Na 4.5 maand nog geen besluit over bijstandsuitkering
Geplaatst: 16 sep 2021 16:22
Dit bericht post ik voor een ander, omdat haar telefonie en internet al zijn afgesloten.:
Geachte lezer,
Ik weet niet meer wat ik moet. De gemeente Gilze Rijen heeft last van zowel een gebrek aan communicatievaardigheden als menswaardig handelen. Eind mei vroeg ik een bijstandsuitkering aan om de volgende redenen: Ik kwam niet in aanmerking voor een WW uitkering en omdat ik op het moment het uitzicht kwijt ben. Het laatste komt omdat ik door persoonlijke omstandigheden zeer slecht in mijn vel zit, ik ben depressief en heb last van mijn borderline. Doordat ik niet goed in mijn vel zit werd ik ondersteund door een budgetcoach.
Het proces
Eerste instantie kwam mijn aanvraag terecht bij Tilburg, i.p.v. Gilze Rijen(vreemd verhaal). Zeer nette en behulpzame medewerkers in Tilburg. Dit zorgde voor vertraging. Dat kan. Mijn aanvraag werd eindelijk verwerkt. Weken later nog niks gehoord. De contactpersoon was namelijk met vakantie. Na 8 weken nog geen uitkering, want wat bleek: zij moesten meer gegevens hebben. Deze gegevens stuurde ik op en ook eindelijk een voorschot, die per direct op was door achterstanden. Weer weken wachten. Nog geen uitsluitsel want zij moesten weer gegevens hebben. Ditmaal van Paypal(0 euro) en bedrag voor het uitkeren van de uitvaartverzekering (nog geen 50 euro). Weer weken wachten.
Eindelijk zou mijn uitkering voor 15 september uitbetaald worden. Dit gebeurde niet, dus ik bellen: persoon niet aanwezig. Met veel moeite kreeg ik iets meer voor elkaar: Ze zouden terugbellen. Nog geen voorruitgang. Mijn verder belde, redelijk wat geïrriteerd dat er niks gebeurde en werd ze fel. Uiteraard had mijn vader niet geïrriteerd moeten reageren, maar na 3,5 maand en steeds grotere problemen lijkt mij dit wel begrijpelijk.
Uiteindelijke resultaat? Niks want ze moeten meer gegevens hebben. We zijn nu 3.5 maand verder en ik heb nog steeds geen uitkering. Dit zal ook minstens oplopen tot 4.5 maand. Dat het proces wat langer duurt kan gebeuren, maar het gebrek aan communicatie en begrip is wat mij het meeste ergert. Keer op keer hoor ik niks en moet ik er achter komen dat er iets niet goed is gegaan. Als zij het zelf hadden gecommuniceerd had het een stuk minder erg geweest. Nu kom ik er keer op keer op keer laat achter dat er iets niet goed ging.
Nu ben ik dus al 3,5 maand aan het rondkomen van 2 voorschotjes, minder dan een uitkering en het minimum bestaansinkomen. Geld heb ik niet, mijn dochter en ik hebben niet te eten. Dit is het ontbreken van de menselijkheid en het begrip waar ik op doelde. Ik kaart dit aan; pech. Pas nadat de budgetcoach een voorschot regelde had ik weer wat geld. Wat gelijk naar mijn achterstanden moest. Online zag ik dat de voorschotten vervolgens elke 4 weken uitbetaald moeten worden. Dit gebeurde niet, ook daar moest ik achteraan.
16 weken later, heb ik tweemaal een voorschot gekregen. Ik moest dus bijna 4 maanden rondkomen van 1800 euro aan voorschotten + toeslagen die ook nog eens door de belastingdienst naar 0 waren gezet. Op het moment heb ik dus een enorme hoeveelheid achterstanden en geen geld om mij en mijn dochter eten te geven. Boodschappen of geld aannemen mag namelijk ook niet.
Mijn klacht is dus naar het trage werken van de gemeente, het onbegrip, het gebrek aan voorschotten en tot slot de zeer gebrekkige communicatie. Dit maakt mijn mentale staat alleen maar erger en de situatie is op het moment uitzichtloos. Ik weet niet meer wat ik moet. De acht weken die gemeente stellen, wordt keer op keer op keer teniet gedaan omdat ze na x aantal weken ineens meer gegevens nodig hebben. Dit weet je toch niet pas na 8/12/16 weken? Met deze manier van werken hoef je iemand na 10 jaar nog geen uitkering te geven. Gewoon om de zoveel weken om meer gegevens vragen. Dit is geen behoorlijk bestuur.
Uiteraard is een uitkering geen cadeau, maar ik doe dit ook niet voor mijn plezier. Beetje bij beetje wordt alles afgesloten, straks wordt ik mijn huis uit gezet en heb ik al helemaal geen recht op een uitkering.
Wat kan ik nog doen? Ik weet het niet meer.
Geachte lezer,
Ik weet niet meer wat ik moet. De gemeente Gilze Rijen heeft last van zowel een gebrek aan communicatievaardigheden als menswaardig handelen. Eind mei vroeg ik een bijstandsuitkering aan om de volgende redenen: Ik kwam niet in aanmerking voor een WW uitkering en omdat ik op het moment het uitzicht kwijt ben. Het laatste komt omdat ik door persoonlijke omstandigheden zeer slecht in mijn vel zit, ik ben depressief en heb last van mijn borderline. Doordat ik niet goed in mijn vel zit werd ik ondersteund door een budgetcoach.
Het proces
Eerste instantie kwam mijn aanvraag terecht bij Tilburg, i.p.v. Gilze Rijen(vreemd verhaal). Zeer nette en behulpzame medewerkers in Tilburg. Dit zorgde voor vertraging. Dat kan. Mijn aanvraag werd eindelijk verwerkt. Weken later nog niks gehoord. De contactpersoon was namelijk met vakantie. Na 8 weken nog geen uitkering, want wat bleek: zij moesten meer gegevens hebben. Deze gegevens stuurde ik op en ook eindelijk een voorschot, die per direct op was door achterstanden. Weer weken wachten. Nog geen uitsluitsel want zij moesten weer gegevens hebben. Ditmaal van Paypal(0 euro) en bedrag voor het uitkeren van de uitvaartverzekering (nog geen 50 euro). Weer weken wachten.
Eindelijk zou mijn uitkering voor 15 september uitbetaald worden. Dit gebeurde niet, dus ik bellen: persoon niet aanwezig. Met veel moeite kreeg ik iets meer voor elkaar: Ze zouden terugbellen. Nog geen voorruitgang. Mijn verder belde, redelijk wat geïrriteerd dat er niks gebeurde en werd ze fel. Uiteraard had mijn vader niet geïrriteerd moeten reageren, maar na 3,5 maand en steeds grotere problemen lijkt mij dit wel begrijpelijk.
Uiteindelijke resultaat? Niks want ze moeten meer gegevens hebben. We zijn nu 3.5 maand verder en ik heb nog steeds geen uitkering. Dit zal ook minstens oplopen tot 4.5 maand. Dat het proces wat langer duurt kan gebeuren, maar het gebrek aan communicatie en begrip is wat mij het meeste ergert. Keer op keer hoor ik niks en moet ik er achter komen dat er iets niet goed is gegaan. Als zij het zelf hadden gecommuniceerd had het een stuk minder erg geweest. Nu kom ik er keer op keer op keer laat achter dat er iets niet goed ging.
Nu ben ik dus al 3,5 maand aan het rondkomen van 2 voorschotjes, minder dan een uitkering en het minimum bestaansinkomen. Geld heb ik niet, mijn dochter en ik hebben niet te eten. Dit is het ontbreken van de menselijkheid en het begrip waar ik op doelde. Ik kaart dit aan; pech. Pas nadat de budgetcoach een voorschot regelde had ik weer wat geld. Wat gelijk naar mijn achterstanden moest. Online zag ik dat de voorschotten vervolgens elke 4 weken uitbetaald moeten worden. Dit gebeurde niet, ook daar moest ik achteraan.
16 weken later, heb ik tweemaal een voorschot gekregen. Ik moest dus bijna 4 maanden rondkomen van 1800 euro aan voorschotten + toeslagen die ook nog eens door de belastingdienst naar 0 waren gezet. Op het moment heb ik dus een enorme hoeveelheid achterstanden en geen geld om mij en mijn dochter eten te geven. Boodschappen of geld aannemen mag namelijk ook niet.
Mijn klacht is dus naar het trage werken van de gemeente, het onbegrip, het gebrek aan voorschotten en tot slot de zeer gebrekkige communicatie. Dit maakt mijn mentale staat alleen maar erger en de situatie is op het moment uitzichtloos. Ik weet niet meer wat ik moet. De acht weken die gemeente stellen, wordt keer op keer op keer teniet gedaan omdat ze na x aantal weken ineens meer gegevens nodig hebben. Dit weet je toch niet pas na 8/12/16 weken? Met deze manier van werken hoef je iemand na 10 jaar nog geen uitkering te geven. Gewoon om de zoveel weken om meer gegevens vragen. Dit is geen behoorlijk bestuur.
Uiteraard is een uitkering geen cadeau, maar ik doe dit ook niet voor mijn plezier. Beetje bij beetje wordt alles afgesloten, straks wordt ik mijn huis uit gezet en heb ik al helemaal geen recht op een uitkering.
Wat kan ik nog doen? Ik weet het niet meer.