Radar

Graag zouden wij willen dat het functioneren van een huisartsenpost een grondig op zijn kop wordt gezet,en wel om de volgende reden omdat hetgeen wij meegemaakt hebben nooit meer bij enig gezin mag gebeuren.
Onze zoon (32) had een hersentumor Glioom blastone 4 hij was net 3 dagen begonnen met zijn 2e chemokuur ,s,avonds heeft hij al zijn medicijnen uitgespuugd en vroeg ons of we een dokter wilden bellen,we hebben toen de huisartsenpost gebeld en laten weten wat onze zoon mankeerde ! glioom blastone 4 al zijn medicijnen uitgespuugd ,hij zijn urine liet lopen buiten kennis raakte en begon te ijlen,dus informatie genoeg ? De triagiste die we aan de telefoon kregen liet ons weten dat er met spoed een arts gestuurd zou worden ! maar na 40/50 minuten wachten nog niemand gezien,ik ben maar buiten op onze oprit staan wachten met de gedachte dat ze in het donker ons niet konden vinden ? maar na 10/15 minuten buiten gestaan te hebben komt mijn vrouw naar buiten vliegen dat onze zoon een epileptische aanval heeft gekregen,dus hebben we onze zoon de neusspray die we van de oncoloog hadden meegekregen aan onze zoon ingespoten,we hebben daarna direct weer de HAP gebeld en ze zouden gelijk een ambulance sturen,toen de ambulance uiteindelijk kwam waren we 65/70 minuten verder vanaf ons eerste telefoontje. Op weg naar het ziekenhuis heeft de broeder vanuit de ambulance gebelt naar de HAP en gevraagd of er een arts gestuurd was ? antwoord was NEE ! later wordt er aan ons verteld dat de arts eerst naar een ander adres was ??? en omdat onze zoon op het moment van bellen geen insult had vonden ze het niet nodig om snelle hulp te sturen. om het verhaal kort te houden ,Onze zoon is de volgende dag op 32 jarige leeftijd overleden. Het ergste is nog dat we samen met onze zoon op zoek waren naar hulp ! omdat onze zoon nog graag bij ons wilde zijn. 2 dagen na zijn overlijden hebben we een mailtje gekregen van een groep doktoren of we met spoed contact op wilden nemen want ze hadden wat voor onze zoon gevonden. We zijn op gesprek geweest bij de HAP met de vraag waarom er niet met spoed hulp gestuurd was ? We hebben gesproken met een medischadviseur/arts die ons heel onfatsoenlijk koel te woord heeft gestaan. Hij heeft ons met luidde stem toegeschreeuwd UW ZOON HAD EEN DODELIJKE ZIEKTE ! en HADDEN JULLIE SOMS GEDACHT DAT WE MET TOETERS EN BELLEN NAAR (woonplaats) ZOUDEN RIJDEN ? dit zeggen ze dan tegen ouders die even te voren hun zoon hebben verloren ! Op de HAP vinden ze het heel normaal dat ze een uur de tijd hebben voordat ze hulp bieden ! We willen dat dit eens goed onderzocht wordt en dat het protocol eens aangepast wordt. We zijn naar het medisch tuchtcollege gestapt maar daar is de soap alleen maar gekker geworden,hier kwam de medisch adviseur verkleed als vrouw op de zitting en meneer wilde ook als vrouw aangesproken worden ! We hebben geen moeite dat deze persoon zich niet lekker voel in zijn vel,maar ga dan niet als je midden in je transitie op een plek zitten waar je droevige mensen te woord moet staan met alleen de vraag WAAROM ?

Gecondoleerd met het verlies van uw zoon.

Maar ik zou 112 gebeld hebben en niet de HAP.

Een dokter die schreeuwt is compleet ongepast.

Wat een vreselijk verdrietig verhaal en wat een bejegening naar jullie toe.
Gecondoleerd met dit zware verlies.
Voor mensen in een soortgelijke situatie : aarzel nooit en BEL DIRECT 1 1 2 ,

Gecondoleerd met uw zoon.
Net als Lady al schrijft 112 was het beste geweest, maar achteraf is altijd makkelijk , zeker als je in paniek bent.
Denk dat u, dit beter op een andere manier kan aanpakken dan op een consumenten forum. Zoek eerst uw rust verwerk u verdriet en ga dan met iemand die hierin gespecialiseerd is kijken wat uw vervolg stappen zijn.

Gecondoleerd met het overlijden van uw zoon. U heeft een verschrikkelijke ervaring moeten meemaken en de verwerking daarvan en van het verlies zal niet gemakkelijk zijn. Gun uzelf daarvoor alle tijd die ú nodig hebt.

Een arts die u geringschattende opmerkingen toeschreeuwt, dat kan natuurlijk niet. U bent al bij het Medisch Tuchtcollege geweest, maar de gang van zaken daar was ook op zijn zachtst gezegd opmerkelijk. Ik hoop dat u zich laat of hebt laten bijstaan door een deskundige op medisch-juridisch gebied.

Een heel andere mogelijkheid biedt misschien de organisatie Perspectief Herstelbemiddeling, die ook hulp biedt na een medisch incident. Op hun website vindt u meer informatie om te beoordelen of het iets voor u zou kunnen zijn.

Ik wens u, uw vrouw en uw familie en maasten heel veel sterkte.

Wat een verdrietig verhaal. Misschien is het voor uw welbevinden het beter het los te laten. U hebt eigenlijk niets te winnen want u krijgt uw zoon er niet mee terug. Steek uw energie in de rouwverwerking.
Veel sterkte met het verwerken van dit verlies.

achteraf gezien hadden we natuurlijk beter de HAP kunnen bellen.
Echter zou onze huisarts 24/7 voor ons bereikbaar zijn plus dat we zijn prive telefoonnummer hadden als er iets was. Echter kregen we hem op die bewuste avond niet te pakken,dus zijn we langs zijn woonhuis gereden waarop zijn voordeur een telefoonnummer vermeld stond ! vandaar dat we op de HAP terecht kwamen.