer Braakman te Harlingen lijkt me ook wel een karakter.

Natuurlijk kan ook een deurwaarder zonder vonnis helemaal niets doen en mocht de man over de schreef gaan dan is er altijd nog de mogelijkheid om een klacht in te dienen. Nu weet ik niet waar dat in Harlingen zou moeten maar in Amsterdam kan dat via het kantongerecht waar 'iets' zit wat deurwaarders in de smiezen houdt. Nu schrijf ik het wat simplistisch op maar er is dus wel degelijk ook een klachtenorganisatie voor deurwaarders op drift.

Sterkte daar in Harlingen.

Ik denk dat Feije zich maar eens beter moet gaan verdiepen in de deurwaarderij, mij lijkt feije een beetje gefrustreerd.

Iedereen kan wat vorderen van ander echter kan dit uiteindelijk alleen afdwingen als er een titel is, blijkbaar heeft de deurwaarder zijn klient geadviseerd niet verder te gaan.

Een deurwaarder heeft een zogenaamd ministerie plicht hetgeen betekend dat hij een ambtshandeling (dagvaarden/beslagleggen enz.) moet uitvoeren!!

Het is altijd makkelijk de deurwaarder de schuld te geven maar kijk eerst eens bij jezelf.....waarom krijg je een deurwaarder op bezoek....

Soms krijgt men een deurwaarder op bezoek omdat de plaatselijke kroegbaas met een hark schrijft. En zes biertjes en een paar glazen wijn opvoert als meer dan 100 euro. Dreverhaven heeft wijselijk niets meer laten horen....

F.W.

Waarom reken je niet gewoon aan het eind van de avond af in de kroeg? Of ben je daar te bezopen voor? In dat geval zul je echt wel wat meer gedronken hebben dan een paar pilsjes en een glaasje wijn.....